Hoe wereldwijde ontwikkelingsstoornissen de ontwikkeling van kinderen beïnvloeden

Globale ontwikkelingsachterstand (GDD), soms ook wel globale ontwikkelingsstoornis genoemd, is een neuro-ontwikkelingsdiagnose in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5). GDD is een vorm van verstandelijke beperking , die wordt vastgesteld wanneer een individu jonger dan vijf jaar duidelijke tekenen van een ontwikkelingsachterstand vertoont, maar vanwege zijn leeftijd niet kan worden beoordeeld op een specifiekere diagnose.

Om aan de criteria voor GDD te voldoen, moet een individu vertragingen ervaren bij het bereiken van mijlpalen op verschillende gebieden van intellectueel functioneren en leren. Een zorgverlener zal iemand met een diagnose van GDD opnieuw evalueren naarmate hij of zij ouder wordt om een ​​specifiekere en nauwkeurigere diagnose te verkrijgen.

Kenmerken van een globale ontwikkelingsstoornis

Volgens de DSM-5 wordt “een globale ontwikkelingsachterstand, zoals de naam al aangeeft, vastgesteld wanneer een individu er niet in slaagt de verwachte ontwikkelingsmijlpalen te behalen op verschillende gebieden van intellectueel functioneren.”

Symptomen van GDD kunnen onder meer zijn:

• Vertragingen in motorische vaardigheden (inclusief kruipen en lopen)
• Moeilijkheden met fijne motoriek
• Taal- en communicatievertragingen
• Moeite met het begrijpen van communicatie
• Moeilijkheden met het oplossen van problemen
• Moeilijkheden met sociale vaardigheden

Het identificeren en diagnosticeren van een globale ontwikkelingsstoornis

Providers diagnosticeren intellectuele beperkingen door het beoordelen van iemands cognitieve en adaptieve functioneren. Hoewel adaptief functioneren vanaf de geboorte kan worden beoordeeld, vereisen veel cognitieve tests (ook wel IQ-tests genoemd) dat een kind ten minste zes jaar oud is om te testen.

Sommige IQ-tests kunnen kinderen jonger dan zes jaar evalueren, maar uit langetermijnonderzoek blijkt dat deze scores geen nauwkeurige voorspelling doen van toekomstig leren vóór de leeftijd van zes jaar.

Zorgverleners kunnen ontwikkelingsvertragingen op veel verschillende manieren identificeren, waaronder:

• Diagnostisch interview met de ouder of verzorger: tijdens dit interview wordt uitgebreide, gedetailleerde informatie verzameld over de medische voorgeschiedenis van het kind tot nu toe, de ontwikkelingsvoortgang en eventuele bekende medische problemen of verwondingen.
• Vineland-3: De Vineland-3 meet adaptief functioneren in verschillende domeinen, waaronder communicatie, vaardigheden voor het dagelijks leven, sociale vaardigheden en motorische vaardigheden. Er is een ouderformulier dat al vanaf de geboorte kan worden afgenomen, en er is een leerkrachtformulier dat vanaf driejarige leeftijd kan worden afgenomen.
• Adaptief gedragsbeoordelingssysteem-3: De ABAS-3 meet de adaptieve vaardigheden van een individu vanaf de geboorte tot aan zijn of haar hele leven en beoordeelt ontwikkelings- en leerstoornissen, neuropsychologische stoornissen en lichamelijke beperkingen.
• Bayley-4: De Bayley-schalen meten de cognitieve, taalkundige, motorische, sociale, emotionele en adaptieve gedragsgroei bij kinderen in de voorschoolse leeftijd om te bepalen of er sprake is van ontwikkelingsachterstanden.

Oorzaken van wereldwijde ontwikkelingsachterstand

Omdat GDD een algemene term is en geen specifieke diagnose, kunnen veel verschillende dingen ervoor zorgen dat een kind een vertraging ervaart met dit label. Soms kan genetica ontwikkelingsvertragingen veroorzaken. Andere keren kan de omgeving GDD veroorzaken, zowel voor als na de geboorte van het kind.

GDD kan al voor de geboorte beginnen als het wordt veroorzaakt door blootstelling aan drugs of andere giftige stoffen, vroeggeboorte, prenatale infecties of bloedingen. Na de geboorte kunnen hoofdtrauma’s of bepaalde infecties zoals meningitis GDD veroorzaken. Tot slot kunnen ondervoeding, mishandeling of fysieke verwaarlozing ervoor zorgen dat een kind ontwikkelingsachterstanden ervaart.

Behandeling voor globale ontwikkelingsstoornis

Soms ontgroeien kinderen een ontwikkelingsachterstand en halen ze hun achterstand in met minimale interventie. Toch hebben veel kinderen baat bij behandelingen en diensten die hen helpen hun volledige potentieel te bereiken.

Omdat “globale ontwikkelingsstoornis” een algemene term is voor vertragingen die zich op veel verschillende manieren kunnen manifesteren, bepalen aanbieders per geval welke interventies het meest geschikt zijn.

Behandelingen die kunnen helpen bij GDD’s zijn onder andere:

• Programma’s van geboorte tot drie: Deze programma’s richten zich op het helpen van kinderen om mijlpalen te bereiken die ze gemist hebben en om hun achterstand op leeftijdsgenootjes in te halen.
• Speciaal onderwijs voor jonge kinderen : kleuter- en basisschoolprogramma’s kunnen speciaal onderwijs op maat bieden om tegemoet te komen aan de specifieke behoeften van een kind dat ontwikkelingsachterstanden vertoont.
• Fysiotherapie: Fysiotherapeuten kunnen een kind helpen door oefeningen en vaardigheden aan te leren om motorische vertragingen in te halen of te herstellen van een blessure die de vertraging veroorzaakt.
• Logopedie: Logopedisten kunnen kinderen helpen om taal te gebruiken om hun behoeften uit te drukken. Ze kunnen hierbij de nadruk leggen op articulatie, woordenschat en andere vormen van communicatie.
• Ergotherapie (OT): Ergotherapeuten helpen met adaptieve vaardigheden. OT kan helpen sensorische problemen te verlichten, fijne motoriek te ontwikkelen of andere functionele taken uit te voeren.
• Herbeoordeling: Omdat GDD een algemene term is voor ongespecificeerde ontwikkelingsachterstanden, kan een herbeoordeling helpen om de achterstanden te identificeren en begrijpen naarmate het kind ouder wordt en er specifiekere beoordelingen kunnen worden uitgevoerd. Ook kan er een specifiekere diagnose worden gesteld.

Naarmate het kind ouder wordt, is een herbeoordeling nodig om meer specifieke informatie te verzamelen over de vertragingen en om specifiekere informatie te krijgen over de diagnose(s).

Ondersteuning voor wereldwijde ontwikkelingsstoornissen

Sommige kinderen met de diagnose GDD kunnen hun ontwikkeling inhalen en voldoen niet meer aan de criteria voor een ontwikkelingsstoornis naarmate ze ouder worden. Anderen blijven milde, matige of ernstige problemen ervaren gedurende hun hele leven.

Ouders en verzorgers van wie het kind de diagnose GDD heeft, kunnen hun behandelteam vragen stellen over de specifieke vertragingen van hun kind en welke interventies hen kunnen helpen om de achterstand in te halen. Ze kunnen ook profiteren van ondersteuningsgroepen waar ze contact kunnen leggen met andere gezinnen die soortgelijke situaties doormaken.