Liefdevol met een bipolaire stoornis: een brief aan mijn man

Brief aan echtgenoot van een vrouw met een bipolaire stoornis

Heel goed / Madelyn Welterusten


Het was een van die dagen. Je weet wel, zo’n dag waarop je wakker wordt met de hoop dat vandaag de beste dag ooit gaat worden. Ik word vaak wakker met dit gevoel. Voor mij is het dat ik ga veranderen, dat ik aan het einde van de dag niet vol wanhoop zal zijn, dat ik niet het gewicht van pure uitputting zal voelen van gewoon mezelf zijn. 

Het is pas middag, maar ik voel me al verslagen. Zo is het leven met een bipolaire stoornis . Mijn snelle cyclus van manisch en opgewonden voelen en dan snel geïrriteerd en getriggerd raken, heeft al zijn lelijke kop opgestoken. 

Helaas is de persoon op wie ik het het meest afreageer mijn man. Ik ben getrouwd met iemand zonder klinische diagnose van een psychische aandoening. Hoewel hij situationele angst en verdriet ervaart, zoals de meesten, staat er niets neurologisch in de weg dat hem gelukzaligheid verhindert zoals ik. 

Leven met een bipolaire stoornis is moeilijk. Ik had onlangs een gesprek met hem over mijn eigen geluk. Ik vertelde hem dat het voor mij moeilijk is om de meeste tijd vreugde te voelen. De hoogtepunten van mijn manie en plotselinge dalingen in depressie sijpelen door in mijn dagelijkse leven en verpesten de meeste ervaringen voor mij. Het is echt niet makkelijk om soms van mijn leven te genieten.

Het is pas middag, maar ik voel me al verslagen. Zo is het leven met een bipolaire stoornis. Mijn snelle cyclus van manisch en opgewonden voelen en dan snel geïrriteerd en getriggerd raken, heeft al zijn lelijke kop opgestoken.

Ik heb psychiaters, therapeuten en psychiatrische instellingen bezocht. Ik neem mijn medicijnen regelmatig en ik heb een fantastisch ondersteuningssysteem van vrienden en familie. Mijn stemmingswisselingen komen nog steeds bijna dagelijks voor en dat eist zijn tol van mijn huwelijk. 

Ik voel vaak oordeel en zelfs wrok. Maar het gebrek aan empathie is wat mij het meest triggert. Ik begrijp dat het niet makkelijk kan zijn om met iemand te zijn die de diagnose bipolaire stoornis heeft. Ik kan me zelfs voorstellen dat het hartverscheurend kan zijn. Maar zonder empathie zul je nooit de genade en liefde kunnen geven die mensen die aan een psychische aandoening lijden echt nodig hebben. 

Een van de meest behulpzame boeken die ik over relaties en huwelijk heb gelezen, is altijd “The Five Love Languages” van Gary Chapman geweest. Hij beschrijft vijf specifieke manieren waarop we liefde uiten en ontvangen. Het leren van deze “talen” heeft me onschatbare lessen geleerd die ik probeer toe te passen op mijn huwelijk. 

De vijf liefdestalen zijn:

En als laatste, mijn persoonlijke favoriet: woorden van bevestiging .

Ik ben altijd beter geweest met woorden, vooral als ik schrijf. Soms word ik te emotioneel als ik praat en komen de woorden er gewoon niet goed uit. Dus aan mijn man, schrijf ik je deze brief…

Lieve schat,

Ik heb je vaak een grappig bipolair citaat verteld dat me altijd doet huiveren en lachen tegelijk. “Bipolair – goed in bed, moeilijk om mee te leven.” Wat ik altijd grappig vind, is dat het enigszins klopt. Nou ja, in ieder geval het laatste deel. 

Ik ben moeilijk om mee te leven. Onze liefdestalen verschillen en het kan moeilijk zijn om mijn emoties te uiten. Mijn psychische aandoening beïnvloedt mijn vermogen om helder en rationeel te denken. Maar hopelijk kan ik door deze brief te schrijven verder uitleggen hoe elke liefdestaal gebruikt kan worden om in de toekomst beter te communiceren. 

Fysieke aanraking: 

Een van mijn symptomen van een bipolaire stoornis omvat aanvallen van manie en hyperseksualiteit. Ik hou van aanraking. Ik denk dat het een van de belangrijkste componenten van ons huwelijk is die ons intiem en hecht heeft gehouden. 

Als ik manisch ben of in een neerwaartse spiraal zit, lijkt het misschien alsof ik je probeer weg te duwen. Maar voor mij is dat op dat moment precies het tegenovergestelde van wat ik wil. Ik wil dat je me vasthoudt. Ik wil dat je je armen fysiek om me heen slaat en me eraan herinnert: “Ja, dit gaat voorbij.” 

Dienstbetoon:

Als ik manisch en vol energie ben, vind ik het niet erg om alle klusjes te doen om die last van je schouders te halen. Ik kook. Ik maak schoon. Ik ruim op zondagochtend willekeurig het huis op.

Maar als ik depressief ben? We weten allebei dat alles verandert. Er zijn dagen dat ik niet eens de kracht kan opbrengen om uit bed te komen. Ik heb jou en “daden van dienstbaarheid” meer dan ooit nodig in deze sombere momenten. 

Ik vind het geweldig dat je de kinderen meeneemt op lange reizen, zodat ik even kan bijkomen. Ik vind het geweldig dat jij de kinderen van school haalt en brengt, terwijl het voor mij onmogelijk lijkt om ze zelfs maar in de auto te krijgen. En weet je wat ik echt geweldig vind? Hoeveel tijd en liefde je steekt in het doen van de dingen die de last van mijn rug halen en me helpen om weer op de been te komen. 

Kwaliteitstijd:

Ah, quality time. We hebben vier kinderen. Hoe maken we tegenwoordig tijd voor elkaar? Ik begin me te realiseren dat het de kleine momenten zijn die tellen. Het zijn de kleine stukjes tijd die we alleen hebben die alles de moeite waard maken.  

Mijn stemmingsstoornis kan me op en neer halen en overal heen brengen. Maar als ik stabiel en oprecht gelukkig ben? Dan genieten we van die momenten, hoe vluchtig ze ook lijken. Ik probeer vast te houden aan de goede herinneringen aan onze quality time in plaats van te hameren op gevoelens van ontevredenheid. 

Geschenken ontvangen:

Mijn manie zorgt er vaak voor dat ik te veel uitgeef. Soms heeft schuldgevoel in combinatie met de wens om mezelf te kalmeren door te winkelen ervoor gezorgd dat ik grote, extravagante cadeaus voor jou en de kinderen heb gekocht. Hoewel ik weet dat je de cadeaus waardeert, weet ik ook dat je liever hebt dat ik mijn geld op een gepaste manier uitgeef dan aan grootse gebaarcadeaus. 

Hoe kan ik mijn liefde voor jou tonen door middel van cadeaus, terwijl ik er ook voor zorg dat ik niet te veel uitgeef? Nou, deze brief is een perfect voorbeeld. Ik hoop dat deze brief en de inhoud ervan zich vertalen in alle manieren waarop ik van je hou en je waardeer. 

Cadeaus hoeven geen geldprijs te hebben. Een paar van mijn gelukkigste cadeaus zijn als jij en de kinderen naar buiten gaan en me een bloem brengen die je hebt geplukt. Ik hou van de plakbriefjes die je op de spiegel achterlaat om me aan je liefde te herinneren. Ik hou van de praktische cadeaus die je me geeft, zelfs als het alleen maar de items op ons boodschappenlijstje zijn. Deze kleine aandenkens of verrassingen brengen me zoveel vreugde in momenten van wanhoop wanneer mijn bipolaire stoornis mijn leven lijkt over te nemen. 

Bevestigende woorden:

Dit is mijn favoriete liefdestaal. Misschien is het een trauma uit het verleden of misschien ben ik het gewoon, maar ik heb altijd verdere bevestiging nodig gehad door middel van woorden als herinnering aan jouw liefde. Dit zorgt af en toe voor meningsverschillen tussen ons, want ik weet dat woorden niet jouw sterkste punt zijn. 

Maar woorden kunnen ook pijn doen. Ik weet dit persoonlijk omdat ik met een bipolaire stoornis leef. Het spijt me dat ik soms niet de volledige controle heb over wat er uit mijn mond komt als ik in een manische of geagiteerde staat ben. Niet alle manie is euforisch en veroorzaakt verhoogde gevoelens van vreugde. Soms kan ik mijn emoties niet beheersen en laat ik het afreageren op de mensen van wie ik het meest houd. 

Het spijt me dat ik niet altijd alles ben wat je wilt. Het spijt me dat ik soms instort en het gewicht van mijn depressie voel. Het is niet dat ik wil toegeven aan mijn verdriet, maar ik kan er echt niets aan doen. Maar ik hou van je, en er is geen einde aan die liefde.

Ik hoop dat deze brief hem duidelijk maakt dat mijn psychische ziekte niet mijn keuze is. Ik heb al heel lang de meest ongezonde copingmechanismen om mijn bipolaire stoornis te “behandelen”. In het verleden hield dit in dat ik drugs gebruikte en rookte of dronk. Als het leven te overweldigend voelt, verdoof ik de pijn liever op welke manier dan ook.

Nu ik moeder van vier ben, kan ik niet vertrouwen op ongezonde copingmechanismen. Maar wat doe je als de ene persoon op wie je het meest wilt rekenen er niet voor je is? Ik moet hem begrijpen en accepteren voor wie hij is en wat hij mij kan geven. 

Maar wat doe je als de ene persoon op wie je het meest wilt rekenen er niet voor je is? Ik moet hem begrijpen en accepteren voor wie hij is en wat hij mij kan geven. 

Soms is liefde niet genoeg. Liefde kan niet altijd geluk in stand houden in tijden van verdriet en verlies. Ik kan niet op een ander vertrouwen om mezelf gelukkig te maken. Als persoon met een psychische aandoening is het volkomen oneerlijk om het geluk van iemand anders afhankelijk te laten zijn van het mijne. Ik las deze analogie op sociale media die mijn perspectief op liefde heeft veranderd:

“Sommige mensen zijn ‘gallon people’ en sommige mensen zijn ‘pint people’. Ik leef mijn leven als een gallon person. Ik wil een gallon geven en verwacht een gallon terug te krijgen. Sommige mensen zijn echter pint people. Zij willen alleen een pint. Als je ze een gallon geeft, stroomt die over en wordt verspild. En als je dan verwacht dat een gallon ons weer vult, hebben ze alleen een pint om te geven. Iemand zal je nooit kunnen geven wat je nodig hebt; je moet het ergens anders vinden, of beter nog, in jezelf.”

Liefde is altijd iets dat vrij gegeven moet worden zonder verwachtingen. Verwachtingen worden voorwaarden en mogen nooit motivaties zijn. Als we liefde krijgen, zou het een bonus moeten zijn, maar niet de enige reden en het doel van onze liefde. 

Ik worstel nog steeds met zelfliefde, vooral omdat ik met een bipolaire stoornis leef. Maar door langzaam te leren mezelf te accepteren en de beperkingen te erkennen die mijn psychische aandoening kan veroorzaken, heb ik geleerd een betere partner en vrouw te zijn. 

Als u of een dierbare kampt met een bipolaire stoornis, neem dan contact op met de nationale hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten in uw omgeving.

Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top