Zeer goed / Jiaqi Zhou
Sluit deze videospeler
Een fetisj is een levenloos object of niet-seksueel lichaamsdeel dat seksueel verlangen opwekt.
De term fetisj is redelijk mainstream geworden. Voetfetisjen zijn bijvoorbeeld het meest voorkomend en worden het meest openlijk besproken. Het begrip van mensen over wat een fetisj is en wanneer het een probleem wordt, is echter achtergebleven.
De waarheid is dat een fetisj alleen een probleem is als de fixatie je leven verstoort of onnodig lijden veroorzaakt bij jou of de mensen om je heen. Een voorbeeld hiervan kan een persoon zijn die niet langer seksueel aangetrokken is tot zijn/haar partner en alleen nog opgewonden kan raken door het zien van een fetisjobject.
Fetisjen bestaan in alle soorten en maten, van de hierboven genoemde voetfetisj tot een voorliefde voor leer, rubber of bepaalde aspecten van BDSM .
Het is echter niet zozeer de inhoud van de fetisj die aanleiding tot bezorgdheid zou moeten geven. Wanneer de fetisj iemands leven overneemt en zijn relaties beïnvloedt, wordt het als problematisch beschouwd.
Het is ook belangrijk om te beseffen dat hoewel het woord fetisj soms door elkaar wordt gebruikt met kink, deze twee niet hetzelfde zijn.
Inhoudsopgave
Wat is een knik?
Een kink verwijst naar een niet-standaard of onconventionele seksuele praktijk of fantasie. Het is een brede term om te verwijzen naar seksuele interesses buiten wat vaak wordt beschouwd als “vanille” seks, waarbij een fetisj een seksuele fixatie inhoudt die een persoon nodig heeft om seks plezierig te vinden.
Soorten fetisjen
Er zijn een aantal voorbeelden van specifieke fetisjobjecten die het doelwit kunnen zijn van een fetisjstoornis of een eenvoudige niet-gestoorde fetisj. Veelvoorkomende categorieën waarin deze fetisjen kunnen vallen, zijn onder andere:
Lichaamsdelen
- Bepaalde lichaamsdelen, zoals voeten (voetfetisj of podofilie), navels, benen, mond, nagels, etc.
- Bepaalde soorten haar of lichaamshaar
Lichaamskenmerken of vloeistoffen
- Lichaamsaanpassingen zoals tatoeages of piercings.
- Urofilie (seksuele interesse in activiteiten waarbij geplast moet worden)
- Coprofilie of scatofilie (activiteiten waarbij ontlasting betrokken is)
- Lactofilie (lacterende borsten)
- Menofilie (activiteiten waarbij menstruatiebloed betrokken is)
- Mucofilie (seksuele interesse in niezen)
Kleding of materialen
- Bepaalde kledingstukken zoals kousen of rokken, of ondergoed
- Rubber of leer
- Schoeisel of specifieke soorten schoenen of laarzen
Niet-seksuele objecten
- Minder gebruikelijke voorwerpen zoals stethoscopen, fopspenen of luiers
- Necrofilie of alleen seksuele interesse in lijken
Waarom mensen fetisjen hebben
Er is niet veel onderzoek gedaan naar de redenen waarom fetisjen ontstaan. Er zijn echter wel enkele theorieën geopperd. Biologische, culturele, emotionele en sociale factoren spelen mogelijk allemaal een rol.
De Franse psycholoog Alfred Binet was de eerste die in 1887 de term fetisj in een erotische context gebruikte. Destijds vermoedde men dat fetisjen ontstonden door een opwindende ervaring met een object tijdens de kindertijd.
Onderzoek heeft inderdaad aangetoond dat het mogelijk is om mensen te conditioneren om opgewonden te raken door objecten als laarzen, wat suggereert dat een fetisj een aangeleerd proces is.
Er wordt gedacht dat fetisjen minder vaak voorkomen bij vrouwen, wat zou kunnen suggereren dat er unieke factoren zijn met betrekking tot biologische verschillen tussen mannen en vrouwen. Het is echter belangrijk om op te merken dat er veel meer onderzoek nodig is op dit gebied om te begrijpen hoe fetisjen beginnen, wie er vaker een heeft en hoe ze gedrag beïnvloeden.
Uit sommige onderzoeken is gebleken dat mensen die aangeven fetisjen te hebben, vaker drugs en alcohol gebruiken en minder tevreden zijn met hun leven.
Wanneer is een fetisj een probleem?
Een seksuele of erotische fetisj kan worden gedefinieerd als een extreme seksuele fixatie op een object of lichaamsdeel. Het object van de fixatie wordt de fetisj genoemd, en de persoon met de fetisj wordt een fetisjist genoemd.
Er is een duidelijk onderscheid tussen fetisjisme en fetisjistische stoornis, een aandoening die erkend wordt in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5-TR).
De DSM-5 noemt drie criteria voor deze stoornis, die in de categorie parafiele stoornissen valt (andere in deze categorie zijn voyeuristische en exhibitionistische stoornissen).
- Het eerste criterium : Gedurende een periode van zes maanden moet u seksuele verlangens hebben ervaren die gericht waren op een niet-genitaal lichaamsdeel of een niet-levend object. Dit moet zich manifesteren door fantasieën, verlangens of gedragingen.
- Het tweede criterium : De fantasieën, impulsen of gedragingen die u heeft, hebben u veel leed bezorgd of uw vermogen om uw dagelijkse leven te leiden, beperkt.
- Het derde criterium : Het object mag geen kleding zijn die je gebruikt voor crossdressing en het mag geen stimulatie-apparaat zijn zoals een vibrator. Dus, het voelen van de drang om je te kleden in vrouwenkleren of om een vibrator te gebruiken, vormt geen fetisj.
De DSM-5 heeft ook specificaties voor de stoornis, die manieren zijn om de details van wat u ervaart verder te verfijnen. Deze omvatten het volgende:
- Of de opwinding nu is voor een specifiek lichaamsdeel, zoals iemands voeten of haar. Dit staat ook bekend als partialisme.
- Of de opwinding nu ontstaat door levenloze objecten zoals schoenen of ondergoed.
Om een fetisj als stoornis te beschouwen, moet deze op de een of andere manier aanzienlijke stress veroorzaken en moet de stress minimaal zes maanden aanhouden.
Als aan deze criteria niet wordt voldaan, kan een fetisj simpelweg verwijzen naar wat we hier in lekentaal mee bedoelen: een seksuele interesse hebben in specifieke activiteiten of objecten die je prettig vindt, maar die jou of iemand anders geen stress bezorgen.
Behandelingen voor fetisjisme
Wanneer een fetisj een stoornis is, kan het leiden tot illegale activiteiten, verlies van interesse in gebruikelijke seksuele activiteiten en slechte relaties. In deze gevallen is behandeling van de fetisj gerechtvaardigd om de afhankelijkheid van de fetisj te verminderen en de interesse in acceptabele stimuli te vergroten.
Hieronder staan de typische behandelingen die gebruikt kunnen worden.
Cognitieve gedragstherapie
Methoden van cognitieve gedragstherapie (CGT), zoals aversietherapie, orgastische herconditionering en verborgen conditionering, kunnen worden gebruikt bij fetisjen.
- Bij aversietherapie worden gedachten aan de fetisj gecombineerd met een aversieve stimulus, zoals een elektrische schok.
- Tijdens covert sensitization fantaseert een persoon over de fetisj en stelt zich vervolgens een negatieve uitkomst voor, zoals dat hun hele familie binnenkomt terwijl ze bezig zijn met de fetisj. Dit is echter slechts één voorbeeld; de negatieve uitkomst zou variëren afhankelijk van wat de persoon het meest negatief en/of vernederend vindt.
- Tijdens orgastische reconditionering wordt mensen gevraagd om hun gedachten over de fetisj te veranderen naar iets dat acceptabeler is (zoals hun partner) vlak voor het orgasme. Er wordt aangenomen dat dit de acceptabele seksuele interesse zal versterken.
Psychodynamische Therapie
Gezien het feit dat er theorieën zijn die stellen dat fetisjen hun oorsprong vinden in de kindertijd, is het niet verrassend dat sommige therapeuten psychodynamische technieken gebruiken om met het onderbewustzijn te werken bij het ontrafelen van fetisjen.
Medicatie
Medicijnen zoals anti-androgenen (om het libido te verlagen en seksuele fantasieën te verminderen) en selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) (om de stemming te verbeteren) kunnen worden gebruikt bij verstoorde fetisjen. Sommige medicijnen kunnen echter aanzienlijke bijwerkingen hebben waar rekening mee moet worden gehouden.
Samenvatten
De behandeling van een fetisjistische stoornis is afhankelijk van de behoeften van het individu, maar kan bestaan uit verschillende vormen van psychotherapie (zoals cognitieve gedragstherapie of psychodynamische therapie), medicatie of een combinatie van beide).
Een fetisj in je relatie opnemen
Sommige koppels willen misschien werken aan het onderdeel maken van de fetisj in hun relatie in plaats van er helemaal vanaf te komen. Voor iets als een voetfetisj kan dit betekenen dat je voetmassages of andere plezierige activiteiten in je seksuele relatie opneemt.
Anderen willen echter misschien akkoord gaan met het feit dat dit een tijdsgebonden aspect is van hun seksuele betrokkenheid. Een stel kan bijvoorbeeld besluiten om alleen op bepaalde dagen van de week of voor speciale gelegenheden aan de fetisj deel te nemen.
Relatietherapie of relatietherapie kan stellen helpen om beter te communiceren over een fetisj die ze willen behouden, maar die ze wel binnen hun relatie willen verwerken.
Een woord van Verywell
Een fetisj kan een probleem worden als het de grens overschrijdt van een parttime fantasie naar een fulltime obsessie. Een veelvoorkomend teken om op te letten is dat je niet in staat bent om seksueel geïnteresseerd te raken in iets, tenzij het te maken heeft met het fetisjobject of de fetisjsituatie.
Als je het moeilijk hebt, is het belangrijk om hulp te zoeken, hoe gênant dat ook mag voelen. Vooral als je de echtgenoot of partner bent van iemand met een destructieve fetisj die je relatie verpest, weet dan dat er hulp beschikbaar is.