Zaburzenia związane z używaniem środków wziewnych w DSM-5

Inhalanty to szereg substancji, w tym lotne węglowodory, toksyczne gazy, które zwykle znajdują się w produktach gospodarstwa domowego, takich jak kleje, rozcieńczalniki do farb, wybielacze i różne środki czyszczące. Powtarzające się stosowanie inhalantów może czasami prowadzić do uzależnienia znanego jako zaburzenie związane z używaniem inhalantów.

Zaburzenie związane z używaniem inhalantów to stan psychiatryczny, który dotyczy celowego używania inhalantów. Ta diagnoza nie dotyczy przypadkowego wdychania substancji toksycznych lub psychoaktywnych, nawet jeśli są to te same substancje, które ludzie wdychają, gdy mają zaburzenie związane z używaniem inhalantów i nawet jeśli wywołują one identyczne efekty.

Objawy zaburzeń związanych z używaniem substancji wziewnych

Zaburzenie związane z używaniem inhalantów odnosi się do problematycznego wzorca używania inhalantów w czasie, a nie do ostrych skutków inhalantów, nawet jeśli zagrażają życiu. Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (DSM-5-TR) identyfikuje następujące objawy tego stanu:

• Osoba stosuje inhalacje w większych ilościach lub dłużej, niż planowała.
• Osoba chce ograniczyć stosowanie inhalatorów, ale ma z tym trudności.
• Osoba ta spędza dużo czasu na przyjmowaniu inhalatora, jego stosowaniu lub dochodzeniu do siebie po jego skutkach.
• Pragnienie zażycia większej ilości środków wziewnych wciąż powraca.
• Osoba stosująca inhalacje nie jest w stanie wykonywać ważnych zadań związanych z domem, szkołą lub pracą i może ograniczyć lub zrezygnować z aktywności, które były dla niej ważne.
• Pomimo wystąpienia problemów społecznych, interpersonalnych, fizycznych lub psychologicznych spowodowanych używaniem inhalantów, dana osoba nadal używa inhalantów.
• Podejmowanie ryzyka przy stosowaniu inhalantów, które z natury zawsze jest ryzykowne.
• Tolerancja na środki wziewne, co oznacza, że ​​potrzeba ich większej ilości, aby uzyskać ten sam efekt.

Liczba obecnych objawów służy do oceny nasilenia zaburzenia. Stan może być określony jako łagodny (dwa do trzech objawów), umiarkowany (cztery do pięciu objawów) lub ciężki (sześć lub więcej objawów).

Rozpoznawanie zaburzeń związanych z używaniem substancji wziewnych

Wiele objawów wskazujących na to, że ktoś cierpi na zaburzenia związane z używaniem środków wziewnych, przypomina typowe problemy okresu dojrzewania, co może powodować dodatkowe zamieszanie u zaniepokojonych rodziców nastolatków.

Do objawów zaburzeń związanych z używaniem substancji wziewnych, które mogą być typowym zachowaniem nastolatków, należą: problemy społeczne i interpersonalne, zmiany w grupach przyjaciół, wdawanie się w kłótnie lub bójki z członkami rodziny lub innymi osobami, wycofywanie się z życia rodzinnego, nadmierna senność, zaniedbywanie obowiązków domowych i innych oczekiwań, zmienność nastrojów oraz społecznie nieakceptowalne zachowanie, takie jak niegrzeczne i lekceważące zachowanie, szczególnie wobec osób sprawujących władzę.

Do objawów zaburzeń związanych z używaniem substancji wziewnych, które rzadziej są typowymi zachowaniami nastolatków, należą:

• Zatrucie , które nie wydaje się być spowodowane alkoholem lub innymi narkotykami — zwłaszcza jeśli testy narkotykowe nie wykażą, że te substancje były używane
• Zapachy chemiczne na ciele lub ubraniach, strupy lub rany wokół nosa lub ust
• Nadmierne gromadzenie się odpadów w koszach na śmieci lub w sypialni, w pojemnikach na substancje takie jak butelki po kleju, aerozolu, farbie, benzynie do zapalniczek itp.

Zagrożenia dla zdrowia związane z zaburzeniami związanymi z używaniem środków wziewnych

Środki wziewne stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia. W krótkim okresie czasu ludzie mogą doświadczać halucynacji i urojeń. Środki wziewne mogą być również śmiertelne, prowadząc do drgawek, śpiączki, zatrzymania akcji serca i śmierci.

Długotrwałe stosowanie substancji wziewnych może powodować uszkodzenie szpiku kostnego, mózgu, utratę słuchu oraz uszkodzenie wątroby i nerek.

Leczenie zaburzeń związanych z używaniem środków wziewnych

Nie ma zatwierdzonych przez FDA leków na leczenie zaburzeń związanych z używaniem inhalantów. Interwencje behawioralne mogą być jednak często pomocne. Niektóre metody leczenia, które można zastosować, obejmują:

• Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) : Ta terapia pomaga ludziom nauczyć się rozpoznawać myśli i sytuacje przyczyniające się do używania inhalantów. Może również pomóc ludziom nauczyć się skuteczniej radzić sobie ze stresem i rozwinąć umiejętności radzenia sobie, które mogą pomóc.
• Zarządzanie sytuacjami awaryjnymi (CM) : Ten rodzaj leczenia behawioralnego polega na stosowaniu wzmacniaczy, takich jak bony lub nagrody pieniężne, aby nagrodzić osoby nieużywające substancji psychoaktywnych.
• Terapia wzmacniająca motywację (MET) : Ten rodzaj terapii koncentruje się na pomaganiu ludziom w zwiększaniu ich motywacji do pozostania wolnymi od narkotyków.

Grupy wsparcia i zmiany stylu życia mogą również pomóc w długoterminowym powrocie do zdrowia po zaburzeniach związanych z używaniem inhalantów. Jeśli uważasz, że możesz mieć uzależnienie od inhalantów, porozmawiaj ze swoim lekarzem o opcjach leczenia.