Jakie są skutki uboczne leku Ativan (Lorazepam)?

Ativan (lorazepam) to benzodiazepina, która jest klasą leków znanych również jako depresanty ośrodkowego układu nerwowego. Inne benzodiazepiny to Librium (chlordiazepoksyd), Klonopin (klonazepam), Valium (diazepam) i Xanax (alprazolam).

Ativan stosuje się w leczeniu lęku, bezsenności (w krótkim okresie) i napadów padaczkowych.

W Stanach Zjednoczonych benzodiazepiny są uważane za „substancje kontrolowane”, które są regulowane przez rząd federalny ze względu na ich potencjalne nadużywanie. Jeśli przyjmujesz Ativan, ważne jest, aby być świadomym potencjalnych skutków ubocznych, na wypadek gdybyś zaczął ich doświadczać. Jeśli tak się stanie, koniecznie skonsultuj się z lekarzem od razu.

Częste skutki uboczne Ativanu

Ważne jest, aby stosować lek Ativan pod nadzorem lekarza. Należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, dopóki nie będzie wiadomo, jaki wpływ lek na organizm pacjenta.

Ciężkie skutki uboczne

W ciężkich przypadkach Ativan może powodować głębokie uspokojenie, depresję oddechową, śpiączkę, a co najgorsze, śmierć, ponieważ tłumi sygnał z mózgu, który mówi ciału, aby oddychało. Te ciężkie skutki uboczne mogą wystąpić, gdy:

• Ativan przyjmuje się w dużych dawkach
• Ativan przyjmuje się z innymi substancjami, które również działają depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, takimi jak inne benzodiazepiny, alkohol, leki przeciwbólowe na bazie opioidów, barbiturany i inne
• Lek Ativan stosuje się w przypadku innych chorób wpływających na oddychanie, takich jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), bezdech senny i inne

Dzieci i osoby starsze

W niektórych populacjach, takich jak dzieci i osoby starsze, Ativan może powodować „paradoksalny efekt”. Zamiast uspokajającego działania, może powodować pobudzenie i dezorientację. Pacjenci w podeszłym wieku przyjmujący Ativan są również bardziej narażeni na upadki.

Ciąża, karmienie piersią i niemowlęta

Ativan może mieć wpływ na kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz ich dzieci. Ativan może w rzeczywistości przenikać przez łożysko i przedostawać się do mleka matki. W takich przypadkach ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, aby rozważyć ryzyko i korzyści wynikające ze stosowania tego leku.

Uzależnienie fizyczne i tolerancja

Długotrwałe stosowanie benzodiazepin, takich jak Ativan, może prowadzić do uzależnienia fizycznego. Oznacza to, że organizm rozwija tolerancję na lek. Z czasem możesz potrzebować większych dawek leku, aby uzyskać ten sam efekt.

Innymi słowy, jeśli stosujesz tę samą dawkę leku przez dłuższy czas, efekt tej dawki jest słabszy w porównaniu do poprzedniej, mniejszej dawki.

U osób przyjmujących benzodiazepiny przez dłuższy czas może wystąpić uzależnienie fizyczne, nie oznacza to jednak, że są one uzależnione od tych leków lub nadużywają ich.

Odstawienie Ativanu 

U niektórych osób, które nagle przestaną przyjmować Ativan, mogą wystąpić objawy odstawienia.

Dlatego tak ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem przed zaprzestaniem przyjmowania benzodiazepin. Lekarz może pomóc Ci stopniowo zmniejszać dawkę Ativanu w czasie, aby zapobiec objawom odstawienia.

Nadużywanie narkotyków i uzależnienie

Benzodiazepiny takie jak Ativan mają potencjał nadużywania i uzależniania. Jeśli masz osobistą historię uzależnienia lub historię rodzinną uzależnienia, powinieneś zachować szczególną ostrożność podczas stosowania tych leków i być pod ścisłą kontrolą swojego lekarza.

Zgodnie z Diagnostycznym i statystycznym podręcznikiem zaburzeń psychicznych (DSM-5-TR) zaburzenie związane z używaniem substancji psychoaktywnych definiuje się jako „problematyczny wzorzec używania substancji psychoaktywnych prowadzący do klinicznie istotnego upośledzenia lub cierpienia”, obejmujący dwa lub więcej z następujących kryteriów w okresie 12 miesięcy:

1. Substancja ta jest często przyjmowana w większych ilościach lub przez dłuższy okres czasu, niż zamierzono.
2. Występuje uporczywa chęć lub nieskuteczne próby ograniczenia lub kontrolowania używania substancji psychoaktywnych.
3. Dużo czasu poświęca się na czynności konieczne do zdobycia danej substancji, jej użycia lub odzyskania równowagi po jej skutkach.
4. Pragnienie lub silna chęć lub potrzeba zażycia danej substancji.
5. Nawracające używanie substancji psychoaktywnych skutkujące niemożnością wypełniania najważniejszych obowiązków w pracy, szkole lub domu.
6. Dalsze używanie substancji psychoaktywnych pomimo występowania trwałych lub nawracających problemów społecznych lub interpersonalnych, spowodowanych lub zaostrzonych przez działanie substancji.
7. Z powodu zażywania substancji psychoaktywnych następuje rezygnacja lub ograniczenie ważnych aktywności społecznych, zawodowych lub rekreacyjnych.
8. Nawracające używanie substancji psychoaktywnych w sytuacjach, w których stwarza to fizyczne zagrożenie.
9. Kontynuowane jest używanie substancji psychoaktywnych, mimo świadomości występowania uporczywego lub nawracającego problemu fizycznego lub psychicznego, który prawdopodobnie został spowodowany lub zaostrzony przez daną substancję.
10. Tolerancja, definiowana jako potrzeba przyjmowania znacznie większych dawek substancji w celu osiągnięcia stanu odurzenia lub pożądanego efektu, lub jako znacznie zmniejszone działanie przy dalszym przyjmowaniu tej samej ilości substancji.
11. Zespół odstawienia, który objawia się charakterystycznymi objawami odstawienia danej substancji lub jest spowodowany przyjmowaniem danej substancji w celu złagodzenia lub uniknięcia objawów odstawienia.