Hoe het is om als vrouw in de ambachten te werken

Elke baan heeft zijn uitdagingen en moeilijke dagen. Maar als je een persoon bent van een gemarginaliseerd geslacht op je werkplek, kunnen die moeilijke dagen elke dag voorkomen. We bevinden ons in een tijdperk dat vaak wordt aangeduid als “post- #MeToo “, wat impliceert dat vrouwen nu gelijkheid op de werkplek en vrijheid van intimidatie hebben bereikt, ook al is er nog een lange weg te gaan. We horen vaak hoe door mannen gedomineerde werkculturen een negatieve impact hebben op vrouwen.

Geen enkele sector is complexer als het gaat om de discriminatie waarmee vrouwen te maken krijgen dan die van de handel, waarvan de meeste historisch gezien voornamelijk uit mannen bestaan. Hierna onderzoeken we hoe het is om een ​​vrouw te zijn in de handel, van hoe de genderbalans in de sector verandert tot hoe vrouwen zich meer dan ooit uitspreken over de oneerlijke behandeling die ze krijgen.

Wat is een vakberoep?

Ten eerste is het belangrijk om precies te begrijpen over wat voor soort banen we het hier hebben. Vakbanen zijn carrières die relatief goed betaald worden, maar waarvoor geen universitaire graad vereist is. In plaats daarvan voltooi je een opleidingsprogramma, dat je kunt volgen op een beroepsopleiding, een junior college of een instelling die zich alleen op één branche richt. Voor sommige beroepen heb je alleen een certificaat nodig, en voor andere heb je ook een licentie nodig.

Het aantal vrouwen in handelsbanen

Als je denkt aan een elektricien of een slotenmaker, is de kans groot dat je een man voor je ziet. Dat komt omdat mannen historisch gezien de boventoon voeren in de vakgebieden. Het aantal vrouwen in beroepen in de handel groeit echter en het heeft een stijging van bijna 18% doorgemaakt tussen de jaren 2017 en 2018 voor vrouwen in banen in de bouw alleen. Er zijn momenteel 1,1 miljoen vrouwen in het land werkzaam in de bouw, wat gelijkstaat aan 11% van het totale personeelsbestand in de bouw.

In sommige bedrijfstakken vormen vrouwen niet eens een enkel percentage van de beroepsbevolking. Deze sectoren omvatten kolenwinning, aardewerkproductie en landbouwchemische productie. En er zijn veel andere categorieën van beroepen waarin het percentage vrouwen in eencijferige getallen wordt weergegeven.

Zowel salondiensten als thuiszorg omvatten het direct verzorgen van andere mensen, wat stereotiep wordt beschouwd als meer “vrouwelijk” werk en het soort banen waar vrouwen ooit als enige carrièreoptie naartoe werden verwezen. Vrouwen blijven in veel kleinere percentages van de vakgebieden die we associëren met mannen.

Het publieke gezicht van discriminatie op de werkplek

Terwijl de door vrouwen gedomineerde sectoren van thuiszorg en salonwerk helemaal niet berucht zijn om het discrimineren van vrouwen, zijn de sectoren van handelswerk die door mannen worden gedomineerd heel anders en wordt discriminatie als onderdeel van de baan beschouwd. Dat is een mentaliteit die velen niet langer willen accepteren of waar ze dagelijks mee willen werken. Als het lijkt alsof er steeds meer rechtszaken en schikkingen plaatsvinden vanwege discriminatie op de werkplek , dan is dat omdat die er zijn.

Sommige rechtszaken op basis van geslacht en ras halen de krantenkoppen, zoals die tegen de fabrikant van elektrische auto’s Tesla, die beschuldigd wordt van discriminatie op basis van ras en geslacht. Steeds vaker spreken ook pleitbezorgers van die werknemers zich publiekelijk uit, zoals de reactie op de zaak van Grid Alternatives , een organisatie die zich richt op banen in hernieuwbare energie.

Uitdagingen voor een vrouw in de ambachten

Er zijn veel stappen van een zware werkdag naar een rechtszaak, maar als je veel hebt gehoord van vrouwen die in de handel werken, lijkt die reis waarschijnlijk wat korter. Dat komt omdat door mannen gedomineerde vakgebieden vaak en onacceptabel discriminatie met zich mee kunnen brengen.

“Mensen zijn vaak verrast als ze mij op de bouwplaats zien verschijnen, en soms heb ik het gevoel dat ik mezelf moet bewijzen”, zegt tegelzetter Cecelia Leger. Zij was een van de velen die de social media-app TikTok gebruikte om de beledigingen en intimidatie te uiten die ze regelmatig op haar bouwplaatsen krijgt, met opmerkingen als: “Dus, heb je een vriendje?”

Leger stapte net zo legitiem als iedere andere man het vak in en vertelde Workwear Guru : “Toen ik opgroeide, vond ik het leuk om kleine huisjes of forten te bouwen van materialen die ik gewoon om me heen vond. Ik volgde verschillende werkplaatslessen op de middelbare school en had een geweldige leraar die me aanmoedigde om een ​​vak te gaan doen. Na de middelbare school ging ik als hulpje werken voor een klein verbouwingsbedrijf en ontdekte ik een passie voor tegelzetten.”

Sommige industrieën staan ​​erom bekend dat ze giftig zijn voor werknemers in het algemeen, maar zelfs in die sectoren kunnen vrouwen meer last hebben van discriminatie dan mannen. Chef-kok Kalina Pence begon als kokkin en werd zelden goed behandeld door mannelijke collega’s of superieuren. “Ik heb altijd kritiek, twijfel en die machomentaliteit van ‘Je kunt dit soort werk niet doen’, ‘Laten we eens kijken hoe lang dit meisje het volhoudt'” vertelt ze aan MindWell Guide.

“Ik ben seksueel lastiggevallen, bedreigd, fysiek uitgedaagd, onderbetaald, heb de chum jobs gekregen, enzovoort van die mannen die mij nooit respecteerden, ongeacht het niveau van mijn werk of mijn titel,” voegt Pence toe. “De meeste mannen van mijn generatie of ouder zouden helemaal geen enkele richting van mij aannemen.”

Ze vertelt dat haar mannelijke baas haar ronduit vertelde dat hij haar alleen had aangenomen om ‘eruit te zien’, en dat toen ze solliciteerde naar een baan als kok, haar een baan als serveerster werd aangeboden als ‘vangnet’.

Algemeen aannemer Morgan Venetos zegt openlijk dat ze op het werk is bedreigd en verbaal is mishandeld door mannen, en ze heeft talloze TikTok-video’s gemaakt over de discriminatie waarmee ze in haar werk te maken krijgt. Ze zegt dat haar is gevraagd of ze het bedrijf van haar vader heeft overgenomen, met de veronderstelling dat ze haar eigen aannemersbedrijf niet had kunnen oprichten.

Hoe de tijden veranderen en niet veranderen

Hoewel we nog een lange weg te gaan hebben om gelijkheid te bereiken op dit meest basale front, stappen steeds meer vrouwen over naar banen in de handel. Zo werkten er in maart 2022 220.000 meer vrouwen in transport en opslag dan in februari 2020. Ook andere sectoren zien een toename en deze grotere aantallen vrouwen in de handel geven meer stem aan de behoeften aan gelijkheid op de werkvloer.

Rechtszaken, zoals de rechtszaak tegen Nike in 2018 wegens genderdiscriminatie of ongelijke beloning , worden steeds vaker gebruikt om lonen te wijzigen.

Wat betreft discriminatie op de werkvloer geldt: hoe meer vrouwen de manieren waarop ze oneerlijk worden behandeld op openbare fora aankaarten, hoe meer het publiek zich hiervan bewust wordt. Maar er zijn nog steeds enorme veranderingen in beleid nodig en van deze werknemers kan niet worden verwacht dat ze alleen de benodigde veranderingen kunnen doorvoeren.

Hoewel we ons land misschien een post-#MeToo-samenleving noemen, is de realiteit dat we nog steeds diepgeworteld zitten in het wangedrag van mannen op de werkvloer. Hoe meer we ons uitspreken, hoe groter de kans dat we verandering creëren.