Zamknij ten odtwarzacz wideo
Różnica między fobią społeczną a zaburzeniem lęku społecznego (SAD) jest w dużej mierze chronologiczna, ponieważ fobia społeczna to poprzedni termin, a SAD to obecny termin dla tego zaburzenia. Istnieją jednak różnice w objawach stosowanych do diagnozowania tych dwóch stanów.
Oficjalna diagnoza psychiatryczna fobii społecznej została wprowadzona w trzecim wydaniu Podręcznika diagnostycznego i statystycznego (DSM-III). Fobia społeczna była wówczas opisywana jako lęk przed sytuacjami wymagającymi wykonania i nie obejmowała lęków przed sytuacjami mniej formalnymi, takimi jak swobodne rozmowy lub pierwsze spotkanie z ludźmi.
Spis treści
Kiedy fobia społeczna stała się zaburzeniem lękowym o podłożu społecznym?
Podręcznik diagnostyczno-statystyczny (DSM) to narzędzie, z którego korzystają pracownicy służby zdrowia, aby ustalić, czy dana osoba spełnia kryteria poszczególnych chorób psychicznych. Pomaga im to w stawianiu trafnych diagnoz.
DSM-III określa to zaburzenie psychiczne mianem fobii społecznej i bardzo wąskim zakresem diagnozy.
Zmiany w DSM-IV
Kiedy w 1994 roku opublikowano DSM-IV , termin „fobia społeczna” został zastąpiony terminem „zaburzenie lęku społecznego”. Nowy termin wprowadzono, aby opisać szeroką i uogólnioną naturę lęków, które są częścią tego zaburzenia.
Kryteria zostały również zmienione tak, aby odzwierciedlały najnowsze badania na ten temat.
- W poprzednich edycjach DSM fobię społeczną diagnozowano, jeżeli dana osoba odczuwała skrajny dyskomfort lub strach podczas występowania przed innymi.
- Według DSM-IV zaburzenie lękowe o podłożu społecznym można zdiagnozować, jeżeli dana osoba odczuwa lęk w różnych sytuacjach społecznych.
Na przykład strach przed rozmową z nieznajomymi na przyjęciu nie zostałby uznany za fobię społeczną. Jednakże według DSM-IV strach ten spełniałby kryteria zaburzenia lękowego o charakterze społecznym.
Zmiany w DSM-5
W publikacji DSM-5 z 2013 r. wprowadzono dalsze zmiany w kryteriach diagnostycznych zaburzeń lękowych o podłożu społecznym. DSM-5 określa, że sytuacje społeczne niemal zawsze wywołują lęk i strach. DSM-5 nie wymaga już, aby jednostka zdawała sobie sprawę, że jej strach jest nadmierny lub nieuzasadniony, ale zauważa, że strach musi być nieproporcjonalny do rzeczywistego zagrożenia, jakie stwarza sytuacja.
Kryteria diagnostyczne DSM-5 wymagają również wykluczenia innych zaburzeń psychicznych, takich jak zespół lęku napadowego , dysmorficzne zaburzenie ciała lub zaburzenia ze spektrum autyzmu. Zawierają również specyfikator lęku, który występuje tylko w kontekście występowania lub przemawiania publicznie.
Jak powszechne jest zaburzenie lękowe o podłożu społecznym
Choć możesz czuć się bardzo samotny, jeśli cierpisz na zaburzenia lękowe o podłożu społecznym, problem ten dotyka ponad 15 milionów Amerykanów.
U kobiet choroba ta jest częściej diagnozowana niż u mężczyzn.
Kryteria diagnostyczne zaburzeń lękowych o podłożu społecznym
Zaburzenie lękowe o podłożu społecznym to coś więcej niż nerwowość czy poczucie niezręczności w kontaktach społecznych; może być wyniszczające, szkodzić relacjom z bliskimi i negatywnie wpływać na karierę.
Zdiagnozować SAD…
- Twoja odpowiedź musi być całkowicie nieproporcjonalna do sytuacji. Na przykład, poważny atak paniki lub wymioty przed prezentacją pracy.
- Objawy muszą utrzymywać się przez co najmniej sześć miesięcy.
- Twoje objawy muszą przeszkadzać w codziennym życiu, w tym w pracy lub innych codziennych czynnościach. Jeśli Twój niepokój jest tak silny, że opuszczasz pracę i musisz zostać w łóżku, oznacza to, że potrzebujesz leczenia lęku społecznego.
- Strach i niepokój tego typu pojawiają się niemal zawsze w sytuacjach społecznych.
- Strach i niepokój, które odczuwasz, nie mogą być spowodowane działaniem leków lub narkotyków, nie można ich wytłumaczyć innym zaburzeniem psychicznym i nie mogą być związane ze schorzeniem.
Jak leczy się lęk społeczny?
Zaburzenie lękowe o charakterze społecznym leczy się za pomocą terapii , leków lub kombinacją obu tych metod.
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to rodzaj leczenia, który uczy nowego sposobu myślenia i przetwarzania informacji.
- Leki mogą zminimalizować uczucie niepokoju, pozwalając ci na wycofanie się z myśli wywołujących niepokój. Często terapia i leki są stosowane w połączeniu, aby zminimalizować niepokój, dzięki czemu możesz łatwiej radzić sobie z sytuacjami społecznymi.
Choć lęk społeczny może być uciążliwy i ograniczać Twoją aktywność, podjęcie leczenia może mieć znaczący pozytywny wpływ na Twoje życie.
Jeśli masz objawy zaburzeń lękowych o podłożu społecznym, skonsultuj się z lekarzem, aby uzyskać pomoc w znalezieniu dobrego terapeuty. Możesz też przeszukać internetowe katalogi terapeutów i znaleźć terapeutów, którzy mają doświadczenie w leczeniu zaburzeń lękowych. Dzięki sesjom terapeutycznym i ciągłej pracy nad zarządzaniem objawami zauważysz znaczną różnicę w tym, jak się czujesz.
Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski zmaga się z zaburzeniami lękowymi o podłożu społecznym, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357 , aby uzyskać informacje o placówkach wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego znajdziesz w naszej Krajowej Bazie Danych Pomocy .