Hoe gevaarlijk zijn Andrew Tate en zijn vrouwenhatende boodschappen?

Onlangs heeft een van de meest besproken social media influencers niet zijn stempel gedrukt via de gebruikelijke kanalen zoals geweldige mode-aankopen of informatieve lezingen over mentale gezondheid. Nee, in plaats daarvan hebben ze het internet overspoeld met onmenselijke vrouwenhaat .

De man in kwestie, Andrew Tate, beschreef zichzelf in een interview als een ” succescoach “, maar heeft niets dan walgelijke dingen te zeggen over vrouwen en hoe ze behandeld zouden moeten worden. Deze omvatten, maar zijn niet beperkt tot: daten met vrouwen van 18 tot 19 jaar is beter omdat je ze kunt beïnvloeden, vrouwen moeten thuisblijven en mannen bezitten vrouwen als eigendom. Tate, die Brits-Amerikaans is, is ook onderzocht door de politie voor mishandeling en het tegen haar wil vasthouden van een vrouw.

Deze uitspraken doen denken aan zijn eerste confrontatie met het openbare leven toen Tate in 2016 uit de show “Big Brother” werd gezet nadat een video liet zien hoe hij een vrouw met een riem sloeg. Het jaar daarop reageerde hij op de #MeToo-beweging en stelde dat vrouwen een deel van de verantwoordelijkheid moeten dragen voor verkrachting, aldus The Guardian .

Facebook, TikTok, Youtube en Instagram behoren tot de platforms die Tate’s content hebben verboden. Dat heeft echter niet de invloed of verspreiding ervan op internet tegengehouden. Medio augustus meldde NBC News dat video’s met “#AndrewTate” 12,7 miljard keer waren bekeken op TikTok.

De psychologische en sociale aantrekkingskracht van vrouwenhaat-influencers

Het woord “misogynie” werd voor het eerst in het publieke debat gebruikt in de 17e eeuw als een woord dat vrouwenhaat betekende. Tegenwoordig is de definitie uitgebreid en omvat niet alleen haat, maar ook “afkeer van of vooroordeel”, aldus het woordenboek Merriam-Webster . Belangrijk is dat “misogynie” verschilt van “seksisme” omdat het alleen tegen vrouwen is gericht en niet op welke sekse dan ook. 

Er zijn meerdere redenen waarom iemand iemand misogynie kan aanprijzen, zoals een laag zelfbeeld en vergelijkbare geloofssystemen. Dr. Lee Phillips , psychotherapeut en gecertificeerd seks- en relatietherapeut, zegt dat dit, samen met het ervaren van onzekerheden, de kans kan vergroten dat iemand leunt op de ideologie van toxische mannelijkheid.

“Ze voelen zich misschien niet zo goed over zichzelf, en dat kan ertoe leiden dat ze een people pleaser worden,” legt Phillips uit. “Iemand die giftige mannelijkheid predikt , heeft controle nodig, en ze zullen iemand lokken door ze te manipuleren. Dit is vaak een people pleaser.”

Het kan ook zo simpel zijn als iemand als Andrew Tate die uitbraakt wat een persoon al denkt en zichzelf wil uiten. Deze afstemming kan leiden tot een soort verafgoding, legt Angela Robinson, LPCMH, NCC , de klinisch directeur bij NorthNode Group Counseling uit.

De mentale gezondheidsgevolgen van vrouwenhaat

Het spreekt voor zich – maar het kan niet genoeg benadrukt worden – dat vrouwenhaat ernstige gevolgen kan hebben voor de geestelijke gezondheid. “Genderongelijkheid kan een cascade-effect van negatieve emotionele reacties, verdedigingsmechanismen en zelfminimaliserende denkprocessen veroorzaken”, zegt Robinson. “Het veroorzaakt verdeeldheid, haat, bitterheid en zelfvervulde grenzen. Het is een verspilling van energie en kan individuen potentieel belemmeren hun volledige potentieel te bereiken.”

Negatieve berichten en machtsongelijkheid kunnen er ook toe leiden dat vrouwen zich minder verantwoordelijk voelen voor hun leven en dat mannen tegelijkertijd manipulatiever worden, voegt Y. Mimi Ryans, LCSW-C, RPT-S, CCPT , eigenaar en hoofdtherapeut bij Lighthouse Center for Therapy &; Play, toe. Deze vreselijke impact geldt voor mensen van alle geslachten, of een hele cultuur nu vrouwenhatend is of dat alleen iemand om je heen zich zo gedraagt. “Deze perspectieven kunnen schadelijk zijn, omdat een jonge vrouw zich minderwaardig voelt en jonge mannen opgroeien zonder empathie voor vrouwen”, vervolgt ze.

Terwijl sommige mannen vrouwenhaat als een voordeel voor hun geslacht zien, heeft het uiteindelijk weer een negatieve impact op iedereen. Robinson legt uit dat het aanscherpen van dit perspectief de mogelijkheden voor vrij denken en zelfontdekking kan verminderen. “Als een jongeman emotioneel onvolwassen is en niet in staat is om emoties te verwerken die hem in staat stellen om nieuwe perspectieven te krijgen voordat hij reageert, kan hij vatbaarder zijn voor gewelddadig en beledigend gedrag ,” voegt ze toe. “Bijgevolg komt het door het onvermogen om eerlijk te zijn tegen zichzelf en het menselijk vermogen om de aanhoudende energie te hebben om ‘een rol te spelen’ vanwege traditionele sociale acceptatie en een valse perceptie van beloofde voordelen.”

Een deel van de strijd tegen dit verhaal begint met ouderlijke interventie. Zoals Phillips uitlegt, begint de ontwikkeling van iemands zelfrespect in de kindertijd, en misogyne culturen kunnen jongens het gevoel geven dat ze hun emoties niet adequaat kunnen uiten.  

“Ouders moeten hun kinderen bijbrengen dat relaties partnerschappen zijn en geen eigendommen. Volwassenen moeten ook op jonge leeftijd een einde maken aan toxische mannelijkheid”, voegt Ryans toe. “Vertel je dochter niet dat het jongetje dat haar pest en aan haar staartjes trekt dat doet omdat hij haar leuk vindt.”