Wat is verslaving?

Verslaving is een complexe, chronische hersenaandoening die wordt beïnvloed door genen en de omgeving en die wordt gekenmerkt door middelengebruik of dwangmatige handelingen die ondanks schadelijke gevolgen doorgaan.

Lange tijd betekende verslaving een oncontroleerbare gewoonte om alcohol of andere drugs te gebruiken . Meer recent is het concept van verslaving uitgebreid met gedragingen, zoals gokken , maar ook met middelen en zelfs gewone en noodzakelijke activiteiten, zoals sporten en eten .

Soorten verslaving

Hoewel verslaving aan middelen vaak duidelijk lijkt, is er enige controverse over welke middelen echt verslavend zijn. Huidige richtlijnen in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), het diagnostische hulpmiddel dat wordt gebruikt om verschillende soorten psychische aandoeningen te diagnosticeren, geven aan dat de meeste psychoactieve middelen, waaronder medicijnen, het potentieel hebben om verslavend te zijn.

Verslavingen versus middelenmisbruikstoornissen

De term verslaving wordt gebruikt om compulsief drugszoekend gedrag te beschrijven dat ondanks negatieve uitkomsten doorgaat. Het is echter belangrijk om op te merken dat verslaving niet als een officiële diagnose wordt beschouwd in de DSM-5.

In plaats van de term “verslaving” te gebruiken, classificeert de DSM-5 stoornissen in het gebruik van middelen. Hoewel de diagnostische criteria voor elk type verschillen, beschrijft de DSM-5 deze stoornissen als een problematisch patroon van gebruik van bedwelmende middelen dat leidt tot aanzienlijke beperkingen en stress. Deze symptomen kunnen leiden tot verminderde controle, sociale beperkingen, riskant gebruik en tolerantie/ontwenning. 

Hoewel deze aandoeningen informeel verslavingen worden genoemd, zal uw arts u officieel diagnosticeren met een vorm van middelenmisbruik of met een van de twee gedragsverslavingsstoornissen die officieel erkend zijn door de American Psychiatric Association (APA).

Stoornissen in het middelengebruik

Er zijn verschillende stoornissen in het middelengebruik te vinden in de DSM-5: 

• Alcoholgerelateerde stoornissen
• Cafeïne-gerelateerde aandoeningen
• Aandoeningen gerelateerd aan cannabis
• Hallucinogeen-gerelateerde stoornissen
• Opioïde-gerelateerde stoornissen
• Stoornissen gerelateerd aan sedatieve, hypnotische of angstremmende middelen
• Stimulant-gerelateerde stoornissen
• Tabakgerelateerde aandoeningen

Gedragsverslavingen

De DSM-5 erkent ook twee soorten gedragsverslaving :

• Gokverslaving
• Internet gaming stoornis

Verslavings symptomen

De tekenen en symptomen variëren per type verslaving, maar enkele veelvoorkomende symptomen van verslaving zijn:

• Een onvermogen om te stoppen
• Veranderingen in stemming, eetlust en slaap
• Doorgaan ondanks negatieve gevolgen
• Ontkenning
• Zich bezighouden met risicovol gedrag
• Je gepreoccupeerd voelen met de substantie of het gedrag
• Juridische en financiële problemen
• Het verlies van interesse in andere dingen waar je vroeger van genoot
• De substantie of het gedrag voorrang geven boven andere aspecten van het leven, zoals familie, werk en andere verantwoordelijkheden
• Geheimhouding
• Steeds grotere hoeveelheden van een stof gebruiken
• Meer van de stof innemen dan u van plan was
• Ontwenningsverschijnselen

Verslaving versus afhankelijkheid

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen afhankelijkheid en verslaving. Wanneer mensen afhankelijk worden van een substantie, betekent dit dat ze drugtolerantie en drugontwenning ervaren:

• Tolerantie betekent dat het lichaam zich heeft aangepast aan de aanwezigheid van het medicijn, waardoor er meer van het medicijn nodig is om hetzelfde effect te bereiken.
• Ontwenningsverschijnselen treden op wanneer mensen bepaalde lichamelijke en psychische klachten ervaren als ze plotseling stoppen of minderen met het gebruik van de stof.

Een persoon kan afhankelijk worden van een drug zonder verslaafd te zijn, hoewel de twee vaak samen voorkomen. Verslaving treedt op wanneer mensen ondanks schadelijke gevolgen dwangmatig een drug blijven gebruiken.

Diagnose

Diagnose van verslaving vereist doorgaans het erkennen dat er een probleem is en het zoeken van hulp. Middelengebruik is niet altijd een indicatie van verslaving, hoewel drugsgebruik naast het risico op verslaving ook talrijke gezondheids- en sociale risico’s met zich meebrengt.

Zodra iemand heeft besloten dat hij/zij een probleem heeft en hulp nodig heeft, is de volgende stap een onderzoek door een zorgprofessional. Dit omvat vragen over gedrag of middelengebruik, een onderzoek om de algehele gezondheid te beoordelen en de ontwikkeling van een behandelplan dat het beste werkt voor de specifieke verslaving van het individu. 

De exacte diagnose die iemand krijgt, hangt af van de aard van zijn verslaving. Veelgebruikte middelen die tot verslaving kunnen leiden, zijn onder andere:

• Alcohol
• Cocaïne
• Hallucinogenen
• Inhalatiemiddelen
• Marihuana
• MDMA en andere clubdrugs
• Methamfetamine
• Opioïden
• Voorschriftmedicijnen
• Steroïden
• Tabak/nicotine

Omdat sommige stoffen gevaarlijke ontwenningsverschijnselen kunnen veroorzaken , is het belangrijk om een ​​goede diagnose te krijgen, zodat u de beste behandeling kunt krijgen.

Als u denkt dat u verslaafd bent

Het is gebruikelijk, zo niet normaal, om een ​​fase van middelengebruik of verslavend gedrag te doorlopen zonder te geloven dat je verslaafd bent. Dit is zo gebruikelijk dat het zelfs een naam heeft: de pre-contemplatiefase.

Als u begint te denken dat u misschien verslaafd bent, bent u waarschijnlijk in de contemplatiefase beland. Dit is een goed moment om meer te weten te komen over de substantie of het gedrag waar u zich mee bezighoudt en om eerlijk te reflecteren op de vraag of u tekenen of symptomen van verslaving ervaart.

Veel mensen besluiten dan om veranderingen aan te brengen. Voor sommigen is dit makkelijk en beheersbaar. Voor veel anderen kan stoppen leiden tot onaangename ontwenningsverschijnselen, zelfs met gedrag, en kan het ongemakkelijke gevoelens oproepen die werden verzacht of onderdrukt door het verslavende gedrag.

Als dit gebeurt, of als u alcohol of drugs heeft gebruikt, zoals opioïden (illegaal of voorgeschreven), andere voorgeschreven medicijnen, stimulerende middelen, cocaïne of methamfetamine, moet u onmiddellijk medische hulp zoeken.

Oorzaken

Middelen en gedragingen kunnen een fysieke en psychologische high creëren. Na verloop van tijd ontwikkelen mensen een tolerantie, wat betekent dat er meer van iets nodig is om dezelfde initiële effecten te bereiken. Enkele factoren die kunnen bijdragen aan verslaving zijn:

• De hersenen : Verslaving leidt na verloop van tijd tot veranderingen in de beloningscircuits van de hersenen.
• Familiegeschiedenis : De kans dat u verslaafd raakt, is groter als u familieleden hebt die ook verslaafd zijn.
• Genetica : Onderzoek suggereert dat genetica de kans op het ontwikkelen van een verslaving vergroot 
• Omgeving : Blootstelling aan verslavende middelen, sociale druk, gebrek aan sociale steun en slechte copingvaardigheden kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van verslavingen.
• Frequentie en duur van gebruik : Hoe vaker iemand een middel gebruikt, hoe groter de kans dat hij eraan verslaafd raakt.

Verslavingen hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen. Het is onwaarschijnlijk dat iemand verslaafd raakt na één keer een middel te hebben gebruikt, hoewel het mogelijk is om een ​​psychisch probleem te ontwikkelen of te sterven aan een overdosis of een andere complicatie na één keer gebruik van bepaalde middelen.

Behandeling

Verslaving is behandelbaar, maar niet alle routes naar herstel zijn hetzelfde. Terugval is niet ongewoon, dus de reis kan tijd kosten. Enkele van de gebruikelijke behandelingsmethoden die kunnen worden gebruikt, zijn:

• Psychotherapie : Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan worden gebruikt om denk- en gedragspatronen aan te pakken die bijdragen aan verslavingen. Andere therapieën die kunnen worden gebruikt, zijn onder andere contingency management, gezinstherapie en groepstherapie.
• Medicijnen : Dit kan medicijnen omvatten om hunkering en ontwenningsverschijnselen te behandelen , evenals andere medicijnen om onderliggende psychische stoornissen zoals angst of depressie te behandelen. Medicijnen die kunnen worden voorgeschreven, zijn onder andere methadon, buprenorfine, nicotinevervangende therapieën en naltrexon.
• Ziekenhuisopname : In sommige gevallen moeten mensen in het ziekenhuis worden opgenomen om mogelijk ernstige complicaties te behandelen terwijl ze van een middel afkicken.
• Ondersteuningsgroepen en zelfhulp : Persoonlijke en online ondersteuningsgroepen kunnen een geweldige bron van educatie en sociale ondersteuning zijn, omdat mensen nieuwe manieren leren om met hun herstel om te gaan.

Hoewel er enkele denkrichtingen zijn die de noodzaak van volledige onthouding benadrukken , zijn veel mensen in staat om verslavend gedrag, zoals drinken, eten, winkelen en seks, te leren beheersen. De aanpak die het beste voor u is, hangt af van veel factoren en wordt het beste bepaald in samenwerking met uw arts of therapeut.

Omgaan met een verslaving

Naast het krijgen van de juiste behandeling, zijn er dingen die u kunt doen om het gemakkelijker te maken om met de situatie om te gaan en die uw herstel bevorderen.

• Herken de signalen. Vaak raken de verslavingen van mensen ingebakken in hun levensstijl, tot het punt waarop ze nooit of zelden ontwenningsverschijnselen ervaren. Of ze herkennen hun ontwenningsverschijnselen niet voor wat ze zijn, en schrijven ze toe aan ouder worden, te hard werken of gewoon niet van ochtenden houden. Mensen kunnen jarenlang niet beseffen hoe afhankelijk ze zijn van hun verslaving.
• Leer over verslaving. Onthoud dat hulp altijd beschikbaar is. Jezelf informeren is een goed begin. Je kunt de hoeveelheid schade aan jezelf en de mensen om je heen aanzienlijk verminderen, en misschien ben je op een dag klaar om voorgoed te veranderen.
• Ontwikkel copingvaardigheden. De schade die door verslaving wordt veroorzaakt, is bijzonder moeilijk te herkennen wanneer verslaving de belangrijkste manier is waarop iemand met andere problemen omgaat. Soms zijn andere problemen direct gerelateerd aan de verslaving, zoals gezondheidsproblemen, en soms zijn ze indirect gerelateerd aan de verslaving, bijvoorbeeld relatieproblemen . Het ontwikkelen van nieuwe copingvaardigheden kan u helpen om met de stress van het leven om te gaan zonder afhankelijk te zijn van middelen of gedrag.
• Krijg steun. Sociale steun van vrienden en familie is belangrijk. Lid worden van een steungroep kan een geweldige manier zijn om in contact te komen met mensen met gedeelde ervaringen.