Ouders denken dat tieners niet zullen toegeven dat ze moeite hebben met hun geestelijke gezondheid, zo blijkt uit een peiling

Als uw tiener kampt met mentale gezondheidsproblemen, zou u dat dan weten? En nog belangrijker, zou uw tiener naar u toe komen voor hulp? Een nieuwe peiling zegt dat veel ouders denken dat ze de symptomen kunnen opmerken, maar ze hebben er geen vertrouwen in dat hun tieners hen zouden vertellen wat er mis is.

Uit het onderzoek bleek dat slechts één op de vier ouders denkt dat hun tiener hen in vertrouwen zou nemen over psychische problemen . De bevindingen roepen zorgen op over de mate van communicatie tussen tieners en hun ouders, en ook over de mate waarin tieners de hulp zoeken die ze nodig hebben. 

“Ik denk dat ouders niet per se weten wat er aan de hand is, omdat je als tiener minder met je ouders praat en je dingen deelt. Je bent meer geneigd om met je vrienden te praten over wat je dwarszit,” legt Mary Alvord, PhD , medeauteur van ‘Conquer Negative Thinking for Teens’ uit. “Ouders moeten waakzamer zijn.”

Terwijl de Amerikaanse Surgeon General spreekt over de crisis op het gebied van geestelijke gezondheid waarmee jongeren te maken hebben, het belangrijk dat ouders weten op welke signalen ze bij hun kinderen moeten letten, waarom tieners minder geneigd zijn om met hun ouders te praten en, nog belangrijker, hoe ze tieners de hulp kunnen bieden die ze nodig hebben.

Details van de peiling

De CS Mott Children’s Hospital National Poll on Children’s Health nam een ​​willekeurige steekproef onder meer dan 1200 ouders van kinderen in de leeftijd van 11 tot 18 jaar. De landelijke poll, uitgevoerd in samenwerking met de Children’s Hospital Association, stelde ouders verschillende vragen over de mentale gezondheid van hun kind. Ouders gaven inzicht in of ze konden zien of hun kind een psychisch probleem had, wat hun reactie zou zijn op het mentale gezondheidsprobleem van hun tiener en of dat kind naar hen toe zou komen voor hulp.

Een meerderheid van de ouders geloofde dat ze een probleem konden herkennen, waarbij 95% zei dat ze zich enigszins of zeer zeker voelden over het opmerken van een probleem. Echter, slechts 25% van de ouders zei dat hun kind zeker een psychisch probleem met hen zou bespreken. Iets meer dan de helft van de ouders geloofde dat hun kind het onderwerp mogelijk met hen zou bespreken.

Ouders merkten verschillende gedragingen op die aanleiding zouden geven tot bezorgdheid. Vijfenzestig procent zei dat opmerkingen van hun tiener over bezorgdheid of angst een signaal zouden zijn; 63% zei dat verminderde interactie met familie aanleiding gaf tot bezorgdheid, en 61% zei dat een daling in cijfers hen zou waarschuwen voor een probleem. Een verandering in slaappatronen zou 53% van de ouders zorgen baren, terwijl 49% een verandering in eetpatronen zou opmerken.  

Sommige deskundigen hopen dat de cijfers erop wijzen dat ouders beter op de hoogte zijn van de mogelijke mentale gezondheidsproblemen van hun kinderen. Andere deskundigen zeggen echter dat de resultaten van de enquête juist een gebrek aan aansluiting tussen tieners en hun ouders laten zien.

“Ouders zijn zich misschien niet zo bewust van wat hun tieners doormaken als ze denken,” zegt Dr. Alvord. Ze zegt dat het aanpakken van mentale gezondheidsproblemen al op jonge leeftijd moet beginnen. “Je moet vroeg en vaak met gesprekken beginnen,” voegt ze toe.

Obstakels voor tieners om zich open te stellen

Volgens een rapport van de Centers for Disease Control and Prevention ervoer 37% van de middelbare scholieren in 2019 voortdurende gevoelens van verdriet en hopeloosheid. Ongeveer 19% van de tieners overwoog zelfmoord , terwijl 16% een zelfmoordplan maakte. De COVID-pandemie en de nasleep ervan hebben die cijfers waarschijnlijk verergerd. Jongeren worstelen met hun mentale gezondheid en kunnen niet de hulp krijgen die ze nodig hebben.

“[Belemmeringen zijn onder andere] lange wachttijden bij het ontvangen van geestelijke gezondheidszorg, geen verzekeringsdekking hebben, moeite hebben met het vinden van een zorgverlener die kinderen behandelt en niet weten waar je heen moet en bij wie je moet zijn”, aldus Ann-Louise Lockhart, PsyD, kinderpsycholoog, oudercoach en eigenaar van A New Day Pediatric Psychology .

Ook al zijn de externe belemmeringen geen probleem, interne uitdagingen zoals schaamte en ongemak kunnen tieners ervan weerhouden om vooruit te komen.

“Sommige tieners hebben het gevoel dat zij en hun problemen een last zijn voor anderen. Anderen hebben het gevoel dat hun ouders het niet zouden begrijpen of dat ze hun zorgen zouden negeren,” legt Dr. Lockhart uit.

Hoewel sommige tieners er misschien met hun vrienden over praten, voelen anderen zich misschien niet op hun gemak om hun problemen met iemand te delen. In deze situaties is het nog belangrijker dat een ouder of iemand die het kind kent, kan ingrijpen en steun kan bieden.

Weten hoe een tiener zijn/haar mentale gezondheidsproblemen kan waarnemen, is belangrijk voor een ouder. Het kan moeders of vaders helpen te begrijpen op welke signalen ze moeten letten en hoe ze hun tiener kunnen helpen.

Tieners helpen vooruit te komen

Als je denkt dat je tiener niet naar je toe zal komen met mentale gezondheidsproblemen, moet je naar hem/haar toe gaan. Maar hoe weet je wanneer je dat moet doen?

Naast het monitoren van veranderingen in gedrag, waaronder eet- en slaapgewoonten, terugtrekking van vrienden en familie, en prikkelbaarheid of veranderingen in houding, moeten ouders ook letten op veranderingen in spraak. Als uw tiener begint te zeggen dat hij/zij hier niet meer wil zijn en niets heeft om voor te leven, is actie noodzakelijk.

“Een direct, open en eerlijk gesprek kan een grote bijdrage leveren aan het doorbreken van het stigma rond geestelijke gezondheid en het laten weten aan uw tiener dat hij of zij niet langer in isolatie en stilte hoeft te worstelen”, merkt Dr.
Lockhart op.

Wees bereid om een ​​connectie te creëren door dagelijks tijd met ze door te brengen. Gesprekken beginnen op een moment dat je meer aandacht van ze kunt krijgen, zoals tijdens een autorit, kan ervoor zorgen dat ze eerder bereid zijn om te praten.

Toon ook empathie als ze praten en valideer hun gevoelens. De extra moeite die u doet, kan een lange weg afleggen om tieners het gevoel te geven dat ze gezien, gehoord en niet alleen zijn. Wees een voorbeeld door goed voor uw eigen mentale gezondheid te zorgen terwijl u uw kind helpt. Modelleer het gedrag dat u bij uw tiener wilt zien.

Wanneer u hulp en begeleiding biedt, zorg er dan voor dat uw kind zich een persoon voelt, en niet een project of iets anders op uw to-do-lijstje.

“Probeer niet te repareren wat er in hun leven gebeurt en probeer ze niet te redden. Ze willen misschien alleen maar hun frustraties uiten of delen wat hen dwarszit,” adviseert Dr. Lockhart.

Als uw tiener op zoek is naar uw hulp of inzicht, kunt u samen bronnen bespreken. Online programma’s , ondersteuningsgroepen en professionele counseling zijn allemaal nuttige opties.

Als ouder is het belangrijk om een ​​veilige plek te bieden voor je kind, waar hij of zij zich niet gestigmatiseerd voelt, maar juist gesteund en geliefd. Net zoals het belangrijk is dat ze hun jaarlijkse fysieke controles krijgen, is het belangrijk dat ze mentaal sterk en gezond zijn.

“Mijn hoop is dat geestelijke gezondheid en [lichamelijke] gezondheid één en hetzelfde zijn, en dat ze werkelijk gelijkwaardig worden behandeld”, concludeert Dr. Alvord.