Co należy wiedzieć o stosowaniu ketaminy

Ketamina to dysocjacyjny środek znieczulający opracowany na początku lat 60. XX wieku i stosowany w medycynie ludzkiej i weterynaryjnej. Lek jest stosowany głównie w znieczuleniu. Był również stosowany poza wskazaniami w leczeniu depresji i PTSD i został zatwierdzony przez FDA w leczeniu depresji opornej na leczenie.

W latach 50. XX wieku opracowano fencyklidynę (PCP) jako dożylny środek znieczulający, ale ze względu na jej poważne skutki uboczne, ketamina została zaprojektowana, aby ją zastąpić. MXE (metoksetamina) to również podobny lek wytwarzany z arylocykloheksyloamin.

W tym artykule omówiono możliwe zastosowania terapeutyczne ketaminy, a także potencjał uzależnienia. Obejmuje on również opcje leczenia, które mogą pomóc ludziom wyjść z uzależnienia od ketaminy.

Przegląd ketaminy

Ketamina jest lekiem z Wykazu III, co oznacza, że ​​jest dopuszczona do stosowania jako środek znieczulający w szpitalach i innych placówkach medycznych. Jest bezpieczna i skuteczna, gdy jest stosowana w kontrolowanych placówkach medycznych, ale ma również potencjał do niewłaściwego stosowania i uzależnienia.

Klasa leku: Ketamina jest antagonistą receptora NMDA. Ma działanie znieczulające, dysocjacyjne i halucynogenne.

Częste działania niepożądane: Ketamina może powodować działania niepożądane, w tym podwyższenie ciśnienia krwi, drżenie, halucynacje, dezorientację i pobudzenie.

Jak działa ketamina?

W warunkach medycznych ketaminę podaje się dożylnie w celu wywołania i utrzymania znieczulenia. Lek wywołuje krótkotrwałe efekty dysocjacyjne. Może również wywoływać efekty halucynogenne, trwające krótko, od jednej do dwóch godzin.

Tworzy stan całkowitej dysocjacji zwany „k-hole”. Dzieje się tak, gdy duże ilości ketaminy są używane do tego stopnia, że ​​zaburzają one świadomość ciała i otoczenia danej osoby.

Dokładne mechanizmy działania ketaminy nie są w pełni poznane, ale naukowcy uważają, że działa ona poprzez wpływ na receptory glutaminianu w mózgu. Glutaminian jest neuroprzekaźnikiem, który został uznany za czynnik przyczyniający się do depresji. Ponieważ ketamina blokuje receptory glutaminianu, jest czasami stosowana w leczeniu depresji. 

Zastosowania psychiatryczne

Wykazano, że ketamina ma działanie przeciwdepresyjne u pacjentów z zaburzeniami nastroju. Z tego powodu jest czasami stosowana dożylnie poza wskazaniami, aby pomóc w leczeniu ciężkiej depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej.

W 2019 r. amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła donosową formę ketaminy do stosowania w leczeniu opornej na leczenie depresji. Niektóre badania wykazały również, że ketamina może łagodzić objawy zespołu stresu pourazowego (PTSD).

Badania wskazują, że ketamina może działać szybko jako lek przeciwdepresyjny, często łagodząc objawy już w ciągu 24 godzin. Jednak stosowanie ketaminy w leczeniu depresji wymaga ważnej recepty i powinno odbywać się wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Częste skutki uboczne

Do najczęstszych krótkotrwałych skutków ubocznych, których doświadczają ludzie, należą:

• Zaburzenia widzenia
• Dezorientacja i zamieszanie
• Senność
• Zwiększone tętno
• Podwyższone ciśnienie krwi
• Nudności i wymioty
• Euforia
• Opanowanie

W zależności od dawki, u niektórych osób mogą wystąpić poważniejsze skutki uboczne ketaminy:

• Ciężka reakcja alergiczna
• Niedociśnienie i zaburzenia rytmu serca
• Trudności z mówieniem
• Ruchy nieprawidłowe
• Spowolniony lub przygnębiony oddech

Uzależnienie od ketaminy i objawy odstawienia

Ketamina ma potencjał do nadużywania i uzależnienia. Niektóre z oznak, że ktoś może używać ketaminy, obejmują:

• Zmiany w nawykach snu
• Drażliwość
• Zmiany nastroju
• Halucynacje
• Trudności z mówieniem
• Problemy z pamięcią
• Dezorientacja
• Obecność akcesoriów narkotykowych

Stosowanie ketaminy może skutkować tolerancją, uzależnieniem i objawami odstawienia. Kiedy pojawia się tolerancja, ludzie potrzebują większych lub częstszych dawek leku, aby osiągnąć takie same efekty, jakie odczuwali na początku. Uzależnienie występuje, gdy osoba musi kontynuować przyjmowanie leku, aby uniknąć negatywnych skutków odstawienia. 

Przedawkować

Przyjęcie zbyt dużej ilości ketaminy może również prowadzić do przedawkowania leku. Zazwyczaj zewnętrznymi objawami przedawkowania ketaminy są efekty psychotropowe, w tym sny, iluzje i halucynacje — podobne do stosowania LSD i PCP.

Benzodiazepiny mogą być podawane w celu zmniejszenia pobudzenia. Wymaga to jednak ostrożności, ponieważ w przypadkach przedawkowania ketaminy, ketamina zazwyczaj nie była jedynym przyjmowanym lekiem. Nadmierne uspokojenie i interakcje leków są niepokojące.

Jeśli podejrzewasz, że ktoś przedawkował ketaminę lub inną substancję, natychmiast skontaktuj się ze służbami ratunkowymi.

Uzależnienie

Narodowy Instytut ds. Nadużywania Narkotyków podał w 2019 r., że nieco mniej niż 0,1% uczniów 12. klasy szkoły podstawowej zażyło ketaminę w ciągu ostatniego 

Uzależnienie od ketaminy może powodować zmiany chemiczne w układzie nagrody w mózgu, które bardzo utrudniają zaprzestanie przyjmowania leku. Ponieważ ketamina wywołuje uczucie oderwania, ludzie często doświadczają poważnych zakłóceń w wielu obszarach życia, gdy już rozwiną uzależnienie.

Oznaki uzależnienia mogą obejmować zaniedbywanie obowiązków zawodowych i rodzinnych oraz wydawanie dużych kwot pieniędzy na narkotyk. Haj po ketaminie jest krótkotrwały, a tolerancja ma tendencję do budowania się dość szybko, co oznacza, że ​​osoby, które go używają, muszą zwiększyć dawkę, aby uzyskać takie same rezultaty.

Wycofanie

Gdy ludzie staną się tolerancyjni, zależni lub uzależnieni od ketaminy, istnieje prawdopodobieństwo, że po zaprzestaniu jej przyjmowania wystąpią u nich objawy odstawienia. Nasilenie tych objawów może być różne, od łagodnego do poważniejszego. 

Objawy odstawienia mogą obejmować:

• Depresja 
• Lęk
• Szybkie bicie serca
• Zmęczenie
• Brak apetytu 
• Bezsenność
• Koszmary
• Niepokój 
• Drżenie
• Dreszcze lub poty 
• Gniew

Ponieważ objawy odstawienia ketaminy mogą być czasami poważne, pomocne może okazać się przejście procesu detoksu i odstawiania pod nadzorem przeszkolonych specjalistów zajmujących się leczeniem uzależnień.

Jak uzyskać pomoc

Chociaż używanie ketaminy i uzależnienie są poważne, dostępne są skuteczne opcje leczenia. Opcje leczenia mogą obejmować terapię poznawczo-behawioralną (CBT) , terapię indywidualną, terapię grupową, terapię rodzinną, terapię motywacyjną lub inne podejścia.

Chociaż nie ma konkretnych leków zatwierdzonych do leczenia uzależnienia od ketaminy, interwencje mogą obejmować stosowanie leków w celu leczenia współwystępujących zaburzeń psychicznych.