Wat is een obsessieve-compulsieve stoornis (OCS)?

Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door obsessies en dwangmatigheden die het dagelijks leven verstoren.

OCD werd vroeger geclassificeerd als een angststoornis omdat mensen die aan deze psychische aandoening lijden vaak ernstige angst ervaren als gevolg van obsessieve gedachten. Ze kunnen ook uitgebreide rituelen uitvoeren in een poging om de angst die door obsessies wordt veroorzaakt te verminderen.

In de nieuwste editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) is OCD verplaatst naar de eigen stoornissenklasse ‘Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen’. Verwante aandoeningen in de klasse zijn onder meer body-dysmorphic disorder , hoarding disorder en trichotillomanie .

Symptomen van OCD

Symptomen van OCD verschijnen meestal geleidelijk en kunnen langdurig zijn als ze niet worden behandeld. Mensen met OCD kunnen symptomen van obsessies, dwangmatigheden of beide ervaren. Dergelijke symptomen verstoren veel gebieden van het leven, waaronder school, werk, relaties en normaal dagelijks functioneren.

Obsessies

Obsessies zijn gedachten, beelden of ideeën die niet weggaan , ongewenst zijn en extreem stressvol of zorgwekkend zijn (“Wat als ik besmet raak met een dodelijke ziekte?” of “Wat als ik iemand pijn doe?”).

Enkele veelvoorkomende symptomen van obsessies zijn:

• Pijnlijke, gewelddadige gedachten of beelden
• De behoefte om alles in een bepaalde volgorde te hebben
• Angst voor ziektekiemen
• Ongewenste gedachten over verboden of taboe-onderwerpen zoals seks of religie

Dwangmatigheden

Dwanghandelingen zijn gedragingen die steeds opnieuw moeten worden uitgevoerd om angst te verlichten. Dwanghandelingen zijn vaak gerelateerd aan obsessies. Als u bijvoorbeeld geobsedeerd bent door besmet te zijn, voelt u zich misschien gedwongen om herhaaldelijk uw handen te wassen. Dit is echter niet altijd het geval.

Enkele veelvoorkomende dwangmatigheden zijn:

• Telkens weer dingen tellen
• Overmatig wassen of schoonmaken
• Dingen op een bepaalde of symmetrische manier ordenen
• Herhaaldelijk controleren (bijvoorbeeld of de deur op slot is of de oven uit staat)

Diagnose

Het is belangrijk om te weten dat niet alle gewoontes of repetitieve gedragingen synoniem zijn met dwangmatigheden. Iedereen heeft herhaalde gedachten of controleert dingen van tijd tot tijd dubbel. Om de diagnose OCD te krijgen, wordt hun ervaring gekenmerkt door:

• Een onvermogen om hun gedachten of gedragingen te controleren, zelfs wanneer ze erkennen dat ze buitensporig of irrationeel zijn
• Een uur of meer per dag besteden aan deze obsessies en dwangmatigheden
• Ervaren van aanzienlijke stress of problemen en verstoringen in het dagelijks leven vanwege deze gedachten en gedragingen

OCD begint meestal rond de late adolescentie/jongvolwassenheid, hoewel jonge kinderen en tieners er ook last van kunnen hebben. Ouders en leraren missen OCD vaak bij jonge kinderen en tieners, omdat ze er alles aan doen om hun symptomen te verbergen.

Oorzaken

De exacte oorzaken van OCD zijn niet bekend, maar er zijn een paar factoren waarvan men denkt dat ze een rol spelen.

• Biologische factoren : Abnormale neurale circuits in de hersenen worden geassocieerd met OCD. Als u OCD heeft, kunnen bepaalde delen van uw hersenen moeite hebben met het onderdrukken en “uitzetten” van obsessieve gedachten en impulsen om uit te zetten. Als gevolg hiervan kunt u obsessies en/of dwangmatigheden ervaren. De afbraak van dit systeem kan verband houden met serotonine en andere neurotransmitterafwijkingen.
• Familiegeschiedenis : U loopt mogelijk ook een groter risico als er een familiegeschiedenis is van de stoornis. Onderzoek heeft aangetoond dat als u, een ouder of een broer of zus OCD heeft, er ongeveer 25% kans is dat een ander familielid van de eerste graad het ook heeft.
• Genetica : Hoewel er nog geen enkel “OCD-gen” is geïdentificeerd, kan OCD verband houden met specifieke groepen genen.
• Stress : Stress van allerlei aard, waaronder werkloosheid, relatieproblemen, problemen op school, ziekte of de bevalling, kunnen symptomen van OCD veroorzaken.

Mensen die kwetsbaar zijn voor OCD beschrijven een sterke behoefte om hun gedachten te controleren en kunnen geloven dat hun obsessieve gedachten betekenen dat ze gek worden of de controle verliezen. Hoewel veel mensen terugkerende, vreemde of ongewone gedachten kunnen hebben wanneer ze zich gestrest voelen, kan het moeilijk zijn om deze gedachten te negeren of te vergeten als u kwetsbaar bent voor OCD. Sterker nog, omdat deze gedachten zo gevaarlijk lijken, besteedt u er uiteindelijk nog meer aandacht aan, wat een vicieuze cirkel creëert.

Typen

Obsessieve-compulsieve stoornis kan zich op verschillende manieren uiten. Sommige mensen ervaren alleen obsessies, vaker ervaren mensen zowel obsessies als dwanghandelingen, zelfs als het dwangmatige gedrag alleen mentaal is. Er zijn geen officiële subtypen van OCD, maar onderzoek suggereert dat de meest voorkomende obsessies en dwanghandelingen zich meestal op bepaalde thema’s richten:

• Schoonheid of angst voor besmetting
• Behoefte aan orde, symmetrie of perfectie
• Taboe of verboden gedachten
• Mogelijke schade aan uzelf of anderen

Ouders moeten zich ook bewust zijn van een subtype van OCD bij kinderen dat wordt veroorzaakt door bepaalde infecties zoals keelontsteking, waarbij het eigen immuunsysteem van het kind de hersenen aanvalt. Pediatrische auto-immuun neuropsychiatrische stoornissen (PANDAS) die verband houden met streptokokkeninfecties, kunnen volgens sommige schattingen verantwoordelijk zijn voor maximaal 25% van de kinderen met OCD.

Behandeling

Behandelingen voor OCD kunnen bestaan ​​uit medicijnen, psychotherapie of een combinatie van beide.

Medicatie

Er zijn verschillende medicijnen die effectief zijn bij het verminderen van de frequentie en ernst van OCD-symptomen. Veel van de medicijnen die effectief zijn bij de behandeling van OCD, zoals Prozac (fluoxetine), Paxil (paroxetine), Zoloft (sertraline), Anafranil (clomipramine) en Luvox (fluvoxamine) hebben invloed op de serotoninespiegels . Er kunnen ook andere soorten medicijnen worden gebruikt die andere neurotransmitters in de hersenen beïnvloeden.

Psychotherapie

Psychologische therapieën zijn ook zeer effectieve behandelingen om de frequentie en intensiteit van OCD-symptomen te verminderen. Effectieve psychologische behandelingen voor OCD benadrukken veranderingen in gedrag en/of gedachten.

Indien van toepassing kan psychotherapie alleen of in combinatie met medicatie worden gedaan. De twee belangrijkste soorten psychologische therapieën voor OCD zijn cognitieve gedragstherapie (CGT) en exposure en responspreventie (ERP) therapie .

Omgaan met

OCD kan een chronische, langdurige aandoening zijn die met de tijd kan verergeren, dus het is belangrijk om professionele behandeling te krijgen. Naast het praten met uw arts of professional in de geestelijke gezondheidszorg, zijn er ook een aantal zelfhulpstrategieën die u kunt gebruiken om uw symptomen te beheersen:

• Oefen goede zelfzorgstrategieën die u helpen om met stress om te gaan. Stress kan vaak OCD-symptomen triggeren, dus het is belangrijk om te vertrouwen op effectieve en gezonde copingmethoden. Onderzoek heeft aangetoond dat slaapstoornissen verband houden met ernstigere OCD-symptomen. Naast slaap zijn regelmatige lichaamsbeweging en een gezond dieet levensstijlkeuzes die u kunt maken om de stress en zorgen die het leven u toewerpt, gemakkelijker te beheersen.
• Probeer ontspanningstechnieken . Voeg effectieve hulpmiddelen toe aan je ontspanningsrituelen, zoals meditatie, diepe ademhaling, visualisatie en progressieve spierontspanning.
• Zoek steun . Overweeg om lid te worden van een steungroep, zoals die op de online steungroepwebsite van de International OCD Foundation . Zulke groepen kunnen nuttig zijn om te praten met mensen die dezelfde ervaringen hebben gehad als jij. Sociale steun is belangrijk voor mentaal welzijn en steungroepen kunnen een nuttige bron zijn.