Willie B. Thomas / Getty Images
Sluit deze videospeler
Uw ‘body count’ is een term die wordt gebruikt om het aantal seksuele partners dat u hebt gehad te beschrijven.
Praten over met hoeveel mensen je seks hebt gehad, kan om allerlei redenen een ongemakkelijk gespreksonderwerp zijn. Gegevens uit 2020 van het Pew Research Center suggereren bijvoorbeeld dat de houding ten opzichte van zowel seks als daten blijft veranderen.
Uit onderzoek dat in datzelfde jaar werd gepubliceerd1 bleek dat Amerikaanse volwassenen gemiddeld minder seks hebben dan vroeger. Volgens ten minste één onderzoeker is deze trend te wijten aan het feit dat volwassenen langzamer volwassen worden en meer tijd op
De hedendaagse visie op seksualiteit en seksuele ervaringen is de afgelopen decennia drastisch veranderd, waardoor het onderwerp ‘lijktelling’ veel minder belangrijk is geworden dan het ooit was.
Maar is het aantal doden belangrijk? En hoe open moet je erover zijn in een relatie?
Inhoudsopgave
Moet ik mijn partner vragen hoeveel hij/zij heeft verloren en moet hij/zij het mij vertellen?
Of je je partner naar zijn of haar body count moet vragen is een ingewikkelde vraag. Iedereen heeft een andere mening, maar de kern van de zaak is dat dit persoonlijke en privé-informatie is en niemand is verplicht om informatie te verstrekken die ze niet klaar zijn of willen delen, inclusief hoeveel seksuele partners ze in het verleden hebben gehad.
Voor sommigen heeft casual seks weinig invloed op hun kijk op een persoon, maar anderen zien het als een belangrijk stukje informatie dat een slechte indruk kan wekken. In de bevindingen van Pew vond 65% van de respondenten casual seks echter acceptabel.
Hoe het aantal mensen waarmee iemand naar bed is geweest, wordt bekeken, verschilt ook per cultuur en locatie. Bepaalde religies leggen meer nadruk op het aantal doden, wat individuele meningen over de kwestie of de wens om deze informatie te delen, kan compliceren.
Dr. Sarah Melancon (PHD) zegt dat er veel redenen zijn, ongeacht iemands achtergrond, waarom iemand zijn of haar body count niet wil delen of zich ervoor schaamt.
“Praten over je eigen ‘body count’ of die van een partner kan een uitdaging zijn, omdat er zowel cultureel als persoonlijk een neiging is om iemands ‘aantal’ te beoordelen. Deze oordelen kunnen zich richten op iemands partner (bijv. ‘Wat is er mis met je dat je met zoveel mensen bent geweest?’ of ‘Heb je geen soa met al die ervaring?’ of ‘Je bent vies’) en/of op jezelf (bijv. ‘Ik zal mijn partner nooit kunnen plezieren zoals anderen dat deden’ of ‘Ik zal nooit speciaal zijn voor mijn partner’ of ‘Ze zullen me niet aantrekkelijk vinden’).”
Dr. Aliyah Moore (PHD) zegt dat het belangrijk is om je eigen gevoelens te respecteren als het gaat om je nieuwsgierigheid naar de body count van je partner.
“Het is natuurlijk om nieuwsgierig te zijn naar het seksuele verleden van je partner, maar het is belangrijk om het gesprek met respect en een open geest te benaderen. Maar als je constant nadenkt over het seksuele verleden van je partner, kan dat leiden tot ongezonde vergelijkingen en jaloezie en druk op jullie beiden leggen.”
Voor vrouwen en queers blijft het stigma bestaan
Uit gegevens die in Amerika tussen 2015 en 2019 door het Amerikaanse Centrum voor ziektebestrijding en -preventie zijn verzameld , blijkt dat het gemiddelde aantal seksuele partners voor mannen 4,3 was en voor vrouwen 6,3.
Qua geslacht worden de percepties van het aantal slachtoffers sterk beïnvloed door seksisme en wat de ‘seksuele dubbele standaard’ wordt genoemd: Bovendien keken de eerder genoemde CDC-gegevens alleen naar mensen met partners van het andere geslacht, waardoor culturele verwachtingen binnen de LGBTQIA+-gemeenschap buiten beschouwing bleven.
Melancon wijst op onderzoek zoals een artikel uit 2020 getiteld “He is a Stud, She is a Slut! A Meta-Analysis on the Continued Existence of Sexual Double Standards”. Dat onderzoek wees uit dat discussies over body count niet alleen gendergerelateerd waren, maar ook aannames over de leeftijd waarop iemand zijn maagdelijkheid verloor en de algemene hoeveelheid seksuele activiteit waaraan een persoon had deelgenomen.
De geschiedenis van onderzoek naar het belang, of het vermeende belang, van het aantal sekspartners dat iemand heeft gehad, is in feite geen nieuw fenomeen, maar de perspectieven op dit feit veranderen wel.
Wat moet u doen als uw partner zich stoort aan uw seksuele geschiedenis?
Elk moeilijk gesprek kan een negatieve reactie met zich meebrengen, maar een veroordelende en bestraffende reactie op het aantal doden is een schadelijk perspectief dat resulteert in schaamte en afsluiting in plaats van nabijheid en verbinding. Een open, respectvol, nieuwsgierig en doelbewust gesprek voeren over wat de onderliggende zorgen zijn achter wat het aantal doden vertegenwoordigt, kan hopelijk helpen om jou en je partner dichter bij elkaar te brengen in plaats van verder uit elkaar.
Moore zegt dat, ongeacht je achtergrond, als je een gesprek gaat voeren over het aantal doden van jou of je partner, het nadenken en zorg vereist.
“Doe het op je eigen tempo: dit soort gesprekken kunnen gevoelig en emotioneel zijn. Het is belangrijk om het op een tempo te doen dat voor jou en je partner werkt. Als jij of je partner zich ongemakkelijk of overweldigd voelt, neem dan een pauze of beëindig het gesprek. Je kunt het onderwerp altijd later nog eens bespreken als jullie er allebei klaar voor zijn.”
Ongeacht of en hoe het gesprek plaatsvindt, zegt Moore dat het, als het erop aankomt, belangrijk is om niet te veel te focussen op het aantal doden van jou of je partner. Het aantal mensen met wie iemand in het verleden heeft geslapen voordat hij jou ontmoette, heeft niets te maken met zijn waarde als persoon, en deze boodschap is belangrijk om te delen.