Het risico op PTSS na een auto-ongeluk

Jongeren betrokken bij een auto-ongeluk

Bron afbeelding / Getty Images


Motorvoertuigongevallen (MVA’s) zijn de belangrijkste oorzaak van posttraumatische stressstoornis (PTSS) bij de algemene bevolking.  Elk jaar zijn er naar schatting zes miljoen MVA’s in de Verenigde Staten, wat resulteert in meer dan 2,5 miljoen verwondingen. onderzoek  van het National Institute of Mental Health (NIMH) ontwikkelt 39,2% van de MVA-overlevenden PTSS.

Risicofactoren voor PTSS

zijn verschillende factoren gevonden die het risico op het ontwikkelen van PTSS vergroten,  waaronder:

  • Dissociatie tijdens of direct na de traumatische gebeurtenis
  • Familiegeschiedenis van psychopathologie
  • Hoge niveaus van emotie (bijvoorbeeld angst, hulpeloosheid, afschuw, schuld of schaamte) tijdens of direct na de traumatische gebeurtenis
  • Geschiedenis van eerder trauma
  • Gebrek aan sociale steun na de traumatische gebeurtenis
  • Waargenomen levensbedreiging voor zichzelf of anderen
  • Eerdere psychologische aanpassingsproblemen

Voorspellers van PTSS

Studies van MVA-overlevenden schetsen in sommige opzichten een vergelijkbaar beeld. Interessant genoeg hebben studies niet veel steun gevonden voor de invloed van specifieke kenmerken van het ongeluk (zoals hoe ernstig het was of of de bestuurder of passagiers gewond raakten) op de ontwikkeling van PTSS. In plaats daarvan is er meer steun voor de invloed van hoe de persoon het ongeluk ervaart en er vervolgens op reageert.

Een onderzoek uit 2012 vond bijvoorbeeld dat de perceptie dat je leven in gevaar was de sterkste voorspeller was voor PTSS 6 maanden na het trauma. Een ander onderzoek vond dat vermijdingsgedrag, het onderdrukken van gedachten over het auto-ongeluk, piekeren over het trauma en dissociatie het sterkst verband hielden met PTSS-symptomen twee tot zes maanden na een ongeluk.

Als u het sterke gevoel heeft dat uw leven in gevaar is tijdens een auto-ongeluk, kan dit leiden tot vermijdingsgedrag (bijvoorbeeld niet in de auto stappen of de snelweg opgaan). Dit kan op zijn beurt de kans op PTSS vergroten.

Zulke vermijding versterkt het geloof dat autorijden gevaarlijk is, een denkpatroon dat uw angstrespons in stand kan houden. Het vermijden van gedachten en emoties kan de gezonde verwerking van uw emoties verstoren, wat ook het risico op PTSS kan vergroten. 

Waar moet je op letten?

Het is normaal om direct na een auto-ongeluk een stortvloed aan emoties te voelen, waaronder shock, schuld, verdriet, hulpeloosheid, verwarring en angst. Bij PTSS verdwijnen deze gevoelens echter niet na verloop van tijd en kunnen ze zelfs erger worden.

Volgens de vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ( DSM-5 ) kunt u PTSS hebben als u een ernstig trauma hebt meegemaakt of getuige bent geweest, zoals een auto-ongeluk, en u daarbij enkele van de volgende symptomen ontwikkelt:

  • Vermijdingsgedrag
  • Veranderingen in emotionele reacties
  • Opdringerige herinneringen
  • Negatieve veranderingen in denken en stemming

Een of al deze symptomen kunnen ook voorkomen als onderdeel van de natuurlijke reactie van uw lichaam op een traumatische gebeurtenis. Bij mensen die geen PTSS ontwikkelen, zouden deze symptomen na verloop van tijd vanzelf moeten verdwijnen.

Als u merkt dat uw symptomen ernstiger worden en/of vaker voorkomen, als u steeds meer situaties vermijdt of als uw symptomen uw leven beginnen te beïnvloeden, dan loopt u mogelijk het risico om PTSS te ontwikkelen.

Hulp krijgen

Er zijn een aantal effectieve behandelingen voor PTSS . Therapietechnieken zoals cognitieve verwerkingstherapie en eye movement desensitization and reprocessing (EMDR) therapie kunnen u de vaardigheden geven die nodig zijn om met het emotionele en mentale deel van uw ervaring om te gaan.

Bepaalde medicijnen kunnen ook helpen bij het beheersen van PTSS-symptomen. U kunt troost putten uit de wetenschap dat u, nadat u uw symptomen hebt geïdentificeerd en de juiste behandeling hebt gezocht, kunt beginnen met herstellen.

4 Bronnen
MindWell Guide gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces om meer te weten te komen over hoe we feiten controleren en onze content accuraat, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
  1. Blanchard EB, Hickling EJ. After the Crash: Psychologische beoordeling en behandeling van overlevenden van motorvoertuigongevallen, tweede editie . American Psychological Association; 2004.

  2. Nationaal Centrum voor Statistiek en Analytics. Snelle feiten over verkeersveiligheid 2017 (DOT HS 812 747) . Washington DC: National Highway Traffic Safety Administration.

  3. Ozer EJ, Best SR, Lipsey TL, Weiss DS. Voorspellers van posttraumatische stressstoornis en symptomen bij volwassenen: een meta-analyse . Psychol Trauma . 2008;S(1):3-36. doi:10.1037/1942-9681.S.1.3

  4. Berna G, Vaiva G, Ducrocq F, Duhem S, Nandrino JL. Categorische en dimensionale studie van de voorspellende factoren van de ontwikkeling van een psychotrauma bij slachtoffers van auto-ongelukken . J Angststoornis. 2012;26(1):239-45. doi:10.1016/j.janxdis.2011.11.011

Aanvullende lectuur

Door Matthew Tull, PhD


Matthew Tull, PhD is hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Toledo en is gespecialiseerd in posttraumatische stressstoornis.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top