Yuichiro Chino / Getty Images
Sluit deze videospeler
Inhoudsopgave
Wat is diepe hersenstimulatie?
Diepe hersenstimulatie (DBS) is een chirurgische behandeling die wordt gebruikt bij bewegingsstoornissen en sommige therapieresistente psychische stoornissen .
Elektroden worden chirurgisch geïmplanteerd in delen van de hersenen waar abnormale activiteit plaatsvindt. De elektroden zenden impulsen uit die onregelmatige hersenactiviteit beheersen. Een generator regelt de hersenstimulatie, die, net als een pacemaker, in de bovenste borstkas wordt geplaatst. De generator maakt verbinding met de elektroden via een draad die onder de huid van de borstkas naar de hersenen loopt.
De elektroden stimuleren de hersenen meestal bilateraal, wat betekent dat beide kanten van de hersenen worden gestimuleerd. Er zijn echter enkele omstandigheden waarbij de elektrodenbehandeling unilateraal moet zijn, wat betekent dat ze slechts één kant van de hersenen stimuleren.
De behandeling met diepe hersenstimulatie begint zodra het herstelproces na de operatie is voltooid, wat meestal een paar weken duurt. Een medische zorgverlener zet de generator aan en begint met het vinden van de beste instellingen voor de toegewezen behandeling. Dit kan in het begin wat ongemakkelijk zijn, met als eerste bijwerking spraakproblemen. Dit is echter meestal tijdelijk.
Geschiedenis van diepe hersenstimulatie
In 1987 ontdekte de Franse neurochirurg Alim Benabid dat elektrische stimulatie van de basale ganglia de symptomen van de ziekte van Parkinson kon verlichten . Deze ontdekking was een baanbrekend moment in de genezing van bewegingsstoornissen.
Tien jaar later, in 1997, werd diepe hersenstimulatie goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor de behandeling van tremoren die verband houden met de ziekte van Parkinson .
In 2009 werd diepe hersenstimulatie voor obsessieve-compulsieve stoornis geïntroduceerd. Sindsdien is het gebruik van deze electieve chirurgische procedure gebruikt om depressie , epilepsie en het syndroom van Gilles de la Tourette te behandelen. Minder vaak, maar effectief, is deze behandeling ook gebruikt voor chronische hoofdpijn, verslaving, obesitas en herstel van een beroerte.
Hoewel diepe hersenstimulatie, zoals het publiek het tegenwoordig over het algemeen begrijpt, eind jaren 80 werd geïntroduceerd, heeft het eerdere wortels. Eind 19e eeuw werd diepe hersenstimulatie ontdekt door de hersenschors van dieren te stimuleren. Deze vroege ervaring was fundamenteel voor toekomstige verkenningen van diepe hersenstimulatie.
Soorten diepe hersenstimulatie
Diepe hersenstimulatietherapie is onderdeel van een bredere scope van hersenstimulatietherapieën. Diepe hersenstimulatie is een van de meest bekende stimulatietherapieën. Elektroconvulsietherapie (ECT) is een zeer controversiële en veel bestudeerde hersenstimulatietherapie die tot op de dag van vandaag nog steeds wordt gebruikt. Elektroconvulsietherapie wordt gebruikt bij de behandeling van een ernstige depressieve stoornis en een bipolaire stoornis .
Andere vormen van hersenstimulatietherapieën zijn:
- Vaguszenuwstimulatie (VNS) : Vaguszenuwstimulatie werd oorspronkelijk gebruikt om epilepsie te behandelen, maar wordt nu ook gebruikt om depressie te behandelen. Het lijkt op diepe hersenstimulatie: het gebruikt ook een apparaat dat onder de huid wordt geplaatst en elektroden triggert om elektrische pulsen af te geven. De elektroden worden echter op de nervus vagus geplaatst in plaats van op de hersenen.
- angst en andere psychische aandoeningen behandelen. Het werd ontwikkeld in 1985 en maakt gebruik van een magneet om de hersenen te activeren. Het deel van de hersenen dat wordt geactiveerd, is afhankelijk van de zich voordoende aandoening.
- Magnetic attack therapy (MST) : Magnetic attack therapy is een nieuwere vorm van hersenstimulatie die wordt gebruikt om mentale stoornissen te behandelen, zoals ernstige depressie en bipolaire stoornissen. Magnetic attack therapy gebruikt magnetische pulsen om de hersenen te stimuleren om een aanval op te wekken.
Waarvoor wordt diepe hersenstimulatie gebruikt?
Diepe hersenstimulatie is nuttig voor zowel neurologische als behandelingsresistente psychologische aandoeningen. Het kan bewegingsstoornissen behandelen zoals de eerder genoemde ziekte van Parkinson, tremoren en dystonie. Psychologische aandoeningen kunnen er ook baat bij hebben.
Bijvoorbeeld, behandelingsresistente depressie kan profiteren van diepe hersenstimulatie. Hoewel de eerste studies veelbelovend zijn, moet het nog worden goedgekeurd door de FDA en wordt het nog steeds beschouwd als een experimentele behandeling.
Behandeling van een obsessief-compulsieve stoornis die niet reageert op therapie, wordt ook succesvol uitgevoerd door middel van diepe hersenstimulatie.
Voordelen en overwegingen van diepe hersenstimulatie
Het grootste voordeel dat diepe hersenstimulatie biedt, is de mogelijkheid om eindelijk verlichting te voelen. Vooral in het geval van psychische stoornissen kan het wonderen verrichten bij aandoeningen die simpelweg niet op andere vormen van behandeling hebben gereageerd.
Als andere behandelingen de symptomen van een psychische aandoening, zoals depressie of een dwangstoornis, niet verlichten, kan diepe hersenstimulatie verlichting bieden
Hoewel diepe hersenstimulatie een effectieve behandeling is, is er wel een operatie voor nodig. Voor velen kan de stress van het ondergaan van een electieve chirurgische ingreep een grote afschrikking zijn.
Mogelijke valkuilen van diepe hersenstimulatie
Diepe hersenstimulatie is een serieuze medische procedure. Voor degenen die diepe hersenstimulatie ontvangen voor neurologische aandoeningen, kunnen er negatieve psychologische bijwerkingen zijn.
Uit een onderzoek onder mensen met de ziekte van Parkinson bleek bijvoorbeeld dat de kans groter was dat ze na de operatie depressieve klachten ontwikkelden. Deze klachten kunnen echter afnemen en indien nodig kunnen medische zorgverleners de behandeling hierop aanpassen.
Andere algemene bijwerkingen zijn onder meer infectie, hoofdpijn en storingen in het apparaat. Sommigen kunnen spraakproblemen en vermoeidheid ervaren. Het is vermeldenswaard dat bijwerkingen zeldzaam zijn en kunnen worden behandeld met aanpassingen in diepe hersenstimulatie en medische aandacht.
Een woord van Verywell
Leven met een behandelresistente psychologische aandoening kan isolerend en ontmoedigend aanvoelen. Als u merkt dat u de hoop verliest op uw zoektocht naar de juiste behandeling, neem dan contact op met uw medische zorgverlener om te zien of deze behandeling verlichting kan bieden.