SDI-producties / Getty Images
Sluit deze videospeler
Psycho-educatie is een therapeutische interventie waarbij de therapeut zijn cliënt informatie geeft over zijn diagnose, symptomen of de gebruikte behandelmethode. Het is meer dan alleen informatie delen met de cliënt; psycho-educatie verwijst naar een gestructureerde en specifieke methode om kennis te verstrekken.
Het doel van psycho-educatie is om de cliënt te helpen zijn/haar diagnose te begrijpen en ermee om te gaan, en om de therapietrouw te verbeteren. Cliënten die hun behandeling begrijpen, zijn immers beter in staat om de aanbevelingen op te volgen.
Inhoudsopgave
Wanneer werd psycho-educatie belangrijk in de psychologie?
Vroege psychotherapieën legden geen nadruk op cliënteducatie. Het werd niet belangrijk geacht om de cliënt te informeren over zijn diagnose, omdat de therapeut de expert is, niet de cliënt. Deze visie is echter gedateerd, omdat veel therapeuten tegenwoordig de expertise van de cliënt in zijn eigen leven en ervaring erkennen.
Artsen begonnen begin 1900 psycho-educatie te gebruiken om cliënten te helpen hun behandeling te begrijpen en de therapietrouw te verbeteren. In de geestelijke gezondheidszorg introduceerde de onderzoeker CM Anderson voor het eerst psycho-educatie bij cliënten met de diagnose schizofrenie . Het onderzoek keek naar de impact van het geven van voorlichting aan familieleden om de behandelresultaten te verbeteren.
Hoewel in dit onderzoek de nadruk lag op het onderwijzen van familieleden in plaats van de cliënten zelf, markeerde deze interventie een verschuiving in de behandelaanpak, doordat de familieleden actieve deelnemers aan de behandeling werden.
Soorten psycho-educatie
Afhankelijk van het type behandeling en de specifieke doelen kan psycho-educatie verschillende vormen aannemen.
De meeste zorgverleners informeren cliënten over hun diagnose en het verwachte behandelverloop, inclusief de mogelijke risico’s die ze kunnen verwachten.
Psycho-educatie kan ook betekenen dat cliënten specifieke copingvaardigheden worden aangeleerd die ze kunnen gebruiken om hun symptomen te beheersen. Bij het ontwikkelen van copingvaardigheden kunnen cliënten vaardigheden succesvol toepassen als ze begrijpen waarom de vaardigheid nuttig kan zijn en hoe deze werkt.
Een therapeut kan psycho-educatie bieden aan familieleden wanneer dat gepast is. Als de cliënt bijvoorbeeld een kind is, informeren therapeuten ouders vaak over passende discipline of hoe de symptomen van het kind hun leerproces kunnen verstoren.
Ouders realiseren zich mogelijk niet hoe hun opvoedstijl bijdraagt aan de geestelijke gezondheid of gedragsproblemen van hun kind. Psycho-educatie kan hen helpen de juiste en effectieve vaardigheden te ontwikkelen.
Is psycho-educatie effectief?
Psycho-educatie is een belangrijk onderdeel van de behandeling, omdat is gebleken dat het de behandelresultaten bij een breed scala aan diagnoses verbetert.
Hoewel het onderzoek nog in ontwikkeling is, is psycho-educatie in verband gebracht met verbeterde therapietrouw en betere resultaten bij stress, depressie en angst. Bovendien is gebleken dat psycho-educatie de sociale vaardigheden en het gedragsmanagement verbetert bij mensen met Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder.
Voor cliënten met schizofrenie kan een combinatie van mindfulness en psycho-educatieve interventies psychotische symptomen verminderen, inzicht en realiteitstoetsing verbeteren en de aandacht en emotieregulatie verbeteren.
Hoe psycho-educatie de cliënt helpt
Naast symptoomverbetering is aangetoond dat psycho-educatie als interventie de naleving van behandelprotocollen door cliënten verbetert. Dit komt doordat cliënten eerder geneigd zijn aanbevelingen op te volgen als ze begrijpen waarom de aanbieder die aanbeveling heeft gedaan en specifiek hoe die aanbeveling hen kan helpen. Ze hebben ook de mogelijkheid om vragen te stellen en de aanbieder kan de angsten van de cliënt over de aanbeveling wegnemen.
Psycho-educatie is niet alleen een effectieve behandeling op zichzelf, onderzoek suggereert ook dat het vergelijkbaar is met andere op bewijs gebaseerde therapeutische interventies.
Uit onderzoek is zelfs gebleken dat een psycho-educatieve controlegroep effectiever was in het verlichten van symptomen bij personen met een bipolaire stoornis vergeleken met cognitieve gedragstherapie .
Hoe psycho-educatie wordt gebruikt in therapie
Wanneer een zorgverlener een cliënt diagnosticeert, moet hij de cliënt ook informeren over de diagnose, hoe de diagnose de symptomen verklaart die hem naar de behandeling brachten en welke behandelingsopties er zijn.
Psycho-educatie biedt de cliënt de mogelijkheid om samen met zijn/haar zorgverlener een passend behandelplan te ontwikkelen , gebaseerd op zijn/haar symptomen en unieke levenservaringen en behoeften.
Psycho-educatie wordt vaak gebruikt als onderdeel van motiverende gespreksvoering , een cliëntgerichte en op bewijs gebaseerde therapeutische interventie. Bij motiverende gespreksvoering helpt de therapeut de cliënt om zijn/haar begrip van het probleem te verwoorden en geeft hij/zij voorlichting over de mogelijke gevolgen en hoe beheersbare, duurzame veranderingen te maken.
Motiverende gespreksvoering is collaboratief en houdt in dat de cliënt wordt geholpen bij het identificeren van zijn of haar bereidheid tot verandering en welke middelen hij of zij heeft die deze veranderingen kunnen ondersteunen. Het benadrukt ook het identificeren van specifieke, meetbare en haalbare doelen die passen bij de waarden van de cliënt.
Psycho-educatie geeft de cliënt meer macht
Wanneer een therapeut psycho-educatie gebruikt bij een cliënt, vertelt hij de cliënt niet wat hij moet doen of wat hij zou moeten doen. In plaats daarvan houdt psycho-educatie in dat de cliënt nauwkeurige informatie krijgt over zijn diagnose en behandelingsopties. De cliënt kan deze informatie gebruiken om zelf te beslissen hoe hij met zijn zorg omgaat.
Zodra de cliënt deze informatie heeft, kiest hij of zij mogelijk niet de behandelingsopties die de therapeut het beste vindt. In plaats van de cliënt te pushen om te doen wat de therapeut het beste vindt, stelt psycho-educatie de cliënt in staat om zelf beslissingen te nemen over hoe verder te gaan.
Impact van psycho-educatie
Cliënten die over de juiste informatie en kennis beschikken, zijn in staat om zelf beslissingen te nemen over hun zorg. Cliënten die de bevoegdheid hebben om zelf deze beslissingen te nemen, kunnen ook na afloop van de therapie voor zichzelf opkomen.
Psycho-educatie is geen eenmalig gesprek. Cliënten kunnen meer vragen hebben naarmate er nieuwe symptomen ontstaan of hun situatie verandert. De cliënt moet zich op zijn gemak voelen om vragen te stellen en het gevoel hebben dat de therapeut hen nauwkeurige informatie zal geven in een niet-oordelende omgeving.
Psycho-educatie beperkt misinformatie van niet-betrouwbare bronnen
Door cliënten te informeren over hun diagnose en behandelingsopties, voorkomt u dat ze onjuiste of schadelijke informatie van louche bronnen vinden.
Na het krijgen van een diagnose willen veel mensen meer weten en begrijpen, wat ertoe kan leiden dat ze op internet naar informatie zoeken. Het kan lastig zijn om op deze manier bronnen te controleren en misinformatie is wijdverbreid. Passende psycho-educatie kan dit voorkomen.
Tot slot kan psycho-educatie de therapeutische relatie opbouwen . Cliënten leren dat ze erop kunnen vertrouwen dat hun therapeut hen accurate informatie geeft en naar hun zorgen luistert en deze aanpakt. Deze verbinding en vertrouwen vormen de basis voor vooruitgang in de behandeling.