LEREXIS/Moment/Getty
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Infantylizacja ma miejsce wtedy, gdy osobę dorosłą traktuje się jak dziecko, chociaż w jej stanie psychicznym, fizycznym, społecznym i intelektualnym nie ma niczego, co by wymagało takiego traktowania.
Często rodzice są w pewnym stopniu winni tego zjawiska, gdy ich dzieci dorastają, zwłaszcza gdy są nastolatkami i próbują wytyczyć własną ścieżkę.
Należy jednak pamiętać, że infantylizacja może mieć miejsce zarówno w relacjach przyjacielskich, jak i romantycznych, zwłaszcza jeśli ktoś próbuje okazać swoją wyższość .
„Infantylizacja to traktowanie kogoś jako kogoś gorszego niż jest” — mówi dr Sherry Benton, praktykująca terapeutka i założycielka cyfrowej platformy zdrowia psychicznego TAO Connect . „To traktowanie kogoś jak dziecka, ofiary itd.”
W ostatnich latach badano wpływ infantylizacji w domach opieki i ośrodkach dla seniorów1, także w odniesieniu do opieki nad osobami ze zdiagnozowanym autyzmem2 chorobami psychicznymi. Infantylizacja może być szkodliwa dla ich obrazu siebie i pewności
Spis treści
Czym jest zachowanie infantylizacyjne?
Po pierwsze, należy podkreślić, że nie dotyczy to wyłącznie relacji rodzic-dziecko.
„To może się zdarzyć w każdym związku” — mówi Benton. „Nadmierna potrzeba może być znakiem. Ponadto jedna osoba w związku może stosować gaslighting i sprawić, że druga poczuje się niekompetentna i niekompetentna”.
- Nadmierna potrzeba : Na przykład, ciągłe poszukiwanie afirmacji, komplementów i uwagi.
- Stały kontakt : Stałe pozostawanie w kontakcie poprzez SMS-y, telefon lub media społecznościowe.
- Umniejszanie czyichś myśli i osiągnięć : Zamiast okazywać dumę, umniejszają wartość drugiej osoby, aby sprawić, że poczuje się ona mniej ważna.
- Poddawanie w wątpliwość złożonych i prostych decyzji : Zamiast akceptować wybory, osoba ta będzie kwestionować każdy wybór, pytając „Czy jesteś pewien?” lub nawet próbując przedstawić inne sugestie.
- Gaslighting : Podejmowanie pewnych zachowań, a następnie zaprzeczanie im, aby zmusić osobę do kwestionowania jej rzeczywistości.
Jeśli czujesz, że traktujesz kogoś infantylnie, Benton namawia cię, abyś „uznał, że ranisz drugą osobę i uniemożliwiasz jej rozwój”. Kiedy zauważysz, że robisz którąś z powyższych rzeczy, zachęca cię, abyś się wycofał, zaoferował wsparcie i pozwolił tej osobie podejmować własne decyzje.
Ważne jest również zrozumienie, dlaczego tak się dzieje. Może to być spowodowane tym, że wierzysz, że to jest miłość lub tak traktują cię rodzice. Albo może to być współuzależnienie lub czujesz się bardziej komfortowo i bezpiecznie, mając przewagę w związkach.
Dlaczego ludzie są infantylni?
Ludzie mogą infantylizować innych z wielu powodów. W sytuacjach rodzic-dziecko, niestety często zaczyna się to wcześnie.
„To coś, co może zacząć się w dzieciństwie i trwać przez całe dorosłe życie” – mówi Benton. „Czasami nadmierna kontrola rodziców może sprawić, że dziecko zacznie wątpić w siebie i nie będzie w stanie podejmować decyzji ani dbać o siebie w dłuższej perspektywie”.
Jedno z badań wykazało, że infantylizacja przez rodziców ma, jak to określili, „silny negatywny wpływ” na dojrzałość dziecka w miarę jego starzenia się. Inne badanie wykazało, że rodzice infantylizujący swoje dzieci mogą powodować u nich problemy behawioralne, a także prowadzić do infantylizacji własnych dzieci.
„Infantylizacja może być sposobem na utrzymanie władzy nad kimś i uniemożliwienie mu osiągnięcia pełnoprawnego dorosłego życia” – mówi Benton.
Może to wynikać nawet z najlepszych intencji, by nie dopuścić do tego, by Twoje dziecko zostało skrzywdzone, ale może to spowodować, że dzieci będą wątpić w swoje umiejętności podejmowania decyzji przez wiele lat. Jeśli jesteś rodzicem, zwróć uwagę na zdolność swojego dziecka do podejmowania decyzji i pracuj nad wspieraniem go, gdy przychodzi do Ciebie, zamiast przejmować nad nim całkowitą kontrolę.
Podczas gdy infantylizacja w związkach romantycznych lub przyjaźniach może stać się sposobem na kontrolowanie drugiej osoby poprzez wywoływanie u niej wątpliwości co do siebie, Benton wyjaśnia również inny punkt widzenia.
„Odwrotnie, domaganie się takiego traktowania od kogoś jest sposobem na udawanie bezradności i kontrolowanie kogoś, dając mu do zrozumienia, że nie potrafimy sami o siebie zadbać” – mówi Benton.
Zastanów się, czy nie infantylizujesz siebie, aby ktoś pomógł ci w pewnych sprawach, zamiast poprosić go o pomoc bezpośrednio i zaryzykować odrzucenie. Możesz zachowywać się jak dziecko, aby być traktowanym jak dziecko, co może wydawać się pocieszające, ale może być ograniczające. Być może zachowujesz się bezradnie, aby inni wkroczyli do akcji, aby zrobić coś za ciebie, np. zapłacić rachunki lub rozwiązać twoje problemy.
Infantylizacja samego siebie może przynieść ci to, czego chcesz, na krótką metę, ale może też pozbawić cię sił i uniemożliwić wzięcie pełnej odpowiedzialności oraz posiadanie wpływu i wolności w swoim życiu.
Gdy uświadomisz sobie, że możesz infantylizować siebie w stosunku do swojego partnera lub przyjaciół, możesz podzielić się z nimi swoją świadomością, aby poprosić o wsparcie i odpowiedzialność w zmianie i przesunięciu tej dynamiki. Pomocne może być również poszukanie terapeuty, który pomoże ci zidentyfikować podstawowe powody twojego wzorca infantylizacji siebie w stosunku do innych.
Wpływ infantylizacji
Skutki infantylizacji często można dostrzec lata po zakończeniu dysfunkcyjnego związku . Chociaż ludzie mogli być infantylizowani przez różne postacie w swoim życiu, wiele skutków jest takich samych:
- Wątpliwości co do siebie
- Skrajny niepokój związany z podejmowaniem decyzji
- Brak pewności siebie
- Zamieszanie tożsamościowe
- Niezdolność do zaangażowania
- Brak kierunku
Choć nie każda osoba poddana infantylizacji doświadcza wszystkich tych problemów, ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z potencjalnych skutków takiego leczenia.
Powody infantylizacji
Prosta odpowiedź brzmi: przejąć kontrolę. Rodzice mogą mieć dobre intencje, ponieważ chcą jak najlepiej dla swojego dziecka. Może to być szkodliwe, gdy dojdzie do punktu, w którym nie pozwoli się dzieciom podejmować własnych decyzji.
W związkach romantycznych ludzie, którzy infantylizują partnera, mają ten sam cel: utrzymanie poczucia władzy w związku.
Jeśli zauważysz, że próbujesz kontrolować innych poprzez infantylizację , poszukaj terapeuty, który pomoże ci rozpoznać działania i wypowiedzi, poprzez które utrwalasz takie zachowanie.
Radzenie sobie z byciem infantylnym
Infantylizacja może nie tylko zaszkodzić czyjejś pewności siebie , ale także spowodować długotrwałe problemy ze zdrowiem psychicznym. Dla kogoś, kto jest infantylizowany, najtrudniejszą częścią radzenia sobie z tym może być rozpoznanie, że to się dzieje. „Często trwa to wystarczająco długo, aby poczuć się normalnie” — mówi Benton.
Benton sugeruje, aby poszukać terapeuty lub doradcy, z którym można porozmawiać o rzeczach, które są niepokojące. Jeśli pochodzi to od rodzica, zaleca również terapię rodzinną .
Wielu terapeutów pracuje ze swoimi pacjentami, aby rozpoznawać stwierdzenia lub działania, które są infantylne. Gdy ludzie je rozpoznają, znacznie łatwiej jest je wytknąć i się do nich odnieść. Terapeuci mogą również pracować z Tobą nad skutecznymi odpowiedziami i reakcjami.
Słowo od Verywell
Jeśli masz do czynienia z infantylizacją, może to być zrozumiałe frustrujące. Wiedz, że jest to linia myślenia, którą możesz przepracować na terapii.
Dla tych, którzy obawiają się, że traktują kogoś infantylnie, postarajcie się zrozumieć, kiedy mówicie lub robicie rzeczy, które aktywnie odbierają komuś władzę. Znajdźcie terapeutę, który pomoże wam rozpoznać te działania.
W obu sytuacjach masz pełną kontrolę i możesz podejmować właściwe decyzje dotyczące swojego życia.