Stigma rondom flesvoeding en borstvoeding veroorzaakt stress tijdens flesvoedingtekort

Let op: In dit artikel gebruiken we de term ‘borstvoeding’, maar u dient er rekening mee te houden dat de termen ‘borstvoeding’ en ‘voeding met moedermelk’ ook van toepassing zijn en vaak de voorkeur krijgen van trans- en non-binaire ouders.

Het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) blijft werken aan het oplossen van het tekort aan zuigelingenvoeding dat het land sinds februari treft , maar dat biedt waarschijnlijk weinig verlichting voor ouders die hun baby’s moeten voeden.

Terwijl er over het tekort wordt gesproken, vragen veel ongeschoolde mensen zich af waarom meer mensen niet gewoon borstvoeding geven (ook wel borstvoeding genoemd). Waarom is er überhaupt zoveel flesvoeding nodig?

Hoewel dit op het eerste gezicht een terechte vraag lijkt, negeert het de complexiteit die gepaard gaat met het voeden van een baby, en het stigma dat borstvoeding met zich meebrengt en waar ouders al honderden jaren een schande van hebben.

Van moeders die borstvoeding willen geven en ouders die borstvoeding willen geven, wordt over het algemeen verwacht dat ze dat in het geheim doen, omdat borsten nog steeds een seksuele en culturele taboesfeer hebben. Ouders die om verschillende redenen kiezen voor flesvoeding, krijgen vervolgens kritiek omdat ze niet de ‘natuurlijke’ route kiezen.

Het kan voelen als een onmogelijke strijd, en het huidige tekort aan formules benadrukt de strijd alleen maar meer.

Als u zelf niet te maken hebt met het huidige tekort aan flesvoeding voor uw baby, kan het nuttig zijn om bij uw omgang met anderen over dit probleem rekening te houden met de geestelijke gezondheid van deze ouders.

De geestelijke gezondheid kan worden beïnvloed

Danielle D. Jenkins, PsyD , gediplomeerd psycholoog en gespecialiseerd in perinatale, pediatrische en onvruchtbaarheidsondersteuning, zegt: “Het tekort aan flesvoeding draagt ​​op verschillende manieren bij aan de verslechtering van de geestelijke gezondheid van ouders.”

Jenkins legt uit: “Het is natuurlijk en normaal dat ouders waakzaam zijn om ervoor te zorgen dat hun baby’s gevoed worden. Dus wanneer er iets gebeurt dat van invloed is op iemands vermogen om hun kind te voeden, neemt de angst toe.”

Jenkins benadrukt: “Het kan gevoelens van schuld en onzekerheid over alles wat er in hun gezin met behulp van flesvoeding in de eerste plaats is gebeurd, opnieuw aanwakkeren of verergeren. Zelfs in gevallen waarin ze flesvoeding zijn gaan gebruiken na een moeizaam besluitvormingsproces of een slopende strijd om borstvoeding, is er sprake van schuldgevoel.”

Het kan tijd kosten om die gevoelens te verwerken, dus Jenkins merkt op dat het tekort die twijfels terug kan brengen. “Voor degenen die formule zijn gaan gebruiken door een emotionele strijd en veel schuldgevoel en frustratie, zijn de oordelende opmerkingen als een klap in hun gezicht,” zegt ze.

Jenkins legt uit: “Deze veroordelende opmerkingen van onbehulpzame vreemden, familieleden, vrienden en zelfs beroemdheden geven ouders het gevoel dat wat ze ook kiezen, wat ze ook doen, het altijd fout kan zijn.”

Helaas kan dit ouders het gevoel geven machteloos te zijn in de zorg voor hun kinderen, zoals Jenkins opmerkt dat dit kan bijdragen aan depressie en angst . Ze benadrukt hoe problematisch het is om te reageren op het tekort aan flesvoeding met de aanname dat borstvoeding gratis is.

Jenkins benadrukt: “Deze opmerkingen zijn kwetsend voor alle nieuwe ouders, omdat ze de fysieke, mentale en financiële offers die hierbij horen, negeren. Ze negeren ook de moeilijke omstandigheden die flesvoeding voor sommige gezinnen kunnen omringen, zoals medische problemen, gezinnen met twee vaders, adoptie, pleegzorg, lage melkproductie, [enz.]”

Bovendien tonen dergelijke opmerkingen een gebrek aan vertrouwen dat ouders, en dan met name ouders van gemarginaliseerde geslachten, de beste keuzes voor zichzelf en hun baby’s kunnen maken, aldus Jenkins. 

Jenkins heeft haar doctoraalscriptie over het voorspellen en voorkomen van postnatale depressie afgerond en denkt al tientallen jaren kritisch na over deze kwesties die van invloed zijn op de geestelijke gezondheid na de geboorte.

Jenkins legt uit dat er in het onderzoek twee factoren zijn die boven de andere uitsteken als het gaat om perinatale stemmings- en angststoornissen: reeds bestaande angst en het waargenomen gebrek aan steun.

Wanneer angst niet onder controle is en nieuwe ouders zich niet gesteund voelen, merkt Jenkins op dat de mentale gezondheid eronder lijdt. “De negatieve opmerkingen over degenen die hun baby’s flesvoeding geven, dragen bij aan een cultuur waarin ouders, en met name moeders, niet worden gesteund”, zegt ze.

Jenkins legt uit: “Dit creëert een omgeving waarin angst, depressie en stress zich ontwikkelen en ouders zich gespannen, geïsoleerd en overweldigd voelen. Ouders aarzelen vaak om iemand om hulp te vragen, vooral als het gaat om gevoelige kwesties. Het is oké om om hulp te vragen.”

Jenkins vervolgt: “Bel uw lokale WIC-kantoor, zelfs als u niet in aanmerking komt. Bel uw kinderarts en vraag of ze monsters hebben. Sluit u aan bij oudergroepen op sociale media. Vraag het uw vrienden en buren. Raadpleeg een kinderarts als u alternatieve manieren van voeden gaat proberen.”

Gezien het tekort aan flesvoeding, verdunnen sommige ouders flesvoeding uit wanhoop, aldus Jenkins. “Dit is gevaarlijk en zelfs levensbedreigend, vooral voor baby’s jonger dan zes maanden”, zegt ze.

Jenkins merkt op dat de huidige cultuur borstvoeding niet ondersteunt, omdat het ouderschapsverlof niet voldoende is om aan de behoeften van gezinnen te voldoen. Ouders schamen zich vaak voor hun beslissingen, ondanks structurele problemen die hun controle beperken.

De realiteit is dat “fed is best”, aldus Jenkins. “We moeten families de macht geven om de keuze te maken die het beste voor hen werkt. We moeten erop vertrouwen dat ze de beste keuze maken voor hun situatie en ze steunen in welke keuze ze ook maken (of moeten maken)”, zegt ze. 

Omgaan met negatieve feedback van anderen

Emily Guarnotta, PsyD , is een gediplomeerd klinisch psycholoog die gespecialiseerd is in uitdagingen voor nieuwe ouders, perinatale stemmings- en angststoornissen en problemen met onvruchtbaarheid. Ze zegt: “De meeste [nieuwe ouders] zijn niet voorbereid op de uitdagingen die zich kunnen voordoen, zoals moeite met aanhappen en een slechte melkproductie.”

Guarnotta legt uit: “Het kan lastig zijn om deze uitdagingen aan te gaan en ofwel formule te gebruiken of een combinatie te maken. Het huidige tekort aan formule kan stress toevoegen aan een toch al stressvolle ervaring.”

Ouders kunnen zich zorgen maken over het vervullen van de behoeften van hun baby, aldus Guarnotta. “Nieuwe ouders kunnen hun mentale gezondheid ondersteunen door te erkennen dat dit een zeer stressvolle situatie is en een nationale crisis”, zegt ze.

Guarnotta benadrukt: “Onthoud dat je niet alleen bent. Het kan nuttig zijn om op anderen te leunen voor steun. Familie en vrienden kunnen elkaar steunen door tijdens het winkelen op flesvoeding te letten en zo de last voor nieuwe ouders te verlichten.”

Het is belangrijk om te onthouden dat de oordelende opmerkingen van een ander persoon hun eigen gebrek aan kennis kunnen weerspiegelen, aldus Guarnotta. “Je doet niets verkeerd, zelfs als andere mensen opmerkingen maken die bedoeld zijn om jou zo te laten voelen,” zegt ze.

Guarnotta legt uit: “Voorbereid zijn met een simpele verklaring wanneer je te maken krijgt met negatieve opmerkingen kan nuttig zijn. Als je niet zeker weet wat je moet zeggen, vraag dan andere ouders hoe zij hebben gereageerd op soortgelijke feedback.”

Guarnotta raadt op zijn minst een simpele uitspraak aan als “Je hebt recht op je mening, maar ik heb ervoor gekozen om dingen anders te doen” om een ​​onproductief gesprek te stoppen. “Ik wou dat mensen begrepen dat deze nationale crisis ouders in een onmogelijke situatie plaatst,” zegt ze.

Guarnotta benadrukt: “Ouders hebben het al druk genoeg met het proberen om voor hun kinderen te zorgen en in hun behoeften te voorzien, en het niet hebben van toegang tot voeding voor hun kinderen is extreem stressvol . We zouden ouders allemaal moeten vragen hoe we hen kunnen steunen in deze zeer moeilijke tijd.” 

Elke ouder probeert het beste te doen wat hij kan, aldus Guarnotta. “Of een gezin nu kiest voor borstvoeding of flesvoeding, er is waarschijnlijk veel over nagedacht en we moeten de keuzes van elk gezin respecteren,” zegt ze.