Tetra Images / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Mizoginia polega na karaniu kobiet za kwestionowanie męskiej dominacji. Może mieć swoje korzenie w nienawiści do kobiet, ale nie jest tym samym, co seksizm.
Mizoginia jest często mylona z seksizmem lub nienawiścią i dyskryminacją kobiet. Jest to termin często używany do opisu ekstremalnych aktów przemocy wobec kobiet.
Słowa często ewoluują wraz ze zmianami kulturowymi. Tak było w przypadku przemówienia Julii Gillard w Parlamencie w 2012 r., gdy pełniła funkcję premiera Australii, nazywając zachowanie lidera opozycji mizoginicznym.
Australijski słownik Macquarie Dictionary rozszerzył definicję mizoginii, odnosząc ją do głęboko zakorzenionego uprzedzenia wobec kobiet, jakie pojawiło się po tym wydarzeniu.
Badanie z 2015 r. przeanalizowało 216 artykułów, które ukazały się w australijskich mediach drukowanych w tygodniu następującym po przemówieniu Gillard, aby zbadać, w jaki sposób to oskarżenie o mizoginię zostało odrzucone, zminimalizowane i podważone, i wykazało, że „te dominujące konstrukcje nie tylko służą do utrzymywania i uzasadniania nierówności płci, ale także służą do ich reprodukowania i utrwalania”.
Jak pokazuje ten incydent i późniejsze badania, mizoginia stawia kobiety w obliczu druzgocącego dylematu ideologicznego: kobiety stają w obliczu wyzwań, gdy próbują walczyć z mizoginią, ale także muszą stawić czoła przeszkodom, gdy ją ignorują, ponieważ może to prowadzić do utrwalania mizoginistycznych poglądów i zachowań.
Spis treści
Jak rozpoznać mizoginię
Czasami mizoginia jest jawna i oczywista, ale może być również ukryta i podstępna. Niektóre oznaki mizoginistycznego zachowania i postaw obejmują:
- Wyrażanie nienawiści do kobiet
- Obrażanie lub nękanie kobiet
- Faworyzowanie mężczyzn kosztem kobiet
- Silne przekonanie o sztywnych, tradycyjnych rolach płciowych
- Brak szacunku i poważania dla czasu i wysiłku kobiet
- Ignorowanie lub zagłuszanie kobiet
- Odrzucanie pomysłów kobiet
- Kradzież pomysłów od kobiet i odmowa przyznania się do ich autorstwa
- Częste przerywanie kobietom, gdy te mówią
- Obwinianie kobiet za konflikty i oczekiwanie od nich utrzymania harmonii społecznej
- Karanie kobiet za piętnowanie dyskryminacji i seksizmu
Powyższe przykłady to mizoginia, ale ważne jest, aby pamiętać, że to tylko mała próbka tego, jak te postawy są wyrażane. Podczas gdy takie zachowania są często prezentowane przez mężczyzn, zinternalizowana mizoginia często prowadzi również inne kobiety do uczestnictwa w tych zachowaniach.
Logika mizoginii
W swojej książce Down Girl: The Logic of Misogyny Kate Manne opisuje, w jaki sposób mizoginia wzmacnia dominację mężczyzn, odnosząc się do przemocy Elliota Rodgersa w Kalifornii w maju 2014 r. oraz do skazania Purvi Patel na 20 lat więzienia za dzieciobójstwo w stanie Indiana w 2015 r.
Takie przykłady pokazują, dlaczego osoby, które nie dostosowują się do społecznych hierarchii płciowych, są szczególnie narażone na mizoginię, biorąc pod uwagę sposób, w jaki ich istnienie zakłóca patriarchalne systemy.
Seksizm kontra mizoginia
Manne rozróżnia seksizm i mizoginię, wyjaśniając, że „seksizm jest postrzegany jako gałąź patriarchalnej ideologii, która usprawiedliwia i racjonalizuje patriarchalny porządek społeczny, podczas gdy mizoginia to system, który nadzoruje i egzekwuje swoje normy i oczekiwania”.
Innymi słowy, seksizm uzasadnia patriarchalny porządek, podczas gdy mizoginia dotyczy norm i oczekiwań, które pomagają go egzekwować .
Kobiety radzą sobie z krzywdą mizoginii, której dopuszczają się mężczyźni. Po skonfrontowaniu się z tymi opresyjnymi postawami i działaniami kobiety mogą z kolei uwewnętrznić te przekonania.
Oznacza to, że mężczyźni nie są jedynymi, którzy utrwalają mizoginistyczne przekonania. Kobiety, które pomagają wzmocnić status quo, są nagradzane, podczas gdy kobiety, które go kwestionują lub mu zagrażają, są karane.
Taka internalizacja może następnie przyczynić się do kontrolowania samych siebie i innych marginalizowanych płci, aby uniknąć stania się ofiarami mizoginicznej przemocy ze strony mężczyzn.
Przyczyny mizoginii
Mizoginia to postawa, która rozwija się z powodu doświadczeń, wychowania, wpływów społecznych i norm kulturowych. Niektóre czynniki przyczyniające się do powstawania mizoginii obejmują:
- Doświadczenia : Obserwowanie mizoginistycznych zachowań w dzieciństwie, korzyści płynące z takich przekonań, posiadanie mizoginistycznych wzorców do naśladowania, a także wyznawanie innych przekonań zgodnych z mizoginią – to wszystko może mieć znaczenie.
- Wychowanie : Dorastanie w domu i narażenie na formy mizoginii jest często kluczowym czynnikiem w rozwoju takich postaw. Naukowcy wykazali również, że narażenie w dzieciństwie na przemoc domową i przemoc emocjonalną wiąże się z seksizmem, mizoginią i przemocą wobec kobiet.
- Czynniki kulturowe : Postawy kulturowe wobec kobiet również mogą odgrywać rolę. Postawy religijne, które mogą sugerować, że kobiety są gorsze, podporządkowane lub grzeszne, mogą przyczyniać się do pogardy i złego traktowania.
Wpływ mizoginii
Dowody wskazują, że mizoginia może mieć poważny wpływ na zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie. Jedno badanie wykazało, że kobiety, które doświadczyły dyskryminacji ze względu na płeć, miały:
- Zwiększone ryzyko wystąpienia depresji klinicznej
- Więcej stresu psychicznego
- Gorsze funkcjonowanie umysłowe
- Gorsza samoocena stanu zdrowia
- Niższe zadowolenie z życia
Kobiety są również bardziej narażone na szereg różnych problemów ze zdrowiem psychicznym, w tym lęk, depresję, PTSD i zaburzenia odżywiania. Niektóre z tych różnic mogą być powiązane z różnicami biologicznymi. Jednak na dysproporcję prawdopodobnie wpływają takie czynniki, jak narażenie na przewlekły stres i traumę spowodowane seksizmem, dyskryminacją, mizoginią i nierównością płci.
Mikroagresje o charakterze seksistowskim wiążą się z lękiem, depresją, gniewem i niską samooceną, a długotrwałe narażenie na nie wiąże się z objawami traumy.
Mizoginia w Internecie w nagłówkach
Kiedy mizoginia jest szerzona za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych platform internetowych, może mieć niebezpieczne skutki.
#GamerGate
Według artykułu w czasopiśmie z 2015 r., #GamerGate odnosi się do szeregu incydentów, które miały miejsce po wpisie na blogu Erona Gjoniego z 8 sierpnia 2014 r., w którym niesłusznie oskarżył on swoją byłą żonę Zoe Quinn o uprawianie seksu z krytykiem gier za pozytywną recenzję jej gry Depression Quest .
Jego oskarżenia doprowadziły do nękania tej kobiety w sieci i poza nią, ponieważ jej adres domowy i numer telefonu zostały opublikowane, a ona sama otrzymała groźby gwałtu i śmierci. Kampania nękania #GamerGate szybko rozszerzyła się na inne znane kobiety w branży gier wideo, w tym Briannę Wu i Anitę Sarkeesian.
Brutalne konsekwencje nękania online wykraczają daleko poza przestrzenie cyfrowe, w których mogą się zacząć. Kilku krytyków #GamerGate zostało „swatted”, co oznacza, że nieznajomi wykonywali oszukańcze połączenia na policję i wysyłali oddziały SWAT do domów krytyków.
W artykule naukowym z 2018 r. przeanalizowano, w jaki sposób mizoginia jest szczególnie rozpowszechniona w Internecie i jak wiąże się z innymi praktykami opresyjnymi, w tym supremacją białych, wrogością wobec osób LGBT, dyskryminacją osób niepełnosprawnych itp.
Na podstawie danych z 2017 r. Pew Research Center ustaliło, że postawy wobec nękania w Internecie różnią się w zależności od płci, ponieważ 70% kobiet uważało, że jest to „poważny problem”, podczas gdy wśród mężczyzn takie zdanie miało tylko 54% mężczyzn, a 63% kobiet uważało, że ważniejsze jest poczucie bezpieczeństwa w Internecie niż możliwość swobodnego dzielenia się opiniami, podczas gdy wśród mężczyzn takie zdanie miało tylko 43% mężczyzn.
Doświadczenia i postawy wzmacniają mizoginię
Kiedy marginalizowane płcie, które cierpią z powodu mizoginii, stają w konfrontacji z mężczyznami, którzy bagatelizują problem nękania w Internecie, opowiadając się za wolnością słowa, takie naruszenia prawdopodobnie będą się powtarzać.
Rodzaje mizoginii
Zidentyfikowano również kilka różnych rodzajów mizoginii.
Mizoginia
Mizoginia:
Misogynoir to szczególny rodzaj mizoginii, charakteryzujący się pogardą i uprzedzeniami skierowanymi konkretnie przeciwko czarnoskórym kobietom.
W 2018 roku Moya Bailey i Trudy , czarnoskóre kobiety, które odegrały znaczącą rolę w zdefiniowaniu mizoginii i propagowaniu tego terminu, opisały go jako „rasistowską mizoginię skierowaną przeciwko czarnoskórym, której doświadczają czarnoskóre kobiety” i omówiły, w jaki sposób mizoginia przyczynia się do wymazania ich własnej twórczości.
W ten sposób, pomimo sukcesu w rzuceniu światła na zjawisko mizoginii, nadal działa, aby zaszkodzić tym czarnym kobietom. Niestety, marginalizowane płcie, które są również uciskane na inne sposoby, takie jak bycie czarnymi i queer, nadal są bardziej narażone na krzywdę z powodu mizoginii, biorąc pod uwagę sposób, w jaki kwestionują hierarchie płciowe.
Aby zilustrować działanie mizoginii, Manne przyjrzał się sprawie Daniela Holtzclawa, „seryjnego gwałciciela policjanta z Oklahoma City, który napadał na czarnoskóre kobiety z przeszłością kryminalną, wierząc, że kobiety te nie będą miały żadnych prawnych środków zaradczych”.
W ten sposób, na długo po tym, jak dopuścił się wobec nich przemocy seksualnej, wobec tych czarnoskórych kobiet rozwijała się antyczarnoskóra mizoginia. Opisano go w artykułach i filmach dokumentalnych, promowano jako niezdolnego do takich naruszeń ze strony bliskich, wątpiono, czy czarnoskórzy są wiarygodnymi świadkami itd.
Niestety, czarnoskóre kobiety w dalszym ciągu są narażone na ryzyko krzywdy spowodowanej mizoginią, ponieważ wiąże się ona z wrogością wobec osób czarnoskórych, a także napotykają dodatkowe przeszkody, próbując dochodzić sprawiedliwości.
Transmizoginia
Transmizoginia:
Transmizoginia odnosi się do uprzedzeń, nienawiści i ucisku skierowanych przeciwko kobietom transpłciowym i osobom transkobiecym. Opisuje ona połączenie mizoginii i transfobii.
Badanie przeprowadzone w 2018 r. przez japońsko-amerykańską pracownicę socjalną wśród dorosłych transseksualistów w Nowym Jorku wykazało, że „uczestniczki podkreślały, że ich doświadczenia wiktymizacji obejmowały mizoginistyczne postawy i zachowania w połączeniu z transfobicznymi przejawami dewaluacji, fetyszyzacji i uprzedmiotowienia”.
Jak pokazują te jakościowe badania, transkobiety kolorowe są bardziej narażone na krzywdę ze strony transfobii, mizoginii i białej supremacji. Wszystkie te przecinające się zagrożenia przyczyniają się do:
- Niedostateczne zatrudnienie
- Ubóstwo
- Obawy mieszkaniowe
- Wyzwania zdrowotne
- Kwestie prawne
- Wiktymizacja
Wskazówki, jak radzić sobie z mizoginią
Radzenie sobie z mizoginią nie jest łatwe, ale niektóre strategie mogą pomóc. Kroki, które możesz podjąć, aby zadbać o siebie i innych, którzy mają do czynienia z mizoginistycznym zachowaniem, obejmują:
- Nie ignoruj tego : Zwróć uwagę na mizoginistyczne zachowania, gdy je zauważysz i jasno daj do zrozumienia, że są niedopuszczalne.
- Zgłoś to : W miejscu pracy porozmawiaj ze swoim kierownikiem lub działem kadr.
- Opuść sytuację : Ustalenie granic może być pomocne, ale często najlepiej jest opuścić sytuację, jeśli to możliwe.
- Stwórz bezpieczne przestrzenie : Wspieraj i podnoś na duchu wszystkie kobiety. Pracuj nad tym, aby stać się bardziej świadomym szkodliwych skutków zinternalizowanej mizoginii i tego, jak może ona prowadzić do karania kobiet, które kwestionują patriarchalny status quo.
- Dbaj o siebie : stosuj strategie dbania o siebie i relaksacji, aby radzić sobie ze stresem.
Jeśli mizoginia powoduje niepokój lub zakłócenia w Twoim życiu, pomocna może okazać się również rozmowa ze specjalistą zdrowia psychicznego. Może on pomóc Ci przetworzyć Twoje doświadczenie, opracować nowe strategie radzenia sobie i zbadać pomysły na radzenie sobie z mizoginistycznym zachowaniem.
Słowo od Verywell
Pomimo powszechnych szkód wynikających z mizoginii, o których mowa w tym artykule, możesz odkryć, że ludzie wahają się, by mówić o tym wprost, nawet gdy znajdują się w pozycji względnego uprzywilejowania, na przykład jako zamożna biała kobieta cispłciowa, co jest częścią sposobu, w jaki ten opresyjny system jest nadal utrwalany.
Ostatecznie może zaistnieć konieczność zastanowienia się nad własnymi, wyjątkowymi potrzebami i wyzwaniami, jakie się z nimi wiążą, gdy trzeba się z nimi zmierzyć, ponieważ osoby sprzeciwiające się mizoginii często spotykają się z przytłaczającą reakcją.
Niestety, choć można zrozumieć, dlaczego ludzie mogą obawiać się bezpośredniego sprzeciwiania się mizoginii, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak negatywnie może ona wpływać na zdrowie psychiczne, takie unikanie jedynie przyczynia się do dalszych szkód wyrządzanych najbardziej narażonym na marginalizację tożsamościom, takim jak czarnoskóre kobiety trans, których wysokie ryzyko morderstwa wynika z brutalnej rzeczywistości przemocy transmizoginistycznej, która nadal wyrządza im nieproporcjonalnie dużą krzywdę.