Wat maakt iemand een adrenalinejunkie?

vrouw rotsklimmen

Holly Wilmeth / Getty Images


Wat is een “adrenalinejunkie”?

“Adrenaline junkie” is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar iemand die een voorkeur heeft voor risicovolle activiteiten vanwege de rush die daarmee gepaard gaat. De term werd voor het eerst populair gebruikt in de film “Point Break” uit 1991. Gerelateerd aan dit fenomeen, zoeken veel mensen naar ervaringen met veel sensatie vanwege de neurofysiologische effecten.

Fysiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan temperament, zorgen ervoor dat mensen op zoek gaan naar wat voor hen voelt als precies de juiste hoeveelheid stimulatie in een bepaalde situatie. Deze ervaring van “precies de juiste hoeveelheid” stimulatie of sensatie is nauw verbonden met psychologische mechanismen van motivatie en varieert per persoon met verschillende persoonlijkheidstrekken.

Uit een onderzoek uit 2016 onder parachutisten bleek dat persoonlijkheid de grootste voorspeller is van de kans dat iemand riskant gedrag zal vertonen.  Een sterke behoefte aan angstgevoelens kan kenmerkend zijn voor de zogenaamde ‘adrenalinejunkie’.

Wanneer afhankelijkheid van deze ervaringen wordt gezien als een manier om met stressvolle situaties om te gaan, kan het tijd zijn om hulp te zoeken.

De wetenschap achter de behoefte aan stimulatie bij adrenalinejunkies

Volgens een onderzoek uit 2010 wordt het vermogen tot cognitieve controle aangetast of versterkt, afhankelijk van de vraag of een bepaalde taak het onderdrukken van of het letten op verschillende motiverende signalen vereist.

De neurobiologie achter deze processen is ingewikkeld en veel hersengebieden zijn erbij betrokken. Er wordt gedacht dat activering van de stressrespons dwangmatig gedrag aanstuurt via negatieve versterkingsmechanismen.

Volgens een onderzoek uit 2009 kan de afgifte van norepinefrine in de amygdala, het gebied in de hersenen dat wordt geactiveerd tijdens de stressreactie, een belangrijk onderdeel zijn van de overgang naar afhankelijkheid. Ondertussen richtte een ander onderzoek zich op het vermijdingsgedrag dat vaak voorkomt bij PTSS. In dit dieronderzoek uit 2018 ontdekten onderzoekers dat stimulatie van de amygdala leidt tot minder vermijdingsgedrag.

De term “adrenaline junkie” doet je misschien denken dat het noradrenerge systeem alleen betrokken is bij sensatiezoekend gedrag. Een review uit 2017 onderzoekt hoe de neurotransmitters dopamine en serotonine ook een grote impact hebben op het vermogen om impulsiviteit en risicobereidheid te reguleren. De review onderzoekt ook hoe de systemen die deze neurotransmitters betrekken, ontregeld zijn bij mensen met middelenmisbruikstoornissen.

Uit een onderzoek uit 2016 naar zogenaamde adrenalinejunkies, zoals rotsklimmers, bleek dat regelmatige klimmers frequente en intense verlangens en negatieve effecten ervoeren als ze stopten met klimmen, vergelijkbaar met mensen met middelenmisbruik.

Dagelijkse sensatie-zoektocht

Je hoeft geen bankovervaller, parachutist of een ander type gevaarzoeker te zijn om verslaafd te raken aan de rush die voortkomt uit een beetje stress. Sterker nog, je zou enigszins verslaafd kunnen raken aan stimulatie in je dagelijkse leven en je dat niet realiseren.

Een onbewuste behoefte aan stimulatie kan invloed hebben op de manier waarop u uw agenda beheert, met welke mensen u tijd doorbrengt en zelfs op de manier waarop u een deadline benadert.

Uit een onderzoek uit 2010 blijkt dat neurotische personen drama’s en crises in hun leven kunnen creëren om de stressreactie van het lichaam te activeren, de kick te krijgen die met de opwinding gepaard gaat en hun negatieve stemming te verminderen. Extraverte personen kunnen risico’s nemen om positieve ervaringen te versterken.

Verslaving aan stimulatie wordt momenteel niet geclassificeerd als een stoornis in de DSM, maar impulsief risicogedrag is relevant voor een aantal psychische aandoeningen die mogelijk aanvullende behandeling rechtvaardigen, zoals ADHD , PTSS en middelenmisbruik . Gedragsverslavingen worden ook pas recent erkend als geldige psychiatrische stoornissen, waarbij pathologisch gokken een plek verdient in de DSM-5-TR , zoals onderzocht in een tijdschriftartikel uit 2015.

Management voor adrenalinejunkies

Hoewel het leiden van een spannend leven op zich geen probleem is, kan het onbewust creëren van crises voor jezelf of onnodig verstrikt raken in stressvolle situaties zijn tol eisen. Als je de neiging hebt om meer drama in je leven te creëren dan nodig is, is het voordeel van je hiervan bewust te worden tweeledig:

  1. Je kunt beginnen met het spannend houden van dingen, maar de “crisisrand” eraf halen, onnodig stressvolle activiteiten beperken. Je kunt ook proberen het subtiele verschil te onderscheiden tussen een echte crisis en een ietwat overdreven situatie.
  2. U kunt ontspanningstechnieken toepassen om de stressreactie van uw lichaam om te keren wanneer u zich overweldigd voelt. Zo ervaart u niet de volledige negatieve effecten van chronische stress.

Als uw risicogedrag uit de hand loopt, stress veroorzaakt of ervoor zorgt dat u uw verantwoordelijkheden niet nakomt, overweeg dan om professionele hulp te zoeken. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan u helpen manieren te vinden om uw gedrag op gezondere, meer adaptieve manieren te beheren.

7 Bronnen
MindWell Guide gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces om meer te weten te komen over hoe we feiten controleren en onze content accuraat, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
  1. Makarowski R, Makarowski P, Kamiński Z. Adrenaline in plaats van amfetamine-vervangende psychoactieve stoffen met parachutesprongen . J Gen Psychol . 2016;143(4):281-97. doi:10.1080/00221309.2016.1214101

  2. Somerville LH, Casey BJ. Ontwikkelingsneurobiologie van cognitieve controle en motivationele systemen . Curr Opin Neurobiol . 2010;20(2):236-41. doi:10.1016/j.conb.2010.01.006

  3. Koob GF. Hersenstresssystemen in de amygdala en verslaving . Brain Res . 2009;1293:61-75. doi:10.1016/j.brainres.2009.03.038

  4. Fischer AG, Ullsperger M. Een update over de rol van serotonine en de wisselwerking met dopamine voor beloning . Front Hum Neurosci . 2017;11:484. doi:10.3389/fnhum.2017.00484

  5. Heirene, R., Shearer, D., Roderique-Davies, G., Mellalieu, S. Verslaving bij extreme sporten: een onderzoek naar ontwenningstoestanden bij rotsklimmers . Journal of Behavioral Addictions . 5(2). doi:10.1556/2006.5.2016.039

  6. Castanier C, Le scanff C, Woodman T. Wie neemt risico’s in risicovolle sporten? Een typologische persoonlijkheidsbenadering . Res Q Exerc Sport . 2010;81(4):478-84. doi:10.1080/02701367.2010.10599709

  7. Robbins TW, Clark L. Gedragsverslavingen . Curr Opin Neurobiol . 2015;30:66-72. doi:10.1016/j.conb.2014.09.005

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top