Badania ujawniają, że nawyki wpływają na nasze zachowanie bardziej, niż nam się wydaje

Często mówi się, że ludzie są istotami nawyków. Tworzymy rutyny i powtarzamy zachowania, niezależnie od tego, czy są dla nas zdrowe, czy nie. Podczas gdy mogą nam pomóc przetrwać dzień, nawyki mogą być również destrukcyjne , a gdy już się uformują, są niezwykle trudne do przełamania.

Jeśli nawyki są tak potężne, jak duży wpływ mogą mieć na sposób, w jaki działamy? Nowe badania sugerują, że zbyt często niedoceniamy roli, jaką nawyk odgrywa w naszym zachowaniu.

Badania

Badania nad zachowaniem charakteryzują nawyk jako coś, co jest wydajne, niezamierzone, niekontrolowane i czego nie jesteś w pełni świadomy, że to robisz. A ilość czasu potrzebna do ukształtowania nawyku jest czymś, co jest przedmiotem intensywnych debat — niektóre badania stwierdzają, że nawyk kształtuje się w ciągu czterech tygodni, podczas gdy inne twierdzą, że może to potrwać znacznie dłużej.

Nowe badanie skupia się na wpływie stanów wewnętrznych, takich jak nastrój, na zachowanie poprzez ocenę atrybucji uczestników dla tego zachowania. Naukowcy przeprowadzili dwa badania, aby lepiej zrozumieć tę koncepcję. W jednym badaniu uczestników poproszono o przypomnienie sobie szczęśliwego, smutnego lub neutralnego zdarzenia przed wykonaniem prostego, niezwiązanego z tym zadania, które wykształciło u nich silny lub słaby nawyk naciskania określonych klawiszy komputera.

Po części szkoleniowej uczestników proszono o wskazanie, poprzez naciśnięcie jednego z klawiszy komputera, czy poświęciliby więcej czasu na badanie. Chociaż uczestnicy, którzy byli mocno wyszkoleni w naciskaniu określonego klawisza, częściej odpowiadali na pytanie, naciskając ten sam klawisz, gdy proszono ich o wyjaśnienie swojego wyboru, uczestnicy częściej przypisywali swoje zachowanie stanom wewnętrznym niż nawykom, nawet gdy zachowanie to było spowodowane nawykiem.

W drugim badaniu naukowcy zaprosili uczestników do śledzenia ich nawyków picia kawy przez okres 5 dni. Uczestników poproszono o raportowanie poziomów zmęczenia i siły ich nawyku picia kawy, a wyniki pokazały, że uczestnicy „błędnie skalibrowali te wpływy behawioralne”, przypisując picie kawy zmęczeniu, a nie nawykowi, mimo że zgłaszane przez nich poziomy zmęczenia w dużej mierze pozostały takie same.

W obu badaniach uczestnicy niedoceniali nawyków, a przeceniali stany wewnętrzne, takie jak nastrój i zmęczenie. Psycholog kliniczna, dr Debra Kawahara , zauważa, że ​​podobnie jak w tym badaniu, wcześniejsze badania wykazały, że ludzie mają tendencję do przekonania, że ​​ich emocje i nastrój odgrywają większą rolę w ich zachowaniu niż nawyki, które wykształcili z czasem.

„Ludzie zazwyczaj chcą myśleć, że ich zdolność do samostanowienia i samoregulacji jest lepsza i silniejsza, niż jest w rzeczywistości” – mówi Kawahara. „Chcemy wierzyć, że to my podejmujemy decyzje dotyczące naszego zachowania, a nasze zachowania nie są automatyczne i niezamierzone”.  

Ponieważ nawyki są tak drugą naturą, prawdopodobnie nawet nie rozpoznajesz niektórych nawykowych czynności, które składają się na twój dzień. Z czasem stają się one dużą częścią tego, kim jesteśmy, mówi Kawahara.

„Gdy pętla nawyku się uformuje, część mózgu, która jest potrzebna do skupienia się na zachowaniu lub aktywności, nie jest już potrzebna i uwalnia się, dzięki czemu nasz mózg może skupić się na innych aktywnościach lub zachowaniach” – mówi Kawahara.

Jak kształtujemy nowe nawyki

Dyplomowany doradca zawodowy Taish Malone, PhD, LPC, mówi, że emocje, wzorce i wspomnienia przyczyniają się do powstania nawyku. Silne połączenie powstaje, gdy doświadczamy nagrody lub korzystnego wyniku za każdym razem, gdy wykonujemy czynność, a emocje odczuwane w związku z tą nagrodą są przechowywane jako wspomnienia.

„Nawet jeśli działanie nie przynosi nagrody, jaką kiedyś przynosiło, twoje wspomnienie wzorca doświadczenia sugeruje, że nadal prawdopodobne jest, że ta nagroda się wydarzy” — mówi Malone. „Twoja pamięć i twoje uczucia są zainwestowane w praktykowanie nawyku, w nadziei na ponowne otrzymanie nagrody, więc teraz mamy bardziej zakorzeniony wzorzec”.

Zatem jest oczywiste, że wprowadzenie systemu nagród ułatwi proces wyrobienia nowego nawyku.

„Jeśli praktyka i zachęty są spoiwem, które wzmacnia siłę nawyku, to jednym ze sprawdzonych sposobów na wyrobienie pozytywnego nawyku jest praca wstecz” – mówi Malone.

Sugeruje najpierw zidentyfikowanie nagrody, celu lub zachęty, a następnie konsekwentne praktykowanie zachowania, które doprowadzi do tej zachęty. Na przykład, jeśli chcesz ćwiczyć więcej, ale przeraża cię myśl o bieganiu, znajdź smakołyk lub miejsce, które możesz włączyć do końca biegu. Albo, jeśli ćwiczysz w domu, wybranie serialu, który naprawdę lubisz i pozwolenie sobie na oglądanie tylko odcinków podczas ćwiczeń może być motywacją, której potrzebujesz, aby ćwiczenia stały się nawykową częścią twojego tygodnia.

„Możemy albo ulegać wpływom korzystnych działań i postępować zgodnie z sekwencją, aby naturalnie wykształcić pozytywne nawyki, albo możemy wykorzystać właściwości neuroplastyczności, aby celowo przeprogramować swój mózg w celu uzyskania pożądanych rezultatów” – mówi Malone.

„Przeprogramowanie mózgu” może brzmieć jak poważna sprawa, ale ludzie są istotami wysoce adaptacyjnymi. Niezależnie od tego, czy próbujesz rozpocząć zdrowy nawyk, czy zerwać z niezdrowym , nagradzanie siebie jest mile widziane.