Laflor / Getty Images
Sluit deze videospeler
Inhoudsopgave
Wat is dissociatieve amnesie?
Dissociatieve amnesie is een aandoening waarbij u belangrijke informatie over uw leven vergeet.
Het wordt meestal veroorzaakt door het ervaren of getuige zijn van een traumatische gebeurtenis. Het kan ervoor zorgen dat u zich geen informatie meer kunt herinneren over specifieke gebeurtenissen of persoonlijke informatie zoals aspecten van uw identiteit. Het is een vorm van dissociatieve stoornis. Andere dissociatieve stoornissen zijn dissociatieve identiteitsstoornis en depersonalisatie-/derealisatiestoornis.
Dissociatieve amnesie is een relatief zeldzame aandoening. In een klein onderzoek werd aangetoond dat het slechts 1% van de mannen en 2,6% van de vrouwen treft. Het geheugenverlies kan minuten, uren, maanden of in zeldzame gevallen jaren duren.
In ernstige gevallen kan een persoon zijn levensgeschiedenis, zijn familie en vrienden volledig vergeten. Ze kunnen zelfs schijnbaar doelbewust reizen of verward ronddwalen, bekend als dissociatieve fugue.
Symptomen van dissociatieve amnesie
Het belangrijkste symptoom van dissociatieve amnesie is het onvermogen om belangrijke autobiografische informatie te herinneren. Mensen met deze aandoening vergeten specifieke gebeurtenissen of gebieden in hun leven of belangrijke informatie over hun identiteit en de mensen om hen heen.
In veel gevallen van dissociatieve amnesie is de persoon met de aandoening zich er mogelijk niet van bewust dat hij geheugenverlies heeft geleden en zal hij alleen verward of gefrustreerd lijken. Andere symptomen van de stoornis zijn:
- Niet in staat zijn om belangrijke informatie over uzelf te onthouden, zoals uw naam en waar u woont of werkt
- Je losgekoppeld voelen van jezelf, je emoties en de mensen om je heen
- Een verstoring van uw dagelijks functioneren als gevolg van uw geheugenverlies
- Specifieke periodes in je leven vergeten
Dissociatieve amnesie kan ook in verband worden gebracht met enkele van de volgende aandoeningen:
Als u suïcidale gedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op 988 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Als u of een geliefde in direct gevaar verkeert, bel dan 911.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .
Hoe dissociatieve amnesie wordt vastgesteld
Als u of iemand die u kent symptomen van dissociatieve amnesie vertoont, is het van groot belang om met uw arts of zorgverlener te praten om een definitieve diagnose te krijgen.
Om een diagnose te stellen, zal uw arts uw medische geschiedenis bekijken en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Hoewel er geen medische test is die kan helpen bij het identificeren van dissociatieve amnesie, zullen er medische tests zoals röntgenfoto’s en bloedonderzoek worden uitgevoerd om andere oorzaken van amnesie uit te sluiten, zoals hersenletsel of bijwerkingen van een illegale substantie of drug.
Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5) moeten de volgende criteria worden vervuld om de diagnose dissociatieve amnesie te kunnen stellen:
- Niet alleen vergeten, maar ook niet in staat zijn om belangrijke persoonlijke informatie te herinneren
- Er is sprake van aanzienlijke stress of beperkingen door het geheugenverlies
- Het geheugenverlies is niet het gevolg van drugsgebruik, een neurologische of medische aandoening of een andere psychiatrische stoornis
Oorzaken van dissociatieve amnesie
- Getuige zijn van de plotselinge dood van een geliefde
- Het meemaken van een natuurramp zoals een aardbeving
- Betrokken zijn bij een auto-ongeluk
- Een bijna-doodsituatie ervaren
- Wonen in een door oorlog verscheurd gebied
- Lichamelijk, geestelijk of seksueel misbruikt worden
Soorten dissociatieve amnesie
Er bestaan verschillende soorten dissociatieve amnesie, die worden ingedeeld op basis van de ernst van het geheugenverlies en het soort informatie dat verloren gaat.
Gegeneraliseerde amnesie
Hier heeft het geheugenverlies invloed op belangrijke delen van uw levensgeschiedenis en identiteit. U kunt zich misschien uw naam, waar u werkte of wie uw familie en vrienden zijn, niet meer herinneren. Dit type is zeldzaam.
Gelokaliseerde amnesie
Gelokaliseerde amnesie, zoals de naam al doet vermoeden, heeft invloed op een specifiek gebied in iemands leven. U kunt zich bijvoorbeeld geen details herinneren over een bepaalde omschreven periode.
In de meeste gevallen zijn de herinneringen die worden geblokkeerd verbonden met een significant trauma. Bijvoorbeeld, iemand die als kind is misbruikt, kan alle herinneringen uit de kindertijd blokkeren rond de tijd dat hij of zij werd misbruikt. Herinneringen van voor en na de gebeurtenis blijven intact.
Dissociatieve fuga
Dissociatieve amnesie wordt meestal veroorzaakt door het getuige zijn van of ervaren van traumatische gebeurtenissen. Voorbeelden van traumatische gebeurtenissen die deze aandoening kunnen triggeren zijn:
Dissociatieve fugue is een ernstige vorm van dissociatieve amnesie. Hierbij vergeet u niet alleen belangrijke details over uw leven en uw identiteit, maar u kunt ook doelbewust op een verbijsterde manier reizen of ronddwalen.
Iemand met deze vorm van geheugenverlies kan onverwacht op reis gaan en een compleet nieuwe identiteit aannemen.
De film Bourne Identity werd geïnspireerd door een persoon genaamd Ansel Bourne, die waarschijnlijk een vroeg gedocumenteerd geval van dissociatieve fugue had in de late jaren 1800. Ansel was verhuisd naar een nieuwe stad en nam twee maanden lang een nieuwe identiteit aan voordat hij zich realiseerde dat er iets mis was.
Behandeling voor dissociatieve amnesie
De behandeling van dissociatieve amnesie richt zich op het helpen van de persoon met deze aandoening om zijn of haar herinneringen terug te krijgen. Vaak houdt dit in dat de persoon geholpen wordt om te gaan met de negatieve gevolgen van het meemaken of aanschouwen van de traumatische gebeurtenissen die tot de amnesie hebben geleid.
Er wordt aangenomen dat met de juiste behandeling, uw herinnering aan uw herinneringen waarschijnlijk vanzelf terugkomt. De behandeling van deze aandoening hangt doorgaans af van de aard en ernst van uw symptomen en de aanwezigheid van gelijktijdig optredende aandoeningen.
Psychotherapie
Verschillende vormen van psychotherapie worden gebruikt om dissociatieve amnesie te behandelen. Enkele van de meest voorkomende zijn:
- Cognitieve gedragstherapie (CGT) : CGT richt zich op het veranderen van negatieve denkpatronen en gedragingen.
- Psychodynamische therapie : Hierbij ligt de nadruk op het onderzoeken van de onderliggende onbewuste dynamiek die bijdraagt aan de symptomen en het leed.
- Gezinstherapie : Hierbij wordt het hele gezin betrokken bij het behandelproces. Met gezinstherapie leren andere gezinsleden ook hoe ze symptomen van de aandoening kunnen herkennen en wat de beste methoden zijn om hun dierbaren te helpen ermee om te gaan.
- Creatieve therapie : Dit omvat therapiemethoden zoals kunsttherapie of muziektherapie . Deze vormen van therapie stellen u in staat om moeilijke emoties en gevoelens te onderzoeken in een omgeving waarin u zich veilig en comfortabel voelt.
- Hypnotherapie: Dit kan worden gebruikt bij de behandeling van dissociatieve amnesie door verschillende bewustzijnstoestanden te faciliteren.
Medicatie
Er is momenteel geen medicatie voor de behandeling van dissociatieve amnesie. Uw arts kan echter soms medicatie voorschrijven om andere symptomen aan te pakken die mogelijk verband houden met de aandoening. Deze symptomen omvatten doorgaans angst, depressie en slaapstoornissen.
Mensen met deze symptomen kunnen medicijnen tegen angst of antidepressiva voorgeschreven krijgen .
Hoe om te gaan met dissociatieve amnesie
In tegenstelling tot andere vormen van amnesie, is de kans groot dat herinneringen die verloren gaan bij dissociatieve amnesie terugkomen. Dit kan op zichzelf gebeuren of tijdens de behandeling van de aandoening. In sommige gevallen worden herinneringen echter nooit teruggehaald.
Omgaan met deze aandoening vereist het begrijpen van de aandoening, het optimaliseren van stress, het inschakelen van ondersteuning en het zoeken naar een passende behandeling.