Sluit deze videospeler
Leta Stetter Hollingworth was een vroege pionier van de psychologie, vooral bekend om haar bijdragen aan de studie van intelligentietesten en begaafdheid. Terwijl sommige van haar tijdgenoten geloofden dat intelligentie grotendeels het resultaat was van genetische overerving, vond Hollingworth dat opleiding en omgeving een belangrijkere rol speelden.
Inhoudsopgave
Meest bekend om
- Onderzoek naar uitzonderlijke kinderen
- De psychologie van vrouwen
- Werk in de klinische psychologie
- Werk in de onderwijspsychologie
Het vroege leven van Leta Stetter Hollingworth
Leta Stetter werd geboren in Nebraska op 25 mei 1886. Haar vroege leven werd gekenmerkt door tragedie, met Stetters moeder die stierf bij de geboorte van haar derde kind, en Stetters vader die de kinderen in de steek liet. Hij liet ze opvoeden door de ouders van hun moeder, om vervolgens tien jaar later terug te keren om de kinderen terug te eisen en hen te dwingen bij hem en zijn nieuwe vrouw in te trekken.
Stetter beschreef het huishouden later als misbruikend, geplaagd door alcoholisme en emotioneel misbruik. Haar opleiding werd een toevluchtsoord, waardoor ze haar talenten als schrijver kon verkennen. Ze verliet haar huis voorgoed toen ze in 1902 haar middelbareschooldiploma haalde.
Stetter ging naar de universiteit van Nebraska in Lincoln toen ze pas 16 jaar oud was. Ze behaalde haar bachelordiploma en onderwijscertificaat in 1906 en trouwde met Harry Hollingworth in 1908.
Haar carrière en theorieën
Stetter, nu bekend onder de achternaam van haar man, Hollingworth, begon haar carrière als lerares en adjunct-directeur op middelbare scholen in Nebraska. Ze verhuisde al snel naar New York om bij haar man te zijn terwijl hij zijn doctoraatsstudie afrondde.
Hoewel ze oorspronkelijk van plan was om les te blijven geven, stond New York getrouwde vrouwen op dat moment niet toe om les te geven op de middelbare school. Gefrustreerd en verveeld, schreef Hollingworth zich al snel in aan de Columbia University, waar ze in 1913 een master in onderwijs behaalde. Ze nam een baan aan bij de Clearing House for Mental Defectives, waar ze Binet-intelligentietests afnam en scoorde.
Ze zette haar psychologiestudies voort onder leiding van de beroemde psycholoog Edward L. Thorndike . Ze voltooide haar Ph.D. in 1916 en nam een baan aan bij Columbia’s Teachers College, waar ze de rest van haar carrière bleef.
Onderzoek naar de psychologie van vrouwen
Hollingworths vroegste onderzoeksinteresses waren gericht op de psychologie van vrouwen. Een van haar eerste experimenten daagde het idee uit dat mannen meer intellectuele variatie hadden dan vrouwen (met andere woorden, dat ze meer kans hadden om intellectueel begaafd of uitgedaagd te zijn, terwijl vrouwen meer kans hadden om “middelmatig” te zijn). Ze ontdekte dat, hoewel er in psychiatrische instellingen meer mannen dan vrouwen waren, dit minder te wijten was aan aangeboren verschillen en meer aan maatschappelijke verschillen: vrouwen met een verstandelijke beperking werden vaker over het hoofd gezien en geïsoleerd thuis dan dat ze naar een instelling werden gestuurd.
In verder onderzoek naar de psychologie van vrouwen betwistte Hollingworth het idee dat vrouwen tijdens de menstruatie in feite half invalide waren.
De onjuiste veronderstelling dat vrouwen door de menstruatie arbeidsongeschikt zouden worden, had grote gevolgen voor de rechten van vrouwen. Veel werkgevers weigerden namelijk om vrouwen aan te nemen, omdat ze dachten dat ze dan ongeveer een week per maand niet in staat zouden zijn om hun taken uit te voeren.
Gedurende een periode van drie maanden testte ze 23 vrouwen en twee mannen op verschillende taken die mentale vermogens en motorische vaardigheden testten. Ze ontdekte dat er op geen enkel punt in de menstruatiecyclus van een vrouw prestatieverschillen waren.
Onderzoek met begaafde kinderen
Hollingworth is ook beroemd om haar werk met begaafde kinderen. Als onderdeel van haar werk als administrateur van intelligentietests raakte ze geïnteresseerd in de psychologie van begaafdheid. Ze ontdekte dat onderwijsdiensten deze studenten vaak verwaarloosden omdat docenten en ouders geloofden dat begaafde kinderen gewoon voor zichzelf konden zorgen. Hollingworth week af van dit standpunt en stelde voor dat het belangrijk was om een curriculum te creëren dat was ontworpen om de specifieke behoeften van begaafde kinderen te voeden. Hollingworth schreef het eerste uitgebreide boek over begaafde kinderen en gaf ook de allereerste collegecursus over begaafdheid.
Hollingsworths studies van begaafde kinderen vielen samen met Lewis Termans beroemde studie van zeer intelligente mensen. De twee denkers hebben elkaar nooit ontmoet, maar ze zouden elkaars werk hoog hebben ingeschat. Een van de grootste verschillen tussen hun benaderingen was dat, terwijl Terman geloofde dat intelligentie grotendeels genetisch bepaald was, Hollingworth zich meer richtte op de omgevings- en educatieve factoren die bijdroegen aan intelligentie.
Geselecteerde publicaties
Met haar werk heeft Leta Stetter Hollingworth een belangrijke stempel gedrukt op het gebied van psychologie. Enkele van haar meest geciteerde publicaties zijn:
Hollingworth, L. (1914). Variabiliteit gerelateerd aan seksuele verschillen in prestatie. American Journal of Sociology, 19, 510-530.
Hollingworth, L. (1916). Sekseverschillen in mentale eigenschappen. Psychological Bulletin, 13, 377-384.
Hollingworth, LS (1927). De nieuwe vrouw in wording. Current History, 27, 15-20.
Hollingworth, LS (1928). De psychologie van de adolescent. New York: D. Appleton and Company.
Wat waren de bijdragen van Leta Hollingworth aan de psychologie?
Leta Stetter Hollingworth was een pionier in de psychologische studie van vrouwen en haar werk hielp een aantal mythes te ontkrachten die vaak werden gebruikt om te argumenteren tegen vrouwenrechten. Als hoogleraar psychologie begeleidde ze ook een aantal studenten die later belangrijke psychologen werden, waaronder Florence Goodenough.
Hollingworth overleed op 27 november 1939 aan buikkanker. Hoewel haar vroege leven gekenmerkt werd door ontberingen en ondanks het feit dat ze jong stierf, slaagde ze erin om een van de meest vooraanstaande denkers in de psychologie te worden en een onuitwisbare indruk achter te laten op het gebied van de psychologie.