Altruïsme: Hoe onzelfzuchtig gedrag te cultiveren

Soorten altruïsme

Zeer goed / Zoe Hansen


Altruïsme is de onzelfzuchtige zorg voor andere mensen: dingen doen uit een verlangen om te helpen, niet omdat je je verplicht voelt om te helpen uit plicht, loyaliteit of religieuze redenen. Het houdt in dat je handelt uit zorg voor het welzijn van andere mensen. 

In sommige gevallen leiden deze daden van altruïsme ertoe dat mensen zichzelf op het spel zetten om anderen te helpen. Zulke gedragingen worden vaak onzelfzuchtig en zonder enige verwachting van beloning uitgevoerd. Andere gevallen, bekend als wederkerig altruïsme, omvatten het ondernemen van acties om anderen te helpen met de verwachting dat zij in ruil daarvoor hulp zullen aanbieden.

Voorbeelden van altruïsme

Het dagelijks leven zit vol met kleine daden van altruïsme, van het openhouden van de deur voor vreemden tot het geven van geld aan mensen in nood. Nieuwsverhalen richten zich vaak op grootschaligere gevallen van altruïsme, zoals een man die in een ijskoude rivier duikt om een ​​verdrinkende vreemdeling te redden of een donor die duizenden dollars geeft aan een lokaal goed doel.

Enkele voorbeelden van altruïsme zijn:

  • Iets doen om een ​​ander te helpen zonder dat je daarvoor een beloning verwacht
  • Het opgeven van dingen die persoonlijke voordelen met zich mee kunnen brengen, als ze kosten voor anderen met zich meebrengen
  • Iemand helpen ondanks persoonlijke kosten of risico’s
  • Het delen van hulpbronnen, zelfs in tijden van schaarste
  • Bezorgdheid tonen voor het welzijn van iemand anders

Soorten altruïsme

Psychologen hebben verschillende soorten altruïstisch gedrag geïdentificeerd. Deze omvatten:

  • Genetisch altruïsme : Zoals de naam al doet vermoeden, houdt dit type altruïsme in dat u zich bezighoudt met altruïstische handelingen die ten goede komen aan naaste familieleden. Ouders en andere familieleden doen bijvoorbeeld vaak offers om in de behoeften van familieleden te voorzien. 
  • Reciprocal altruism : Dit type altruïsme is gebaseerd op een wederzijdse geven-en-nemen-relatie. Het houdt in dat je een ander persoon nu helpt omdat hij of zij op een dag de gunst kan terugbetalen.
  • Groepsgeselecteerd altruïsme : Dit houdt in dat je je bezighoudt met altruïstische daden voor mensen op basis van hun groepslidmaatschap. Mensen kunnen hun inspanningen richten op het helpen van mensen die deel uitmaken van hun sociale groep of het ondersteunen van sociale doelen die een specifieke groep ten goede komen.
  • Puur altruïsme : Ook bekend als moreel altruïsme, deze vorm houdt in dat je iemand anders helpt, zelfs als het riskant is, zonder enige beloning. Het wordt gemotiveerd door geïnternaliseerde waarden en moraal.

Wat veroorzaakt altruïsme?

Hoewel we misschien bekend zijn met altruïsme, zijn sociaal psychologen geïnteresseerd in het begrijpen waarom het voorkomt. Wat inspireert deze daden van vriendelijkheid? Wat motiveert mensen om hun eigen leven te riskeren om een ​​volslagen vreemde te redden?

Altruïsme is een aspect van wat bekend staat als prosociaal gedrag . Prosociaal gedrag verwijst naar elke actie die andere mensen ten goede komt, ongeacht het motief of hoe de gever profiteert van de actie.

Hoewel alle altruïstische handelingen prosociaal zijn, zijn niet alle prosociale gedragingen volledig altruïstisch. We kunnen anderen helpen om verschillende redenen, zoals schuldgevoel, verplichting, plicht of zelfs voor beloningen.

We weten niet zeker waarom altruïsme bestaat, maar psychologen hebben een aantal verschillende verklaringen geopperd.

Evolutie

Psychologen debatteren al lang over de vraag of sommige mensen gewoon geboren worden met een natuurlijke neiging om anderen te helpen. Deze theorie suggereert dat altruïsme beïnvloed kan worden door genen.

Verwantschapsselectie is een evolutionaire theorie die stelt dat mensen eerder geneigd zijn om bloedverwanten te helpen, omdat dit de kans op genoverdracht naar toekomstige generaties vergroot en zo de continuïteit van gedeelde genen waarborgt. Hoe nauwer de individuen verwant zijn, hoe groter de kans dat mensen elkaar helpen.

Prosociaal gedrag zoals altruïsme, bereidheid tot samenwerking en empathie kunnen ook een genetische basis hebben.

Beloningen op basis van de hersenen

Altruïsme activeert beloningscentra in de hersenen . Neurobiologen hebben ontdekt dat wanneer een persoon zich altruïstisch gedraagt, de genotscentra in hun hersenen actiever worden.

Wanneer u medelevende handelingen verricht, worden de hersengebieden geactiveerd die verband houden met het beloningssysteem. De positieve gevoelens die door medelevende handelingen worden gecreëerd, versterken vervolgens altruïstisch gedrag.

Omgeving

Interacties en relaties met anderen hebben een grote invloed op altruïstisch gedrag. Socialisatie kan ook een grote impact hebben op altruïstische acties bij jonge kinderen.

In een onderzoek vertoonden kinderen die simpele wederkerige daden van altruïsme observeerden veel vaker altruïstische acties. Aan de andere kant inspireerden vriendelijke maar niet-altruïstische acties niet tot dezelfde resultaten.

Het modelleren van altruïstische acties kan een belangrijke manier zijn om prosociaal en medelevend gedrag bij kinderen te stimuleren.

Het observeren van prosociaal gedrag lijkt ook bij volwassenen tot helpend gedrag te leiden (hoewel de mate waarin dit gebeurt verschilt op basis van factoren als geslacht, cultuur en individuele context).

Sociale normen

De regels, normen en verwachtingen van de maatschappij kunnen ook van invloed zijn op de vraag of mensen zich altruïstisch gedragen. De norm van wederkerigheid is bijvoorbeeld een sociale verwachting waarin we ons onder druk gezet voelen om anderen te helpen als ze al iets voor ons hebben gedaan.

Bijvoorbeeld, als je vriend je een paar weken geleden geld leende voor de lunch, zul je je waarschijnlijk gedwongen voelen om hetzelfde te doen als hij je vraagt ​​of hij $ 100 mag lenen. Hij deed iets voor je, nu voel je je verplicht om iets terug te doen.

Stimulansen

Hoewel de definitie van altruïsme inhoudt dat je iets voor anderen doet zonder beloning, kunnen er nog steeds cognitieve prikkels zijn die niet voor de hand liggen. We kunnen bijvoorbeeld anderen helpen om onze eigen nood te verlichten of omdat aardig zijn voor anderen ons beeld van onszelf als aardige mensen bevestigt. Andere cognitieve verklaringen zijn:

  • Empathie : Mensen vertonen eerder altruïstisch gedrag als ze empathie voelen voor de persoon in nood. Deze theorie staat bekend als de empathie-altruïsmehypothese. Kinderen worden doorgaans ook altruïstischer naarmate hun empathiegevoel zich ontwikkelt.
  • Helpen om negatieve gevoelens te verlichten : Altruïstische daden kunnen helpen om de negatieve gevoelens te verlichten die gepaard gaan met het zien van iemand anders in nood, een idee dat bekendstaat als het negatieve-staat-opluchtingmodel. In essentie zorgt het zien van een ander persoon in nood ervoor dat we ons overstuur, gestrest of ongemakkelijk voelen, maar hen helpen vermindert deze negatieve gevoelens.

Is altruïstisch zijn goed?

Hoewel altruïsme enkele nadelen kan hebben als het tot het uiterste wordt doorgevoerd, is het een positieve kracht die zowel jou als anderen ten goede kan komen. Altruïsme heeft een breed scala aan voordelen, zoals:

  • Betere gezondheid : Altruïstisch gedrag kan de fysieke gezondheid op verschillende manieren verbeteren. Mensen die vrijwilligerswerk doen, hebben een betere algehele gezondheid en regelmatig helpend gedrag vertonen, wordt in verband gebracht met een aanzienlijk lagere mortaliteit.  
  • Beter mentaal welzijn : Goede dingen doen voor anderen kan ervoor zorgen dat je je goed voelt over jezelf en de wereld. Onderzoek toont aan dat mensen meer geluk ervaren nadat ze goede dingen voor anderen hebben gedaan.
  • Betere romantische relaties : Vriendelijk en meelevend zijn kan ook leiden tot een betere relatie met je partner, omdat vriendelijkheid een van de belangrijkste eigenschappen is die mensen in alle culturen zoeken in een romantische partner.  

Naast deze voordelen kan altruïsme ook bijdragen aan het verbeteren van sociale contacten en relaties, wat uiteindelijk kan bijdragen aan een betere gezondheid en welzijn.

Altruïsme bevorderen

Sommige mensen hebben van nature altruïstische neigingen, maar er zijn dingen die u kunt doen om behulpzaam gedrag bij uzelf en anderen te bevorderen. Deze omvatten:

  • Vind inspiratie : Kijk naar inspirerende mensen die zich bezighouden met altruïstische daden. Als je anderen ziet werken om de levens van individuen en gemeenschappen actief te verbeteren, kan dat je inspireren om altruïstisch te handelen in je eigen leven.
  • Oefen empathie : in plaats van afstand te nemen van anderen, oefen empathie door verbindingen te bouwen en een menselijk gezicht te geven aan de problemen die u ziet. Denk na over hoe u zich in die situatie zou voelen en denk na over dingen die u kunt doen om een ​​verschil te maken.
  • Stel een doel : Zoek manieren waarop je regelmatig willekeurige daden van vriendelijkheid voor anderen kunt verrichten. Kijk om je heen naar mensen die hulp nodig hebben, of zoek naar manieren waarop je vrijwilligerswerk kunt doen in je gemeenschap. Maak een maaltijd klaar voor iemand in nood, help een vriend met een klusje, doneer tijdens een bloedinzameling of besteed wat tijd aan vrijwilligerswerk voor een lokale organisatie.
  • Maak er een gewoonte van : Probeer vriendelijkheid voorop te stellen in je gedachten. Denk bijvoorbeeld aan de altruïstische daden die je hebt verricht, hoe ze iemand hadden kunnen helpen en hoe je ze in de toekomst zou kunnen herhalen. Of overweeg om minstens één vriendelijke daad per dag te verrichten en neem de tijd om erover na te denken.

Mogelijke valkuilen van altruïsme

Er kunnen enkele mogelijke nadelen en moeilijkheden aan altruïsme kleven, zoals:

  • Het kan soms risico’s creëren. Mensen kunnen zich bezighouden met altruïstische handelingen die hen in gevaar kunnen brengen.
  • Soms kan het ertoe leiden dat mensen hun eigen gezondheids-, sociale of financiële behoeften verwaarlozen om voor anderen te kunnen zorgen.
  • Hoewel altruïstische daden met goede bedoelingen kunnen worden verricht, leiden ze niet altijd tot positieve resultaten.
  • Het kan ertoe leiden dat mensen zich op één doel richten en andere doelen verwaarlozen.

Mensen die in de hulpverlening werken, kunnen emotioneel overweldigd raken door de zorg voor en hulp aan anderen. In een ernstiger voorbeeld kan iemand die altruïstisch dieren adopteert, overgaan op dierenhoarding , waardoor ze een punt bereiken waarop ze de dieren die ze hebben opgenomen niet meer kunnen huisvesten of verzorgen.

Ondanks deze mogelijke problemen is altruïsme over het algemeen een positieve kracht in de wereld en een vaardigheid die de moeite waard is om te ontwikkelen.

8 Bronnen
MindWell Guide gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces om meer te weten te komen over hoe we feiten controleren en onze content accuraat, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
  1. Cortes Barragan R, Dweck CS. Herbezinning op natuurlijk altruïsme: eenvoudige wederkerige interacties triggeren welwillendheid van kinderen . Proc Natl Acad Sci USA . 2014;111(48):17071-4. doi:10.1073/pnas.1419408111

  2. Sisco MR, Weber EU. Charitatieve giften onderzoeken in online donaties in de echte wereld . Nat Commun . 2019;10(1):3968. doi:10.1038/s41467-019-11852-z

  3. Reuter M, Frenzel C, Walter NT, Markett S, Montag C. Onderzoek naar de genetische basis van altruïsme: de rol van het COMT Val158Met-polymorfismeSoc Cogn Affect Neurosci . 2011;6(5):662-668. doi:10.1093/scan/nsq083

  4. Klimecki OM, Leiberg S, Ricard M, Singer T. Differentieel patroon van functionele hersenplasticiteit na compassie- en empathietraining . Soc Cogn Affect Neurosci . 2014;9(6):873-9. doi:10.1093/scan/nst060

  5. Jung H, Seo E, Han E, Henderson MD, Patall EA. Prosociale modellering: een meta-analytische review en synthesePsychol Bull . 2020;146(8):635-663. doi:10.1037/bul0000235

  6. Poulin MJ, Brown SL, Dillard AJ, Smith DM. Geven aan anderen en de associatie tussen stress en mortaliteit . Am J Public Health . 2013;103(9):1649–55. doi:10.2105/AJPH.2012.300876

  7. Post SG. Het is goed om goed te zijn: vijfde jaarlijkse wetenschappelijke rapport over gezondheid, geluk en anderen helpen 2011. IJPCM  . 2011;1(4):814-829. doi:10.5750/ijpcm.v1i4.154

  8. Thomas AG, Jonason PK, Blackburn JD, et al. Partnervoorkeurprioriteiten in het Oosten en Westen: een cross-culturele test van het partnervoorkeurprioriteitsmodelJ Pers . 2020;88(3):606-620. doi:10.1111/jopy.12514

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top