Sluit deze videospeler
De kleine hersenen(wat Latijn is voor “kleine hersenen”) is een belangrijke structuur van de hersenstam die zich vlak bij de hersenstam bevindt.
Het cerebellum is het meest direct betrokken bij het coördineren van vrijwillige bewegingen. Het is ook verantwoordelijk voor een aantal functies, waaronder motorische vaardigheden zoals evenwicht, coördinatie en houding.
Inhoudsopgave
Waar bevindt zich het cerebellum?
De kleine hersenen zijn de grootste structuur van de hersenen en bevinden zich in het achterste deel van de schedel, onder de temporale en occipitale kwabben en achter de hersenstam.
Wanneer we naar de hersenen kijken, lijkt het cerebellum veel op een kleinere structuur die losstaat van de hersenen, en die zich onder de hemisferen van de hersenschors bevindt. Het cerebellum bestaat uit een cortex die witte stof bedekt, en een ventrikel gevuld met vloeistof. Het is ook verdeeld in twee hemisferen, net als de hersenschors.
De kleine hersenen bestaan uit twee hoofddelen:
- Cerebellaire cortex: Een laag gevouwen weefsel dat de meeste neuronen van de kleine hersenen bevat
- Cerebellaire kernen : Het binnenste deel van de kleine hersenen, dat zenuwcellen bevat die informatie van de kleine hersenen doorgeven
De kleine hersenen vormen slechts 10% van het totale volume van de hersenen, maar bevatten naar schatting 50% tot 80% neuronen in de hersenen .
Wat zijn de functies van de kleine hersenen?
Het cerebellum ontvangt informatie van andere delen van de hersenen en het zenuwstelsel, waaronder de hersenstam, het ruggenmerg en de grote hersenen. Deze binnenkomende informatie wordt vervolgens door het cerebellum gebruikt om vrijwillige bewegingen te coördineren en te controleren.
De kleine hersenen zijn te vergelijken met een ‘minibrein’ als het gaat om beweging en spelen een belangrijke rol bij coördinatie, houding en evenwicht, maar ook bij spraak en een aantal belangrijke mentale processen.
De kleine hersenen hebben verschillende belangrijke functies, waaronder:
- Evenwicht en houding
- Mentale functie
- Beweging
- Motorisch leren
- Visie
Impact van de kleine hersenen
De kleine hersenen hebben invloed op een aantal belangrijke functies.
Coördineren van de vrijwillige bewegingen van het lichaam
Beweging is een complex proces waarbij een aantal verschillende spiergroepen samenwerken. Denk eens aan hoeveel spiergroepen er betrokken zijn bij het proces van lopen, rennen of een bal gooien.
Hoewel niet wordt gedacht dat het cerebellum beweging initieert, helpt dit deel van de hersenen bij het organiseren van alle acties van de spiergroepen die betrokken zijn bij een bepaalde beweging om ervoor te zorgen dat het lichaam een vloeiende, gecoördineerde beweging kan produceren. Dit omvat oogbewegingen en bewegingen die verband houden met spreken.
Mentale functies
Onderzoekers geloven dat de kleine hersenen een rol spelen bij het denken, waaronder de verwerking van taal en stemming, maar ook bij aandacht, angstreacties en plezier- of beloningsreacties
Hoe beïnvloedt de kleine hersenen het gedrag?
Hoewel de kleine hersenen traditioneel worden geassocieerd met motorische controle, blijkt uit onderzoek dat de kleine hersenen invloed hebben op de regulatie van emoties, impulsieve besluitvorming remmen en het geheugen beïnvloeden.
Evenwicht en houding
Om de belangrijke rol die de kleine hersenen spelen te begrijpen, kan het nuttig zijn om te kijken naar wat er gebeurt als de functie van dit deel van de hersenen verstoord raakt.
Alcohol drinken heeft bijvoorbeeld een direct effect op de kleine hersenen en leidt tot verstoringen in de coördinatie en bewegingen van het lichaam. Mensen die ernstig dronken zijn merken misschien dat ze niet eens in een rechte lijn kunnen lopen of hun eigen neus kunnen aanraken als ze daartoe opdracht krijgen.
Motorisch leren
Wanneer je een nieuwe vaardigheid leert uitvoeren, zoals fietsen of honkballen, doorloop je vaak een trial-and-error-proces. Naarmate je je motorische bewegingen verfijnt, word je uiteindelijk beter in staat om de vaardigheid uit te voeren en kun je de actie uiteindelijk naadloos uitvoeren. Het cerebellum speelt een cruciale rol in dit motorische leerproces.
Oorzaken van cerebellumschade
Schade aan de kleine hersenen of aan de verbinding ervan met andere delen van het zenuwstelsel kan het gevolg zijn van trauma, aangeboren afwijkingen , gezondheidsproblemen, medicijnen en andere factoren, waaronder:
- Alcoholmisbruikstoornis
- Hersentumor
- Hoofdletsel
- Ziekte van Huntington
- Infecties
- Lood- of kwikvergiftiging
- Medicijnen, waaronder benzodiazepinen of barbituraten
- Multiple sclerose
- Ziekte van Parkinson
- Hartinfarct
Aandoeningen die de kleine hersenen aantasten
Wanneer uw kleine hersenen beschadigd raken, gaan zenuwcellen kapot en sterven ze af. Dit kan het volgende veroorzaken:
- Ataxie : Het verlies van controle over vrijwillige bewegingen (bijvoorbeeld het vermogen om uw lichaam te bewegen zoals u wilt)
- Cognitieve stoornis : Een vermindering van bewuste mentale activiteiten, waaronder denken, leren, geheugen en concentratie
- Dystonie : Onwillekeurige samentrekking van spieren die normaal gesproken samenwerken, waardoor een lichaamsdeel in een ongebruikelijke en vaak pijnlijke positie wordt gehouden.
- Tremoren : Onwillekeurige, ritmische samentrekking van spieren die kan leiden tot trillende bewegingen in de handen, benen, het gezicht, het hoofd of de stembanden
- Onvaste gang : Onvast of onhandig lopen. (Iemand met een onvaste gang kan er dronken uitzien, ook al is dat niet zo.)
- Duizeligheid : het gevoel van duizeligheid door draaien, wiegen of kantelen, dat vaak gepaard gaat met evenwichtsproblemen en vaak gepaard gaat met misselijkheid, braken, hoofdpijn of gehoorverlies.
Daarnaast onderzoeken onderzoekers het verband tussen disfunctie van de kleine hersenen en het volgende:
- Angststoornissen: Een categorie stoornissen, waaronder paniekstoornissen en sociale angststoornissen , die gekenmerkt worden door buitensporige of irrationele angst of vrees die niet in verhouding staat tot de werkelijke dreiging.
- Autismespectrumstoornis : een ontwikkelingsstoornis die leidt tot beperkingen in sociale interacties en communicatie
- Dyslexie: Een stoornis die het moeilijk maakt om spraak te verwerken en die resulteert in problemen met lezen, schrijven en spellen
- Schizofrenie : Een psychotische stoornis die wordt gekenmerkt door vervormde percepties, gedachten, emoties en overtuigingen die niet in verband staan met de werkelijkheid.
Symptomen van cerebellumschade
Het volgende kan wijzen op een verwonding of beschadiging van de kleine hersenen:
- Moeilijk slikken
- Moeilijkheden met lopen of evenwicht
- Onvermogen om oogbewegingen te controleren
- Problemen met spreken (zoals onduidelijk spreken)
- Problemen met taken die fijne motoriek vereisen (zoals schrijven of eten)
Wat gebeurt er als de kleine hersenen beschadigd zijn?
Bij sommige mensen die schade aan de kleine hersenen oplopen, ontstaat een aandoening die ataxie wordt genoemd. Dit veroorzaakt onhandige bewegingen en een verminderde coördinatie.
Raadpleeg onmiddellijk een arts als u deze of andere ongewone symptomen ervaart.
Hoe u uw kleine hersenen kunt beschermen
Hoewel u veel gezondheidsproblemen die verband houden met disfunctie van de kleine hersenen niet kunt voorkomen, zijn er wel een aantal stappen die u kunt ondernemen om uw hersenen gezond en blessurevrij te houden:
- Wees veilig. Draag een veiligheidsgordel in de auto en een helm tijdens het fietsen of het beoefenen van contactsporten. Verminder de kans op vallen in uw huis door tapijten vast te zetten en losse draden te ordenen.
- Eet gezond en beweeg. Een gezond dieet en regelmatige bewegingsroutine zijn geweldig voor uw lichaam en hersenen, plus beweging kan helpen de bloedstroom naar uw hersenen te stimuleren en uw risico op een beroerte te verminderen.
- Verminder alcohol. Chronisch, zwaar drinken kan leiden tot alcoholmisbruik en beroertes, beide factoren die schade aan het cerebellum veroorzaken.
- Stop met roken. Roken heeft invloed op de hersenfunctie en is gelinkt aan een verhoogd risico op een beroerte.
Geschiedenis van de kleine hersenen
Het aparte uiterlijk van het cerebellum werd duizenden jaren geleden voor het eerst beschreven door filosofen. De Romeinse arts Galen gaf de vroegste schriftelijke beschrijvingen van dit deel van de hersenen.
Pas in het begin van de 19e eeuw begonnen artsen en onderzoekers meer te weten te komen over de functies van dit hersengebied. Experimenteel werk waarbij delen van de kleine hersenen bij dieren werden weggehaald, liet zien dat dit deel van de hersenen belangrijk is voor de coördinatie van bewegingen.