Sluit deze videospeler
Het Stroop-effect is een fenomeen dat optreedt wanneer de naam van een kleur niet overeenkomt met de kleur waarin deze is afgedrukt (bijvoorbeeld het woord “rood” verschijnt in blauwe tekst in plaats van in rode tekst). In zo’n kleurentest (ook wel een Stroop-test of -taak genoemd) zou het waarschijnlijk langer duren om de kleur te benoemen (en is de kans groter dat u het fout doet) dan wanneer de kleur van de inkt overeenkomt met het woord.
Inhoudsopgave
Hoe het Stroop-effect werkt
Hoewel het misschien simpel klinkt, verwijst het Stroop-effect naar de vertraagde reactietijden wanneer de kleur van het woord niet overeenkomt met de naam van het woord. Het is makkelijker om de kleur van een woord te zeggen als deze overeenkomt met de semantische betekenis van het woord.
Als iemand je bijvoorbeeld vraagt om de kleur van het woord ‘zwart’ te noemen, dat ook in zwarte inkt is gedrukt, dan is het veel makkelijker om de juiste kleur te noemen dan wanneer het woord in groene inkt is gedrukt.
De taak toont het effect dat interferentie kan hebben als het gaat om reactietijd. Het werd voor het eerst beschreven in de jaren 1930 door de Amerikaanse psycholoog John Ridley Stroop, naar wie het fenomeen is vernoemd. Zijn originele paper waarin het effect wordt beschreven, is een van de beroemdste en meest geciteerde papers in de geschiedenis van de psychologie geworden. Het effect is honderden keren gerepliceerd door andere onderzoekers.
Voor psychologiestudenten die op zoek zijn naar een relatief eenvoudig en interessant experiment om zelf uit te voeren, kan het nabootsen van het Stroop-effect een geweldige optie zijn.
Theorieën over het Stroop-effect
Onderzoekers weten nog niet waarom woorden op deze manier de naamgeving van een kleur verstoren, maar onderzoekers hebben verschillende theorieën voorgesteld:
- Theorie van selectieve aandacht : Volgens deze theorie is er veel meer aandacht nodig om de kleur van de woorden te benoemen dan om de tekst alleen maar te lezen.
- Theorie over de snelheid van verwerking : Deze theorie stelt dat mensen woorden veel sneller kunnen lezen dan dat ze kleuren kunnen benoemen. De snelheid waarmee we lezen, maakt het veel moeilijker om de kleur van het woord te benoemen nadat we het woord hebben gelezen.
- Automaticiteit : Deze theorie stelt dat automatisch lezen geen gerichte aandacht vereist . In plaats daarvan gaat de hersenen er gewoon automatisch mee aan de slag. Het herkennen van kleuren is daarentegen mogelijk minder een geautomatiseerd proces. Terwijl de hersenen geschreven betekenis automatisch registreren, vereist het wel een bepaalde hoeveelheid aandachtsbronnen om kleur te verwerken, waardoor het moeilijker wordt om kleurinformatie te verwerken en de reactietijd dus wordt vertraagd.
- Parallelle gedistribueerde verwerking : Woordherkenning is een onbewust proces dat beter beschreven kan worden als ‘contextueel gecontroleerd’ dan als automatisch.
Andere toepassingen van de Stroop-test
In de loop der tijd hebben onderzoekers de Stroop-test aangepast om populaties met hersenschade en psychische stoornissen zoals dementie, depressie en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) te kunnen bestuderen.
Bijvoorbeeld, bij het bestuderen van mensen met depressie, presenteren onderzoekers negatieve woorden zoals “verdriet” en “pijn” samen met neutrale woorden zoals “papier” en “raam”. Normaal gesproken spreken deze mensen de kleur van een negatief woord langzamer uit dan een neutraal woord.
Uw eigen Stroop-test uitvoeren
De originele Stroop-test bestond uit twee delen. In het eerste deel wordt de geschreven kleurnaam in een andere kleur inkt afgedrukt en wordt de deelnemer gevraagd het geschreven woord uit te spreken. In het tweede deel wordt de deelnemer gevraagd de inktkleur te benoemen.
Er zijn een aantal verschillende benaderingen die u kunt gebruiken bij het uitvoeren van uw eigen Stroop-effectexperiment.
- Vergelijk reactietijden tussen verschillende groepen deelnemers. Laat een controlegroep de kleuren van woorden noemen die overeenkomen met hun geschreven betekenis. Zwart zou in zwart geschreven worden, blauw in blauw, etc. Laat vervolgens een andere groep de kleuren van woorden noemen die verschillen van hun geschreven betekenis. Vraag ten slotte een derde groep deelnemers om de kleuren van willekeurige woorden te noemen die niet gerelateerd zijn aan kleuren. Vergelijk vervolgens jullie resultaten.
- Probeer het experiment met een jong kind dat nog niet heeft leren lezen. Hoe verhoudt de reactietijd van het kind zich tot die van een ouder kind dat wel heeft leren lezen?
- Probeer het experiment met ongebruikelijke kleurnamen, zoals lavendel of chartreuse. Hoe verschillen de resultaten van degenen die de standaardkleurnamen te zien kregen?
Termen en kernvragen
Voordat u met uw experiment begint, moet u de volgende concepten begrijpen:
- Selectieve aandacht : Dit is de manier waarop we ons gedurende een bepaalde tijd op een bepaald item concentreren.
- Controlegroep : In een experiment krijgt de controlegroep niet de experimentele behandeling. Deze groep is extreem belangrijk bij het vergelijken met de experimentele groep om te zien hoe of of ze verschillen.
- Onafhankelijke variabele : Dit is het deel van een experiment dat is veranderd. In een Stroop-effectexperiment zouden dit de kleuren van de woorden zijn.
- Afhankelijke variabele : Het deel van een experiment dat gemeten wordt. In een Stroop-effectexperiment zou het reactietijden zijn.
- Andere variabelen : Bedenk welke andere variabelen de reactietijd kunnen beïnvloeden en experimenteer hiermee.