Czym są koszmary nocne?

Czym są koszmary nocne?

Lęki nocne, znane również jako lęki senne, to epizody intensywnego strachu występujące podczas snu i często charakteryzujące się pobudzonymi ruchami i wokalizacjami. Zazwyczaj występują częściej u małych dzieci, ale mogą ich doświadczać również dorośli.

Lęki nocne trwają zazwyczaj od jednej do 10 minut, ale mogą trwać dłużej. Najczęściej występują w nocy, a nie podczas drzemek w ciągu dnia. Chociaż mogą być bardzo niepokojące dla osoby, która doświadcza lęków nocnych, a także dla członków rodziny, którzy są świadkami takich epizodów, są one zazwyczaj uważane za stosunkowo łagodne. 

Objawy

Objawami lęku nocnego mogą być:

• Krzyczenie lub wrzask
• Szybki oddech
• Przyspieszone bicie serca
• Nadmierne pocenie się
• Siadanie lub wstawanie z łóżka
• Trudno się obudzić
• Otwarte, wpatrzone oczy, ale brak reakcji na bodźce środowiskowe
• Dezorientacja po przebudzeniu
• Brak wspomnień nocnego koszmaru po przebudzeniu
• Zachowanie agresywne

Lęki nocne to rodzaj zaburzenia snu bez szybkich ruchów gałek ocznych, w którym osoba śpiąca wydaje się budzić w stanie przerażenia. Oczy osoby mogą być otwarte, może ona krzyczeć lub wrzeszczeć i wykonywać pobudzone lub agresywne ruchy.

Chociaż osoba może wydawać się obudzona, będzie zdezorientowana i nie będzie w stanie komunikować się z innymi. Podobnie jak ludzie często nie pamiętają swoich snów po przebudzeniu, tak samo ludzie zazwyczaj nie mają żadnych wspomnień z tych nocnych epizodów lękowych.

Diagnoza

Lęki nocne są znane jako lęki senne w Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) . DSM-5 to podręcznik, z którego korzysta większość lekarzy i specjalistów zdrowia psychicznego w celu diagnozowania różnych rodzajów zaburzeń psychicznych.

Zaburzenia snu

Lęki senne są jednym z dwóch typów zaburzeń snu bez szybkich ruchów gałek ocznych, które są rozpoznawane w DSM-5. DSM-5 definiuje lęk senny jako powtarzające się nagłe, częściowe wybudzenie z głębokiego snu, któremu towarzyszy pobudzenie autonomiczne i zachowania odzwierciedlające intensywny strach. 

Trudne do zdiagnozowania

Lęki nocne mogą być trudne do zdiagnozowania z wielu powodów, szczególnie gdy diagnozę otrzymuje się u osoby dorosłej. Są to dwa główne powody:

Jeśli istnieje powód, by podejrzewać, że cierpisz na lęki nocne, lekarz może przeprowadzić badanie fizykalne, zadać Ci szereg różnych pytań i poprosić Ciebie lub bliską Ci osobę o prowadzenie dziennika snu.

Egzaminy i testy laboratoryjne

Oprócz badania fizykalnego mogą zostać wykonane badania laboratoryjne, które pomogą wykluczyć potencjalne schorzenia, które mogą być przyczyną lub przyczyniać się do występowania objawów.

Lekarz może również zlecić inne testy, jeśli podejrzewa się problemy zdrowotne lub zaburzenia snu. Takie testy mogą obejmować badanie snu (polisomnografia) lub elektroencefalogram (EEG) w celu sprawdzenia aktywności elektrycznej mózgu.

Twój lekarz zada Ci również szereg pytań. Na przykład możesz zostać zapytany:

• Czy obecnie przyjmujesz jakieś leki?
• Jak często spożywasz alkohol
• Czy przyjmujesz jakieś inne substancje
• Jaki jest Twój poziom stresu?
• Czy zdiagnozowano u Ciebie inną chorobę psychiczną
• Jakie objawy zdrowia psychicznego możesz odczuwać?
• Niezależnie od tego, czy przyjmujesz leki nasenne czy naturalne środki wspomagające sen
• Jeśli kiedykolwiek miałeś inny rodzaj zaburzeń snu
• Czy któryś z członków Twojej rodziny miał objawy lub zdiagnozowano u niego zaburzenia snu
• Jeśli masz objawy zaburzeń snu związanych z oddychaniem

Powoduje

Podczas snu mózg przechodzi przez szereg stadiów, które charakteryzują się różnymi wzorcami aktywności. Pierwsze trzy stadia snu znane są jako sen bez szybkich ruchów gałek ocznych (NREM), a czwarty znany jest jako sen z szybkimi ruchami gałek ocznych (REM).

Lęki nocne najczęściej występują, gdy ludzie przechodzą z jednej fazy snu do drugiej. W tym czasie mogą się lekko obudzić, co może przyczyniać się do pobudzenia obserwowanego podczas lęku nocnego.

Dokładne przyczyny lęków nocnych nie są znane, istnieją jednak dowody na to, że schorzenie to ma tendencję do występowania dziedzicznego. Potrzebne są jednak dalsze badania, aby lepiej zrozumieć możliwe powiązania genetyczne. 

Niektóre czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia nocnych lęków u dorosłych. Czynniki te obejmują:

• Zaburzenia snu
• Zmęczenie
• Choroba
• Leki, w tym leki przeciwdepresyjne
• Zespół niespokojnych nóg
• Wydarzenia stresujące
• Spożywanie alkoholu lub stosowanie innych środków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (OUN)
• Uraz
• Problemy ze zdrowiem psychicznym, zwłaszcza u osób dorosłych
• Podstawowe schorzenia neurologiczne 

Badania wskazują również, że u dzieci i nastolatków, u których występują nocne lęki, częściej występują również migreny.

W badaniu obejmującym dzieci w wieku od 10 do 19 lat stwierdzono, że u osób, u których występowały lęki senne, znacznie częściej występowały migreny epizodyczne lub przewlekłe. 

Rozpowszechnienie

Lęki nocne zazwyczaj pojawiają się we wczesnym dzieciństwie i na ogół ustępują samoistnie wraz z wiekiem, choć u niektórych dorosłych mogą nadal występować lęki nocne.

Lęki nocne nie są rzadkością u dzieci w wieku od czterech do 12 lat. Lęki nocne dotyczą około 2% do 7% dzieci i najczęściej pojawiają się w wieku od czterech do siedmiu lat.

Uważa się również, że schorzenie to występuje u około 3% dorosłych, chociaż dokładne liczby są trudne do oszacowania, ponieważ wiele osób nie pamięta tych epizodów po przebudzeniu. Lęki senne u dorosłych często wydają się podobne do doświadczenia dziennego ataku paniki.

Koszmary nocne kontra koszmary

Złe koszmary mogą czasami wydawać się podobne do nocnego lęku, ale istnieją między nimi różnice. Niektóre z tych kluczowych różnic obejmują:

• Ludzie zazwyczaj budzą się całkowicie i szybko z koszmaru. Podczas nocnego lęku ludzie nie budzą się całkowicie — wydają się zdezorientowani i niezdolni do komunikacji.
• Ludzie zazwyczaj pamiętają przynajmniej część swojego koszmaru po przebudzeniu. W niektórych przypadkach mogą pamiętać koszmar w żywych szczegółach. Lęki nocne nie są często pamiętane. Kiedy się je przypomina, ludzie mogą pamiętać tylko niekompletne fragmenty.

Leczenie

Chociaż nocne koszmary mogą być niepokojące, zwykle ustępują same bez interwencji i nie mają trwałych skutków. Mogą jednak zdarzyć się sytuacje, w których właściwe będzie skorzystanie z leczenia:

• Jeśli Twoje lub Twojego dziecka nocne koszmary powodują znaczny niepokój u innych członków rodziny
• Jeżeli podczas nocnego lęku występuje pobudzenie lub agresja, np. kopanie, rzucanie się lub wyskakiwanie z łóżka, istnieje ryzyko odniesienia obrażeń
• Jeśli nocne koszmary utrudniają normalne funkcjonowanie w ciągu dnia
• Jeśli u Ciebie lub Twojego dziecka występują objawy zmęczenia lub braku snu
• Jeśli nocne koszmary negatywnie wpływają na Twoje relacje z partnerem lub innymi domownikami
• Jeśli epizody są częste
• Jeśli towarzyszą im inne problemy ze snem
• Jeżeli zaczynają się w okresie dojrzewania lub dorosłości

Niektóre metody leczenia lęków nocnych, które można zalecić, obejmują jedną lub kombinację poniższych opcji.

Psychoterapia

Podejścia takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT) mogą być pomocne w poprawie higieny snu.  Chociaż dostępne badania są ograniczone, niektóre dowody sugerują, że psychoterapia może być pomocna w zmniejszaniu lub eliminowaniu lęków nocnych u dzieci i dorosłych. 

Zarządzanie stresem

Ponieważ ludzie są bardziej narażeni na nocne koszmary, gdy są zestresowani, terapia, która zajmuje się stresem, może być pomocna. Terapia relaksacyjna może pomóc w zmniejszeniu objawów, ale inne techniki, takie jak hipnoza lub biofeedback, mogą być również zalecane.

Leczenie innych schorzeń

Jeśli istnieją jakiekolwiek powiązane schorzenia, które mogą przyczyniać się do nocnych lęków, leczenie tych podstawowych zaburzeń może być korzystne. Depresja, lęk i inne zaburzenia snu mogą również odgrywać rolę w przyczynianiu się do nocnych lęków, więc poszukiwanie leczenia tych innych schorzeń może pomóc zmniejszyć lub wyeliminować objawy nocnych lęków. 

Leki

Nie ma leków specjalnie wskazanych na nocne lęki, ale czasami pomocne mogą być niektóre leki na receptę. Leki przeciwdepresyjne i przeciwlękowe mogą być pomocne w niektórych przypadkach.

Korona

Istnieją również rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc w radzeniu sobie z nocnymi koszmarami. Leczenie nocnych koszmarów często koncentruje się na poprawie higieny snu i zmniejszeniu stresu, więc pozytywne zmiany w codziennych nawykach mogą pomóc zmniejszyć lub nawet wyeliminować objawy tego schorzenia.

Oto kilka kroków, które możesz podjąć, aby poradzić sobie z nocnymi lękami:

Wyrób sobie dobre nawyki związane ze snem

Niedobór snu i zmęczenie mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia lęków sennych, dlatego wprowadzenie regularnego harmonogramu snu może pomóc w poprawie jakości i czasu snu. 

• Kładź się spać o tej samej porze każdego wieczoru i wstawaj o tej samej porze każdego ranka.
• Unikaj jedzenia wieczorem
• Unikaj kofeiny po południu i wieczorem
• Unikaj patrzenia w telefon lub inne urządzenia w łóżku
• Zadbaj o to, aby Twoje środowisko snu było komfortowe

Stosuj strategie relaksacyjne

Ponieważ stres może zwiększać ryzyko wystąpienia nocnych lęków, znalezienie sposobów na opanowanie poziomu stresu może być skuteczną strategią samopomocy. Może to obejmować identyfikację źródeł stresu, a następnie znalezienie sposobów na relaks, czy to poprzez jogę, masaż, głębokie oddychanie, czy medytację.

Dzieciom czasami trudno jest określić i wyrazić swoje obawy, dlatego zadbaj o to, aby Twoje dziecko miało dużo wsparcia i wsparcia oraz miało okazję do rozmowy o swoich obawach.

Wypróbuj zaplanowane wybudzanie

Poszukaj wzorców i spróbuj zauważyć, czy nocne koszmary pojawiają się mniej więcej o tej samej porze każdej nocy. Jeśli zauważysz jakieś zauważalne wzorce, możesz wypróbować technikę polegającą na wybudzaniu kogoś o określonej porze każdej nocy.

Możesz poprosić partnera, aby cię obudził lub ustawić alarm, aby wybudzić cię ze snu. Rodzice mogą spróbować obudzić swoje dziecko na krótko o określonej porze, zanim zwykle wystąpią nocne lęki, zwykle około 10 do 15 minut przed wystąpieniem nocnych lęków. 

Badania wykazały, że takie podejście może znacząco ograniczyć lub nawet całkowicie wyeliminować lęki senne.  Chociaż zaplanowane wybudzanie uważa się za metodę o niskim ryzyku, może być ona trudna do zastosowania, jeśli dana osoba lub inni członkowie gospodarstwa domowego zmagają się z brakiem snu.

Jeśli Twój partner doświadcza nocnych lęków, możesz pomóc, zapewniając mu poczucie bezpieczeństwa i dbając o jego bezpieczeństwo. Usuń twarde lub ostre przedmioty z sypialni, aby zapobiec przypadkowym obrażeniom. Unikaj prób budzenia kogoś, kto doświadcza nocnych lęków, ponieważ może to pogorszyć epizod, a nawet spowodować obrażenia fizyczne, jeśli druga osoba jest zdezorientowana, zdenerwowana lub pobudzona.

Jak rodzice mogą pomóc dzieciom