Omgaan met siderodromofobie, of de angst voor treinen

Siderodromofobie, of angst voor treinen, is een breed omvattende diagnose die alle angsten omvat die met treinen te maken hebben. Sommige mensen zijn bang om te crashen, terwijl anderen bang zijn voor het gebrek aan controle. Weer anderen zijn niet direct bang voor treinen, maar vinden ze een trigger voor andere fobieën, zoals claustrofobie, sociale fobie of kiemfobie.

Siderodromofobie begrijpen

Siderodromofobie is een specifieke fobie die geworteld kan zijn in veel verschillende angsten. Afhankelijk van de ernst van uw fobie kunnen symptomen zoals trillen, zweten, gastro-intestinale symptomen of hartkloppingen lang voor een geplande treinreis beginnen.  Anticiperende angst  komt veel voor en is in sommige gevallen misschien zelfs erger dan de angst die u ervaart tijdens het reizen met de trein.

Als u siderodromofobie hebt, bent u misschien alleen bang voor traditionele spoorwegen, of uw angst kan ook gelden voor metro’s en monorails. Sommige mensen zijn alleen bang voor metro’s of monorails, en niet voor traditionele spoorwegen, maar dit zou zeldzaam zijn.

Maar hoe zit het met mensen die niet bang zijn voor treinen, maar voor hun rails? Hebben zij technisch gezien siderodromofobie, of is het een geheel andere angst?

Angsten gerelateerd aan treinsporen

Hoewel er geen officiële “fobienaam” is, is de angst voor treinrails misschien niet zo zeldzaam. Een snelle zoektocht op internet levert honderden discussies op over deze angst. De fobie voor treinrails draait over het algemeen om twee hoofdzorgen: de angst om per ongeluk vast te komen zitten op de rails en de angst om geduwd te worden. Deze angsten omvatten vaak niet alleen spoorrails, maar ook metrorails. Veel mensen melden dat metroperrons bijzonder angstaanjagend zijn, omdat ze bang zijn om geduwd te worden of op de rails eronder te vallen.

Natuurlijk kunnen treinsporen en metrostations riskant zijn, en het is alleen maar logisch om voorzichtig te zijn. Overvolle perrons brengen een verhoogd risico met zich mee dat je per ongeluk wordt geduwd of geduwd, omdat iedereen worstelt om in een toch al volle trein of metro te komen. Evenzo is het nooit een slim idee om te stoppen op spoorrails. Zorgen dat er genoeg ruimte is om helemaal over te steken voordat je verdergaat, is verstandig. De fobie gaat echter veel verder dan alleen het gebruiken van overvloedige voorzichtigheid.

Veel voorkomende oorzaken

De angst om vast te zitten op spoorrails is vaak, maar niet altijd, gerelateerd aan een eerdere negatieve ervaring. Als je ooit een auto hebt gehad die stilstond op het spoor, loop je mogelijk een groter risico op een fobie. De negatieve ervaring hoeft jou echter niet te zijn overkomen. Af en toe ontspoort een trein of wordt iemand geraakt door een tegemoetkomende trein. Hoewel deze gebeurtenissen uiterst zeldzaam zijn, krijgen ze over het algemeen meerdere dagen lang voortdurende media-aandacht. Een ongeluk op tv zien kan voldoende zijn om een ​​angst op te wekken. Als je ouders bang waren voor spoorrails, is de kans groter dat jij een soortgelijke angst ontwikkelt.

Daarnaast spelen spoorrails een rol in veel stedelijke legendes en spookverhalen. Een populaire legende luidt dat in de jaren 30 of 40 een schoolbus vol kinderen stilstond op een spoorwegovergang bij San Antonio, Texas. De bestuurder en tien kinderen kwamen om het leven toen de bus werd geraakt door een sneltrein. Tegenwoordig wordt gezegd dat als een voertuig stilstaat bij de rails, hun geesten het voertuig bergopwaarts over de rails duwen om in veiligheid te komen. Als je talkpoeder op de kofferbak en achterbumper strooit voordat je dit probeert, zie je naar verluidt handafdrukken in het stof.

Of die legende nu waar is of niet, het laat zien hoe wijdverbreid verhalen over spoorrails zijn geworden. Een ander populair bijgeloof is het optillen van je voeten als je met de auto een spoorrails oversteekt. De oorsprong hiervan is verloren gegaan in de tijd, maar kinderen en zelfs volwassenen volgen deze “regel” nog steeds.

Omgaan met angst

Als uw angst mild is, kunt u deze mogelijk beheersen met zelfhulpmethoden. Door gewoon tijd door te brengen op een spoorlijn of metrostation in de buurt van uw huis, kunt u een deel van de angst wegnemen. Doelgerichte ademhaling, visualisatie en meditatie verlichten stress en kunnen helpen paniekerige gevoelens te verlichten.

Voor sommige mensen wordt deze angst echter levensbeperkend. Als uw angst ernstig is, kunt u lange, omwegen nemen om het kruisen van sporen te vermijden. U kunt mogelijk geen gebruik maken van het metrosysteem of zelfs geen openbare bus nemen, omdat u de route van de bestuurder niet zou kunnen bepalen. Als angst voor treinsporen uw leven ernstig beïnvloedt, is het het beste om professionele hulp te zoeken.

Treinfobie is goed te behandelen, met goede succespercentages. Een van de populairste behandelingen is  cognitieve gedragstherapie . Bij deze behandeling leert u om uw negatieve gedachten over treinen te stoppen en om te leiden. U leert ook om uw gedrag met betrekking tot treinen te veranderen. Met de juiste behandeling kan deze fobie succesvol worden beheerd of zelfs overwonnen.