Hero-afbeeldingen / Getty Images
Sluit deze videospeler
Kinderen met Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) zijn vaak constant in beweging of aan het friemelen, hebben moeite met focussen en hebben moeite om informatie net zo snel of correct te verwerken als andere kinderen. Dit kan van invloed zijn op hoe ze de consequenties van hun gedrag interpreteren, wat frustrerend kan zijn voor ouders en leerkrachten.
Laten we eens kijken waarom er bij kinderen met ADHD vaak een kloof bestaat tussen gedrag en consequenties . Ook gaan we bekijken hoe we hen het beste kunnen helpen dit verband te leggen.
Inhoudsopgave
Ontkoppeling tussen gedrag en consequentie
Kinderen met ADHD hebben vaak moeite met het uitstellen of onderdrukken van hun reacties. In plaats daarvan leven ze in het moment en reageren ze direct op dat moment zonder na te denken. Om een verband te leggen tussen specifiek gedrag en de consequentie, moeten kinderen kunnen pauzeren, nadenken over de gebeurtenissen en hun emoties, de consequenties van hun gedrag kunnen afwegen en deze gedachten vervolgens hun besluitvorming over het gedrag laten sturen.
Voor veel kinderen met ADHD is er vaak een kloof tussen denken en reageren. Wanneer alles tegelijk lijkt te gebeuren, reageren ze impulsief zonder informatie over eerdere ervaringen te gebruiken om hun gedrag te sturen. Dit is de reden waarom kinderen met ADHD niet zo gemakkelijk lijken te leren van fouten uit het verleden als hun leeftijdsgenoten.
Beperkingen in het werkgeheugen kunnen ook leiden tot problemen met het ‘zien wat er voor ons ligt’. Met andere woorden, een kind kan moeite hebben met het onthouden van relevante informatie om beslissingen te nemen over toekomstig gedrag.
Bovendien kunnen kinderen met ADHD een vertraging ervaren in de ontwikkeling van de interne taal: de stem in ons hoofd die ons helpt om met onszelf te ‘praten’, na te denken over wat we moeten doen en vervolgens ons gedrag te reguleren.
Gedrag en gevolgen met elkaar verbinden
Als u een kind hebt dat impulsief denkt en reageert, is het handig als u kunt ingrijpen en signalen, herinneringen, prikkels en begeleiding kunt bieden op het moment dat het kind zijn gedrag moet onderdrukken om aan de eisen van de situatie te voldoen.
Uw directe feedback over het gedrag van uw kind (door het kind aan te wijzen, te belonen en te bekrachtigen wanneer het gedrag vertoont dat u wilt zien, en door het kind milde berispingen en bijsturing te geven om het weer op het goede spoor te krijgen wanneer het ongepast gedrag begint te vertonen) zal uw kind helpen om ‘even stil te staan en na te denken’ of ‘op de rem te trappen’ voordat het reageert.
Uw onderwijs en training op dit gebied zal uw kind ook helpen om meer zelfbewustzijn te ontwikkelen. Hoe bewuster en afgestemd uw kind is op de situatie, hoe waarschijnlijker het is dat het kind oorzaak en gevolg met elkaar verbindt en de kennis gebruikt om zijn gedrag te sturen.
Zorg ervoor dat u consequent consequent bent. Feedback moet direct en frequent worden gegeven. Richtlijnen moeten gemakkelijk te identificeren zijn om uw kind te helpen weten wat het kan verwachten. Deze strategieën helpen de omgeving van uw kind voorspelbaar te houden.