Wat is een controlegroep?

Simpel gezegd bestaat de controlegroep uit deelnemers die de experimentele behandeling niet krijgen. Bij het uitvoeren van een experiment worden deze mensen willekeurig aan deze groep toegewezen. Ze lijken ook sterk op de deelnemers in de experimentele groep of de personen die de behandeling krijgen.

Experimentatoren gebruiken variabelen om vergelijkingen te maken tussen een experimentele groep en een controlegroep. Een variabele is iets dat onderzoekers kunnen manipuleren, meten en controleren in een experiment. De onafhankelijke variabele is het aspect van het experiment dat de onderzoekers manipuleren (of de behandeling). De afhankelijke variabele is wat de onderzoekers meten om te zien of de onafhankelijke variabele een effect had.

Hoewel ze de behandeling niet krijgen, speelt de controlegroep wel een belangrijke rol in het onderzoeksproces. Experimentatoren vergelijken de experimentele groep met de controlegroep om te bepalen of de behandeling effect had.

Controlegroep versus experimentele groep

De eenvoudigste manier om het verschil tussen een controlegroep en een experimentele groep te bepalen, is door te bepalen welke groep de behandeling krijgt en welke niet. Om ervoor te zorgen dat de resultaten vervolgens nauwkeurig kunnen worden vergeleken, moeten de twee groepen verder identiek zijn.

Waarom een ​​controlegroep belangrijk is

Hoewel de controlegroep geen behandeling krijgt, speelt deze wel een cruciale rol in het experimentele proces. Deze groep dient als benchmark, waardoor onderzoekers de experimentele groep kunnen vergelijken met de controlegroep om te zien wat voor impactveranderingen er in de onafhankelijke variabele zijn opgetreden. 

Alle verschillen tussen de twee groepen zijn daarom het resultaat van de manipulaties van de onafhankelijke variabele. De experimentatoren voeren exact dezelfde procedures uit met beide groepen, met uitzondering van de manipulatie van de onafhankelijke variabele in de experimentele groep.

Soorten controlegroepen

Er zijn een aantal verschillende soorten controlegroepen die gebruikt kunnen worden in psychologisch onderzoek. Enkele hiervan zijn:

• Positieve controlegroepen : In dit geval weten onderzoekers al dat een behandeling effectief is, maar willen ze meer te weten komen over de impact van variaties van de behandeling. In dit geval ontvangt de controlegroep de behandeling waarvan bekend is dat deze werkt, terwijl de experimentele groep de variatie ontvangt, zodat onderzoekers meer te weten kunnen komen over hoe deze presteert en zich verhoudt tot de controlegroep.
• Negatieve controlegroep : In dit type controlegroep krijgen de deelnemers geen behandeling. De experimentele groep kan dan worden vergeleken met de groep die geen verandering of resultaten ondervond.
• Placebo-controlegroep : Dit type controlegroep ontvangt een placebobehandeling waarvan zij geloven dat deze effect zal hebben. Deze controlegroep stelt onderzoekers in staat om de impact van het placebo-effect te onderzoeken en hoe de experimentele behandeling zich verhoudt tot de placebobehandeling.
• Gerandomiseerde controlegroep : Bij dit type controlegroep wordt gebruikgemaakt van willekeurige selectie om ervoor te zorgen dat de deelnemers in de controlegroep een nauwkeurige afspiegeling zijn van de demografie van de grotere populatie.
• Natuurlijke controlegroep : Dit type controlegroep wordt op natuurlijke wijze geselecteerd, vaak door situationele factoren. Onderzoekers kunnen bijvoorbeeld mensen die een trauma hebben meegemaakt door oorlog vergelijken met mensen die geen oorlog hebben meegemaakt. De mensen die geen oorlogsgerelateerd trauma hebben meegemaakt, vormen de controlegroep.

Voorbeelden van controlegroepen

Controlegroepen kunnen in verschillende situaties worden gebruikt. Stel je bijvoorbeeld een onderzoek voor waarin onderzoekers een voorbeeld geven van hoe afleidingen tijdens een examen de testresultaten beïnvloeden. De controlegroep zou een examen afleggen in een omgeving zonder afleidingen, terwijl de experimentele groepen zouden worden blootgesteld aan verschillende afleidingen. De resultaten van het examen zouden dan worden vergeleken om te zien welke effecten afleidingen hadden op de testscores.

Experimenten die kijken naar de effecten van medicijnen op bepaalde aandoeningen zijn ook voorbeelden van hoe een controlegroep kan worden gebruikt in onderzoek. Bijvoorbeeld, onderzoekers die kijken naar de effectiviteit van een nieuw antidepressivum kunnen een controlegroep gebruiken die een placebo krijgt en een experimentele groep die het nieuwe medicijn krijgt. Aan het einde van het onderzoek zouden onderzoekers de mate van depressie voor beide groepen vergelijken om te bepalen welke impact het nieuwe medicijn had.

Toepassingen voor controlegroepen

Onderzoekers gebruiken controlegroepen om onderzoek te doen in een reeks verschillende vakgebieden. Enkele veelvoorkomende toepassingen zijn:

• Psychologie : Onderzoekers maken gebruik van controlegroepen om meer te weten te komen over geestelijke gezondheid, gedrag en behandelingen.
• Geneeskunde : Controlegroepen kunnen worden gebruikt om meer te weten te komen over bepaalde gezondheidsproblemen, om te beoordelen hoe goed medicijnen werken bij de behandeling van deze problemen en om mogelijke bijwerkingen te beoordelen.
• Onderwijs : Onderwijsonderzoekers maken gebruik van controlegroepen om meer te weten te komen over de manier waarop verschillende curricula, programma’s of instructiemethoden de leerresultaten van leerlingen beïnvloeden.
• Marketing : Onderzoekers maken gebruik van controlegroepen om meer te weten te komen over hoe consumenten reageren op reclame- en marketinginspanningen.