Begrijp stap 4 van de 12 stappen

Stap 4 van het 12-stappenprogramma moedigt iemand aan om een ​​”zoekende en onbevreesde morele inventaris” van zichzelf te maken. Dit houdt in dat we onze problemen identificeren en een duidelijk beeld krijgen van hoe ons gedrag onszelf en anderen om ons heen heeft beïnvloed om zo verder te kunnen met herstel.

Dat beeld is niet altijd duidelijk voor nieuwkomers die nog maar net aan het herstellen zijn, maar als we in de behandelkamers blijven rondhangen, naar anderen blijven luisteren, van hen blijven leren en een open geest houden, zien we dat er steeds meer lagen van de ‘ui’ worden afgepeld.

Of we nu door de deuren van Anonieme Alcoholisten of Al-Anon Familiegroepen komen , de kans is groot dat we een leven vol “stinkend denken” met ons meebrengen. Eerlijk gezegd duurt het een tijdje voordat de “mist” begint op te trekken, zodat we onszelf en de wereld om ons heen duidelijker gaan zien.

Als we de eerste drie stappen oprecht hebben voltooid en echt een besluit hebben genomen om onze wil en ons leven over te dragen aan de zorg van een hogere macht, dan is het tijd om dat principe in de praktijk te brengen. We moeten de moed vinden om onszelf onbevreesd te bekijken en bereid zijn om de rommel die we vinden op te ruimen.

Geen afstudeerdiensten

We zijn niet perfect en zullen dat ook nooit zijn in dit leven. Dat is de reden dat er geen afstudeerdiensten worden gehouden op 12-stappenbijeenkomsten ! Maar als we blijven deelnemen, de boodschap aan anderen blijven doorgeven en luisteren naar wat zij te delen hebben, kunnen we blijven groeien en spirituele vooruitgang boeken. Daarom zeggen ze: “Keep Coming Back!”

Hulpmiddelen om te helpen bij zelfinventarisatie

Er zijn hulpmiddelen beschikbaar om te helpen bij de 4e stap van het proces. Er is een 4e Stappen Gids online beschikbaar voor alle 12-stappen leden.

De online 4th Step Guide bevat een uitgebreide set instructies die uitleggen hoe de gids werkt en een herinnering dat een inventarisatie gewoon een lijst is: “Houd er rekening mee dat de 4e stap niet gaat over het veranderen van iets. Een inventarisatie verandert niets; het somt alleen dingen op. Je inventarisatie is slechts een verhaal van je gevoelens en daden van het begin tot nu.”

De online gids biedt vervolgens vragen en suggesties om te helpen bij het inventariseren van de kindertijd, adolescentie en volwassenheid, met een afsluitende conclusie voor ‘hier en nu’.

Naast de online gids heeft Al-Anon Family Groups de werkmap Blueprint for Progress: Al-Anon’s Fourth Step Inventory .

Maar de grootste hulp die beschikbaar is bij het uitvoeren van stap 4 komt van een kracht die groter is dan wijzelf, zoals bezoekers van het prikbord hebben laten zien in hun bijdragen over deze stap, terwijl onze studie van de 12 tradities en 12 stappen voortduurt:

Stap 4: Dagelijkse inventaris

Zoals velen van jullie weten van wat ik vertelde tijdens de 12-stappenbijeenkomsten op donderdagavond, duurde het lang voordat ik überhaupt aan de slag ging met de 12 stappen.

Mijn sponsor vertelde me dat ik alleen de eerste stap volledig hoefde te zetten , vergaderingen moest blijven bijwonen, moest doen wat me werd verteld en de rest zou op zijn tijd komen. Door dit te doen, werkte ik op de een of andere manier aan het nemen van de 12 stappen en het duurde meer dan een jaar voordat ik ooit een vergadering miste.

Er kwam uiteindelijk een moment dat ik besefte dat ik beter aan de slag kon met de 12 stappen. Doordat ik zoveel bijeenkomsten bijwoonde, wist ik wie me wilde helpen met de stappen. Deze hele goede vriend van mij leidde veel 12-stappenbijeenkomsten (lessen), die ik ook ging bijwonen. Ik ging prima totdat ik bij de 4e stap kwam en tegen een muur aanliep.

Ik voelde me echt slecht over zoveel dingen die ik in mijn leven had gedaan, dat het onmogelijk leek om al deze inventaris goed te krijgen. Uiteindelijk deelde ik dit op een dag met mijn sponsor, en hij glimlachte en vroeg me waar ik heen ging. Hij zei dat ik het beste moest doen wat ik op dit moment kon, en dat ik genoeg tijd zou hebben om de rest te doen. Hij zei dat ik mezelf niet te veel moest afstraffen (houd het simpel), en dat is precies wat ik deed.

Het maakte het een stuk makkelijker en na verloop van tijd kon ik beter zien hoe ik mijn morele inventaris moest maken. Als we deze stappen eenmaal hebben genomen, betekent dat niet dat we klaar zijn, en ook niet dat we de 12 stappen altijd in de juiste volgorde moeten doen. Ik moet elke dag van mijn leven een morele inventaris van mezelf maken. Ik moet terugkijken en ervoor zorgen dat ik het goed vind wat Skip heeft gedaan.

Liefs,
Skip

Stap 4: Eerlijk zijn

Ik ben nog steeds bij stap 4. Ik ben hier al weken, en het zal nog weken duren om het af te ronden. Het enige wat ik kan zeggen dat echt heeft geholpen, is het verkrijgen van de vragen voor de stap op internet.

Er moeten daar 100 vragen zijn, en ik zit nog in het kindertijdgedeelte. Het is heel moeilijk voor mij om te doen, maar ik moet dit doen. Toen ik in de 40 was, stelde ik de vraag: waarom lieve God? Waarom terug naar het verleden, het pijnlijke verleden? Het verleden is voorbij, vandaag is hier, en morgen is mijn hoop.

Ik zie nu waarom ik dit moet doen en moet blijven doen. Mijn moeder had een alcoholverslaving en stierf op 49-jarige leeftijd; mijn broer had hetzelfde en stierf op 48-jarige leeftijd. 47 komt eraan voor mij, en ik ga niet. Terugkijkend op het verleden heb ik nu meer dan ooit begrepen waarom ik met iemand met een alcoholverslaving ben getrouwd.

Deze stap is moeilijk en kan pijnlijk zijn, maar ik vraag alleen dat je het doet. Eén uur per dag is niet zoveel tijd. Schrijf de antwoorden op, wees eerlijk tegen jezelf en onthoud dat God bij je is als die pijn je hart binnenkomt. En onthoud ook dat we er allemaal voor elkaar zijn.

—SS​

Stap 4: Een reis

Stap 4 begon voor mij als iets heel engs. “Morele” inventarisatie? Ik worstelde het grootste deel van mijn leven met vragen over moraliteit. Ik kwam uit een religieuze achtergrond die streng, conservatief en zelfingenomen was. En de zelfbenoemde leider in het gezin was een vrouw die ontevreden was over mannen, dus niets wat ik zei of deed, zelfs niet op 12-jarige leeftijd, kwam ook maar in de buurt van haar morele grenzen. Dus toen mij werd verteld dat ik uiteindelijk een diepgaande en onverschrokken morele inventarisatie zou maken, was ik nogal terughoudend.

Nu, om stap 4 te doorlopen. Mijn sponsor had me gevraagd om verschillende dingen te doen als voorloper op stap 4. Ten eerste moest ik 10 fysieke eigenschappen van mezelf opnoemen die ik leuk vond. Vervolgens moest ik 10 persoonlijkheidstrekken van mezelf opnoemen die ik leuk vond. Een andere lijst bestond uit ten minste 10 mensen die van me hielden. Ik moest deze lijsten elke ochtend en elke avond gedurende twee weken lezen.

Mijn sponsor vervolgde: Neem een ​​vel papier. Trek een lijn door het midden en zet dan een markering in het midden van de lijn. Dit was mijn levenslijn; het midden was het midden van mijn leven (toen was ik 32, vandaar dat de markering 16 jaar aangaf). Hij vertelde me om markeringen op de lijn te gaan zetten, die belangrijke gebeurtenissen in mijn leven aangaven.

Toen ik dit allemaal had gedaan, was ik klaar voor stap 4. Mijn sponsor gaf me Hazelden-gidsen , maar ik kon het niet op die manier doen. Toen ging ik op een vrijdagavond naar een bijeenkomst, die grotendeels werd bijgewoond door mensen waarvan werd beweerd dat ze afgestudeerden waren van het Chicago AA-bootcamp (de gevreesde residenties). Een vrouw stormde binnen, boos over een gebeurtenis die net had plaatsgevonden, en maakte haar opmerking, waaronder dit: “Als je de 4e stap doet, kun je het het beste doen op de manier waarop het Grote Boek het uitlegt .” Waarom dit bij me bleef hangen, weet ik niet, maar ik besloot het te proberen. En ik ontdekte dat dit inderdaad de beste manier voor mij was.

Dus ik begon aan mijn 4e stap. Ik schreef, en ik schreef, en ik schreef. Ik boekte veel vooruitgang, maar op een dag kon ik gewoon niet meer schrijven. Ik wist dat ik nog niet klaar was, maar ik was om een ​​of andere reden tegen een muur aangelopen en kon niet verder. Ik heb erover gesproken in vergaderingen. Ik heb met mijn sponsor gesproken, maar hij kon me niet helpen.

Toen nodigde een vriend in het programma me uit voor een ACOA-bijeenkomst . Ik ging naar die bijeenkomst en na slechts 10 minuten was de muur omgevallen. Ik ging verder met het schrijven van mijn 4e stap en voltooide deze in slechts een week. ACOA opende mijn ogen voor veel dingen die ik had onderdrukt.

Nadat ik stap 4 had voltooid, was ik klaar (of dat dacht ik) voor stap 5 .

—Sox