Tijgerouderschap: impact op de mentale gezondheid van kinderen

Tijgerouderschap is een strenge opvoedingsstijl die kinderen ertoe aanzet om koste wat kost academisch uit te blinken.

Specifiek, tijgerouders hebben de neiging om het leven van hun kinderen te micromanagen om ervoor te zorgen dat ze aan hun hoge verwachtingen voldoen. Er is weinig tot geen ruimte voor het kind om te onderhandelen over hoe hun dagen worden gepland, aangezien de tijgerouder zal reageren op een “omdat ik het zeg”-manier.

Deze aanpak houdt in dat de socialisatie van het kind met vrienden wordt beperkt ten gunste van studeren en/of deelname aan buitenschoolse activiteiten met een hoge status. Ook worden emotionele bedreigingen en lijfstraffen gebruikt wanneer het kind zich misdraagt. Ook wordt er geen vertrouwen getoond in het vermogen van het kind om zelf beslissingen te nemen en wordt de privacy van het kind niet gerespecteerd.

Geschiedenis van het tijgerouderschap

Het concept van tijgerouderschap vindt zijn oorsprong in de leringen van de vijfde-eeuwse filosoof Confucius. De Confucianistische filosofie promoot hiërarchische familiestructuren, loyaliteit, sterke werkethiek, eerlijkheid en toewijding aan onderwijs en academische prestaties.

Hoewel Confucius zijn boeken al meer dan tweeduizend jaar geleden publiceerde, hebben zijn leringen nog steeds een sterke invloed op de visie op onderwijs in Oost-Aziatische landen.

Voor veel Oost-Aziatische families wordt onderwijs gezien als de poort naar succes bij het verbeteren van iemands sociaaleconomische status . Hoger onderwijs is een symbool van status en macht. Dit geldt met name voor immigrantenouders die de beslissing namen om hun leven op zijn kop te zetten als een manier om hun kinderen in het Westen een betere toekomst te bieden. Er wordt van hun kinderen verwacht dat ze succesvol zijn en profiteren van de kansen die hun ouders niet hadden.

De term “Tiger parenting” werd in de westerse cultuur populair gemaakt door Amy Chua’s boek ” Battle Hymn of the Tiger Mother “. Chua schrijft over haar jeugd, waarin ze werd opgevoed door strenge ouders, en vertelt over haar pogingen om tijger-ouderschapsstrategieën toe te passen op haar twee dochters.  

Chua stelde dat het boek bedoeld was als een memoires van haar ervaringen als ouder binnen twee culturen, geen how-to-gids die suggereert dat Aziatische ouders beter zijn in het opvoeden van succesvolle kinderen dan westerse. Ze benadrukte dat haar dochter aan het einde van het boek op 13-jarige leeftijd in opstand komt, en dat dit haar ertoe aanzette haar aanpak te heroverwegen en haar rol als moeder te transformeren. 

Voorbeelden van methoden voor het opvoeden van tijgers

Tiger parenting dwingt veel regels af en geeft de ouder volledige controle. Er is een machtsverschil tussen de ouder en het kind dat open en eerlijke gesprekken verhindert. Respect is een eenrichtingsverkeer en er is geen beloning voor positief gedrag , alleen discipline voor negatief gedrag.

• Te streng: Tijgerouders richten zich op het doorstaan ​​van hard werk en het opofferen van de balans tussen werk en privéleven voor succes op de lange termijn. Dit kan betekenen dat ze nee zeggen tegen verjaardagsfeestjes, logeerpartijtjes of andere leuke evenementen die het kind kunnen afleiden van zijn prestaties. Tijgerouders verbieden riskant gedrag zoals alcohol, drugs en romantische relaties, omdat ze worden gezien als een bedreiging voor de doelen van hun kind.
• Hoge verwachtingen: Tijgerouders verwachten dat hun kinderen uitblinken en hun uiterste best doen in alles wat ze doen. Als een kind faalt, worden ze berispt omdat ze de familie te schande maken. Om aan deze hoge verwachtingen te voldoen, besteden kinderen bijna al hun tijd aan schoolwerk, studeren, oefenen en deelnemen aan buitenschoolse activiteiten die hun kansen op toelating tot een prestigieuze universiteit vergroten.
• Angstgebaseerde aanpak: Tijgerouders hebben een gezagspositie. Van het kind wordt verwacht dat ze hen respecteren. Kinderen mogen niet terugpraten tegen hun ouders en/of hun mening in twijfel trekken. Als het kind het er niet mee eens is, worden ze gedisciplineerd met emotionele bedreigingen en/of lijfstraffen. Dit kan betekenen dat ze hun favoriete speelgoed opzettelijk voor hun neus weggooien, ze geen eten geven, ze slaan, schreeuwen, schelden en kleineren.
• Gebrek aan autonomie voor het kind: Tijgerouders hebben volledige controle over het leven van hun kind. Het kind wordt opgevoed om beslissingen te nemen op basis van de goedkeuring van hun ouders. Er wordt geen nadruk gelegd op zelfregulering of onafhankelijk denken. Tijgerouders hebben geen geduld en/of verlangen om de persoonlijkheid, gedachten, gevoelens en het perspectief van het kind als een uniek individu te begrijpen en te leren kennen. Er wordt verwacht dat de dromen van de tijgerouders ook de dromen van het kind zijn.
• Succes wordt gedefinieerd als prestaties: Tiger-ouders definiëren succes op basis van macht en status en hoeveel eer ze de familie kunnen brengen. Voorbeelden zijn dokter of advocaat worden, alleen maar A’s halen, veel geld verdienen en wedstrijden winnen. Emotionele intelligentie , creativiteit, kritisch denken, zelfbeschikking, relatieopbouw en andere zachte vaardigheden worden niet als belangrijk gezien in de missie naar succes.

Wat is jouw opvoedstijl?

Met deze snelle en gratis quiz over opvoedstijlen kunt u de methoden analyseren die u gebruikt om uw kinderen op te voeden. Ook kunt u nagaan of het een goed idee is om een ​​aantal nieuwe opvoedkundige gewoonten aan te leren:

Hoe tijgerouderschap de mentale gezondheid van kinderen beïnvloedt

Kinderen die opgroeiden met tijgerouders missen een verzorgende en onvoorwaardelijk liefdevolle omgeving. Te strenge en bestraffende opvoedingsstijlen kunnen ervoor zorgen dat kinderen: 

• Hebben een verhoogd risico op angst, een laag zelfbeeld en depressie 
• De kans is groter dat ze psychologisch niet goed aangepast zijn
• Heeft moeite met het zelfstandig nemen van beslissingen
• Hebben moeite met het vormen van hechte relaties met anderen en het voor zichzelf zorgen
• Hebben een grotere angst om fouten te maken, omdat ze hun ouders niet willen teleurstellen
• Hebben een lager gevoel van familieverplichting, een lager cijfergemiddelde (GPA), een hoger niveau van vervreemding en een hoger niveau van academische druk
• Er is een verhoogd risico op zelfbeschadiging en suïcidaal gedrag bij Aziatische kinderen en jongvolwassenen
• Hebben problemen met zelfdiscipline omdat ze niet geleerd hebben om grenzen voor zichzelf te stellen

Hoe u kunt voorkomen dat uw kinderen een tijger-ouder zijn

Niemand bereidt je ooit voor op de rol van ouder. De meeste ouders nemen beslissingen op basis van hoe ze zijn opgevoed, wat ze hebben gelezen of gezien, en advies van familie en vrienden. Ouderschap is stressvol en het kan moeilijk zijn om te weten of je het goed doet. Het is gemakkelijk om terug te vallen op wat je geconditioneerd bent. Hier zijn enkele verschillende ouderschapspraktijken om te overwegen als jij of je partner bent opgevoed met tijgerouderschap:

• Ga niet meteen over tot discipline als uw kind een probleem heeft: neem de tijd om naar uw kind te luisteren en te begrijpen wat er op mentaal en emotioneel niveau met hem/haar aan de hand is. In plaats van aan te nemen dat hij/zij iets verkeerd heeft gedaan, oefen geduld, laat hem/haar zichzelf uiten, stel hem/haar vragen en valideer zijn/haar emoties . Wanneer u een veiligere omgeving biedt waarin uw kind zijn/haar frustraties kan delen, kunt u vertrouwen met hem/haar opbouwen. Als uw kinderen u vertrouwen en zich veilig bij u voelen, is de kans groter dat ze naar u toe komen als ze hulp en steun nodig hebben.
• Besteed tijd aan het leren kennen van uw kind: Het leven kan druk zijn. Agenda’s raken vol en er zijn veel dingen te doen in huis naast de werkverantwoordelijkheden. Maar als u uw kind uw volledige en onverdeelde aandacht geeft , zelfs voor vijf minuten, zodat ze u kunnen vertellen wat er die dag is gebeurd, geeft u ze de kans om een ​​hechtere en langdurige relatie met u op te bouwen. 
• Moedig uw kind aan om zijn gedachten en ideeën te delen: Als zijn delen gewaardeerd wordt, voelt hij zich gewaardeerd. Het bouwt zijn zelfvertrouwen en eigenwaarde op en stelt hem in staat om onafhankelijke gedachten te hebben die hem kunnen helpen om succesvoller te zijn in het leven. Stel vragen in plaats van een idee af te wijzen waar u het niet mee eens bent. U hoeft het niet met hem eens te zijn, maar u kunt wel uw steun betuigen aan zijn denkproces. Dit helpt hem te begrijpen dat het oké is om verschillende perspectieven te hebben en kan zijn empathie en emotionele intelligentie vergroten.
• Respecteer de privacy van uw kind om vertrouwen en zelfvertrouwen op te bouwen: Onderzoek heeft aangetoond dat het schenden van de privacy van een kind schadelijk kan zijn voor vertrouwen en eigenwaarde. Privacy is het recht om met rust gelaten te worden met gedachten, gevoelens en ideeën. Dit is belangrijk als uw kind nieuwe ideeën, emoties en sociale relaties onderzoekt. Soms moeten ouders de privacy van hun kind schenden om hun gezondheid en veiligheid te beschermen, maar als deze niet in gevaar zijn, is het belangrijk om hun persoonlijke grenzen te respecteren. Hen bedreigen of achter hun rug om gaan om erachter te komen wat ze misschien niet willen delen, creëert afstand en wrok. Stel ze in plaats daarvan gerust dat u altijd beschikbaar bent als ze u nodig hebben.
• Geef je kind keuzes : Ja, ze wonen onder jouw dak en jij betaalt hun uitgaven; maar dat betekent niet dat ze alles moeten doen wat je zegt. Als ze opgroeien, zullen ze veel beslissingen in het leven moeten nemen en ze kunnen er niet op vertrouwen dat jij ze neemt. Als ze constant op zoek zijn naar jouw goedkeuring, zullen ze nooit het vertrouwen krijgen om deze beslissingen zelf te nemen. 
• Prijs je kind als het goed gaat: Tiger-ouders zijn nooit onder de indruk, zelfs niet als hun kind hun verwachtingen overtreft . Kinderen moeten echter weten wanneer ze op het juiste pad zitten. Als hun inspanningen niet worden gevalideerd, groeien ze op met twijfels over hun eigenwaarde. Het betekent niet dat je ze voor elk klein dingetje dat ze doen moet prijzen, anders komt het over als onoprecht. Door de juiste balans te vinden van positieve feedback, weet je kind dat je achter ze staat.
• Bied ondersteuning en zachte feedback wanneer er fouten worden gemaakt of er mislukkingen plaatsvinden: Het kan teleurstellend zijn als een kind mislukkingen ervaart of een fout maakt. Kinderen moeten echter begrijpen dat leren een proces is waarbij fouten worden gemaakt en uitdagingen worden overwonnen. In plaats van schuld, schaamte en oordeel, moedig ze aan om te blijven proberen en samen te werken aan manieren om ze te helpen verbeteren. Creëer een ondersteunende omgeving die hen aanmoedigt om te blijven proberen, maar vermijd micromanagement van hun inspanningen. Gebruik een coachingaanpak zodat ze eigenaar kunnen worden van hun succes.
• Zoek professionele hulp: Een gezinstherapeut kan u helpen om eerdere ervaringen te identificeren, aan te pakken en te beheren die van invloed zijn op de manier waarop u met uw kind omgaat. Therapie kan u helpen leren hoe u uw emoties kunt beheersen , met dagelijkse stress kunt omgaan en copingmechanismen kunt ontwikkelen waarmee u op een gezondere manier voor uw kinderen kunt zorgen.