Sluit deze videospeler
De informatie in dit artikel kan voor sommige mensen triggerend zijn. Als u suïcidale gedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op 988 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Als u of een geliefde in acuut gevaar verkeert, bel dan 911.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze nationale hulplijndatabase.
Een diagnose van posttraumatische stressstoornis (PTSS) en depressie komen vaak samen voor. PTSS wordt gekenmerkt door symptomen van angst, flashbacks en het herbeleven van traumatische ervaringen. De aandoening ontwikkelt zich nadat iemand een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt, zoals een natuurramp, auto-ongeluk, aanval, mishandeling of gevecht. Aan de andere kant wordt depressie gekenmerkt door een sombere stemming, verlies van interesse en plezier en veranderingen in energieniveaus.
Depressie kan ook een veelvoorkomende reactie zijn na een traumatische of stressvolle gebeurtenis. Het is dan ook niet verrassend dat deze twee aandoeningen tegelijkertijd kunnen optreden.
Onderzoek suggereert dat ongeveer 6,8% van alle mensen op enig moment in hun leven PTSS zal ontwikkelen. Geschat wordt dat 7,1% van de Amerikaanse volwassenen op enig moment in hun leven een ernstige depressieve stoornis ervaart.
Uit onderzoek is gebleken dat de helft van alle mensen met PTSS ook een ernstige depressieve stoornis heeft.
Als u een dubbele diagnose hebt, kunnen de aandoeningen met elkaar verband houden.
Inhoudsopgave
Symptomen
Iedereen voelt zich wel eens verdrietig, maar depressie is anders dan je gewoon ongelukkig of verdrietig voelen. Depressie is intenser, duurt langer en heeft een grote negatieve impact op je leven.
Deze symptomen van depressie en PTSS worden beschreven in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5).
-
Depressieve stemming
-
Verlies van interesse of plezier
-
Gewichtsverlies of gewichtstoename
-
Slaapproblemen
-
Vermoeidheid of rusteloosheid
-
Je waardeloos en/of schuldig voelen
-
Concentratieproblemen
-
Gedachten over de dood of zelfmoord
-
Ongewenste herinneringen
-
Terugblikken
-
Vermijden van traumatische herinneringen
-
Gevoelens van isolatie
-
Negatieve gedachten en emoties
-
Prikkelbaarheid
-
Overmatige waakzaamheid
-
Overdreven schrikreactie
Diagnose
Volgens de DSM-5 moet u, om de diagnose van een ernstige depressieve stoornis te krijgen , vijf van deze symptomen binnen dezelfde periode van twee weken (of langer) ervaren en ze moeten een verandering zijn ten opzichte van de manier waarop u normaal functioneert.
Om de diagnose PTSS te krijgen, specificeren de diagnostische criteria van DSM-5 dat een persoon een traumatische gebeurtenis moet hebben meegemaakt, symptomen moet ervaren die opdringerige gedachten, vermijding, negatieve veranderingen in cognitie en stemming, en veranderingen in opwinding en reactiviteit omvatten. Deze symptomen moeten ten minste een maand aanwezig zijn en moeten aanzienlijke nood of beperkingen in het normale functioneren veroorzaken.
Hoe vaak PTSS en depressie samengaan
Depressie is een van de meest voorkomende co-occuring diagnoses bij mensen met een posttraumatische stressstoornis. Onderzoekers hebben ontdekt dat onder mensen die een diagnose van PTSS hebben (of hebben gehad), ongeveer 48% tot 55% ook huidige of eerdere depressie heeft ervaren.
Mensen die op enig moment in hun leven PTSS hebben gehad, hebben drie tot vijf keer meer kans om ook depressief te worden dan mensen zonder PTSS.
Hoe ze met elkaar verbonden zijn
PTSS en depressie kunnen op verschillende manieren met elkaar verbonden zijn.
Verhoogd trauma
Ten eerste hebben mensen met depressie meer kans op traumatische ervaringen dan mensen zonder depressie, wat op zijn beurt de kans op PTSS kan vergroten. Een geschiedenis van trauma en misbruik is ook een risicofactor voor depressie, en diezelfde traumatische ervaringen kunnen ook een rol spelen bij het ontstaan van PTSS.
PTSS kan bijdragen aan depressie
Een tweede mogelijkheid is dat de symptomen van PTSS zo belastend en slopend kunnen zijn dat ze daadwerkelijk depressief kunnen worden.
Sommige mensen met PTSS voelen zich misschien losgekoppeld of afgesloten van vrienden en familie. Ze vinden misschien ook weinig plezier in activiteiten waar ze ooit van genoten.
Ten slotte kunnen ze zelfs moeite hebben met het ervaren van positieve emoties zoals vreugde en geluk. Het is makkelijk te zien hoe het ervaren van deze symptomen van PTSS iemand erg verdrietig, eenzaam en depressief kan maken.
Genetica kan een rol spelen
Een andere mogelijkheid is dat er een genetische factor betrokken is bij de ontwikkeling van zowel PTSS als depressie. Familiegeschiedenis staat bekend als een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van depressie. Onderzoek heeft ook gesuggereerd dat er een genetische aanleg voor PTSS kan zijn. Het is dus logisch dat genetica ook een rol kan spelen bij het gelijktijdig voorkomen van de twee aandoeningen.
Behandeling krijgen
Als u PTSS hebt, is het belangrijk om zo snel mogelijk behandeling te zoeken. Hoe eerder u uw PTSS-symptomen aanpakt , hoe kleiner de kans dat ze verergeren en uw risico op het ontwikkelen van een depressie vergroten.
Als u momenteel PTSS en depressie heeft, is het ook belangrijk om zo snel mogelijk een behandeling te krijgen. Elke stoornis kan de andere verergeren. Omdat PTSS en depressie vaak gelijktijdig optredende psychische stoornissen zijn, zijn professionals in de geestelijke gezondheidszorg die zijn opgeleid in de behandeling van PTSS, doorgaans ook goed opgeleid in de behandeling van depressie. Daarnaast kunnen sommige behandelingen, zoals gedragsactivering , even nuttig zijn bij de behandeling van PTSS en depressie.
De aanwezigheid van beide aandoeningen kan het behandelingsproces compliceren. Er zijn behandelingsopties die een goede keuze kunnen zijn om beide aandoeningen tegelijkertijd te behandelen.
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is met name een empirisch ondersteunde behandeling voor zowel depressie als PTSS. Deze aanpak omvat het identificeren van de negatieve cognities die bijdragen aan symptomen en vervolgens leren deze gedachten te vervangen door behulpzamere reacties.
Uw arts of psychiater zal behandelingsopties aanbevelen die het beste passen bij uw unieke situatie. Dit kan het gebruik van psychotherapie, zoals CGT, en anti-angst- of antidepressiva omvatten. Zelfhulpopties zoals veranderingen in levensstijl of onlinetherapie kunnen ook worden gebruikt als aanvulling op professionele behandelingen.