Wat gebeurt er werkelijk als je een Freudiaanse verspreking hebt?

Simpel gezegd is een Freudiaanse verspreking een verbale of geheugenfout die verband houdt met het onderbewustzijn. Ook bekend als parapraxis, zouden deze versprekingen geheime gedachten en gevoelens onthullen die mensen hebben. Typische voorbeelden zijn een persoon die zijn partner bij de naam van een ex noemt, het verkeerde woord zegt of zelfs een geschreven of gesproken woord verkeerd interpreteert.

Geschiedenis van de Freudiaanse verspreking

Freudiaanse versprekingen zijn vernoemd naar hun schepper, de beroemde psychoanalyticus Sigmund Freud . In zijn boek uit 1901, “The Psychopathology of Everyday Life,” beschreef Freud een verscheidenheid aan verschillende typen en voorbeelden van Freudiaanse versprekingen, waarbij hij schreef dat spraakblunders het resultaat zijn van een “verstorende invloed van iets buiten de bedoelde spraak”, zoals een onbewuste gedachte, overtuiging of wens.

Hij ging ook in op het probleem van het vergeten van namen, en zei dat het soms te maken kan hebben met verdringing. Volgens Freud worden onacceptabele gedachten of overtuigingen onthouden aan het bewuste bewustzijn, en deze vergissingen helpen onthullen wat er verborgen is in het onbewuste.

De originele Freudiaanse verspreking

Freud baseerde zijn idee op zijn werk met een jongeman die een Latijnse zin uit de Aeneis verkeerd citeerde. De jongeman had een van de Latijnse woorden laten vallen toen hij het herhaalde, en Freud geloofde dat het laten vallen van het woord een onthullende blik in zijn onderbewustzijn bood.

Door middel van psychoanalyse stelde Freud vast dat het woord de jongeman aan bloed deed denken, waarvan hij geloofde dat het verband hield met een zwangerschapsangst die de man met zijn vriendin had meegemaakt. Freud suggereerde dat de man het woord had geblokkeerd omdat het hem aan deze negatieve ervaring deed denken.

Soorten Freudiaanse versprekingen

Sommige theoretici hebben ook geopperd dat er verschillende soorten Freudiaanse versprekingen bestaan.

• Verdringing : Dit type Freudiaanse verspreking vindt plaats wanneer verdrongen herinneringen hun weg vinden naar het bewuste bewustzijn. Bijvoorbeeld, een stressvolle of traumatische herinnering die verdrongen is uit het bewuste bewustzijn kan getriggerd worden door een omgevingssignaal.
• Mentale fouten : Andere onjuiste uitspraken gebeuren simpelweg omdat u afgeleid bent, vergeetachtig bent of niet helder nadenkt. U kunt feiten door elkaar halen of details verkeerd onthouden, wat leidt tot verbale fouten.
• Vermijding : In andere gevallen kunnen Freudiaanse versprekingen dingen onthullen die je opzettelijk hebt onderdrukt omdat je er niet mee om wilt gaan. Als je bijvoorbeeld een taak hebt vermeden, kan het zijn dat je per ongeluk iets zegt dat te maken heeft met het ding dat je hebt geprobeerd te vermijden.

Oorzaken van een Freudiaanse verspreking

We weten niet precies waarom Freudiaanse versprekingen gebeuren en, aangezien ze een spontane fout van de spreker vereisen, zijn ze moeilijk te testen. Er zijn echter een paar mogelijke verklaringen voor waarom ze gebeuren en wat ze werkelijk betekenen.

Gedachte onderdrukking

Er is onderzoek dat Freuds theorie ondersteunt dat onbewuste of zelfs onderdrukte gedachten de kans op verbale versprekingen kunnen vergroten.

Uit een onderzoek uit 1979 bleek bijvoorbeeld dat mensen die dachten dat ze een elektrische schok zouden krijgen, vaker schokgerelateerde verbale fouten maakten. Mensen die in de buurt waren van een aantrekkelijke vrouwelijke experimentator, hadden ook meer kans om onzinzinnen te verwarren met woorden die te maken hadden met mooie vrouwen.

In een beroemd experiment uit 1987 dachten deelnemers die specifiek gevraagd waren om niet aan een witte beer te denken, vrij vaak aan het dier – gemiddeld één keer per minuut. Op basis van deze bevindingen ontwikkelde psycholoog Daniel Wegner wat hij een ‘theorie van het ironische proces’ noemde om uit te leggen waarom het zo moeilijk kan zijn om bepaalde gedachten te onderdrukken.

Terwijl bepaalde delen van de hersenen de verborgen gedachten onderdrukken, controleert een ander deel van onze geest af en toe of we er nog steeds niet over nadenken. Ironisch genoeg komen dan juist de gedachten die we verborgen proberen te houden naar de voorgrond van onze geest.

Taalverwerking

Verbale fouten kunnen ook gerelateerd zijn aan de manier waarop onze hersenen taal verwerken. We bewerken onze woorden in stilte voordat we spreken, en controleren onszelf op fouten of ongepaste taal. Dit proces vindt voortdurend plaats; Freudiaanse versprekingen kunnen momenten zijn waarop het proces faalde en een fout eruit gleed voordat de hersenen hem konden opvangen.

Mensen maken ongeveer één tot twee fouten voor elke 1000 woorden die ze zeggen. Dit komt neer op ergens tussen de zeven en 22 verbale missers gedurende de gemiddelde dag, afhankelijk van hoeveel iemand praat. Hoewel Freud veel verborgen betekenis gaf aan deze fouten, zijn verbale fouten misschien gewoon een onvermijdelijk onderdeel van het leven.

Voorbeelden van een Freudiaanse verspreking

Tegenwoordig gebruiken we de term Freudiaanse verspreking vaak op een humoristische manier wanneer iemand een spraakfout maakt (vooral een met seksuele ondertonen). Je hebt waarschijnlijk genoeg grappige versprekingen gehoord in je eigen leven. Denk maar eens aan de keer dat je biologieleraar per ongeluk “orgasme” zei in plaats van “organisme”, of de keer dat je per ongeluk tegen iemand zei “Sad to meet you!” in plaats van “Leuk je te ontmoeten!”

Ook verbale blunders zorgen voor veel vermaak als ze door bekende personen worden uitgesproken, vooral als ze op film zijn vastgelegd.

Hier zijn slechts enkele voorbeelden van beroemde Freudiaanse versprekingen:

• Tijdens een preek in het Vaticaan in 2014 gebruikte paus Franciscus per ongeluk het Italiaanse woord ” cazzo ” (wat zowel “penis” als “f***” kan betekenen) in plaats van ” caso ” (wat “voorbeeld” betekent). De paus corrigeerde zichzelf snel, maar de fout werd nog steeds gedeeld op tientallen websites, blogs en YouTube-video’s.
• Tijdens een televisietoespraak over onderwijs bedoelde senator Ted Kennedy te zeggen dat “Ons nationale belang zou moeten zijn om de besten en de slimste te stimuleren.” In plaats daarvan zei Kennedy per ongeluk “borst” – zijn handen hielden zelfs de lucht vast toen hij het woord zei. Hoewel hij zijn blunder snel corrigeerde en verderging, leek de verspreking onthullend, gezien zijn handgebaren en de reputatie van de familie om vrouwen te versieren.
• Tijdens een etentje in Washington D.C. verklaarde Condoleezza Rice, destijds de nationale veiligheidsadviseur van president Bush: “Zoals ik het mijn man vertelde, zoals ik het president Bush vertelde.” Sommigen opperden dat de Freudiaanse verspreking een aantal verborgen gevoelens leek te onthullen die Rice mogelijk koesterde jegens haar baas.
• Toen actrice Amanda Seyfried in de Today Show verscheen om de film Ted 2 te promoten , beschreef co-host Willie Geist haar personage per ongeluk als “titsy” in plaats van “ditzy”. Naast dat het een grappige verspreking was, onthulde de opmerking misschien ook wat er werkelijk door zijn hoofd ging.

Een veelvoorkomend voorbeeld dat veel mensen hebben meegemaakt, is onbedoeld tegen iemand zeggen: “Ik hou van je.” De woorden kunnen er onverwacht uitglippen als je met een romantische partner praat, maar het is gebruikelijk om ze per ongeluk te zeggen als je iemand aan de telefoon gedag zegt, zoals je collega, vrienden, baas of andere familieleden. Hoewel het enigszins gênant is, zijn zulke Freudiaanse versprekingen waarschijnlijk eerder het gevolg van gewoonte dan van een diepere, verborgen betekenis.