Sluit deze videospeler
Attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) is een neurogedragsmatige aandoening die wordt gekenmerkt door patronen van hyperactiviteit, onoplettendheid en impulsiviteit. Dyslexie is een specifieke leerstoornis (LD) die verband houdt met de hersenen. Het beïnvloedt het taalvermogen van een persoon, waardoor het moeilijk wordt om te leren lezen, spellen, decoderen en woorden te herkennen.
De twee aandoeningen kunnen overlappende kenmerken hebben, maar het komt ook vaak voor dat ze samen voorkomen. Kinderen met ADHD hebben ADHD hebben .
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) heeft 9,8% van de kinderen tussen de drie en zeventien jaar de diagnose ADHD. Statistieken suggereren dat tussen de 25% en 40% van de mensen met ADHD dyslexie heeft, en hetzelfde percentage mensen met dyslexie heeft ook ADHD.
In dit artikel wordt besproken waarom de twee aandoeningen samen voorkomen, hoe ze van elkaar verschillen en welke strategieën er zijn om ze te behandelen.
Inhoudsopgave
Het verband tussen ADHD en dyslexie
Vroeger werden ADHD en dyslexie als onafhankelijk van elkaar gezien. Onderzoek heeft echter aangetoond dat stoornissen in de uitvoerende functie die verband houden met ADHD ook verband houden met dyslexie.
ADHD en dyslexie zijn twee afzonderlijke aandoeningen. Als iemand echter beide heeft, heeft hij of zij te maken met algemene beperkingen in de uitvoerende functies (problemen met concentreren, het gebruik van het werkgeheugen, etc.). Ook is er sprake van een beperking in specifieke vaardigheden die nodig zijn om te lezen, bijvoorbeeld het snel verwerken van symbolen.
Het kan moeilijk lijken om te weten welke uitdagingen gerelateerd zijn aan ADHD of dyslexie, aangezien beide neurogedragsstoornissen zijn. Aangezien ADHD te maken heeft met aandacht en dyslexie met lezen, kunnen de aandoeningen op elkaar lijken. Hier zijn drie voorbeelden:
Afleiding
Zowel kinderen met ADHD als dyslexie kunnen afgeleid lijken; de reden achter de afleiding is echter verschillend. Een kind met ADHD kan afgeleid lijken omdat het moeilijk voor hen is om op te letten, terwijl een kind met dyslexie afgeleid kan lijken omdat lezen veel moeite kost en hun energie is afgenomen.
Vloeiendheid
Vloeiende lezers kunnen nauwkeurig en met relatieve snelheid lezen en, als ze hardop lezen, uitdrukking aan de woorden toevoegen. Om te begrijpen wat ze hebben gelezen, moet een kind vloeiend kunnen lezen.
Een kind met ADHD kan moeite hebben met vlot lezen omdat hij of zij de draad kwijtraakt of het einde overslaat omdat zijn of haar snelle brein al naar het volgende deel is gesneld. Iemand met dyslexie kan moeite hebben met vlot lezen omdat hij of zij veel tijd kwijt is aan het uitspreken van elk woord of omdat hij of zij woorden verkeerd leest.
Wat de oorzaak ook is, beide hebben invloed op het vermogen van de lezer om te begrijpen wat hij leest. Het betekent ook dat lezen geen plezierige bezigheid voor hen is.
Schrijven
Schrijven en handschrift kunnen ook problematisch zijn. Iemand met ADHD kan problemen hebben met organiseren en proeflezen, terwijl een kind met dyslexie problemen heeft met spelling, grammatica, het organiseren van ideeën, proeflezen en handschrift.
Een goede manier om de twee aandoeningen te onderscheiden, is door te onthouden dat dyslexieproblemen zich vooral voordoen tijdens lees- en schrijfactiviteiten, terwijl ADHD-symptomen zich in veel situaties voordoen en meer gedragsmatig van aard zijn.
Complicaties van ADHD en dyslexie
ADHD en dyslexie samen kunnen de complicaties van beide aandoeningen vergroten. Mensen met dyslexie hebben problemen met spelling, lezen en het herkennen van woorden. Als gevolg hiervan zijn leesbegrip, woordenschat en algemene kennis verminderd in vergelijking met andere kinderen van dezelfde leeftijd die geen dyslexie hebben.
Dyslexie is echter geen weerspiegeling van intelligentie. De meeste mensen met dyslexie hebben een normale of bovengemiddelde intelligentie.
Helaas kunnen mensen met de aandoening worstelen met een laag zelfbeeld en weinig academisch zelfvertrouwen. Ze kunnen zichzelf als minder intelligent of minder competent beschouwen dan hun leeftijdsgenoten die geen dyslexie hebben.
ADHD tegelijkertijd hebben kan het voor kinderen moeilijker maken om zich te concentreren. Mensen met ADHD worstelen ook vaak met gevoelens van een laag zelfbeeld en zelfvertrouwen, vaak omdat ze meer moeite hebben op school en op het werk vanwege onoplettendheid, impulsiviteit en hoge energieniveaus.
Diagnose van ADHD en dyslexie
De twee aandoeningen worden gediagnosticeerd met behulp van verschillende criteria en vaak door verschillende professionals. ADHD wordt vastgesteld door een psychiater, psycholoog, neuroloog en sommige huisartsen op basis van criteria die zijn vastgelegd in de ” Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ” (DSM-5-TR).
Dyslexie is een aandoening die vaak door docenten wordt vastgesteld. Zij kunnen de persoon vervolgens doorverwijzen naar een arts of psycholoog voor diagnose en verdere beoordeling. Dyslexie wordt doorgaans vastgesteld door een klinisch psycholoog, schoolpsycholoog, onderwijspsycholoog of neuropsycholoog.
Omdat dyslexie geen medische aandoening is, wordt een dyslexieonderzoek doorgaans niet gedekt door de ziektekostenverzekering.
De ernst van dyslexie varieert van mild tot ernstig, wat ook geldt voor mensen met ADHD. Dit betekent dat geen twee mensen exact dezelfde symptomen hebben.
Behandeling van ADHD en dyslexie
Medicijnen worden vaak voorgeschreven om kinderen en volwassenen te helpen specifieke ADHD-kenmerken te beheersen. Behandeling van dyslexie richt zich daarentegen op educatieve interventies om het lezen en de vloeiendheid te verbeteren.
Medicijnen
Medicijnen die vaak worden voorgeschreven bij ADHD zijn onder andere stimulerende middelen zoals:
- Adderall (amfetamine en dextroamphetamine)
- Concerta (methylfenidaat met verlengde afgifte)
- Focalin (dexmethylfenidaat)
- Ritalin (methylfenidaat)
Er zijn ook niet-stimulerende medicijnen verkrijgbaar, zoals Strattera (atomoxetine) en Wellbutrin XL (bupropionhydrochloride).
Gedragsstrategieën
Gedragsstrategieën kunnen mensen met ADHD ook helpen hun focus te verbeteren, afleidingen te verminderen en om te gaan met omgevingsfactoren die het moeilijker maken om op de taak te blijven. Zulke strategieën kunnen bestaan uit routines, het gebruiken van grafieken en planners en het opnemen van timers en alarmen om kinderen te helpen op de taak te blijven.
Onderwijsprogramma’s
Er zijn verschillende gespecialiseerde dyslexie-leesprogramma’s. Ze zijn vaak gebaseerd op of bevatten elementen van de Orton-Gillingham-benadering. De op onderzoek gebaseerde methode wordt algemeen beschouwd als een effectieve vorm van behandeling voor dyslexie.
Niet alle leesprogramma’s zijn nuttig voor dyslectische studenten. Zoek naar programma’s die fonemisch bewustzijn, vloeiendheid en gedetailleerde richtlijnen voor spellingregels bevatten.
De school van uw kind heeft mogelijk speciaal opgeleide leraren die de hulp kunnen bieden die ze nodig hebben. Echter, niet alle scholen hebben dat, in welk geval u een speciale tutor kunt vinden om met uw kind te werken na school.
Aanpassingen op school voor ADHD en dyslexie zijn erg nuttig om uw kind in staat te stellen zijn/haar academische potentieel te bereiken.
Omgaan met ADHD en dyslexie
Een van de grootste uitdagingen voor kinderen met ADHD en dyslexie is om zich goed te voelen over zichzelf. Vaak is hun zelfvertrouwen en eigenwaarde laag omdat ze moeite hebben met taken die hun leeftijdsgenoten misschien makkelijk vinden. Enkele strategieën die mensen kunnen helpen om ermee om te gaan, zijn:
Identificeren
Als kinderen weten dat ze een aandoening hebben met een naam, zoals ADHD en dyslexie, helpt dat hen. Ze begrijpen waarom ze zijn zoals ze zijn, en het voorkomt dat ze naar verklaringen voor zichzelf zoeken, wat vaak termen zijn als ‘ik ben dom’ en ‘ik ben dom.’
Focus op inspanning
Geef uw kind positieve feedback over de inspanning die ze in een taak steken in plaats van hun resultaten of cijfers. Een kind met dyslexie en ADHD moet harder werken dan andere studenten, maar die inspanning wordt niet altijd weerspiegeld in hun cijfers. Weten dat hun inspanning door u wordt erkend, maakt een groot verschil voor het zelfvertrouwen van een kind.
Stimuleer activiteiten buiten school
Wanneer uw kind interesse toont in een activiteit buiten school, moedig dit dan aan. Goed zijn in iets, of het nu een vechtsport, een sport, kunst of knutselen is, bouwt zelfvertrouwen op. Het heeft een positief domino-effect op andere gebieden van het leven, waaronder schoolgerelateerde activiteiten.
Samenvatten
Door kinderen te helpen ADHD en dyslexie te begrijpen, door de nadruk te leggen op inspanningen in plaats van prestaties en door hun interesse in andere activiteiten te stimuleren, kunnen ze beter omgaan met de uitdagingen waarmee ze te maken krijgen.
Samenvatting
ADHD en dyslexie zijn beide neurogedragsstoornissen die vaak samen voorkomen. Dit kan leiden tot een aantal complicaties, waaronder lage academische prestaties en een laag zelfbeeld. Interventies en ondersteunende hulp met medicatie en gedragsstrategieën kunnen mensen helpen omgaan met de kenmerken van ADHD. Educatieve programma’s kunnen mensen helpen nieuwe vaardigheden te ontwikkelen om hun leesvaardigheden te verbeteren.
Een woord van Verywell
Wanneer u meer te weten komt over dyslexie, is een veelgehoorde boodschap: ‘vroege interventie is de sleutel.’ Vroege detectie van welke aandoening dan ook is natuurlijk nuttig. Maar als u erachter komt dat uw kind dyslexie heeft terwijl hij of zij al wat ouder is, voel u dan niet schuldig. Het is nooit te laat om u te laten testen en de juiste behandeling te zoeken.
Als uw kind ADHD en dyslexie heeft, kunnen de ADHD-symptomen de verraderlijke signalen van dyslexie maskeren. Bovendien vinden kinderen vaak manieren om hun moeilijkheden te compenseren en te maskeren, waardoor het moeilijker wordt om potentiële problemen te detecteren.
Als u dit als volwassene leest en denkt dat u dyslexie heeft, kunt u nog steeds een dyslexie-evaluatie krijgen. Zelfs als u niet meer op school of de universiteit zit , is het begrijpen van de oorzaak van uw uitdagingen nuttig voor uw zelfvertrouwen, eigenwaarde en carrière.