Sluit deze videospeler
Mamie Phipps Clark is een bekende vrouwelijke psycholoog , vooral bekend om haar onderzoek naar ras, zelfrespect en kinderontwikkeling. Het werk dat ze deed met haar man, Kenneth Clark, was cruciaal in de zaak Brown vs Board of Education uit 1954. Ze was de eerste zwarte vrouw die een doctoraat in psychologie behaalde aan Columbia University.
Inhoudsopgave
Mamie Phipps Clark’s vroege leven
Mamie Phipps Clark werd geboren in Hot Springs, Arkansas. Haar vader, Harold, was een dokter, en haar moeder, Katie, hielp haar man met zijn praktijk. Aangemoedigd door haar ouders om haar opleiding voort te zetten, begon Clark aan de universiteit met een hoofdvak natuurkunde en wiskunde.
Ze ontmoette haar man, Kenneth Clark, op Howard, en hij overtuigde haar al snel om van studierichting te veranderen naar psychologie. Ze studeerde in 1938 magna cum laude af en werkte daarna een tijdje op een advocatenkantoor, waar ze met eigen ogen de schadelijke effecten van rassenscheiding zag.
Clark begon al snel aan een vervolgopleiding en kreeg twee kinderen terwijl ze haar studie voortzette. Haar masterscriptie richtte zich op de vorming van raciale identiteit en eigenwaarde . Haar werk hielp de weg vrij te maken voor verder onderzoek naar zelfconcept onder minderheden.
In 1943 behaalde ze haar doctorstitel aan de Columbia University. Ze was niet alleen de enige zwarte vrouw in het hele programma, maar ze werd ook de tweede Afro-Amerikaan die een doctorstitel behaalde aan Columbia. De eerste was haar man.
Haar carrière opbouwen
Zelfs nadat ze haar doctorstitel had behaald, vond Clark het moeilijk om goede banen te vinden.
“Hoewel mijn man eerder al een baan als docent aan het City College of New York had gekregen, werd het me na mijn afstuderen al snel duidelijk dat een zwarte vrouw met een doctorstitel in de psychologie een ongewenste anomalie was in New York City in het begin van de jaren veertig”, legde ze later uit.
Nadat ze kortstondig data had geanalyseerd voor de American Public Health Association, ging ze aan de slag als onderzoekspsycholoog voor het United States Armed Forces Institute. Tijdens haar werk als testpsycholoog bij een organisatie voor dakloze zwarte meisjes, merkte Clark op hoe beperkt de geestelijke gezondheidszorg was voor kinderen uit minderheidsgroepen.
In 1946 richtten Clark en haar man het Northside Center for Child Development op, het eerste agentschap dat psychologische diensten aanbood aan kinderen en gezinnen in de wijk Harlem in New York City. Clark was tot haar pensionering in 1979 directeur van het Northside Center.
De Clark Doll-test
In een klassiek experiment lieten de Clarks zwarte kinderen twee poppen zien die in alle opzichten identiek waren, behalve dat de ene pop wit was en de andere zwart. De kinderen kregen vervolgens een reeks vragen voorgelegd, waaronder met welke pop ze het liefst speelden, welke pop een “leuke” pop was, welke een “slechte pop” was en welke het meest op het kind leek.
De onderzoekers ontdekten dat niet alleen 59% van de kinderen de zwarte pop als de ‘slechte’ pop zou identificeren, maar dat bijna 33% de witte pop als degene koos waar ze het meest op leken.
Het experiment speelde een belangrijke rol in de zaak Brown vs. the Board of Education door de schadelijke effecten van segregatie op kinderen aan te tonen. Het Hooggerechtshof oordeelde uiteindelijk dat rassenscheiding in de VS in deze zaak ongrondwettelijk was.
Bijdragen aan de psychologie
Mamie Phipps Clark speelde een belangrijke rol in de burgerrechtenbeweging, omdat haar werk met haar man aantoonde hoe het concept van ‘gescheiden maar gelijk’ een verre van gelijke opleiding bood aan zwarte jongeren. Haar onderzoek naar het zelfconcept van minderheden inspireerde tot verder onderzoek naar het onderwerp en opende nieuwe onderzoeksgebieden binnen het vakgebied van de ontwikkelingspsychologie .
Helaas zijn veel van Clarks belangrijke bijdragen over het hoofd gezien, met cursussen psychologiegeschiedenis en studieboeken die haar slechts terloops vermelden. In zijn boek History of Psychology merkt auteur David Hothersall op dat minderheden, waaronder zwarte en vrouwelijke psychologen, lang zijn verwaarloosd in psychologiegeschiedenissen.
Haar publicaties omvatten:
- Clark, M. (1944). Veranderingen in primaire mentale vermogens met de leeftijd. Archives of Psychology, 291. New York: Columbia University.
- Clark, MP &; Karp, J. (1960). Een rapport over een zomerremedialprogramma. Elementary School Journal, 61 , 137-142.
- Clark, MP (1970). Veranderende concepten in geestelijke gezondheid, een overzicht van dertig jaar. Conferentieverslagen, Thirtieth Anniversary Conference, 7 mei. New York: Northside Center for Child Development.
- Clark, KB, &; Clark, MP (1939). De ontwikkeling van zelfbewustzijn en de opkomst van raciale identificatie bij negerkinderen in de voorschoolse leeftijd. Journal of Social Psychology, 10 (4), 591-599.
- Clark, KB, &; Clark, MP (1939). Segregatie als factor in de raciale identificatie van negerkinderen in de voorschoolse leeftijd: een voorlopig rapport. Journal of Experimental Education, 8 (2), 161-165.