Sluit deze videospeler
Sigmund Freud was een van de beroemdste theoretici van de psychologie en is tot op de dag van vandaag een invloedrijk figuur. Hoewel hij het grootste deel van zijn leven en carrière in Wenen, Oostenrijk, doorbracht met het werken aan en ontwikkelen van zijn theorieën, waren de laatste jaren van zijn leven een tijd van aanzienlijke verandering. Lees meer over de laatste jaren van Freuds leven en de uiteindelijke oorzaak van zijn dood.
Inhoudsopgave
Het laatste jaar van Freuds leven
Sigmund Freud stierf op 23 september 1939 in Londen, op 83-jarige leeftijd. Het laatste jaar van Freuds leven was een tijd van omwenteling en worstelingen met ziekte. Hij bracht het grootste deel van zijn leven door in Wenen, maar dit veranderde allemaal toen de nazi’s Oostenrijk annexeerden in 1938.
Naast zijn Joodse achtergrond maakte Freuds bekendheid als grondlegger van de psychoanalyse hem tot een doelwit. Zowel Sigmund Freud als zijn dochter Anna werden door de Gestapo ondervraagd en veel van zijn boeken werden verbrand.
In zijn laatste interview met de Gestapo werd Freud gedwongen een verklaring te ondertekenen waarin hij zei dat hij niet mishandeld was. Freud zei sarcastisch: “Ik kan de Gestapo ten zeerste aan iedereen aanbevelen.”
Wenen verlaten voor Londen
Kort na dit laatste interview zorgde een vriend van de familie voor de veilige doorgang van Freud, zijn vrouw Martha en de verborgen dochter Anna naar Engeland. Een van Freuds zussen was vele jaren eerder naar de VS verhuisd en zijn broer wist in 1938 ook Oostenrijk te verlaten, maar sommige familieleden van Freud hadden minder geluk. Ondanks verschillende pogingen om zijn vier zussen, Dolfi, Mitzi, Rosa en Pauli, het land uit te krijgen, was niemand succesvol. Alle vier de vrouwen stierven later in concentratiekampen.
Freud verliet Wenen op 4 juni 1938 en arriveerde twee dagen later in Londen, Engeland. “Het triomfantelijke gevoel van bevrijding,” schreef hij, “is te sterk vermengd met rouw, want men had nog steeds heel veel van de gevangenis gehouden waaruit men was vrijgelaten.”
Toen ze in Londen aankwamen, vestigden Sigmund en Martha zich in een nieuw huis op 20 Maresfield Gardens. Freud, een zware sigarenroker, leed sinds 1923 aan mondkanker en had al 30 operaties ondergaan. Toen zijn kanker terugkwam, verklaarden zijn artsen de tumor inoperabel.
Zijn geliefde hond huilde in zijn aanwezigheid vanwege de geur van Freuds necrotische kaakbot. Hij werd ook gedwongen een orale prothese te dragen om zijn neus- en mondholtes gescheiden te houden, waardoor het moeilijk was om te eten of te praten.
Omdat praten door de kanker pijnlijk en moeilijk werd, nam Freud op 7 december 1938 een korte boodschap op voor de BBC. Freud was destijds 82 jaar oud en de boodschap is de enige bekende opname van zijn stem.
Op 21 september 1939 vroeg Freud zijn dokter om een dodelijke dosis morfine toe te dienen. Freuds dokter schreef later: “Toen hij weer in doodsangst verkeerde, gaf ik hem een injectie van twee centigram morfine. Hij voelde zich al snel opgelucht en viel in een vredige slaap. De uitdrukking van pijn en lijden was verdwenen. Ik herhaalde deze dosis na ongeveer 12 uur. Freud was duidelijk zo dicht bij het einde van zijn reserves dat hij in een coma raakte en niet meer wakker werd.”
Freud stierf op de ochtend van 23 september 1939. Drie dagen later werd zijn lichaam gecremeerd en werd zijn as in een antieke Griekse urn geplaatst, die oorspronkelijk aan hem was geschonken door zijn vriendin Marie Bonaparte.
De poging om Freuds as te stelen
In januari 2014 was de Britse politie op jacht naar inbrekers die blijkbaar de as van psychoanalyticus Sigmund Freud probeerden te stelen. Volgens de politie vond de overval plaats in een crematorium in Londen op 31 december of 1 januari. De 2300 jaar oude urn met de gecremeerde as van Freud en zijn vrouw Martha raakte beschadigd bij de poging.
De poging tot inbraak was “een verachtelijke daad”, aldus rechercheur Daniel Candler. “Zelfs als we de financiële waarde van de onvervangbare urn en de historische betekenis van de persoon die ermee in verband stond buiten beschouwing laten, tart het feit dat iemand op pad ging om een object te stelen wetende dat het de laatste resten van een persoon bevatte, het is onbegrijpelijk.”