Sluit deze videospeler
Inhoudsopgave
Wat is een schizoïde persoonlijkheidsstoornis?
Schizoïde persoonlijkheidsstoornis (SPD) is een chronische en wijdverbreide aandoening die wordt gekenmerkt door sociale isolatie en gevoelens van onverschilligheid ten opzichte van andere mensen. Mensen met deze stoornis worden vaak beschreven als afstandelijk of teruggetrokken. Ze hebben beperkte sociale expressie en hebben de neiging om sociale situaties te vermijden die interactie met andere mensen inhouden.
Ze vinden het moeilijk om emoties te uiten en missen de wens om hechte persoonlijke relaties aan te gaan. Dit type persoonlijkheidsstoornis wordt als relatief zeldzaam beschouwd en treft vaker mannen dan vrouwen. Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis lopen ook het risico om depressief te worden .
Symptomen van schizoïde persoonlijkheidsstoornis
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis ervaren doorgaans:
- Een preoccupatie met introspectie en fantasie
- Een gevoel van onverschilligheid voor lof en bevestiging, maar ook voor kritiek of afwijzing
- Loskomen van andere mensen
- Weinig of geen behoefte om hechte relaties met anderen aan te gaan
- Onverschilligheid voor sociale normen en verwachtingen
- Weinig deelname aan activiteiten voor de lol of het plezier
- Niet genieten van sociale of familierelaties
- Wordt vaak omschreven als koud, ongeïnteresseerd, teruggetrokken en afstandelijk
Typische aanvang
De stoornis is vaak voor het eerst merkbaar tijdens de kindertijd en is meestal zichtbaar in de vroege volwassenheid. De symptomen van de stoornis kunnen een impact hebben op meerdere levensdomeinen, waaronder familierelaties, school en werk.
De DSM-5 definieert schizoïde persoonlijkheidsstoornis als een “doordringend patroon van sociale en interpersoonlijke tekortkomingen gekenmerkt door acuut ongemak met, en verminderd vermogen om nauwe relaties aan te gaan, evenals door cognitieve of perceptuele vervormingen en excentriciteiten van gedrag, beginnend in de vroege volwassenheid en tot uiting komend in verschillende contexten.”
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis worden door anderen vaak beschreven als afstandelijk, koud en afstandelijk. Mensen met de stoornis zijn misschien liever alleen, maar sommigen kunnen ook eenzaamheid en sociale isolatie ervaren als gevolg daarvan.
Impact op werk en privéleven
Mensen met deze stoornis hebben ook vaak weinig vriendschappen, gaan zelden op date en trouwen vaak niet. De symptomen van de stoornis kunnen het ook moeilijk maken om te werken in functies die veel sociale interactie of sociale vaardigheden vereisen. Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis doen het mogelijk beter in banen waarbij ze alleen moeten werken.
Schizoïde persoonlijkheidsstoornis versus schizofrenie
Hoewel schizoïde persoonlijkheidsstoornis tot de schizofreniespectrumstoornissen behoort en een aantal symptomen gemeen heeft met schizofrenie en schizotypische persoonlijkheidsstoornis , zijn er belangrijke verschillen die SPD van deze twee stoornissen onderscheiden.
Mensen met SPD ervaren zelden paranoia of hallucinaties . Ook al lijken ze afstandelijk en afstandelijk tijdens gesprekken, ze zijn wel logisch als ze praten, wat verschilt van de moeilijk te volgen spraakpatronen die vaak worden gedemonstreerd door mensen met schizofrenie.
Oorzaken van schizoïde persoonlijkheidsstoornis
De oorzaken van schizoïde persoonlijkheidsstoornis zijn niet bekend, hoewel men denkt dat een combinatie van genetische en omgevingsfactoren een rol spelen. Persoonlijkheid wordt gevormd door een breed scala aan factoren, waaronder erfelijke eigenschappen en neigingen, ervaringen in de kindertijd, ouderschap, opleiding en sociale interacties. Al deze factoren kunnen een rol spelen bij het ontwikkelen van SPD.
Diagnose
Als u zich zorgen maakt over uw symptomen, kunt u beginnen met het raadplegen van uw arts. Uw arts zal uw symptomen evalueren en controleren op onderliggende medische aandoeningen die mogelijk bijdragen aan uw symptomen. In de meeste gevallen wordt u dan waarschijnlijk doorverwezen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg.
Volgens de diagnostische criteria van de DSM-5 moeten mensen minimaal vier van de volgende symptomen vertonen om de diagnose SPD te krijgen:
- Kiest altijd voor solitaire activiteiten
- Emotionele afstandelijkheid en gebrek aan emotionele expressie
- Ervaart weinig plezier in activiteiten
- Onverschilligheid voor kritiek of lof
- Gebrek aan verlangen of plezier in nauwe persoonlijke relaties
- Weinig of geen interesse in seks met andere mensen
- Geen goede vrienden, behalve directe familie
Schizoïde persoonlijkheidsstoornis wordt meestal gediagnosticeerd door een psychiater of een andere professional in de geestelijke gezondheidszorg die is opgeleid om persoonlijkheidsstoornissen te diagnosticeren en te behandelen. Huisartsen missen vaak de opleiding om dit type diagnose te stellen, vooral omdat de aandoening zo ongewoon is en vaak wordt verward met andere psychische stoornissen.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis zoeken zelden zelf een behandeling. Vaak wordt pas om behandeling gevraagd nadat de aandoening meerdere gebieden van iemands leven ernstig heeft verstoord.
Behandeling voor schizoïde persoonlijkheidsstoornis
Schizoïde persoonlijkheidsstoornis kan lastig te behandelen zijn. Mensen met de stoornis zoeken zelden behandeling en kunnen moeite hebben met psychotherapie omdat ze het moeilijk vinden om werkrelaties met een therapeut op te bouwen. De sociale isolatie die kenmerkend is voor schizoïde persoonlijkheidsstoornis maakt het ook moeilijk om steun en hulp te vinden.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis vinden het wellicht gemakkelijker om relaties aan te gaan die gericht zijn op intellectuele, beroepsmatige of recreatieve bezigheden, omdat zulke relaties niet afhankelijk zijn van zelfonthulling en emotionele intimiteit.
Medicijnen kunnen worden gebruikt om enkele symptomen van schizoïde persoonlijkheidsstoornis te behandelen, zoals angst en depressie. Dergelijke medicijnen worden meestal gebruikt in combinatie met andere behandelingsopties, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) of groepstherapie .
CGT kan mensen met SPD helpen om problematische gedachten en gedragingen te identificeren en nieuwe copingvaardigheden te ontwikkelen. Groepstherapie kan mensen helpen om interpersoonlijke vaardigheden te oefenen.
Eén-op-één therapie kan intimiderend lijken voor mensen met deze aandoening, omdat het veel sociale interactie vereist. Dergelijke behandelingen kunnen het meest effectief zijn wanneer professionals in de geestelijke gezondheidszorg voorzichtig zijn om niet te hard te pushen en cliënten niet worden geconfronteerd met buitensporige druk en emotionele eisen.
Omgaan met
Vanwege de aard van de aandoening, zou je het gevoel kunnen hebben dat het gewoon makkelijker is om bij jezelf te blijven dan om professionele hulp te zoeken. Zelfs als je over het algemeen de voorkeur geeft aan eenzaamheid, ervaren mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis eenzaamheid en isolatie. Er zijn dingen die je kunt doen om steun te zoeken.
Overweeg om lid te worden van een werk- of hobbygerelateerde sociale groep. Omdat emotionele intimiteit een uitdaging kan zijn voor mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis, vindt u het misschien makkelijker om met anderen om te gaan in de context van een beroeps- of vrijetijdsbesteding. Dit kan een geweldige manier zijn om sociale connecties te ontwikkelen zonder uzelf te overweldigen.
Als u een geliefde met deze aandoening hebt, kunt u helpen door geen oordeel te vellen, geduldig te zijn en de persoon aan te moedigen om behandeling te zoeken. Probeer de persoon niet te pushen tot activiteiten of relaties die hem of haar ongemakkelijk of onder druk zetten. Zoek in plaats daarvan naar activiteiten die u samen kunt doen en die niet veel emotionele investering vergen.
Een woord van Verywell
De aandoening is meestal langdurig, chronisch en duurt het hele leven voort. Met ondersteuning en effectieve behandeling kunnen mensen die ermee leven, echter een functioneel leven blijven leiden.