Fotograaf, Basak Gurbuz Derman / Getty Images
Sluit deze videospeler
Kinderen groeien op in een wereld waar schermen alomtegenwoordig zijn, dus het is begrijpelijk dat ouders, verzorgers en leraren definitieve antwoorden willen op de vraag of kinderen kunnen leren van hun interacties met schermmedia, waaronder tv en films. De onderzoeksresultaten zijn echter gemengd.
Uit onderzoek blijkt dat kinderen van twee jaar en jonger wel van televisie en films kunnen leren, maar alleen onder zeer beperkte omstandigheden, waardoor het nut van beeldschermen minimaal is.
Na de leeftijd van twee of drie jaar bereikt de cognitieve ontwikkeling van kinderen echter een punt waarop ze zinvolle lessen kunnen leren uit televisieprogramma’s en films, vooral als de programma’s passen bij hun leeftijd en kinderen aanmoedigen om sociale relaties aan te gaan met de personages.
In dit artikel bespreken we wat actueel onderzoek zegt over het vermogen van kinderen om te leren van televisie en films wanneer ze twee jaar of jonger zijn en wanneer ze ouder zijn dan twee jaar. Vervolgens geven we aanbevelingen voor ouders en verzorgers waarmee ze ervoor kunnen zorgen dat de interactie van hun kinderen met schermen zo nuttig mogelijk is.
Inhoudsopgave
Kunnen kinderen tot en met twee jaar leren van tv-programma’s en films?
De American Academy of Pediatrics (AAP) adviseert dat kinderen jonger dan 18 maanden geen schermmedia gebruiken buiten videogesprekken om. Kinderen tussen de 18 en 24 maanden oud mogen alleen worden blootgesteld aan programma’s van hoge kwaliteit die hun ouders of verzorgers samen met hen bekijken.
Toch brachten kinderen onder de twee jaar in 2020 gemiddeld 49 minuten per dag door met schermmedia, waarvan 18 minuten met traditionele televisie, 17 minuten met online video’s en streamingdiensten en 10 minuten met dvd’s.
Met andere woorden, ondanks aanbevelingen worden zeer jonge kinderen regelmatig blootgesteld aan schermen. Toch, hoewel veel van de media die gericht zijn op kinderen onder de twee jaar beweren dat het hun leren en cognitieve ontwikkeling zal bevorderen, heeft onderzoek aangetoond dat kinderen in het algemeen zeer beperkt leren van schermen tijdens deze periode en dat dit alleen plaatsvindt onder specifieke omstandigheden.
Kinderen kunnen acties imiteren die ze op tv zien
Onderzoeken tonen aan dat baby’s vanaf ongeveer 6 maanden in staat zijn om eenvoudige handelingen die ze op tv zien, tot wel 24 uur daarna te imiteren. Tegen de tijd dat ze twee zijn, kunnen ze korte tv-sequenties tot wel een maand later onthouden.
Toch heeft onderzoek keer op keer aangetoond dat hele jonge kinderen niet zo gemakkelijk leren van schermmedia als van interacties in het echte leven .
Dit fenomeen, het “videodeficit” genoemd, blijft bestaan totdat kinderen ongeveer 2 ½ of 3 jaar oud zijn. Onderzoekers hebben gespeculeerd dat het te wijten kan zijn aan het onvermogen van zeer jonge kinderen om de relatie te begrijpen tussen de informatie die op een televisiescherm wordt overgebracht en de echte wereld.
Met andere woorden: ze begrijpen de informatie die via schermen wordt overgebracht, maar ze denken niet dat deze relevant voor hen is.
Uit een onderzoek van psycholoog Georgene Troseth bleek bijvoorbeeld dat een groep tweejarigen, direct nadat ze op een live televisiescherm hadden gezien hoe een assistent een stuk speelgoed in een kamer verstopte, het verstopte speelgoed in de meeste gevallen niet konden vinden.
In een ander onderzoek ontdekten Troseth en haar collega’s echter dat wanneer ze het scherm op een raam lieten lijken, het vermogen van de kinderen om het speelgoed succesvol te vinden toenam.
Kinderen kunnen bepaalde informatie uit televisie opnemen
Uit onderzoek blijkt echter dat wanneer verzorgers de aandacht van hun baby richten op een scherm waarop eenvoudige, bij de ontwikkeling van hun kind passende inhoud te zien is, de baby in staat is om te leren.
Uit onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat kinderen onder de twee jaar die herhaaldelijk naar een educatieve dvd keken waarin nieuwe woorden werden benadrukt, niet meer woorden leerden dan kinderen die de dvd niet keken, maar dat sommige kinderen de woorden die op de dvd werden gepresenteerd, leerden als ouders hun kinderen op de televisie wezen en de woorden
Uit een longitudinaal onderzoek waarin de blootstelling van kinderen aan schermmedia op zes, twaalf, achttien en vierentwintig maanden werd beoordeeld, bleek dat het uitstellen van blootstelling aan schermmedia tot later in het leven van een baby, minder totale schermtijd en meer verbale interactie met verzorgers tijdens schermtijd verband hielden met een betere cognitieve ontwikkeling op tweejarige leeftijd.
Samengevat geven deze bevindingen aan dat het vermogen van kinderen om te leren via schermmedia vrij beperkt is vóór de leeftijd van twee jaar. Kinderen hebben aanzienlijk meer baat bij interacties in het echte leven met verzorgers dan bij interacties via schermmedia.
Wat leren kinderen van films en televisie?
De AAP adviseert dat kinderen tussen de twee en vijf jaar maximaal één uur per dag een kwalitatief goed scherm gebruiken, de slaap , fysieke activiteit, huiswerk of andere activiteiten die de gezondheid en ontwikkeling van kinderen bevorderen, niet in de weg zit .
In 2020 brachten kinderen tussen de twee en vier jaar gemiddeld 2 uur en 30 minuten per dag door achter een beeldscherm, en kinderen tussen de vijf en acht jaar gemiddeld 3 uur en 5 minuten per dag.
Hoewel die tijd meer is dan aanbevolen, is het goede nieuws dat kinderen tegen de tijd dat ze naar de kleuterschool gaan, goed kunnen leren van langzame televisieprogramma’s en films met lessen die passen bij hun ontwikkeling.
Uit een onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat kleuters die naar het educatieve tv-programma Super Why! keken, meer vroege leesvaardigheden leerden, waaronder letterkennis, dan kleuters die het programma niet keken.
Media die het echte leven nabootsen, helpen kinderen beter te leren
Wetenschappers hebben gesuggereerd dat het de mogelijkheid is om sociaal met televisie om te gaan, waardoor kinderen er in de voorschoolse en middelste kinderjaren van kunnen leren. Als gevolg hiervan creëren kinderprogramma’s waarin personages echte sociale interacties nabootsen door in de camera te kijken, directe vragen te stellen en even te wachten op antwoorden, pseudo-sociale contexten die kinderen begeleiden, hun deelname aanmoedigen en hun leerproces verbeteren.
Bijvoorbeeld, in een onderzoek, spraken kinderen van 3 tot 5 jaar die regelmatig naar het programma Blue’s Clues keken met een personage dat de show hen aanmoedigde te helpen om het personage te helpen bij het oplossen van problemen. Kinderen gaven aan dat ze geloofden dat ze het personage tussen veel en weinig konden helpen, wat hun betrokkenheid bij het oplossen van de problemen in de show aangeeft.
Op vergelijkbare wijze, in een ander onderzoek toen kleuters interactie hadden met de televisieshow Dora the Explorer door fysiek en verbaal te reageren op prompts van de personages, begrepen de kinderen de inhoud van het programma beter dan degenen die niet reageerden. Dit suggereert dat de benadering van sociale interactie tussen de kinderen en de televisiepersonages het leren van de kinderen verbeterde.
Uit het onderzoek blijkt dat zodra kinderen de cognitieve vaardigheden hebben verworven die nodig zijn om schermmedia te begrijpen en er aandacht aan te besteden, educatieve tv-programma’s en films die passen bij het ontwikkelingsstadium van het kind, mogelijkheden voor leren kunnen bieden. Dit geldt met name als de programma’s aansluiten bij echte sociale contexten.
Aanbevelingen voor ouders en verzorgers
De realiteit is dat het voor gezinnen niet altijd mogelijk is om zich strikt aan de schermtijdaanbevelingen van de AAP te houden , maar volgens Common Sense Media is het onwaarschijnlijk dat dit een negatieve impact op kinderen zal hebben, zolang:
- Kinderen consumeren kwalitatieve, leeftijdsgeschikte content
- Ze gedragen zich positief na het bekijken
- Schermtijd gaat niet ten koste van slaap, tijd met vrienden en familie, huiswerk of lichaamsbeweging
Maak een gezinsmediaplan
AAP adviseert gezinnen om een gezinsmediaplan op te stellen om ervoor te zorgen dat media op een weloverwogen manier worden gebruikt, op een manier die zowel het leven van de kinderen als dat van hun ouders ten goede komt.
Wat is een gezinsmediaplan?
Het plan helpt ouders en verzorgers te bepalen hoeveel tijd hun kinderen met media doorbrengen, schermvrije plekken en tijden te specificeren en te bepalen welke soorten media kinderen mogen consumeren. Door dit plan te voltooien, wordt ervoor gezorgd dat iedereen in het gezin op dezelfde pagina zit over het gebruik van schermmedia en dat de kans groter is dat de blootstelling van kinderen aan media zinvol en gepast is.
Als u zich zorgen maakt over de hoeveelheid tijd die kinderen achter een scherm doorbrengen, is het belangrijk om de tijd die kinderen achter een scherm doorbrengen te beperken en om de soorten content die ze consumeren te beperken.
Daarnaast moeten ouders en verzorgers een voorbeeld zijn van gezond mediagebruik en, bij baby’s en kleuters, samen met kinderen tv-programma’s en video’s bekijken en de inhoud ervan na het kijken bespreken om de leerprestaties van hun kinderen te verbeteren.