Badanie wykazało znaczące różnice w demencji w zależności od rasy i pochodzenia etnicznego

Demencja i związane z nią choroby dotykają miliony starszych osób i ich społeczności w całych Stanach Zjednoczonych, ale nie jest jasne, dlaczego niektórzy ludzie są bardziej dotknięci niż inni. Nowe badanie wykazało, że czarnoskórzy i latynoscy seniorzy mogą być bardziej narażeni na demencję niż osoby starsze pochodzenia indiańskiego lub rdzennego mieszkańca Alaski, Azjatów lub białych.

Badanie opierało się na analizie informacji pochodzących od krajowej kohorty starszych weteranów, którzy korzystali z opieki Veterans Health Administration (VHA) i obejmowało 5 grup rasowych i etnicznych w kraju.

Wyniki te podkreślają znaczenie zajęcia się nierównościami w zakresie opieki zdrowotnej wśród grup dążących do równości, ponieważ przewiduje się, że większość dorosłych będzie się starzeć i w przyszłości może być narażona na demencję.

Zrozumienie badań

Badanie opierało się na retrospektywnej analizie informacji od 1 869 090 uczestników, z których 0,4% stanowili Indianie amerykańscy/rdzenni mieszkańcy Alaski, 0,5% Azjaci, 9,5% czarnoskórzy, 1% Latynosi i 88,6% biali, z czego u 13% zdiagnozowano demencję.

W porównaniu z białymi weteranami wskaźnik częstości występowania demencji wyniósł 1,05 w przypadku uczestników będących Indianami amerykańskimi/rdzennymi mieszkańcami Alaski, 1,20 w przypadku weteranów azjatyckich, 1,54 w przypadku uczestników czarnoskórych i 1,92 w przypadku weteranów pochodzenia latynoskiego.

Ograniczeniem tego badania jest mała liczebność próby w zakresie uwzględnienia kobiet, zwłaszcza że mają one wyższy wskaźnik występowania demencji niż mężczyźni.

Wczesne badania przesiewowe w kierunku demencji mają kluczowe znaczenie

Dyrektor medyczny ds. zdrowia behawioralnego w  Community Health of South Florida Inc. , psychiatra  Howard Pratt, DO,  mówi: „Badanie jest dokładne, ponieważ objęło prawie dwa miliony osób w ciągu dwóch lat, aby ujawnić znaczenie dostępu do opieki zdrowotnej i umiejętności korzystania z opieki zdrowotnej”.

Dr Pratt wyjaśnia: „Niezależnie od rasy i pochodzenia kulturowego, musisz być świadomy, że wszystkie grupy są narażone na demencję. Wczesna diagnoza poprawi jakość życia danej osoby, a także jakość życia jej rodziny i bliskich”.

Ponieważ demencja ogranicza zdolność tworzenia i zapamiętywania nowych wspomnień, dr Pratt zauważa, że ​​objawy są zazwyczaj zauważane przez innych, zanim osoba cierpiąca na tę utratę pamięci zaakceptuje ją jako fakt. „Osoby z demencją zazwyczaj wracają do starych wspomnień, aby wypełnić luki, a te objawy mogą pojawiać się i znikać z czasem” – mówi.

Dr Pratt podkreśla: „Bardzo ważne jest również zrozumienie czynników ryzyka demencji, w tym nadciśnienia, cukrzycy, otyłości, udaru, przemijającego ataku niedokrwiennego, zespołu stresu pourazowego, urazowego uszkodzenia mózgu i zaburzeń związanych z używaniem alkoholu. Zaniedbanie leczenia tych schorzeń naraża na znacznie wyższe ryzyko demencji”.

Badania te potwierdzają to, co już wiadomo, ponieważ dr Pratt zauważa, że ​​mniejszości rasowe i etniczne mają wyższy wskaźnik demencji i gorsze wyniki, tak jak w przypadku większości schorzeń. „Jednakże jest to w dużej mierze spowodowane brakiem wczesnego dostępu do opieki zdrowotnej i umiejętności korzystania z opieki zdrowotnej” – mówi.

Dr Pratt wyjaśnia: „Demencja podważa nasze najostrzejsze narzędzie, jakim jest mózg. Większości dorosłych trudno jest zaakceptować, że organ, na którym polegają w każdej kwestii, nie jest już tym, czym był kiedyś”.

Gdy po raz pierwszy zwrócono uwagę na utratę pamięci, dr Pratt podkreśla, że ​​może ona spotkać się z zaprzeczeniem, ale jeśli utrata pamięci zostanie zauważona, ważne jest, aby wykonać test, ponieważ badanie przesiewowe w kierunku demencji jest proste. „Po prostu zadaj kilka pytań i nie ma żadnych sztuczek w teście” – mówi.

Istnieją pewne stany, które mogą przypominać demencję, jak zauważa dr Pratt: pseudodemencja, majaczenie, infekcje, bezdech senny i skutki uboczne leków. „Kiedy występują jakiekolwiek objawy utraty pamięci, ważne jest, aby je ocenić, aby ustalić przyczynę” – mówi.

W swojej praktyce dr Pratt miał przyjemność leczyć wiele osób z demencją, ale po postawieniu diagnozy poprawiła się ich jakość życia. „Wraz z akceptacją diagnozy obawy przed bezbronnością zmalały, a jakość życia się poprawiła” – mówi.

Uraz zwiększa ryzyko demencji

Pracownik socjalny w  Mindpath Health ,  Kiana Shelton, LCSW , mówi: „Ta publikacja wpisuje się w szerszy zbiór badań dotyczących nie tylko dostępu do opieki medycznej, ale także charakteru tej opieki medycznej, zwłaszcza w przypadku osób ze społeczności BIPOC”. 

Shelton podkreśla, że ​​byłoby interesujące dowiedzieć się, czy wcześniejsze obowiązki weteranów, u których zdiagnozowano demencję, obejmowały szkolenie bojowe. „Chciałabym, żeby społeczeństwo lepiej rozumiało związek między edukacją a testami poznawczymi” – mówi.

Pracując z weteranami i osobami ze społeczności geriatrycznej, Shelton zauważa wpływ traumy i jej korelację z demencją lub objawami podobnymi do demencji. „Dla osób pracujących z osobami ze społeczności BIPOC oznacza to bycie świadomym stronniczości w testach” – mówi.

Demencja wymaga większej uwagi społeczeństwa

Neuropsycholog i dyrektor neuropsychologii w Pacific Neuroscience Institute w Providence Saint John’s Health Center, dr Stella Panos , mówi: „Autorzy tego badania omówili kilka czynników, które mogą mieć wpływ na te ustalenia, w tym czynniki społeczno-ekonomiczne i inne czynniki strukturalne, skutki zdrowotne rasizmu, inne społeczne czynniki determinujące zdrowie i zmniejszoną rezerwę poznawczą z powodu nierównego dostępu do możliwości edukacyjnych lub ich jakości”. 

Panos podkreśla: „Świadomość istnienia tych różnic jest kluczowa, podobnie jak większe wsparcie (np. badania), aby lepiej zająć się tymi różnicami. To przyczynia się do rosnącej liczby badań nad dysproporcjami zdrowotnymi w demencji”. 

W kontekście Panos zauważa, że ​​niektórzy zaczęli mówić o „kryzysie demencji”, gdyż przewiduje się, że liczba przypadków demencji wzrośnie ponad trzykrotnie do 2050 r., co będzie miało poważne konsekwencje dla społeczeństwa, zwłaszcza wśród osób należących do mniejszości etnicznych i rasowych. 

Osoby z grup mniejszości etnicznych i rasowych są często niedoreprezentowane w badaniach klinicznych, co może zagrażać uogólnialności wyników, według Panos. „To ważny obszar pracy, który wymaga większej uwagi i wsparcia” – mówi.  

Panos podkreśla: „Chociaż nie ma lekarstwa na choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera, wiemy, że wczesna ocena, diagnoza i leczenie przynoszą wiele korzyści”.