Senaat zet zomertijd en gezondheidsrisico’s in de schijnwerpers

Met het recente unanieme besluit om een ​​wetsvoorstel van de Senaat aan te nemen , bekend als de Sunshine Protection Act, die de zomertijd permanent zou maken – wat betekent dat er meer licht zou zijn in de avonduren – zijn veel Amerikanen benieuwd welke gevolgen de verschuiving zou kunnen hebben voor hun dagelijks leven.

Bepaalde Amerikaanse staten en Canadese provincies, zoals respectievelijk Arizona en Saskatchewan, hebben al een permanente zomertijd ingevoerd, er is discussie onder slaapdeskundigen over de vraag of permanente zomertijd of permanente standaardtijd het meest gunstig is voor de fysieke en mentale gezondheid.

Heeft de Senaat het verkeerde moment gekozen?

Hoewel de meerderheid van de Amerikanen instemt met het besluit om de klok halfjaarlijks te verzetten, heeft de American Academy of Sleep Medicine (AASM) zich onlangs uitgesproken tegen de maatregel. Volgens de organisatie zou het beter zijn om de standaardtijd permanent te maken in plaats van de zomertijd.  De complexiteit schuilt in het verschil tussen het vooruit- en achteruitzetten van een uur. Er is een voortdurend debat gaande over welke optie het beste is.

Volgens de verklaring van de AASM “tonen gegevens duidelijk aan dat de plotselinge overgang van standaardtijd naar zomertijd in maart gepaard gaat met aanzienlijke risico’s voor de volksgezondheid en veiligheid, waaronder een verhoogd risico op ongunstige cardiovasculaire voorvallen, stemmingsstoornissen en verkeersongevallen.”

Dr. Samina Ahmed Jauregui , klinisch psycholoog en assistent-professor aan de Case Western Reserve University, is het eens met het standpunt van de AASM. Ze zegt dat de gevolgen van seizoensgebonden tijdsveranderingen een significante impact kunnen hebben op de gezondheid van mensen, maar dat ze vaker voorkomen in de ene richting dan in de andere. 

Dr. Ahmed benadrukt: “Er is voordeel in het vasthouden aan één tijdzone gedurende het hele jaar. Het is echter aan te raden om de standaardtijdzone aan te houden in plaats van de zomertijd vanwege de nadelige gezondheidsgevolgen die vaak worden geassocieerd met het een uur achterlopen en vervroegen van uw zonsondergang en het beperken van de blootstelling aan daglicht in die wintermaanden.”

De oorzaak van de problemen met deze tijdsverschuivingen, zowel wat betreft slaap als geestelijke gezondheid, is het circadiane ritme : de natuurlijke biologische klok waarop ons lichaam functioneert.

Alex Savy , oprichter van SleepingOcean.com en gecertificeerd slaapcoach via de National Exercise and Sports Trainers Association (NESTA), deelt de mening van velen in het veld: de verstoring van deze natuurlijke routine is reden genoeg om deze halfjaarlijkse veranderingen te schrappen. 

“Het punt is dat het verschuiven van de tijd met één uur vooruit of achteruit elke zes maanden stressvol kan zijn voor het lichaam. De hersenen werken synchroon met de interne klok van het lichaam. Het heeft zijn eigen ritme en het veranderen van het tijdsysteem kan die klok in de war brengen. Dit leidt vaak tot slaapproblemen, minder slaap in het algemeen en een verminderde slaapkwaliteit. En slaapproblemen kunnen op hun beurt iemands gezondheid schaden,” aldus Savy.

Tweemaal per jaar de klok verzetten in verband met meerdere symptomen

De AASM wijst op haar beurt op een standpuntverklaring die zij in 2020 publiceerden in het Journal of Clinical Sleep Medicine.

Daarin verwezen ze naar onderzoek dat de bovengenoemde risico’s had gevonden, maar ook ‘slaapverstoring, stemmingswisselingen en zelfmoord’.

Het werk merkt ook de mogelijkheid op van “… permanente fasevertraging, een toestand die ook kan leiden tot een voortdurende discrepantie tussen de aangeboren biologische klok en de extrinsieke omgevingsklok, evenals chronisch slaapverlies als gevolg van sociale eisen in de vroege ochtend die de mogelijkheid om te slapen verkorten.”

Het werk merkt ook de mogelijkheid op van “… permanente fasevertraging, een toestand die ook kan leiden tot een voortdurende discrepantie tussen de aangeboren biologische klok en de extrinsieke omgevingsklok, evenals chronisch slaapverlies als gevolg van sociale eisen in de vroege ochtend die de mogelijkheid om te slapen verkorten.”

Meer dan alleen een verschil van 60 minuten 

Volgens dr. Ahmed hebben de problemen met de tijdsverschuiving niet alleen te maken met het tijdsverschil zelf, maar ook met de uitdaging om je daaraan aan te passen.

Ze merkte een Deens onderzoek uit 2017 op dat aantoonde dat depressieve episodes vaker voorkwamen tijdens de overgangsperiode in de herfst en dat de impact in de lente die eraan kwam minder was. In hun woorden: “… De overgang van zomertijd naar standaardtijd wordt geassocieerd met een toename van de incidentie van unipolaire depressieve episodes… Het feit dat de associatie alleen werd waargenomen bij de overgang van zomertijd naar standaardtijd (en niet van standaardtijd naar zomertijd) geeft aan dat het onwaarschijnlijk is dat het wordt veroorzaakt door de tijdsverschuivingen van 1 uur (en de resulterende verstoring van circadiane ritmes) op zich, maar eerder een specifiek gevolg vertegenwoordigt van het terugdraaien van de klokken in de herfst.”

Ahmed stelt dat mensen zich, om de negatieve effecten van de tijdverandering te beperken, moeten richten op hun hydratatieniveau, eetmomenten en blootstelling aan zonlicht, in plaats van te verwachten dat een gestandaardiseerde tijd hun winterproblemen oplost. 

“Dus cognitie speelt een rol, perceptie speelt een rol, activiteitsniveau, socialiseren. Je kijkt naar het hele spectrum. En het is niet alleen specifiek voor een uurtje hier of een uurtje daar zonlicht dat wordt weggenomen of toegevoegd aan de dag.”