Rozmowa z lekarzem o lęku społecznym

Wiele osób z objawami  zaburzenia lękowego o podłożu społecznym (SAD)  nigdy nie otrzymuje  oficjalnej diagnozy  , ponieważ boją się porozmawiać z lekarzem o tym, jak się czują. Możesz czuć, że nie wiesz, co powiedzieć lub jak to wyjaśnić, a może nawet czujesz się zawstydzony swoim lękiem społecznym. Nie jesteś sam; wiele osób z lękiem społecznym czuje się podobnie.

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że lęk jest bardzo powszechny — prawie 20% dorosłych Amerykanów doświadcza co najmniej jednego zaburzenia lękowego rocznie, a ponad 30% doświadczy jakiegoś rodzaju zaburzenia lękowego w ciągu swojego życia.

Niestety, badania sugerują, że tylko około 20% osób z zaburzeniami lękowymi otrzymuje leczenie. Nie musisz być jedną z tych liczb. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci porozmawiać z lekarzem.

Zapisz to

Jednym z dobrych rozwiązań tego problemu jest przedstawienie lekarzowi podsumowania przypadku zamiast prób ustnego wyjaśniania objawów. Ogólnie rzecz biorąc, podsumowanie przypadku to zwięzły opis historii objawów. Podsumowanie powinno być szczegółowe, ale wystarczająco krótkie, aby lekarz mógł je szybko przeczytać.

Jeśli zdecydujesz się na podsumowanie sprawy, oto najważniejsze kwestie, które powinieneś poruszyć:

• Informacje o Tobie :  Wymień wszelkie ważne informacje dotyczące zdrowia psychicznego w Twojej rodzinie, istotne relacje rodzinne i społeczne, historię zażywania narkotyków i alkoholu (jeśli dotyczy), wyzwania, z którymi borykasz się w życiu codziennym, swoje cele i sposób, w jaki radzisz sobie z objawami.
• Twoje objawy :  Wypisz wszystkie objawy, których doświadczasz – fizyczne, emocjonalne lub sensoryczne – a także to, jak na Ciebie wpływają i/lub co sprawiają, że myślisz.

Nawet jeśli nie przyniesiesz streszczenia przypadku, dobrym pomysłem jest wcześniejsze spisanie swoich myśli w formie wypunktowania. Dzięki temu nic nie zostanie zapomniane, nawet jeśli poczujesz niepokój podczas rozmowy z lekarzem. Zapisanie odpowiedzi udzielonych przez lekarza zapewni Ci również pisemny zapis tego, co zostało powiedziane, i pomoże Ci skupić się na tym, a nie na niepokoju.

Rozpoznaj swój niepokój

Zanim zaczniesz rozmawiać z lekarzem, powiedz mu, że będziesz mieć trudności z rozmową z nim. Jeśli zdecydujesz się przygotować streszczenie przypadku, na początku umieść oświadczenie wyjaśniające, co sądzisz o dzieleniu się tymi informacjami. Twoje oświadczenie może wyglądać mniej więcej tak:

„Teraz pewnie wyglądam na zdrową, ale w środku przeraża mnie myśl, że mnie oceniasz. Kiedy rozmawiam z lekarzami, staję się bardzo niespokojna, mój umysł staje się pusty i nie potrafię wyjaśnić, co jest nie tak”.

Zabierz kogoś ze sobą

Zabierz ze sobą kogoś, aby porozmawiać z lekarzem. Oprócz wsparcia emocjonalnego ze strony przyjaciela lub członka rodziny, ta osoba może słuchać tego, co jest powiedziane, wymyślać pytania i prosić o wyjaśnienia, gdy jest to konieczne. Druga osoba może również robić notatki z tego, co jest powiedziane podczas spotkania.

Pamiętaj, że lekarze są po to, aby pomagać

Chociaż rozmowa z profesjonalistami o osobistych problemach może być onieśmielająca, to zadaniem lekarza jest słuchanie i zrozumienie. Zaufanie lekarzowi może być trudne, ale podzielenie się swoimi uczuciami jest pierwszym krokiem do uzyskania pomocy.

Jeśli z jakiegoś powodu czujesz, że Twój lekarz Ci nie pomaga lub nie jest właściwym wyborem w leczeniu SAD, możesz poszukać kogoś innego . Musisz czuć się komfortowo i bezpiecznie z osobą, która Cię leczy.

Słowo od Verywell

Zaburzenia lękowe, takie jak zaburzenia lękowe o podłożu społecznym, występują u kobiet około dwa razy częściej niż u mężczyzn, dlatego eksperci zalecają, aby kobiety i dziewczęta powyżej 13. roku życia poddawały się badaniom przesiewowym w kierunku lęków. 

Jeśli masz problem z opisaniem tego, co czujesz, rozważ poproszenie lekarza o badanie przesiewowe lęku. Może to być dobry punkt wyjścia do rozmowy o niektórych objawach, których doświadczasz.