Hoe je hulp krijgt als therapie niet genoeg is met persoonlijke ontwikkelingscoach Mike Bayer

Volg nu : Apple Podcasts / Spotify / Google Podcasts / Amazon Music

Meer over de podcast

De MindWell Guide Podcast is beschikbaar op alle streamingplatforms. Als je de show leuk vindt, laat dan een recensie achter op Apple Podcasts .

Beoordelingen en waarderingen zijn een geweldige manier om andere mensen aan te moedigen te luisteren en hen te helpen prioriteit te geven aan hun mentale gezondheid.

Transcript van de aflevering

Welkom bij de MindWell Guide-podcast. Ik ben Amy Morin, hoofdredacteur van MindWell Guide. Ik ben ook psychotherapeut en bestsellerauteur van 5 boeken over mentale kracht, waaronder mijn nieuwste boek, 13 Things Mentally Strong People Don’t Do Workbook.

Elke maandag stel ik je voor aan een mentaal sterk persoon wiens verhaal en tips voor mentale kracht je kunnen inspireren om na te denken, te voelen en het beste uit je leven te halen.  

En het leuke is: we nemen de show op vanaf een zeilboot in de Florida Keys.

Vergeet niet om je te abonneren op de show op je favoriete platform, zodat je elke week tips voor mentale kracht ontvangt.

Laten we nu naar de aflevering van vandaag kijken.

[AFLEVERING BEGINT HIER]

Heb je je ooit zorgen gemaakt dat één uur therapie niet genoeg zou zijn om je beter te voelen? Of heb je je ooit zorgen gemaakt dat je geliefde met een psychisch probleem of een drugsmisbruikprobleem meer nodig heeft dan alleen therapie? Is naar een ziekenhuis of revalidatiecentrum gaan de enige optie?

Er zijn eigenlijk heel veel verschillende niveaus van zorg, zoals we dat in de therapiewereld noemen. Maar om een ​​of andere reden hoor je niet veel over de tussenliggende niveaus.

Je hebt misschien gehoord van iemand die is opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis of naar een afkickkliniek is gegaan, of je hebt misschien gehoord van iemand die naar een therapeut gaat. Maar dat zijn slechts twee niveaus van behandeling.

Tussen deze uitersten bevinden zich de programma’s voor gedeeltelijke ziekenhuisopname en de intensieve poliklinische programma’s.

Een gedeeltelijk ziekenhuisprogramma biedt meerdere uren behandeling per dag, maar in tegenstelling tot een klinisch programma gaan mensen ‘s avonds naar huis. Een intensief poliklinisch programma biedt ook meerdere uren behandeling op meerdere dagen per week, maar niet zo veel uren behandeling als een gedeeltelijk ziekenhuisprogramma.

Sommige mensen gaan naar deze programma’s om hulp te krijgen bij psychische problemen zoals depressie, angst of middelenmisbruik. 

Hier om meer uit te leggen over verschillende niveaus van behandeling is personal development coach Mike Bayer. Hij is een New York Times bestsellerauteur en de oprichter en CEO van CAST Centers Treatment Center. U herkent hem misschien van de Dr. Phil show waar hij regelmatig een expert was. 

Mike is zelf aan het herstellen en zijn missie is om andere mensen te helpen die worstelen met psychische problemen of middelenmisbruik. 

Hij bespreekt vandaag onder andere hoe u kwalitatieve hulp kunt vinden als u die nodig hebt, hoe u de behandeling voor uzelf of een dierbare kunt betalen en wat u moet vermijden als u op zoek bent naar professionele hulp.

Zorg dat je tot het einde van de aflevering blijft voor de therapeut. Dat is het deel van de show waarin ik je mijn mening geef over Mikes strategieën en hoe je ze in je eigen leven kunt toepassen.

Mike Bayer legt uit hoe je hulp kunt krijgen als therapie niet voldoende is.

Amy Morin : Mike Bayer, welkom bij de MindWell Guide Podcast.

Mike Bayer : Amy, bedankt dat ik hier mag zijn.

Amy Morin : Dus, het is echt spannend vandaag voor mensen die de video niet bekijken, ze luisteren alleen, om te weten dat je hier echt in persoon bent. We zeggen altijd tegen al onze gasten: “Hé, kom naar de zeilboot in de Florida Keys en we zullen opnemen.” Maar de meeste mensen zeggen dan: “Ah, dat kan ik niet doen.” Maar hier ben je dan, je bent hier gekomen om-

Mike Bayer : Ik ben hier.

Amy Morin : Marathon en je doet dit persoonlijk met ons op een boot.

Mike Bayer : En ik ben geschokt dat deze boot niet beweegt. Het is zo stil. Ik had het valse geloof dat als we dit op een boot deden, we de hele tijd zouden schommelen.

Amy Morin : Gelukkig niet, want ik word echt zeeziek. Dus als we aan het rocken en rollen waren, zou je nu niet met me willen praten. Maar een van de dingen waar ik het vandaag met je over wilde hebben, is geestelijke gezondheidszorg. Er zijn zoveel opties beschikbaar. De meeste mensen weten niet dat ze bestaan. Dus als het gaat om zoiets als [onhoorbaar 00:00:46] praat met een therapeut, je gaat naar een residentiële behandeling, dan denken de meeste mensen dat dat de enige twee opties zijn, maar je hebt duidelijk gemaakt dat er nog meer opties zijn dan dat.

Mike Bayer : Ja, poliklinische behandeling werkt en poliklinische behandeling betekent dat je meer dan alleen therapie per week krijgt. Dus poliklinische behandeling kan betekenen dat je negen uur therapie krijgt, inclusief groep, of het kan tot 30 uur zijn, wat een PHP-programma zou worden genoemd. En IOP en residentieel hebben dezelfde succespercentages. Er is geen verschil in termen van weggaan om beter te worden versus beter worden in je eigen stad.

Amy Morin : Ik denk dat dat een grote misvatting is. Mensen denken dat je weg moet gaan en dat dat de echte behandeling is. Misschien als je een beetje worstelt, ga je naar een therapeut. Als je heel erg worstelt, ga je naar een residentiële behandeling. Maar dat is niet per se het geval. Toch?

Mike Bayer : Nee, ik bedoel, ik denk dat er een groot gat tussen zit, en een poliklinische behandeling is de beste oplossing als iemand het kan doen en niet 24/7 in een afgesloten omgeving hoeft te zijn. Want als je het op poliklinische basis kunt doen, navigeer je door het leven op de voorwaarden van het leven en navigeer je door alles wat er gebeurt dat een trigger zou zijn als je een poliklinische behandeling zou verlaten en naar huis zou gaan. Dus het is een hele goede bron voor mensen die meer nodig hebben, maar ik denk wel dat een persoonlijke poliklinische behandeling ideaal is omdat verbinding, relaties, vriendschappen zo’n groot deel uitmaken van beter worden.

Amy Morin : En dus als iemand naar jouw programma komt en het is zoveel uur per week, we praten alleen over onze gevoelens, leer je ze dan vaardigheden? Wat krijgen ze eruit?

Mike Bayer : Ja, dus we hebben een model. Ongeveer acht jaar geleden dacht ik dat de behandeling gewoon lui werd, en wat ik daarmee bedoel is dat alles bij de meeste poliklinische of zelfs klinische instellingen procesgroepen zijn. Je verwerkt wat er gisteravond is gebeurd, je verwerkt wat er vandaag is gebeurd. Misschien krijg je een gespecialiseerde therapie gedurende de week, maar je verwerkt in feite gewoon je leven. Wat we hebben gedaan is dat we het cast alignment model hebben gecreëerd, en het werkt ongeacht of iemand worstelt met depressie, angst of verslaving. En dus is elke week een ander thema. Dus de ene week gaat over betekenis en doel. Dus of je nu worstelt met depressie of verslaving, het opnieuw definiëren van wat betekenis en doel eruitziet voor je leven, en je verwerkt wel wat van wat er in je leven gebeurt omdat het belangrijk is, maar ons doel is om vooruitgang te boeken, niet alleen te praten over wat er vandaag gebeurt. Dus, een andere week gaat over je thuisleven. Hoe ziet het er vandaag uit? Werk en spel. En over het algemeen is het gewoon een kwestie van het creëren van een echt robuust, op bewijs gebaseerd programma dat meer is dan een therapeut die binnenkomt en vraagt: “Wat is er vandaag aan de hand?”

Amy Morin : En hoeveel weken blijven mensen bij jou?

Mike Bayer : Ongeveer acht weken.

Amy Morin : Oké.

Mike Bayer : Ja. De typische persoon die acht weken bij ons blijft, en dan gaan ze misschien naar wat OP wordt genoemd en krijgen ze een paar sessies per week. En dan hebben we een, als iemand eenmaal ons programma heeft doorlopen, komen ze in onze levenslange alumnigroep die elke maandag online is, zodat ze altijd weer kunnen inloggen en met ons verbonden kunnen blijven.

Amy Morin : En voor onze luisteraars die het niet weten, er zijn intensieve poliklinische programma’s. Het moet tegenwoordig in alle 50 staten zijn.

Mike Bayer : Dat is zo.

Amy Morin : Er zijn er genoeg, toch?

Mike Bayer : Jazeker.

Amy Morin : Maar waarom denk je dat we hier niets over horen? Als ik mensen tegenkom die erachter komen dat dat überhaupt beschikbaar is, dan zeggen de meeste mensen: “Echt waar?”

Mike Bayer : Ik denk financiering. Dus ik denk dat deze klinische programma’s, veel meer kosten. Zij zijn degenen die reclame op tv hebben. Of je hebt meer van de telezorg, die tegenwoordig de tv domineert, of podcasts, omdat daar de financiering is. Dus poliklinische zorg kost niet zoveel. Ze zijn betaalbaarder. Ze proberen niet om cliënten te krijgen voor 70.000 per maand die sommige van deze klinische programma’s vragen. En ik denk niet dat veel mensen in de behandelindustrie willen dat mensen weten dat poliklinische zorg hetzelfde succes heeft als klinische zorg. En de realiteit is dat dat de reden is dat verzekeringsmaatschappijen nu steeds minder betalen voor klinische zorg. Want als je erover nadenkt, als je beter kunt worden in je eigen huis terwijl je partner er is, terwijl je kinderen er zijn, en je dat kunt navigeren, nuchter kunt blijven of je mentale gezondheidsproblemen kunt verwerken, dan heb je een veel betere prognose dan wanneer je weg moet. Terugkomen, het is een schok.

Amy Morin: Dat denk ik wel.

Mike Bayer : Ik bedoel, ik herinner me nog toen ik voor het eerst naar de polikliniek ging, toen we de campus verlieten en naar een AA-bijeenkomst buiten gingen, ik het gevoel had dat ik op een ander eiland was. Ik had gewoon al weken geen interactie gehad met de wereld, en dus is poliklinische zorg een geweldige oplossing voor iemand die vastzit en weet dat hij meer nodig heeft dan alleen therapie.

Amy Morin : En hoe kan iemand er zeker van zijn dat ze een kwalitatief goede behandeling vinden? Want wat ik altijd hoor van mensen, of ze nu op zoek zijn naar een residentiële behandeling of naar iets anders, is dat ze zeggen: “Nou, de toelatingsadviseur zal je alles vertellen om je door de deur te krijgen, en ze beloven je dingen die misschien niet per se waar zijn, en je komt opdagen en het is niet precies wat je dacht dat je je aanmeldde.” Hoe vind je een kwalitatieve behandeling?

Mike Bayer : Nou, je hebt gelijk. De toelatingscommissie of directeuren zijn marketeers. Het is verkoop. Verkoop aan de voorkant, toch? Nu, veel mensen zitten in deze branche omdat ze mensen willen helpen, maar die persoon aan de voorkant is meestal verkoop. Sommige dingen die je wilt vragen, je zou kunnen vragen, zijn: “Kan ik met andere families spreken die dit hebben meegemaakt? Kan ik met andere cliënten spreken die dit hebben meegemaakt? Is er iemand met wie ik kan praten?” Als ze gewoon zeggen: “Nee, we hebben HIPAA, dat schendt,” dan klopt er iets niet, want als iemand bijvoorbeeld onze instelling belt, kunnen we ze doorverwijzen naar talloze families en patiënten die graag met ze willen praten en ze waarschijnlijk zelfs willen bezoeken terwijl ze in de polikliniek liggen. Dus dat is één vraag. Een andere, ik zou niet per se afgaan op beoordelingen. Het probleem met beoordelingen is dat Google tegenwoordig vereist dat je je naam invoert, dus veel mensen willen niet opgeven dat ze in behandeling zijn geweest voor geestelijke gezondheid. En je krijgt misschien ook slechte recensies van mensen die daar geen probleem mee hebben en gewoon… Heb je ooit op Yelp gekeken en een aantal recensies gezien en je dacht: “Hoe kan deze plek vijf sterren krijgen?”

Amy Morin : Klopt. Klopt.

Mike Bayer : Maar die echt gastronomische plek is drie, omdat iemand afmeet hoe geweldig een plek is op basis van de klantenservice, niets met het eten, of wat dan ook. Dus ik denk dat het belangrijk is voor een polikliniek om erachter te komen of ze fulltime personeel hebben, en wat ik daarmee bedoel is dat fulltime therapeuten betekenen dat er altijd iemand aanwezig is. Parttime betekent dat ze gewoon binnenkomen en een groep leiden en weer weggaan, dus er is eigenlijk geen personeel. Het goede nieuws is dat je kunt gaan en dan weer weggaan. Je kunt het twee dagen uitproberen, en waarschijnlijk betaalt je verzekering je om naar een andere plek te gaan. En iets om in gedachten te houden, ik hoor mensen vaak zeggen: “Therapie werkt niet voor mij” of “Behandeling werkt niet voor haar of hem.” Het is gewoon onzin. Dat slaat nergens op. Het is hetzelfde als een personal trainer voor je lichaam inhuren.

Amy Morin : Dus denk je dat wanneer mensen zeggen, “Behandeling werkt niet voor mij,” of, “Therapie werkt niet voor mij,” dat komt omdat ze niet openstaan ​​voor verandering of omdat ze nog niet de juiste persoon hebben gevonden? Waarom denk je dat dat is?

Mike Bayer : Nou, ik denk dat chemie alles dicteert. En als je therapie volgt of wilt veranderen, moet je je veilig voelen en samenwerken met iemand die je echt kan helpen. En dus willen sommige mensen niet veranderen. Sommige mensen willen dat iemand anders het voor ze doet. En sommige mensen zijn naar slechte therapeuten gegaan. Er is veel slechte therapie.

Amy Morin : En ik denk dat het onderzoek vrij duidelijk is dat het niet echt uitmaakt welke behandelmethode de therapeuten gebruiken, het is meer als je relatie. Als je je therapeut vertrouwt, word je waarschijnlijk beter, in tegenstelling tot als je denkt: “Oh, mijn therapeut luistert niet naar me,” of “Deze persoon begrijpt het niet.” Ze kunnen heel bekwaam zijn, maar als je dat gevoel hebt als je hun kantoor binnenloopt, word je waarschijnlijk niet beter.

Mike Bayer : Ja, en om het voor jezelf te begrijpen, moet je naar een kantoor gaan of moet je het online doen? Ons wordt verteld dat deze online wereld van therapie op de een of andere manier de meest magische levensreddende modaliteit is, maar er is geen onderzoek naar gedaan.

Amy Morin : Juist. Ja, want ik kom mensen tegen die zeggen: “Het is cool, want ik hoef niet naar de therapeut te rijden en het bespaart me tijd.” Maar andere mensen zeggen: “Ik zit in mijn woonkamer. Ik wil niet over mijn jeugdtrauma beginnen praten terwijl ik op de bank zit. Ik wil dat mijn bank een veilige plek is waar ik niet over dat soort dingen hoef te praten.”

Mike Bayer : Juist. Nou, en ik denk dat het ook de therapeuten zijn, naar mijn mening … Ik bedoel, ik klink een beetje blasé. Ik doe dit al 20 jaar, dus dit klinkt een beetje blasé, maar ik denk dat sommige therapeuten lui zijn en ik denk niet dat de therapeuten het beste voor hebben met hun cliënten, en ik denk dat veel therapeuten, sinds COVID, hebben gezegd: “Oh, ik doe het online,” en ze rekenen hetzelfde tarief als toen ze nog een kantoor hadden. Nou, hun overheadkosten zijn lager, ze zouden lager moeten rekenen. En dan is er ook geen bewijs dat ze resultaten behalen voor hun cliënten. Dus ik denk gewoon dat het gemak is voor de therapeut, en soms helpt het echt voor een therapeut om hun cliënten te pushen en ze binnen te halen en ze aan te kijken en ze een knuffel te geven.

Amy Morin : Klopt.

Mike Bayer : Geef ze een knuffel als ze huilen, houd hun hand vast als ze over iets praten, dat is zo belangrijk voor het genezingsproces.

Amy Morin : Klopt. Ik heb mensen horen zeggen: “Ik sprak met een online therapeut en er liepen familieleden op de achtergrond rond en ik dacht, nou, hoe privé is dit?” Of, ik had getest voor Verywell, ik heb een heleboel online therapiesites getest, en ik sprak met een therapeut via videochat, en ik ben er vrij zeker van dat hij zijn e-mail checkte terwijl hij met mij sprak, en ik dacht: “Dit is ongelooflijk. En niet dat dat niet persoonlijk gebeurt, want ik denk dat veel mensen naar een therapeut gaan en het gevoel hebben dat ze niet gehoord worden, maar er is iets anders, denk ik, aan online therapie soms, waarbij je het gevoel hebt dat je een anoniem persoon bent die de therapeut niet echt leert kennen en zij jou niet leren kennen.

Mike Bayer : Ja, en ik denk dat veel mensen zich niet realiseren dat hun verzekering poliklinische zorg gaat betalen en dat het hen veel sneller een boost gaat geven dan wanneer ze maar één keer per week naar therapie gaan. Ik bedoel, er is geen vergelijking. Ik bedoel, het is alsof je negen tot tien uur per week traint in plaats van één uur. Je krijgt je mentale gezondheid veel sneller op peil. En ik denk dat veel mensen zich dat niet realiseren, en ze kunnen het doen terwijl ze thuis zijn of om de hoek, en alle 50 staten hebben poliklinische behandeling, en er is veel geweldige poliklinische behandeling beschikbaar.

Amy Morin : Hoe is de behandeling veranderd sinds u het zelf destijds gebruikte of sinds u CAST Centers hebt geopend? Hoe is de behandeling veranderd door de jaren heen?

Mike Bayer : Nou, vroeger was de behandeling heel privé. Dus toen verzekeringen de behandeling betaalden, besloten ze dat ze helemaal niet meer voor de behandeling betaalden. Toen kwam de verzekering weer in actie. We hebben het over het 30-dagenmodel van de klinische opname. Nou, veel daarvan is ontstaan ​​doordat verzekeringsmaatschappijen zeiden: “Dit is hoeveel we gaan betalen.” Dus een groot deel van de industrie is afhankelijk geworden van deze verzekeringsmaatschappijen, en het is echt interessant omdat veel mensen denken dat ze tegenwoordig een geweldige verzekering hebben, maar voor geestelijke gezondheid is het niets.

Amy Morin : Klopt.

Mike Bayer : Klopt? Niets. Dus ik denk ook dat er veel meer behandelmethoden zijn. Ik denk dat er veel meer opties zijn. Vroeger, toen je een alcoholist of drugsverslaafde was, was het het 12-stappenmodel, dit is de enige manier, dit is de manier waarop je nuchter blijft. Je gaat naar AA, je gaat naar bijeenkomsten, je gaat dat doen. Terwijl er nu veel meer soorten therapie zijn die zijn van, oké, misschien was dat een symptoom van wat er aan de hand is. Misschien zijn er wat meer onderliggende problemen. Tegenwoordig is er veel meer sprake van dubbele diagnose. Ik denk dat therapeuten beter zijn toegerust voor complexe problemen. Ik denk dat er tegenwoordig veel meer gespecialiseerde behandelingen zijn. Je kunt echt vinden wat je zoekt. Als je een vrouwenplek wilt die werkt met seksueel misbruik, kun je een plek vinden die dat doet, en er zijn veel plekken in het land. En je hebt ook veel van deze workshops en retraitefaciliteiten die steeds weer opduiken, en dat heeft echt een impact gehad op de behandelindustrie, want voordat het een soort privacy was van “Don’t ask, don’t tell”, schaamden mensen zich om erover te praten. Het was zo’n groot probleem als iemand een drugsverslaafde was. En in de wereld van vandaag kent iedereen wel iemand die aan het herstellen is.

Amy Morin : Zeker. En hoe vinden mensen het juiste niveau van zorg? Dus ik denk dat mensen soms overweldigd raken. Ze denken dan: “Ik weet niet wat ik nodig heb.” Er zijn zoveel verschillende soorten therapie, zoveel verschillende niveaus van zorg. Merk je dat mensen naar je toe komen omdat ze bijvoorbeeld uit een residentiële voorziening stappen, of dat ze omhoog gaan omdat therapie niet werkte, of zijn ze begonnen met een intensief programma?

Mike Bayer : Ja, op een gegeven moment is het gevaar dat nu gaande is dat als je op Google gaat en je typt “Drugsbehandeling bij mij in de buurt”, en Google heeft het beter gedaan, je hoogstwaarschijnlijk bij een callcenter terechtkomt. En het callcenter zegt dat ze gespecialiseerd zijn in het plaatsen van mensen door het hele land die worstelen met hun verslaving, en ironisch genoeg waren veel van deze plekken in het verleden traditioneel in Florida, deze callcenters. En eigenlijk verwezen ze alleen naar hun eigen faciliteiten. Ze hebben geen belang bij het achterhalen van andere faciliteiten buiten hun netwerk. En dus als je ooit een plek belt en het is een callcenter, hang dan op. En zelfs met CAST Centers, de faciliteit die ik heb opgericht, krijgen we constant deze callcenters die pay-per-clicks kopen om te verschijnen voor CAST Centers. Dus nogmaals, mensen bellen in de veronderstelling dat ze met CAST Centers praten, en ze krijgen een callcenter. En dus moet je er echt voor zorgen dat je … en helaas hebben we te maken met kwetsbare volwassenen die wanhopig zijn. En als mensen wanhopig zijn, zoeken ze een soort van naar een teken, dus het kost maar een kort gesprek als iemand echt in een crisistoestand verkeert, maar het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je de faciliteit daadwerkelijk online belt.

Amy Morin : Hoe doe je dat? Je belt, en hoe zorg je er dan voor dat dat degene is met wie je praat?

Mike Bayer : Nou, je zou kunnen zeggen: “Spreek ik met CAST Centers?”

Amy Morin : Oké.

Mike Bayer : “Spreek ik met die-en-die op de website?” Of ik bedoel, als je het echt probeert, kom je er wel achter. Het is gewoon dat veel mensen bij deze callcenters terechtkomen, en daar zeg ik dat de financiering zit. Dit zijn dus mensen met een budget van $ 100.000 tot $ 150.000 per maand op pay-per-click op Google. Nou, poliklinische patiënten kunnen niet concurreren met deze behandelcentra in het hele land die alleen maar beurten opkopen.

Amy Morin : Klopt.

Mike Bayer : En dat is ook de reden waarom de behandelingsindustrie al lange tijd een slechte naam heeft over fraude en het stelen van geld van mensen. Ik bedoel, de meeste mensen hebben echt hun hart en integriteit op de juiste plek, maar de buitenbeentjes domineren het internet.

Amy Morin : Dat is het ding, en vroeger waren het reclames op tv. Toch? Je zag deze luxe revalidatiecentra met alle tv-reclames die duidelijk veel geld vroegen, en toen denk ik dat internet dat heeft overgenomen, dat als je dat doet, je Googlet, “Behandeling bij mij in de buurt, therapie bij mij in de buurt, revalidatie bij mij in de buurt,” alle dingen die in eerste instantie naar voren komen, zullen advertenties zijn.

Mike Bayer: En ik dacht vroeger anders … Luxe revalidatie is belachelijk, voor mij, en ik heb mensen naar de meest prestigieuze, ongelooflijke plekken gestuurd. Het is onnodig. Denk er eens over na. Iemand worstelt met het feit dat hij een alcoholische vader is en een paar kinderen en problemen met zijn vrouw heeft, en wat we nu bekijken is om ze voor $ 90.000 per maand naar een plek in Malibu te sturen waar ze hun laptop, hun computer kunnen meenemen en alles kunnen doen wat ze willen doen. Het is gewoon, het is onnodig. Het is niet-

Amy Morin : Waarom denk je dat die zo populair zijn geworden of dat die een soort van onze mindset zijn geworden van dat is het einddoel? Als, gosh, als je veel geld hebt of als je genoeg geld hebt, kun je beter worden.

Mike Bayer : Omdat mensen zich niet ongemakkelijk willen voelen.

Amy Morin : Jazeker.

Mike Bayer : En mensen willen de makkelijke of zachtere weg nemen. Maar wat je ook doet, je komt altijd op een punt dat het zo pijnlijk is en je je gevoelens onder ogen moet zien. Je kunt dus naar een hele dure plek gaan waar je tussen de therapie door een massage krijgt. Dat maakt niet uit of je wel of niet voor je kinderen opkomt of of je wel of niet trouw bent aan je vrouw. Maar veel van die plekken drogen op. Je krijgt mensen die vijf, zes keer naar een van deze faciliteiten in Malibu gaan en ze blijven ze terugnemen. We hadden een vrouw die naar onze polikliniek ging en ze had vijf keer een programma in Malibu gevolgd, hetzelfde programma. Ze blijven haar gewoon meenemen en haar verzekering factureren. Ik klink echt blasé in deze podcast en ik denk gewoon dat dit de waarschuwingen zijn van wat er is en je moet er gewoon voor zorgen dat je echt je onderzoek doet.

Amy Morin : Klopt. Omdat ik je hoor, omdat ik er ook zo over denk. Ik hoor zoveel mensen zeggen: “Ik dacht dat dit het was. Ik ben uiteindelijk naar deze plek gegaan, of ik heb hier hulp geprobeerd te krijgen en het hielp niet.” En dan worden ze blasé omdat ze denken dat dat is wat geestelijke gezondheidszorg is, of ze besluiten dat het niet moet werken, of iemand spaart eindelijk, ik bedoel, ze putten uit hun pensioenrekening om een ​​geliefde hulp te sturen, en dan denken ze: “Er was een spa en ze kregen een massage, maar ze leerden niet per se vaardigheden terwijl ze daar waren.”

Mike Bayer : Ja, ik heb onlangs iemand ontmoet, ik doe aan jiu-jitsu, en ik zat in een toernooi, en hij kwam naar me toe en hij herkende me van de Dr. Phil Show en hij zei: “Ik lees je sms-berichten en ik heb je boeken gelezen.” En hij had een zoon die worstelde met zijn geestelijke gezondheid, en hij nam contact met me op en ik reageerde, en ik belde hem en zijn vrouw, en hij zei: “Kijk, als ik een hypotheek op mijn huis moet nemen, doe ik wat nodig is. Ik wil hem naar CAST Centers sturen. Ik wil dat hij daarheen gaat, zelfs als het onze verzekering niet accepteert.” Ik zei: “Neem geen hypotheek op je huis. Waarom zou je een hypotheek nemen? Je hebt een verzekering. Laten we ergens zoeken dat misschien in het netwerk van de provider zit,” want dit is een lang proces. Mensen helpen veranderen is niet iets van 30 dagen. Het is geen 60. Je moet een solide, beheerste, echt gestructureerde mindset hebben voor een goede zes maanden. Maar als hij het callcenter had gebeld, was zijn pensioen of hypotheek eruit gehaald, en dus hoef je dat vandaag niet te doen.

Amy Morin : En dat hoor ik vaak: wanhopige mensen die zich zorgen maken om hun geliefden. Het is een kwestie van leven of dood als ze verslaafd zijn of zelfs als ze ernstige psychische problemen hebben. Ze rennen naar het einde van de wereld en zeggen: “Ik moet ze redden.” Maar dan sturen ze ze 30 dagen weg en komen ze niet “gered” terug.

Mike Bayer : Ik heb zoveel mensen geld zien verspillen door mensen naar een behandeling te sturen. Zoveel mensen. En ik denk dat als je het geld niet hebt, er tegenwoordig zoveel hulpmiddelen zijn. Zelfs wij hebben een hulpmiddel waarbij als iemand in de stad West Hollywood woont en we hebben niemand op de plek, ze gratis behandeling krijgen, PHP, maar niemand zou het ooit weten. Je moet een beetje graven of onderzoek doen, en er zijn zoveel hulpmiddelen en overheidsfinanciering, dus het verbaast me als mensen … Maar de uitdaging is opnieuw dat ze met iemand aan de voorkant praten. Wanneer iemand zegt: “Dit is het beste programma”, bestaat het beste programma niet. Misschien is er het beste instituut voor de behandeling van kanker, maar verslaving is zo complex en heeft het zoveel variabelen dat er geen beste programma is.

Amy Morin : Ik ben het ermee eens. En wat voor de ene persoon werkt, zal niet werken. Het is alsof we het weten, en er is het hele scala. Soms zeggen mensen: “AA heeft me gered.” Andere mensen zeggen: “Ik ben naar drie AA-bijeenkomsten geweest. Het was verschrikkelijk, maar wat echt voor mij werkte, was medicatie.”

Mike Bayer : Juist. Of sommige mensen vinden God, of sommige mensen denken… Maar ik denk gewoon dat het, uiteraard, een goede reputatie moet hebben, maar de reputatie moet kwaliteitszorg, integriteit, goede staat van dienst, resultaten zijn, maar veel geld uitgeven om iemand te betalen om naar de behandeling te gaan, ik weet niet waarom je dat zou doen als je het je niet kunt veroorloven.

Amy Morin : Dus als er iemand luistert, misschien zitten ze in een heel donkere plek en denken ze: “Oké, maar ik weet niet eens wat ik nodig heb. Heb ik residentieel nodig? Heb ik dit intensieve programma nodig? Heb ik gewoon een uur per week therapie nodig?” Hoe beslissen ze of is het niet aan hen om te beslissen?

Mike Bayer : Nee, dat is een goede vraag. Ik denk dat het een goed idee is om te beginnen met het bellen van een polikliniek, een poliklinisch centrum, en met iemand daar te praten, want bij veel poliklinische patiënten kun je daar therapie krijgen, of je kunt negen uur per week groepstherapie krijgen. Dus echt … Je kunt er met je therapeut over praten, maar ik denk dat een goed beginpunt is om te bellen … Je Googlet op “poliklinische behandelcentrum bij mij in de buurt” en-

Amy Morin : Klopt, een goede therapeut zal een beoordeling uitvoeren en je vervolgens helpen het uit te zoeken, toch?

Mike Bayer : Juist. Ja. Een goede therapeut gaat je helpen het uit te zoeken. Het is gewoon dat veel mensen geen therapeut hebben en niet weten waar ze moeten beginnen, en mentale gezondheid is een vreemd iets waarbij je in een crisis zit, maar morgen denk je dat alles oké is.

Amy Morin : Ja.

Mike Bayer : Er is dus een periode van wanhoop en dan komt de cyclus weer terug zonder dat er enige vorm van interventie plaatsvindt.

Amy Morin : Dat is gewoon, ja, zoveel mensen zullen zeggen, “Als ik depressief ben, heb ik het gevoel dat er geen hoop is, dus ik wil niet per se een behandeling,” of, “Als mijn angst echt hoog is, denk ik dat ik ofwel meteen een behandeling nodig heb of dat de behandeling niet gaat werken, dus ik ga het niet proberen,” en het hangt ervan af waar ze zich bevinden in die ups en downs van het zeggen, en dan is er soms geen behandeling beschikbaar, er is een wachtlijst. En dan tegen de tijd dat mensen bovenaan de wachtlijst staan, zijn ze misschien niet meer in die modus waarin ze hulp willen.

Mike Bayer : Ja. Ja. En ik denk ook dat als iemand zich vastgelopen voelt in zijn leven, en dat kan zijn dat ze honderd pond te zwaar zijn, er tekenen en symptomen zijn zoals slecht slapen, niet eten, niet goed voor zichzelf zorgen, zoals baden, hygiëne, gebrek aan interesse in dingen, gedrag vertonen dat alleen maar zelf-sabotage veroorzaakt, suïcidale gedachten, hopeloosheid. Dit zijn allemaal symptomen waarbij iemand hulp moet zoeken, want die hulp is er, en het hele punt van beter worden is om je eigen billen te verhogen. Want billen, het wordt erger. En wij, op basis van de gezinnen waarin we zijn opgegroeid, geloven dat we het gewoon zelf kunnen doen en dat we in staat zouden moeten zijn om te veranderen, of als je ziet wat je op Instagram ziet, waar je gewoon een inspirerende quote opnieuw moet posten en dat je op de een of andere manier uit de problemen komt. Soms heb je medicatie nodig. Ik denk dat we allemaal, zoals ik, af en toe naar therapie ga. Vorig jaar ging ik vaak naar therapie. Ik heb een relatiebreuk meegemaakt en voelde me erg depressief. Dus het is zoiets van: zoek hulp.

Amy Morin : Juist. Juist, ja. Ik zeg ook altijd tegen mensen dat het niet uitmaakt waar je op het spectrum zit, op elk willekeurig moment in de tijd kunnen we allemaal profiteren van het hebben van iemand om mee te praten op een bepaald moment.

Mike Bayer : Ja, en ik denk dat het andere verschil tussen een kliniek en een ontgiftingskliniek is of je daar behoefte aan hebt.

Amy Morin : Ja hoor.

Mike Bayer : Het zijn situaties waarin je gewoon weg moet gaan.

Amy Morin : Klopt.

Mike Bayer : Maar ik denk dat het voor iedereen die luistert, een soort van… En er zijn zoveel stemmen die zeggen: “Ga naar therapie, zoek hulp, ga naar therapie, zoek hulp,” en ik vraag me soms af hoe effectief dat is als iemand in een heel donkere periode zit. Soms denk ik dat de beste oplossing is om die vriend te bellen, met hem te praten en hem te vertellen wat er in je hoofd omgaat.

Amy Morin : Klopt.

Mike Bayer : Als je het moeilijk hebt, is het risico kleiner als je met een vriend praat dan wanneer je op zoek gaat naar een therapeut.

Amy Morin : Ik ben het ermee eens. Er zijn veel andere dingen die we kunnen doen als we het moeilijk hebben.

Mike Bayer : Jazeker.

Amy Morin : Oké. Nog een laatste vraag voor je. Wat is het beste advies over mentale gezondheid dat je ooit van iemand hebt gekregen?

Mike Bayer : Oh, God. Het beste stukje mentale gezondheidsadvies dat ik ooit van iemand heb gekregen. Oh, mijn God, wat een vraag.

Amy Morin : Moeilijk, toch?

Mike Bayer : Wat zeggen mensen eigenlijk normaal gesproken?

Amy Morin : Soms zeggen mensen dat je het beste op de plek kunt zijn waar je voeten staan, zodat je in het moment kunt zijn. Of iemand anders zegt dat je met een vriend moet praten.

Mike Bayer : Jazeker.

Amy Morin : Ik weet het niet.

Mike Bayer : Ja. Het beste advies over mentale gezondheid. Mentale gezondheid is interessant omdat het is als je echt worstelt of gewoon in het algemeen, toch?

Amy Morin : Juist, juist.

Mike Bayer : Omdat er gewoon zo’n bereik is, toch? Ik denk dat het beste advies voor mentale gezondheid dat ik ooit heb gehad is om het simpel te houden en de basis te doen. Slapen, goed eten, zweten is een geweldige, simpele manier om weer op het goede spoor te komen en het niet te ingewikkeld te maken om beter te worden.

Amy Morin : Ik vind het geweldig. Absoluut. Mike Bayer, bedankt dat je in de MindWell Guide Podcast zit.

Mike Bayer : Bedankt, Amy.

De mening van de therapeut

Welkom bij het standpunt van de therapeut. 

Dit is het deel van de show waarin ik Mike’s strategieën zal uiteenzetten en zal delen hoe je ze in je eigen leven kunt toepassen. Hier zijn drie van Mike’s strategieën die ik ten zeerste aanbeveel.

#1 – Onderzoek uw behandelingsopties

Behandeling is niet one-size-fits-all. Dat is goed en slecht nieuws. Het goede eraan is dat je opties hebt. Het slechte eraan is dat er soms zoveel opties zijn dat het overweldigend voelt en mensen opgeven omdat het voelt alsof er te veel keuzes zijn.

Als de behandeling iets voor u is, vraag dan een vertrouwde vriend of geliefde om u te helpen als u dat kunt. Het kan overweldigend en verwarrend aanvoelen en u zou in de verleiding kunnen komen om op te geven. Het kan heel nuttig zijn om iemand te hebben die u helpt.

Het laatste wat u wilt als u last heeft van een depressie of een drugs- of alcoholverslaving, is urenlang moeten zoeken naar iets dat voor u zou kunnen werken, of dat nu een gratis ondersteuningsgroep, residentiële behandeling of onlinetherapie is. 

Als je de show regelmatig luistert, heb je eerdere gasten horen praten over wat voor hen heeft gewerkt. Surfer Kelly Slater gaat met zijn vriendin naar relatietherapie. Gepensioneerde NFL-speler Reggie Walker ging naar een residentieel behandelcentrum voor zijn geestelijke gezondheid. Zanger Bryan Abrams ging naar verschillende klinische revalidatiecentra voordat hij er een vond die werkte voor zijn eetstoornis en middelenmisbruik. Acteur Richie Stephens zei daarentegen dat AA voor hem werkte.

Er zijn dus veel factoren om te overwegen: zou u zich beter voelen als u online behandeling krijgt terwijl u in het comfort van uw eigen huis bent? Hebt u de structuur van een residentiële voorziening nodig zodat u uw gewoonten kunt resetten en weg kunt blijven van ongezonde verleidingen? Zou een intensief programma dat u elke dag persoonlijk volgt echt de veranderingen die u wilt doorvoeren, kunnen versnellen? Dat zijn slechts een paar dingen om te overwegen als u uw opties gaat bekijken.

#2 – Neem contact op met verschillende potentiële behandelcentra.

Of u nu op zoek bent naar hulp voor uzelf of een geliefde, het is belangrijk om opties te hebben. Het laatste wat u wilt is om eindelijk klaar te zijn voor behandeling en er vervolgens achter te komen dat de plek waar u heen wilt op dit moment geen openingen heeft of dat ze uw verzekering niet accepteren.

Bel rond naar verschillende behandelcentra of klinieken en praat met ze. Stel vragen. Ik vond Mikes advies leuk om te vragen of je met de kliniek zelf praat of dat je gewoon met een callcenter praat dat betaald krijgt om je door te verwijzen naar een bepaalde plek. En vraag om te praten met mensen die het programma hebben doorlopen of hun families.

Een goede strategie is om een ​​lijst te maken met mogelijke behandelingsopties. Als u een geliefde hebt die volgens u behandeling nodig heeft, is dit een goed idee, ongeacht of ze nu geïnteresseerd zijn in hulp. Als uw geliefde mogelijk geïnteresseerd is, dring er dan niet op aan dat ze hulp krijgen. In plaats daarvan kunt u ze de lijst geven en vertellen dat u naar een aantal opties hebt gekeken. Als ze meer willen weten over elke optie, kunnen ze deze online opzoeken of zelf bellen. Mensen zijn eerder geneigd om hulp te zoeken als ze het gevoel hebben dat het hun keuze is, niet omdat u eist dat ze hulp krijgen.

De meeste behandelcentra, of het nu een polikliniek of een woonzorgcentrum is, leggen u graag telefonisch uit wat hun diensten inhouden en beantwoorden uw vragen.

En zoals Mike aangaf, zijn er veel behandelcentra die veel geld betalen voor advertenties op tv of online. Maar alleen omdat iemand veel adverteert, betekent nog niet dat ze de beste plek zijn om naartoe te gaan.

Sterker nog, als je je verdiept in behandelingsopties, zul je merken dat sommige van hen beweren dat ze een succespercentage van 95% hebben. Houd er echter rekening mee dat beweringen over een hoog succespercentage niets betekenen. Hoe definiëren ze succes? Ze ondervragen patiënten misschien gewoon voordat ze vertrekken en vragen of ze zich beter voelen dan toen ze aankwamen. Als mensen ja zeggen, noemen ze dat succes. Het betekent niet dat het zes maanden of een jaar later beter gaat met mensen. 

Wees op uw hoede voor plekken die meer op een spa lijken dan op een behandelcentrum. Sommige faciliteiten beweren dat ze holistische wellness bieden, maar er is geen bewijs dat massages of een persoonlijke chef-kok verband houden met langetermijnresultaten.

Als u meer wilt weten over hoe u effectieve behandeling kunt vinden, met name revalidatie, bekijk dan een boek genaamd Inside Rehab van Ann Fletcher. Het staat vol met eye-opening informatie over de revalidatie-industrie.

En als u op zoek bent naar hulp voor een geliefde met een middelenmisbruikstoornis, bekijk dan de website Allies in Recovery. Het is een ledensite die veel informatie biedt over wat u moet doen als iemand van wie u houdt een middelenmisbruikstoornis heeft.

#3 – Kijk naar financieringsopties.

Mike zegt dat er veel opties zijn om de behandeling te betalen, en ik ben het daarmee eens. Maar je moet het misschien vragen.

Als u verzekerd bent, is dat de plek om te beginnen. Bel uw verzekeringsmaatschappij en vraag wat uw voordelen dekken. Ze kunnen u verwarrende informatie geven over meeverzekering, aftrekposten en co-pays, maar wees niet bang om te vragen wat dat precies inhoudt.

Wanneer u contact opneemt met een behandelcentrum, kunnen de meeste centra u ook vertellen hoeveel u moet betalen op basis van uw verzekering.

Als u geen verzekering hebt of een heel hoog eigen risico, vraag dan bij het behandelcentrum naar uw opties. Ze hebben misschien een verlaagd tarief voor mensen die geen verzekering hebben of zelfs beurzen voor mensen die het niet kunnen betalen.

Maar vergeet niet dat er meer dan één pad naar behandeling is. Dus als u het behandelcentrum waar u naar toe wilde niet kunt betalen, geef dan niet op en overtuig uzelf niet dat u geen hulp kunt krijgen. Er zijn talloze goedkopere of zelfs gratis bronnen beschikbaar.

Zelfs als je denkt dat zoiets als AA geen goede optie voor je is, kun je, als je een paar bijeenkomsten bijwoont (die gratis zijn), misschien andere bronnen leren kennen die ook gratis of goedkoop zijn. Je kunt ook genoeg gratis ondersteuningsgroepen online vinden, zoals de app Monument die gratis online ondersteuningsgroepen biedt voor mensen die willen stoppen met drinken en die worden gerund door een therapeut. Of je kunt je ook aansluiten bij een gratis groep voor mentale gezondheid. Slechts een paar afleveringen geleden spraken we met Jewel die een gratis platform heeft gelanceerd genaamd Innerworld waar mensen peer support kunnen krijgen. 

Geef dus niet op omdat de behandeling duur klinkt. 

Dit zijn drie tips van Mike die ik van harte aanbeveel: doe onderzoek naar uw behandelingsopties, praat met behandelcentra en stel vragen, en kijk naar financieringsmogelijkheden.

Wilt u meer weten over Mike, bezoek dan zijn website coachMikeBayer.com of zijn behandelcentrum castcenters.com .

[UITRO]

Als je iemand kent die baat zou kunnen hebben bij het horen van deze boodschap, deel de show dan met hem of haar. Door simpelweg een link naar deze aflevering te delen, kan iemand zich beter voelen en sterker worden.

Wil je gratis toegang tot mijn online cursus? Het heet 10 mentale krachtoefeningen die je helpen je grootste potentieel te bereiken. Om je gratis pas te krijgen, hoef je alleen maar een recensie achter te laten op Apple Podcasts of Spotify. Stuur ons vervolgens een screenshot van je recensie. Ons e-mailadres is [email protected] We sturen je een all access pass voor de cursus.

Bedankt dat u vandaag met mij hebt samengewerkt en naar de VW Mind-podcast hebt geluisterd.

En zoals altijd wil ik de producer van mijn show, Nick Valentin, hartelijk bedanken voor het persoonlijk opzetten van de podcaststudio om deze aflevering op te nemen.