Sluit deze videospeler
De term “uitsluiten” wordt gebruikt door professionals in de geestelijke gezondheidszorg die proberen een nauwkeurige diagnose te stellen. De symptomen van veel psychische aandoeningen zijn vergelijkbaar of overlappen elkaar, dus voordat er een duidelijke diagnose kan worden gesteld, moeten clinici een verscheidenheid aan andere aandoeningen uitsluiten.
Als uw tiener moeite heeft met concentreren, kan een therapeut ADHD of PTSS willen uitsluiten . Of, als uw tiener depressief lijkt, kan een professional in de geestelijke gezondheidszorg een bipolaire stoornis willen uitsluiten voordat hij een diagnose van een depressieve stoornis stelt.
Inhoudsopgave
De juiste diagnose stellen
Het kan lastig zijn om een nauwkeurige diagnose te stellen bij tieners met problemen. In eerste instantie lijken verschillende mogelijke psychische stoornissen de emotionele of gedragsproblemen van uw tiener te verklaren.
Daarom verloopt het proces om de juiste diagnose te vinden op een logische, stapsgewijze manier. Hierbij worden alle mogelijkheden in overweging genomen en worden deze vervolgens beperkt tot de diagnose of diagnoses (soms meer dan één) die het meest overeenkomen met de symptomen van uw tiener.
Het krijgen van de juiste diagnose is extreem belangrijk om de symptomen van uw tiener succesvol te kunnen behandelen. Het is de taak van een professional in de geestelijke gezondheidszorg om verschillende methoden te gebruiken om erachter te komen welke stoornis in de Diagnostic and Statistical Manual (DSM-5) het beste bij uw tiener past.
Via dit proces, dat ook wordt gebruikt bij medische aandoeningen, wordt de meest accurate diagnose bereikt via een eliminatieproces. Een clinicus bepaalt de beste diagnose door methodisch de diagnoses te verwijderen die niet passen.
Een voorbeeld van de moeilijkheid van de diagnose
Opstandig gedrag kan een symptoom zijn van verschillende aandoeningen, zoals oppositioneel-opstandige stoornis, depressie of middelenmisbruik. Maar een beetje opstandig gedrag hoeft niet per se een teken te zijn van een psychisch probleem.
Oppositioneel gedrag kan ook voortkomen uit trauma uit het verleden of aangeleerd gedrag van een ongezonde vriendengroep. De professional in de geestelijke gezondheidszorg die deze tiener evalueert, zal waarschijnlijk zeggen: “Eerst sluiten we depressie uit, dan overwegen we andere mogelijkheden.”
Stappen die professionals in de geestelijke gezondheidszorg gebruiken om diagnoses uit te sluiten
Psychische aandoeningen zijn niet altijd eenduidig. Professionals gebruiken niet zomaar een checklist om tot een diagnose te komen.
In plaats daarvan worden de meeste aandoeningen vastgesteld na een reeks interviews, waarbij een clinicus de achtergrond en omgeving van een individu in overweging neemt.
Dit is belangrijk omdat symptomen in context moeten worden gezien. Bijvoorbeeld, een tiener die zich slecht gedraagt op school kan zich misdragen omdat hij/zij een leerstoornis heeft of omdat hij/zij gepest wordt, niet per se omdat hij/zij een primaire gedragsstoornis heeft.
- De professional in de geestelijke gezondheidszorg verzamelt informatie over uw tiener . Er wordt een grondige geschiedenis verkregen en de clinicus zal informatie van verschillende bronnen overwegen, waaronder de tiener, ouders, arts en leraren. Een clinicus kan iedereen interviewen of formulieren verstrekken om in te vullen.
- Problemen met middelenmisbruik worden overwogen . Als er sprake is van middelenmisbruik, moet de clinicus uitzoeken in hoeverre de symptomen van uw tiener te wijten zijn aan het middelenmisbruik of dat ze het middel misbruiken vanwege de psychiatrische symptomen. Depressie en angststoornissen verhogen bijvoorbeeld vaak het risico van een tiener op middelenmisbruik.
- Medische problemen worden overwogen . De volgende stap is het uitsluiten van een medische aandoening als oorzaak van de psychiatrische symptomen van uw tiener. Een onbehandelde schildklieraandoening kan bijvoorbeeld depressie veroorzaken.
- Milieuproblemen worden beoordeeld . Soms komen mentale gezondheidsproblemen voort uit stressvolle gebeurtenissen in het leven. Een trauma uit het verleden of een recente verandering, zoals verhuizen naar een nieuwe stad, kan tijdelijk problemen opleveren voor een tiener.
- Psychiatrische problemen worden overwogen . Geestelijke gezondheidszorgverleners gebruiken de DSM-5 om mogelijke psychische stoornissen te overwegen. Symptomen worden vergeleken en een clinicus kan een duidelijke diagnose stellen.
- De impact op het leven van uw tiener wordt overwogen . Een clinicus zal overwegen in hoeverre het functioneren is aangetast. Een clinicus zal evalueren of de symptomen van uw tiener hun leven genoeg beïnvloeden om een diagnose te rechtvaardigen. Lichte angst die geen invloed heeft op het sociale leven, de opleiding of het werk van een tiener, voldoet mogelijk niet aan de vereisten voor een diagnose van geestelijke gezondheid.
Hoe u hulp kunt krijgen voor uw tiener
Als u vermoedt dat uw tiener een psychische aandoening heeft, zoek dan professionele hulp . Begin met praten met de arts van uw tiener. Geef aan of u zich zorgen maakt over de stemming of het gedrag van uw tiener.
De arts van uw tiener kan u doorverwijzen naar een therapeut, psychiater of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg. Een grondige beoordeling en evaluatie kan een clinicus helpen specifieke psychische aandoeningen uit te sluiten en tegelijkertijd een nauwkeurige diagnose te stellen als een diagnose gerechtvaardigd is.