Hoe de oorlog in Oekraïne de mentale gezondheid van overlevenden beïnvloedt

Miljoenen mensen die in Oekraïne wonen, moesten hun huizen ontvluchten nadat Rusland het land in februari binnenviel. Ze lieten alles achter wat ze ooit gekend hebben. Duizenden mensen zijn gedood en gewond geraakt, waaronder kinderen. Dagelijks verschijnen er foto’s en video’s van wreedheden die in Oekraïne zijn begaan in de media.

De wreedheden lijken onvoorstelbaar, en die foto’s alleen al zijn traumatisch genoeg. Leven in constante angst terwijl je worstelt om een ​​zekere mate van veiligheid en zekerheid te vinden, heeft zijn tol geëist van de mentale gezondheid van Oekraïners.

“Hun identiteitsgevoel is weggenomen zonder dat ze zich erop konden voorbereiden. Dit kan leiden tot depressie en angst en mensen zich verloren laten voelen,” zegt Andrew Kent, MD, een gecertificeerd kinder- en jeugdpsychiater die gespecialiseerd is in het werken met posttraumatische stressstoornis (PTSS). “Hun hele wereld stond van de ene op de andere dag op zijn kop.”

Er wordt aandacht besteed aan hun directe behoeften aan voedsel, kleding en huisvesting, en terecht. Het gebrek aan vermogen om zich te concentreren op mentale gezondheid eist echter een zware tol. Terwijl Oekraïners omgaan met het feit dat ze van hun huizen en families worden weggerukt, en met het trauma van dood en verwonding, moet hun mentale gezondheid een prioriteit zijn voor burgers, nu en voor toekomstige generaties.

De impact op de geestelijke gezondheid

Katerina Manoff leefde haar kinderdroom. Haar familie emigreerde van Kiev naar de Verenigde Staten toen ze nog een kind was, maar ze verlangde er altijd naar om iets terug te doen voor haar Oekraïense gemeenschap. Ze richtte een non-profitorganisatie op, ENGin , om Oekraïense jongeren te helpen hun Engels te verbeteren. Het ging goed. En toen brak de oorlog uit.

Hoewel Katerina’s leven zich in de Verenigde Staten afspeelt, zijn haar werkteam, verschillende familieleden en de studenten die ze helpt, in Oekraïne. Ze sturen foto’s van verwoesting en vernietiging. Ze heeft geld moeten sturen om in hotels te kunnen verblijven sinds ze hun huizen ontvluchtten. Het heeft zijn tol geëist.

“Voor mij was het zo moeilijk. Er is veel hopeloosheid. Er is ook die frustratie die mensen in Oekraïne voelen,” legt Manoff uit. “In het begin waren mensen geschokt, maar ze waren hoopvol, ze waren vastberaden… We hadden het gevoel dat we deze steun van de hele wereld kregen,” zegt ze.

Dat optimisme sloeg al snel om in wanhoop.

“Naarmate de oorlog voortduurde, begon onze geestelijke gezondheid er echt onder te lijden. Je ziet deze verschrikkelijke wreedheden; je ziet deze foto’s,” merkt Manoff op. “Onze vrienden sturen ons de foto’s die het niet eens tot de grote media halen. Ik heb zoveel lijken en misvormde lichamen gezien, en gewoon zoveel dode kinderen.”

Oekraïners worstelen met een veelheid aan emoties tegelijk.

“Het is een rouwreactie , maar het wordt gecompliceerd door het gevoel dat er ook angst is voor je eigen veiligheid. Het is één ding om te rouwen als je iemand verliest door een natuurlijke oorzaak, maar nu vrees je ook voor je andere dierbaren en voor je huis. Dat maakt het een heel gecompliceerde rouw,” legt Dr. Kent uit.

Katerina zegt dat ze ook worstelt met het schuldgevoel van de overlevende, dat vaak voorkomt bij mensen die traumatische situaties hebben meegemaakt waarin anderen het leven hebben verloren.

Hoewel Oekraïne en andere landen al eerder met conflicten te maken hebben gehad, zeggen deskundigen dat de huidige oorlog met Rusland een andere impact heeft.

“Trauma is trauma; maar het verschil hier is dat je hele leven en huis op het spel staan. Het is allesomvattend. Je rouwt niet alleen om een ​​persoon; je rouwt om je hele bestaan. Je moet ook omgaan met de woede dat dit zinloze sterfgevallen zijn die door een agressor zijn veroorzaakt,” merkt Dr. Kent op.

De gevolgen van die woede zijn verstrekkend.

Impact op toekomstige generaties

Het is al moeilijk genoeg voor een volwassene om te proberen om te gaan met de wreedheid van oorlog. Voor een kind is de impact onmeetbaar. Onderzoek toont aan dat kinderen die oorlog en conflict hebben meegemaakt, veel psychologische problemen hebben .

Kinderen proberen hun weg te vinden in hun nieuwe wereld zonder de veiligheid en stabiliteit van een huis, school of enige vorm van structuur. De last van het leven in oorlogstijd creëert mentale gezondheidslittekens die hen zullen blijven achtervolgen.

“Er zullen daadwerkelijk fysieke veranderingen in de hersenen van een kind optreden na een trauma die invloed hebben op impulsen, angst en emotionele regulatie. Dit wordt doorgegeven aan de volgende generatie in hoe deze kinderen opgroeien en ouderschap zullen uitoefenen,” zegt Dr. Kent. “Veel van deze kinderen zullen moeite hebben om in hun basis emotionele behoeften te voorzien, zonder dat het de schuld is van de familie, omdat iedereen gewoon probeert te overleven.”

Hulp bieden

De meerderheid van de mensen die wereldwijd hulp nodig hebben voor geestelijke gezondheidszorg, krijgen niet de diensten die hen zouden kunnen helpen. In een situatie waarin ze ontworteld zijn en op zoek zijn naar veiligheid en zekerheid, is het nog moeilijker om toegang te krijgen tot geestelijke gezondheidszorg.

Internet kan een begin zijn. Therapeuten kunnen virtueel diensten verlenen om Oekraïners manieren te geven om met het trauma dat ze ervaren om te gaan. Als u een professional in de geestelijke gezondheidszorg bent die bereid is diensten te verlenen, zoek dan naar organisaties die helpen met noodhulp in Oekraïne.

Zelfs als u geen therapie kunt bieden , kunt u helpen door te doneren aan hulporganisaties. Door een zekere mate van stabiliteit in het leven van Oekraïners te brengen door een donatie te doen, kunt u wat mentale stress verlichten.

Manoff zegt dat ze kracht put uit het feit dat ze een stem kan zijn voor Oekraïners en de verschrikkingen die ze meemaken. Ze blijft ook haar tijd, financiën en mentale en emotionele steun doneren. Uiteindelijk wil ze dat Oekraïners toegang hebben tot de zorg die ze nodig hebben en raadt ze aan om ze die op een manier aan te bieden die het stigma wegneemt en het normaliseert om voor hun mentale gezondheid te zorgen.

“Maak het onderdeel van je standaardpakket: ik heb mijn eten, ik heb mijn onderdak, ik heb mijn medische zorg en ik heb mijn psychologische zorg”, besluit Manoff.