Ervaring en ontwikkeling

Ouder speelt verstoppertje met haar peuter

kate_sept2004 / Getty Images

Vanaf het moment dat baby’s geboren worden, spelen zintuiglijke ervaringen een rol in hun ontwikkeling. De omgeving heeft gedurende het hele leven een grote invloed op het gedrag. Daarom is het belangrijk om te begrijpen hoe ontwikkelingservaringen kinderen beïnvloeden naarmate ze opgroeien tot jongeren en volwassenen.

Genetica beïnvloedt ook de ontwikkeling van het kind, maar ervaringen zijn net zo belangrijk. Genetica kan bijvoorbeeld van invloed zijn op hoe het brein van een kind vanaf de geboorte is bedraad, maar leren en ervaring vormen letterlijk hoe het brein van dat kind groeit en zich ontwikkelt.

Psychologische theorieën over ontwikkelingservaringen

Sommige klassieke theorieën van de psychologie richten zich op het belang van ervaring en hoe het gedrag en persoonlijkheid vormt. Drie van de belangrijkste theorieën die beschrijven en verklaren hoe kinderen leren, zijn klassieke conditionering, operante conditionering en observationeel leren.

Klassieke conditionering

Bij klassieke conditionering wordt een associatie gemaakt tussen een stimulus en een respons. Zelfs mensen met slechts een oppervlakkige kennis van psychologie hebben waarschijnlijk wel eens van Pavlovs honden gehoord .

In dit klassieke experiment ontdekte de Russische fysioloog Ivan Pavlov dat het herhaaldelijk koppelen van het geluid van een bel aan de presentatie van voedsel ervoor zorgde dat honden de toon gingen associëren met voedsel. Zodra de associatie was gevormd, kon het geluid van de bel alleen al ervoor zorgen dat de honden begonnen te kwijlen in afwachting van een maaltijd.

Kinderen leren op vrijwel dezelfde manier, door associaties te ontwikkelen tussen dingen in hun omgeving en mogelijke gevolgen. Een baby kan bijvoorbeeld snel beginnen met het associëren van het zien van een babyfles met gevoed worden.

Operante conditionering

Wanneer een gedrag wordt beloond, is de kans groot dat hetzelfde gedrag in de toekomst opnieuw zal voorkomen. Omgekeerd, wanneer een gedrag wordt bestraft, wordt de kans kleiner dat het opnieuw zal voorkomen. Deze principes liggen ten grondslag aan het concept van operante conditionering.

Operante conditionering is een set leertechnieken die gebruikmaakt van bekrachtiging en straf om een ​​respons te vergroten of te verkleinen. Wanneer een kind bijvoorbeeld wordt beloond voor het opruimen van zijn kamer, is de kans groter dat hij hetzelfde gedrag later herhaalt.

Observationeel leren

Kinderen leren veel door alleen maar naar hun ouders, leeftijdsgenoten en broers en zussen te kijken. Zelfs gedragingen die op digitale media worden waargenomen, zoals wat ze op televisie, in videogames en op internet zien, kunnen de gedachten en acties van kinderen beïnvloeden.

Omdat observationeel leren zo krachtig is, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat kinderen de juiste soorten gedrag observeren. Door goed gedrag en gepaste reacties te modelleren, kunnen ouders hun kinderen helpen leren hoe ze zich verantwoordelijk kunnen gedragen.

Ervaringen die de ontwikkeling van kinderen beïnvloeden

Naast de leerervaringen die dagelijks plaatsvinden, zijn er nog een aantal andere ervaringen die van invloed kunnen zijn op de ontwikkeling van kinderen.

Ouders en verzorgers

De ervaringen die ouders en andere verzorgers tijdens de eerste jaren van het leven van een kind meegeven, kunnen tot de meest cruciale behoren. Verschillende ervaringen kunnen een dramatische impact hebben op de manier waarop deze kinderen zich ontwikkelen.

Sommige kinderen kunnen verrijkte kindertijdervaringen krijgen van ouders die responsief, zorgzaam en attent zijn, bijvoorbeeld. Anderen krijgen misschien minder aandacht omdat hun ouders afgeleid zijn door zorgen over geld , werk of relatieproblemen. Elk type ervaring vormt de groei van het kind.

Kinderen die opgroeien in een stimulerende omgeving leren doorgaans gemakkelijker, behalen betere resultaten in hun leven en hebben een hogere kwaliteit van leven. Kinderen die opgroeien in een minder stimulerende omgeving vinden het daarentegen vaak lastig om met de moeilijkheden van het leven om te gaan en vertonen meer gedragsproblemen .

Leeftijdsgenoten

Terwijl de vroege sociale ervaringen van een kind zich kunnen richten op familieleden, breidt dit zich al snel uit naar andere kinderen op de speelplaats, in de buurt en op school. Kinderen worden sterk beïnvloed door hun leeftijdsgenoten en deze sociale ervaringen helpen de waarden en persoonlijkheid van een kind vorm te geven.

Omdat kinderen zoveel tijd besteden aan interactie met leeftijdsgenoten op school, is het geen verrassing dat andere kinderen een grote invloed hebben op de psychologie en ontwikkeling van dat kind . Deze invloed kan positief of negatief zijn.

Pesten kan bijvoorbeeld een enorm schadelijk effect hebben op de ervaring van een kind om op te groeien. Pestgedrag kan direct of indirect zijn en leiden tot gevoelens van onzekerheid, isolatie en woede, naast het zich fysiek uiten in de vorm van hoofdpijn, slaapproblemen en angst.

Onderwijs

School vormt een enorm deel van het leven van een kind. Leraren en klasgenoten spelen een belangrijke rol in ontwikkelingservaringen, terwijl academici en leren ook hun stempel drukken.

Genetica en de omgeving werken altijd op een dynamische manier samen. De genetische achtergrond van een kind beïnvloedt zijn/haar leervermogen, maar positieve educatieve ervaringen kunnen deze vermogens versterken.

Sommige kinderen kunnen gediagnosticeerd worden met leerstoornissen die beïnvloed worden door genetica. Kwalitatieve educatieve interventies kunnen deze kinderen helpen om te leren en het goed te doen op school.

Cultuur

Er zijn veel verschillende invloeden die een rol kunnen spelen in hoe een kind opgroeit en de persoon die ze uiteindelijk worden. De cultuur waarin een kind leeft, voegt nog een element toe aan deze toch al complexe mix.

Ouders die kinderen opvoeden in individualistische culturen kunnen zich bijvoorbeeld richten op het helpen van hun kinderen om autonomie en eigenwaarde te ontwikkelen. Ouders in collectivistische culturen daarentegen, benadrukken wellicht eerder het belang van gemeenschap, familie en maatschappij.

Zelfs binnen dezelfde cultuur kunnen verschillen in sociale status, inkomen en opleidingsniveau invloed hebben op de ontwikkeling van kinderen, deels op basis van hoe ze zijn opgevoed. Ouders met een hoog inkomen zijn misschien meer bezig met het krijgen van hun kinderen op de beste privéscholen, terwijl ouders met een laag inkomen misschien meer tijd besteden aan het zorgen over het vervullen van de meest basale behoeften van hun kinderen.

Zulke verschillen kunnen leiden tot grote verschillen in ervaringen, die op hun beurt een grote impact kunnen hebben op de manier waarop kinderen zich ontwikkelen.

Samenvatting

Het is belangrijk om te onthouden dat het de interactie is van een aantal verschillende invloeden die bepalen hoe een kind zich ontwikkelt. Genetica, omgevingsinvloeden, opvoedingsstijlen , vrienden, leraren, scholen en cultuur zijn slechts enkele van de belangrijkste factoren die op unieke manieren samenkomen om te bepalen hoe een kind zich ontwikkelt en de persoon die hij of zij op een dag zal worden.

14 Bronnen
MindWell Guide gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces om meer te weten te komen over hoe we feiten controleren en onze content accuraat, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
  1. Pineda R, Wallendorf M, Smith J. Een pilotstudie die de impact van het ondersteunende en verbeterende NICU-sensorische ervaringen (SENSE)-programma op moeder en kind aantoont . Early Hum Develop . 2020;144:105000. doi:10.1016/j.earlhumdeve.2020.105000

  2. Harvard University Center on the Developing Child. InBrief: De impact van vroege tegenspoed op de ontwikkeling van kinderen .

  3. Eelen P. Klassieke conditionering: klassiek en toch modernPsychol Belg . 2018;58(1):196–211. doi:10.5334/pb.451

  4. Bissonette GB, Roesch MR. Neurofysiologie van beloningsgestuurd gedrag: Correlaten gerelateerd aan voorspellingen, waarde, motivatie, fouten, aandacht en actie . Curr Top Behav Neurosci . 2016;27:199-230. doi:10.1007/7854_2015_382

  5. Waismeyer A, Meltzoff AN. Leren om dingen te laten gebeuren: observatieleren van baby’s van sociale en fysieke causale gebeurtenissenJ Exp Child Psychol . 2017;162:58–71. doi:10.1016/j.jecp.2017.04.018

  6. Johns Hopkins Medicine. Schermtijd en kinderen .

  7. Magnuson K, Schindler H. Ondersteuning van de vroege ontwikkeling van kinderen door het opbouwen van de capaciteiten en vaardigheden van verzorgers: een theoretische benadering geïnformeerd door nieuw neurowetenschappelijk onderzoek . J Fam Theory Rev. 2019;11:59-78. doi:10.1111/jftr.12319

  8. Britto PR, Lye SJ, Proulx K, et al. Nurturing care: bevorderen van ontwikkeling in de vroege kindertijd . The Lancet . 2016;389(10064):91-102. doi:10.1016/S0140-6736(16)31390-3

  9. Blazevic I. Invloed van gezin, leeftijdsgenoten en school op de sociale ontwikkeling van kinderen . World J Educ . 2016;6(2):42-49. doi:10.5430/wje.v6n2p42 

  10. National Academies Press. Pesten voorkomen door wetenschap, beleid en praktijk .

  11. Osher D, Kendiziora K, Spier E, Garibaldi ML. Schoolinvloeden op de ontwikkeling van kinderen en jongeren . In: Defining Prevention Science. 2014:151-169. doi:10.1007/978-1-4899-7424-2_7

  12. Fletcher JM, Grigorenko EL. Neuropsychologie van leerstoornissen: het verleden en de toekomstJ Int Neuropsychol Soc . 2017;23(9-10):930–940. doi:10.1017/S1355617717001084

  13. Keller H. Cultuur en ontwikkeling: een systematische relatiePerspect Psychol Sci . 2017;12(5):833–840. doi:10.1177/1745691617704097

  14. Sudfeld CR, McCoy DC, Danaei G, et al. Lineaire groei en kinderontwikkeling in lage- en middeninkomenslanden: een meta-analyse . Pediatrics . 2015;135(5):e1266-e1275. doi:10.1542/peds.2014-3111

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top