Moeten mentale gezondheidscontroles verplicht worden gesteld voordat men een wapen koopt?

2020 was het dodelijkste jaar in twee decennia voor wapengeweld, met bijna 20.000 doden voor Amerikanen, volgens gegevens van het Gun Violence Archive . Vanaf augustus is 2021 al dodelijker met bijna 29.000 doden door wapengeweld.

Als de dood door zelfmoord wordt meegerekend, zijn de aantallen groter. Zo meldt het Centers for Disease Control and Prevention (CDC) dat bijna 24.000 mensen in 2019 zijn overleden door zelfmoord met een vuurwapen.

Wapengeweld en psychische aandoeningen

Hoewel de meeste gewelddadige mensen niet aan psychische aandoeningen lijden, en mensen met een psychische aandoening veel vaker slachtoffer dan dader van geweld zijn, bleek uit een onderzoek uit 2021 dat werd gepubliceerd in het Journal of Clinical Psychopharmacology dat veel massamoordenaars in de Verenigde Staten op het moment dat ze hun misdaad pleegden, met een onbehandelde psychische aandoening kampten.

“Het artikel toonde aan dat mensen met schizofrenie minder gewelddadig zijn dan de rest van de bevolking, behalve als ze geen medicatie krijgen. De massaschieters blijken mensen te zijn met een psychiatrische aandoening die geen medicatie krijgen”, vertelt Ira D. Glick, MD , hoofdonderzoeker en emeritus hoogleraar psychiatrie en gedragswetenschappen aan de Stanford University School of Medicine, aan Verywell. 

Na analyse van 35 massaschietpartijen in de Verenigde Staten tussen 1982 en 2019, waarbij de schutters de schietpartij overleefden en voor de rechter kwamen, ontdekte Glick dat 28 schutters een diagnose van een psychische aandoening hadden, waaronder:

• 18 met schizofrenie
• 10 met bipolaire stoornis , waanstoornissen, persoonlijkheidsstoornissen en middelengerelateerde stoornissen

“Deze aandoeningen zouden eerder hersenziekten dan psychische aandoeningen genoemd moeten worden, omdat psychische aandoeningen zoveel verschillende gebieden bestrijken”, zegt Glick.

Hij voegt toe dat zijn onderzoek aantoont dat er behoefte is aan ‘een manier om ervoor te zorgen dat mensen die wapens verkopen, niet in handen komen van mensen met een hersenziekte die geen medicijnen willen nemen.’

Kunnen gezondheidsbeoordelingen helpen bij wapengeweld?

OnlineTherapy.com heeft 1.250 Amerikaanse volwassenen ondervraagd en ontdekte dat 49% van mening is dat een beoordeling van de geestelijke gezondheid wettelijk verplicht zou moeten zijn voor wapenbezit.

“Een bemoedigende uitkomst van dit recente onderzoek is dat Amerikanen steeds meer het verband zien dat geestelijke gezondheid van belang is als het gaat om wapenbezit en een belangrijke overweging is om wapengeweld te voorkomen”, vertelt Danny Taylor, RCC , klinisch adviseur en specialist in verslavingspreventie bij OnlineTherapy.com, aan Verywell.

Uit het onderzoek bleek ook: 

• 4 op de 10 Republikeinen zijn voorstander van tests voor de geestelijke gezondheid vóór de aankoop van een wapen.
• 1 op de 2 wapenbezitters is voorstander van jaarlijkse mentale gezondheidsbeoordelingen voor wapenbezit.
• 54% van de voorstanders van een mentale gezondheidsbeoordeling voor wapenbezit, vindt dat deze jaarlijks moet worden uitgevoerd.
• Dat massamoordenaars een geschiedenis van psychische aandoeningen hebben, is de belangrijkste reden waarom Amerikanen zeggen dat een beoordeling van de geestelijke gezondheid noodzakelijk is voor wapenbezit.

“Idealiter zal een beoordeling helpen voorkomen dat wapens in handen komen van mensen met mentale gezondheidsproblemen die grote schade kunnen veroorzaken. Het gezegde luidt dat wapens geen mensen doden; mensen doden mensen. Als dit waar is, dan zullen mentale gezondheidsbeoordelingen ons niet alleen helpen om wapengeweld te voorkomen, maar ook om mensen die worstelen te helpen steun te vinden,” zegt Taylor.

Hoewel de beoordelingen zouden inhouden dat iemand met ernstige psychische problemen geen wapenbezit krijgt, hoopt hij dat de procedure hen tegelijkertijd doorverwijst naar geestelijke gezondheidszorg.

“Als er doorverwijzingen worden toegepast en er betere ondersteuning is, kunnen we in de toekomst zien dat mensen in een veel gezondere en verantwoordelijkere gemoedstoestand verkeren om wapenbezit op zich te nemen”, zegt Taylor.

Maar is het een schending van rechten?

Uit het onderzoek bleek dat 45% van de mensen die bezwaar hebben tegen beoordelingen van hun geestelijke gezondheid, van mening is dat dit een schending van het tweede amendement zou zijn.

“Wapenbezit is meer dan een politiek probleem; het is een kwestie van volksgezondheid en veiligheid. Verplichte beoordelingen van de geestelijke gezondheid voorafgaand aan wapenbezit zorgen voor collectieve verantwoording om individuen te ondersteunen en veilige gemeenschappen te garanderen,” zegt Taylor.

Glick is het daarmee eens en merkt op dat gezondheidsbeoordelingen levens kunnen redden.

“Er moet iets gebeuren. Veel mensen denken: ‘wie geeft erom wie wapens koopt’ totdat iemand in hun eigen familie wordt vermoord; dan geven ze erom,” zegt hij.

Wat betreft hoe een gezondheidsbeoordeling eruit zou kunnen zien, voorziet Taylor een interdisciplinaire, diverse representatie van Amerikanen om de beoordelingscriteria en -methodologie te ontwikkelen en te beoordelen. Hij voegt toe dat de beoordeling regelmatig moet worden beoordeeld en bewerkt om voortdurende objectieve verantwoording mogelijk te maken.

“Beoordelingsinstrumenten zouden eruit kunnen zien als algemene zelfrapportages die in de medische gemeenschap worden gebruikt. Zelfrapportages kunnen ook plaatsvinden in overleg met professionals in de geestelijke gezondheidszorg voor een kort interview. Over het onderwerp verantwoording denk ik dat het minder ideaal is om een ​​beoordeling op locatie bij een wapenverkoper te laten uitvoeren en dat dit kan worden gecompromitteerd door winstmotief”, zegt Taylor.

Door professionele geestelijke gezondheidszorg in te schakelen, kunnen potentiële wapenbezitters en wapenverkopers objectieve expertise en ondersteuning krijgen, voegt hij toe.

Focus op veiligheid, niet op stigma

Hoewel veronderstellingen over psychische aandoeningen en geweld kunnen leiden tot intolerantie en stigmatisering, zegt Taylor dat inzicht in de feiten kan helpen bij het ontwikkelen van een meer begripvolle houding ten opzichte van geestelijke gezondheid.

“Het is de moeite waard om op te merken dat geweld door wapenbezit ook zelftoegebrachte gewelddadigheden omvat, zoals suïcidaliteit… Doorlopende beoordelingen van de geestelijke gezondheid van mensen die een dodelijk wapen willen bezitten, kunnen een waardevolle stap zijn om mentaal welzijn en verantwoord wapenbezit te garanderen”, zegt Taylor.

Hoe meer maatregelen de maatschappij neemt om mensen met psychische problemen te ondersteunen, hoe beter de gezondheid en veiligheid van de gemeenschap verbeterd kan worden.

“Wapenbezit is een belangrijke verantwoordelijkheid en het prioriteren van geestelijke gezondheidszorg is een waardevolle stap in de richting van het cultiveren van een verantwoordelijke en ondersteunende gemeenschap”, aldus Taylor. 

Wat betreft het argument dat het niet eerlijk is om niet-gewelddadige personen met een psychische aandoening ervan te weerhouden een wapen te bezitten, zegt hij: “voor het collectieve welzijn in het licht van de aanhoudende massaschietpartijen en het wapengeweld in Amerika zijn beoordelingen van de geestelijke gezondheid een zinvolle interventie.”

Glick is het daarmee eens en stelt dat de voor de hand liggende oplossing is om wapens uit de buurt te houden van mensen die ernstig psychisch ziek zijn.

Naast de verplichtingen zegt hij dat het ook een verschil kan maken als we familieleden en vrienden van mensen met ernstige hersenziekten leren hoe ze hulp kunnen vinden voor hun dierbaren.

“Vaak hebben families hun kinderen of partners niet gedwongen om de hulp te krijgen die ze nodig hebben. Ze gedragen zich paranoïde en weten niet wat ze moeten doen om ze te helpen,” zegt Glick.