Bardzo dobrze / Laura Porter
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Krótkie zaburzenie psychotyczne to nagłe wystąpienie zachowania psychotycznego, które trwa krócej niż miesiąc. Następuje całkowita remisja, ale zawsze istnieje ryzyko, że osoba dotknięta chorobą doświadczy kolejnego epizodu psychotycznego.
Chociaż niektórzy ludzie doświadczający krótkotrwałych zaburzeń psychotycznych mogą mieć inne problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja czy lęk, są też tacy, którzy przed załamaniem psychotycznym wydają się czuć dobrze.
Ludzie, którzy doświadczają krótkotrwałego zaburzenia psychotycznego, mogą nagle zacząć słyszeć lub widzieć rzeczy, których nie ma. Mogą wykazywać dziwne zachowanie i mieć trudności z funkcjonowaniem.
Jednak w przeciwieństwie do innych zaburzeń psychotycznych, które mogą wymagać stałego leczenia , aby utrzymać objawy na dystans, krótkotrwałe zaburzenia psychotyczne ustępują w ciągu jednego miesiąca. Często objawy znikają tak szybko, jak się pojawiły.
Może to być przerażające i mylące doświadczenie dla dotkniętych chorobą osób i ich bliskich. Lepsze zrozumienie zaburzeń psychotycznych może pomóc.
Spis treści
Objawy
Zgodnie z definicją objawy związane z krótkotrwałym zaburzeniem psychotycznym muszą ustąpić w ciągu jednego miesiąca. Objawy są podobne do objawów innych zaburzeń psychotycznych, takich jak schizofrenia i schizofrenopodobne zaburzenie, ale w przeciwieństwie do tych stanów objawy ustępują.
Choroba ta obejmuje jeden lub więcej z następujących objawów psychotycznych:
- Urojenia
- Halucynacje
- Mowa zdezorganizowana
- Zachowanie skrajnie zdezorganizowane lub katatoniczne
Krótkotrwałe zaburzenie psychotyczne może wyglądać zupełnie inaczej u różnych osób. Tak więc, podczas gdy jedna osoba może słyszeć głosy, których tak naprawdę nie ma, ktoś inny może stać się katatoniczny, w którym zasadniczo przestaje się ruszać i reagować. Czasami objawy ustępują, zanim można postawić diagnozę.
Diagnoza
Lekarz, psychiatra lub klinicysta zdrowia psychicznego może zdiagnozować krótkotrwałe zaburzenie psychotyczne. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu z pacjentem i potencjalnie wywiadu z członkami rodziny, ponieważ osoby dotknięte chorobą mogą nie być wiarygodnymi reporterami podczas epizodu psychotycznego.
Często zaniepokojeni przyjaciele lub członkowie rodziny mogą przyprowadzić pacjenta do lekarza, jeśli ten zachowuje się nietypowo, na przykład mówi zdaniami, które nie mają sensu, lub rozmawia z ludźmi, których w ogóle nie ma.
Lekarz prawdopodobnie zleci badania, aby wykluczyć potencjalne przyczyny fizyczne i ustalić, że problemy nie wynikają z zażywania substancji psychoaktywnych .
Skierowanie do specjalisty zdrowia psychicznego można wystawić po wykluczeniu problemów ze zdrowiem fizycznym.
Lekarz diagnozujący to schorzenie posłuży się Podręcznikiem diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5), aby ustalić, czy spełnione są kryteria.
Ze względu na ograniczenie czasowe stanu, diagnoza krótkotrwałego zaburzenia psychotycznego zwykle nie jest stawiana do czasu ustąpienia objawów. Dzieje się tak, ponieważ klinicysta często nie ma możliwości stwierdzenia, czy u kogoś rozwinęło się zaburzenie psychotyczne, takie jak schizofrenia, które pozostaje trwałe, czy też osoba ta doświadcza krótkiego epizodu, który ustąpi (jak w przypadku krótkotrwałego zaburzenia psychotycznego).
Leczenie
Leczenie może zależeć od przyczyny. Podczas gdy przyczyny mogą być niejasne w większości przypadków, zdarzają się sytuacje, gdy wydaje się, że wynikają z dużego stresu lub traumy. Śmierć bliskiej osoby, napaść lub doświadczenie bliskie śmierci może wywołać epizod.
Mogą istnieć również inne czynniki, które przyczyniają się do zaburzeń psychotycznych, takie jak biologia lub genetyka. Krótkotrwałe zaburzenia psychotyczne mogą występować rodzinnie.
Leczenie może obejmować leki przeciwpsychotyczne, które mogą zatrzymać objawy takie jak halucynacje i urojenia. Mogą być również stosowane inne leki, takie jak leki przeciwdepresyjne. Leki mogą być konieczne tylko podczas epizodów psychotycznych.
W niektórych przypadkach psychoterapia może być ważną częścią leczenia. Terapia może pomóc komuś poradzić sobie z traumą, radzić sobie ze stresem lub radzić sobie z objawami w zdrowy sposób. Może to zapobiec wystąpieniu kolejnego epizodu psychotycznego u danej osoby.
Doświadczenie epizodu psychotycznego może być przerażające. Osoby mogą skorzystać z rozmowy z terapeutą, który pomoże im poradzić sobie ze stresem, a nawet zakłopotaniem, a także strachem przed kolejnym epizodem.
Rokowanie
Rokowanie w przypadku krótkotrwałego zaburzenia psychotycznego jest dobre. Niektórzy ludzie doświadczają tylko jednego epizodu i są w stanie powrócić do normalnego życia bez żadnych upośledzeń po ustąpieniu objawów.
Jedno z badań wykazało, że prawdopodobieństwo, iż osoby z krótkotrwałym zaburzeniem psychotycznym doświadczą kolejnego epizodu w pewnym momencie swojego życia, wynosi tylko około 50%.
Rozpowszechnienie
Nie ma zbyt wielu badań na temat rozpowszechnienia krótkotrwałego zaburzenia psychotycznego, ale uważa się, że występuje ono dość rzadko w populacji ogólnej. Jedno badanie w Finlandii wykazało, że rozpowszechnienie wynosiło około 0,05% wśród populacji ogólnej.
Badanie przeprowadzone w ośrodku psychiatrycznym na terenach wiejskich Irlandii wykazało, że wśród 196 przypadków psychozy tylko 10 wydawało się krótkotrwałymi zaburzeniami psychotycznymi.
Wydaje się, że wskaźniki są wyższe w populacjach, które są pod dużym stresem. Imigranci, uchodźcy i ofiary klęsk żywiołowych częściej wykazują krótkotrwałe zaburzenia psychotyczne.
Badanie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na temat czynników determinujących wyniki zaburzeń psychicznych wykazało, że krótkotrwałe zaburzenia psychotyczne występują 10 razy częściej w krajach rozwijających się niż w krajach uprzemysłowionych. Występuje ono również częściej u kobiet i osób z zaburzeniami osobowości.
Korona
Edukacja jest kluczem do radzenia sobie z krótkotrwałym zaburzeniem psychotycznym. Osoby i rodziny mogą skorzystać z wiedzy o objawach, znakach ostrzegawczych i opcjach leczenia.
Ważne jest, aby rodziny wiedziały, co robić, jeśli objawy pojawią się ponownie. Posiadanie planu dostępu do leczenia może zwiększyć prawdopodobieństwo, że osoba z krótkotrwałym zaburzeniem psychotycznym otrzyma pomoc.
Ważne jest również, aby członkowie rodziny byli świadomi znaczenia monitorowania osoby, która doświadcza krótkotrwałego zaburzenia psychotycznego. Osoba ta może być narażona na ryzyko samobójstwa lub samookaleczenia, więc wiedza, kiedy wezwać pomoc, może być niezbędna.
Osoby z krótkotrwałym zaburzeniem psychotycznym mogą skorzystać z nauki strategii radzenia sobie ze stresem, które pomogą im radzić sobie z codziennym życiem. Lepsze radzenie sobie ze stresem może zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnego epizodu psychotycznego.
Słowo od Verywell
Przeżycie krótkiego epizodu psychotycznego — lub obserwowanie, jak bliska osoba doświadcza psychozy — może być naprawdę przerażające. Uzyskanie wsparcia i edukacji od specjalistów może pomóc w radzeniu sobie z objawami i opracowaniu planu radzenia sobie z nimi w przypadku ich powrotu w przyszłości.