Zdjęcia osób/iStock/Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Terapia Milieu to ustrukturyzowane środowisko, które tworzy bezpieczne, pewne miejsce dla osób, które są w terapii. To terapeutyczne środowisko, które wspiera jednostkę w jej procesie powrotu do zdrowia i dobrego samopoczucia. To terapeutyczne środowisko obejmuje nie tylko zapewnienie bezpiecznego otoczenia fizycznego, ale także wspierających terapeutów i personelu.
W warunkach terapii grupowej obejmuje ona społeczność składającą się z innych osób, które są częścią grupy. Wykorzystując połączone elementy pozytywnego wpływu rówieśników, zaufania, bezpieczeństwa i powtarzania, środowisko terapeutyczne zapewnia idealne warunki do pracy nad celami terapeutycznymi.
Terapia środowiskowa może odbywać się w różnych miejscach, takich jak szpitale, kliniki ambulatoryjne, kliniki stacjonarne, ośrodki rehabilitacyjne, prywatne praktyki terapeutyczne i w domu. Niektóre miejsca, w których wykorzystuje się środowisko terapeutyczne, obejmują ośrodki leczenia uzależnień od alkoholu i narkotyków , grupy odchudzające i kliniki leczenia zaburzeń behawioralnych. Niektórzy ludzie uważają, że w zaufanym środowisku terapeutycznym są w stanie wypróbować nowe umiejętności radzenia sobie bez poczucia skrępowania.
Spis treści
Na pierwszy rzut oka
Wykorzystanie terapeutycznego środowiska jest częścią tego, co formalnie nazywa się terapią środowiskową. Powstało ono w odpowiedzi na wcześniejsze podejścia do opieki społecznej, które przyjmowały bardziej opiekuńcze podejście do leczenia. Osoby przebywające w placówkach opieki stacjonarnej lub społecznej otrzymywały podstawową opiekę, ale rzadko pozwalano im uczestniczyć we własnym leczeniu.
Ostatecznie pojawiła się idea społeczności terapeutycznej, w której wszystkie wymiary środowiska jednostki mają potencjał, aby mieć korzyści terapeutyczne. Twój lekarz lub dostawca opieki psychiatrycznej może pomóc Ci ustalić, czy terapia środowiskowa jest dla Ciebie odpowiednia.
Składniki terapii środowiskowej
Niektóre z kluczy do udanego środowiska terapeutycznego to wsparcie, struktura, powtarzanie i stałe oczekiwania. Dlatego rola terapeuty w rozwijaniu środowiska terapeutycznego jest zarówno skomplikowana, jak i niezwykle ważna.
Terapeuta musi służyć jako wzór do naśladowania, praktykując zachowania, których oczekuje się od grupy. Ułatwia również opracowanie listy zasad i oczekiwań dotyczących radzenia sobie z naruszeniami bez wychodzenia na osobę autorytatywną.
Środowisko terapeutyczne powinno zapewniać:
Wsparcie
Wsparcie może przybierać różne formy, od tworzenia bezpiecznego środowiska po ustalanie oczekiwań, granic i spójności. Środowisko terapeutyczne powinno być środowiskiem, w którym jesteś bezpieczny zarówno przed fizycznym, jak i emocjonalnym niebezpieczeństwem.
W idealnym przypadku środowisko to powinno być domowe, zapewniając jak najwięcej prywatności, na ile to możliwe, w oparciu o zasoby i indywidualne potrzeby. Środowisko terapeutyczne powinno być również miejscem, w którym ludzie czują się bezpiecznie, aby wyrażać siebie i uczestniczyć bez strachu przed odrzuceniem.
Struktura
Środowisko powinno zapewniać rutyny, takie jak zaplanowane codzienne czynności, pory posiłków i czas wolny. Może to również obejmować szkolenie w zakresie umiejętności społecznych prowadzone przez personel, edukację psychospołeczną , terapię grupową, terapię indywidualną, szkolenie zawodowe, terapię rekreacyjną i terapię przez sztukę .
Daje to poczucie bezpieczeństwa, ale także pozwala osobom w trakcie leczenia testować nowe wzorce zachowań, jednocześnie mając poczucie bezpieczeństwa i wsparcia. Środowisko terapeutyczne jest korzystne, ponieważ pozwala rozwiązywać problemy i wypróbowywać nowe zachowania poprzez interakcje z innymi, które mogą obejmować członków personelu, terapeutów, pielęgniarki i innych pacjentów.
Konsystencja
Oprócz tworzenia rutyny, środowisko powinno zapewniać spójność. Terapeuci i inny personel powinni mieć jasno wyjaśnione oczekiwania behawioralne. Obejmuje to ograniczenia i granice, które są konsekwentnie utrzymywane.
Ustanowienie norm, które są spójne w całym środowisku terapeutycznym, pomaga lepiej zrozumieć, czego się od ciebie oczekuje i czego ty możesz oczekiwać od innych. Podczas gdy oczekiwania behawioralne są ważne, powinieneś mieć również możliwość ćwiczenia jak największej kontroli osobistej w środowisku terapeutycznym.
Spójność
W warunkach szpitalnych uczymy się zdrowych wzorców życia poprzez stały kontakt z wzorcami do naśladowania.
Środowisko terapeutyczne można również opracować dla grup ambulatoryjnych. Przykładem jest Anonimowi Alkoholicy , gdzie uczestnicy regularnie uczęszczają na zaplanowane spotkania.
Celem jest promowanie spójności i jedności grupy. W przypadku braku regularnych interakcji, pozytywna presja rówieśników, zaufanie i powtarzanie, na których opiera się ta technika, nie mogą się prawidłowo rozwijać.
Wrażliwość
Dzielenie się najgłębszymi częściami siebie może być najbardziej przerażającą częścią pokonywania problemów, z którymi możemy się zmagać.
Chociaż osiągnięcie tego zajmuje trochę czasu, udane środowisko terapeutyczne jest bezpiecznym i zaufanym środowiskiem. Może pomóc nam poczuć się swobodnie, eksperymentując ze zmianami w zachowaniu i rozmawiając o głębokich sekretach bez strachu przed osądem lub odwetem.
Jedną z korzyści w społeczności lub grupie jest to, że jesteśmy również narażeni na zmagania innych. Może to budować empatię i zrozumienie, zmniejszać poczucie samotności i pomagać w tworzeniu nowych pomysłów na to, jak możemy radzić sobie z własnymi trudnościami.
Korzyści z terapii środowiskowej
Oto niektóre korzyści, jakie może zapewnić środowisko terapeutyczne:
- Możliwość odczuwania bezpieczeństwa fizycznego i emocjonalnego
- Ustawienie to pomaga zachęcić ludzi do wzięcia odpowiedzialności za swoje zachowanie
- Ludzie mogą uzyskać informacje zwrotne od terapeutów, innego personelu i innych osób ze społeczności
- Możliwość nauki i ćwiczenia nowych umiejętności radzenia sobie
- Możliwość wypróbowania nowych zachowań w bezpiecznym i wspierającym środowisku
Wyzwania stawiane przez środowisko terapeutyczne
Niezależnie od tego, czy leczenie jest krótkoterminowe (miesiąc lub krócej), czy długoterminowe (do 12 miesięcy), istnieją wyzwania dla tego typu środowiska leczenia. Ciągłe uczestnictwo jest często niezbędnym elementem utrzymania korzyści osiągniętych w tego typu otoczeniu.
Ważne jest, aby wypracować i stosować indywidualne mechanizmy radzenia sobie , które pomogą Ci przystosować się, gdy nie znajdziesz się w środowisku leczenia.
Gdy leczenie się zakończy lub ulegnie zmianie, możesz doświadczyć poważnych niepowodzeń w wyniku utraty wsparcia, struktury i znajomości środowiska terapeutycznego.
Pomocne może być pozostawanie w kontakcie z innymi osobami, które również były na leczeniu. Może to pomóc Ci poradzić sobie z własną wolnością osobistą po zmianie otoczenia terapii. Zmiany w środowisku terapii, takie jak odejście członków personelu lub wprowadzenie nowego personelu, mogą również prowadzić do trudności.
Tym wyzwaniom stojącym przed środowiskiem terapeutycznym można sprostać dzięki przewidywaniu i odpowiedniemu przygotowaniu zarówno lekarzy, jak i pacjentów.