Biografie van Elizabeth Loftus

“Ooggetuigen die met hun vinger naar onschuldige verdachten wijzen, zijn geen leugenaars, want ze geloven oprecht in de waarheid van hun getuigenis… dat is het angstaanjagende deel – het werkelijk afschuwelijke idee dat wat we denken te weten, wat we met heel ons hart geloven, niet noodzakelijkerwijs de waarheid is.” – Elizabeth Loftus, Psychology Today , 1996

Meest bekend om

Elizabeth Loftus is een hedendaagse psycholoog die geprezen wordt om haar onderzoek naar geheugen. Ze is het meest bekend om haar werk op deze gebieden:

• Onderzoek naar het menselijk geheugen
• Herinnering van ooggetuigen
• Misinformatie-effect
• Verklaringen voor het vergeten

Vroege leven

Elizabeth Loftus werd geboren op 16 oktober 1944 in Los Angeles, Californië, als dochter van Sidney en Rebecca Fishman. Toen Elizabeth 14 jaar oud was, overleed haar moeder bij een verdrinkingsongeluk.

Ze studeerde in 1966 af aan de University of California, Los Angeles, met een bachelordiploma in wiskunde en psychologie. Ze ging naar de Stanford University en behaalde haar MA in 1967 en haar Ph.D. in 1970, beide in wiskundige psychologie.

Carrière

Loftus’ werk heeft haar een figuur van lof, kritiek en zelfs woede gemaakt. Door haar studies van het geheugen heeft ze onthuld dat het menselijk geheugen niet alleen vaak verrassend onbetrouwbaar is, maar ook vatbaar is voor fouten en suggesties.

Loftus heeft talloze boeken en artikelen geschreven en is verschenen in verschillende televisieprogramma’s, waaronder 60 Minutes en Oprah . Ze heeft getuigd bij veel rechtszaken, waaronder die van de beschuldigde kindermoordenaar George Franklin en seriemoordenaar Ted Bundy.

Persoonlijke ervaring met geheugen

Loftus heeft veel ervaring met de kwetsbaarheid en feilbaarheid van het menselijk geheugen. Op een familiebijeenkomst voor haar 44e verjaardag vertelde Loftus’ oom haar dat zij degene was die het lichaam van haar moeder drijvend in het zwembad had gevonden na een verdrinkingsongeluk. Daarvoor kon ze zich nog maar weinig van het incident herinneren, maar na de opmerking van haar oom begonnen de details plotseling terug te komen.

Een paar dagen later ontdekte ze dat haar oom zich had vergist en dat het eigenlijk haar tante was die haar moeder had ontdekt na het verdrinken. Een simpele opmerking van een familielid was genoeg om valse herinneringen op te roepen , wat illustreert hoe gemakkelijk het menselijk geheugen kan worden beïnvloed door suggestie.

Prijzen en erkenning

Elizabeth Loftus heeft diverse prijzen en erkenningen ontvangen voor haar werk, waaronder:

1995 – Distinguished Contribution Award van de American Academy of Forensic Psychology

2003 – APA Distinguished Scientific Award voor toepassingen van psychologie

2003 – Gekozen tot de American Academy of Arts and Sciences

2005 – Grawemeyer-prijs voor psychologie

2005 – Gekozen tot de Royal Society in Edinburgh

2005 – Lauds and Laurels Faculty Achievement Award, Universiteit van Californië, Irvine

2009 – Prijs voor onderscheidende bijdragen aan psychologie en recht van de American Psychology-Law Society

2010 – Howard Crosby Warren-medaille van de Society of Experimental Psychologists

2010  – Prijs voor wetenschappelijke vrijheid en verantwoordelijkheid van de American Association for the Advancement of Science

2012  – William T. Rossiter Award van de Forensic Mental Health Association of California

2013  – Gouden Medaille voor Levensverwezenlijking in de Wetenschap van de Psychologie van de American Psychological Foundation 

Bijdragen aan de psychologie

Het onderzoek van Loftus heeft de kneedbaarheid van het geheugen aangetoond en haar werk heeft met name invloed gehad op het gebruik van het menselijk geheugen bij strafrechtelijke getuigenissen en andere forensische situaties.

Geselecteerde publicaties

Elizabeth Loftus heeft veel artikelen en boeken gepubliceerd, waaronder:

Loftus, EF (1975). Leidende vragen en het ooggetuigenverslag. Cognitive Psychology, 7, 560–572.

Loftus, GR &; Loftus, EF (1976). Menselijk geheugen: de verwerking van informatie. Hillsdale, NJ: Erlbaum Associates.

Loftus, EF &; Doyle, J. (1987). Ooggetuigenverklaringen: civiel en strafrechtelijk. NY: Kluwer.

Loftus, EF; Hoffman, HG (1989). Misinformatie en geheugen: de creatie van geheugen. Journal of Experimental Psychology: General, 118(1) , 100–104.